http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4.html จงรัก หอมบุญ...นั่งในโซฟาแสนนุ่มในโรงพยาบาลเอกชน ที่สภาพแวดล้อมดูราวกับล๊อบบี้ของโรงแรมเริดหรูเสียล่ะมากกว่า เพราะ.. มีแอร์เย็นฉ่ำ และ.. มีทั้งร้านค้า ร้านอาหาร ร้านดอกไม้ ร้านหนังสือ และอีกหลายๆร้านรายเรียง แสนสะดวกสบายมาไว้คอยเสนอสนองรับใช้บริการ หอมบุญ..เลือกมานั่งนิ่งนิ่ง..ทิ้งตาทอดใจ ดูร้านดอกไม้ ตะกร้าผลไม้รวมทั้งของเยี่ยมไข้ ที่จัดวางไว้อย่างดูดี จิตดวงประภัสส์ ของ หอมบุญ... จึ่งประหวัดไปถึงกุหลาบขาวดอกโตที่เพิ่งได้รับมา กุหลาบขาวที่แทนความรักแสนพิสุทธิใส ไม่แรงร้อน ร้อนเร่าเท่ากุหลาบแดง ที่แฝงเพลิงเสน่หา กุหลาบขาว ที่หมายถึงความยิ่งใหญ่แห่งความรักภักดี จากผู้ที่รู้ค่ารัก รู้ค่าทะนุถนอม อดทนเมตตา อภัย และ.. คือ*รักเหนือกว่ารัก*รักนิรันดร์* มีเพียงการปันแบ่งเอื้อโอบ ให้อิงอุ่นพึ่งพา ดั่งภูผา ที่ทายท้าทั้งพายุกล้า สายฝนแลลมแรง อย่างไม่คลอนแคลน ฤาหวั่นไหว ไหน...จะยังมี.. จดหมายลายมือจากคนดีที่รักแสนรักของหอมบุญ จดหมายที่ฉายส่องมา *ประดุจดั่งแสงแดดในฤดูหนาว* ที่.. ทอดพราวพรายพร่างลงมาโอบร่าง หอมบุญให้หนาวคลาย....ดั่งนี้อีกเล่า.. ............... *สุดที่รัก เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี ที่ได้เขียนจดหมาย ด้วยลายมือตนเองด้วยแรงบันดาลใจด้วยรักที่เปิดหมดหัวใจ แด่คุณคนแรกและคนเดียวตลอดไป... ครั้งนี้ขอฝากลายมือให้เป็นที่ประจักษ์ ด้วยพลังแห่งความดีของคุณนะที่รัก ทำให้ผมตัดสินใจรักอย่างหมดหัวใจ และนำตนเองสู่ความเป็นเนื้อแท้แห่งความรัก ที่มิได้โลดโผน มีแต่ความเย็นสงบ ลุ่มลึกชุ่มฉ่ำไปด้วยความหวานซึ้ง ที่จักเคยพบฤาก็หาไม่ และ.. นั่นคือ พลังเมตตาที่คุณได้มอบให้ทุกทิวาราตรีกาลมายาวนานนัก ผม..เริ่มมองเห็นตนเอง และสร้างความชัดเจนให้กับชีวิต ตั้งตน ตั้งใจทำทุกอย่างด้วยความจดจ่อ เพื่อเอาชนะ ไปสู่อิสระ สัจจวาจาที่ได้ให้ไว้กับคุณ คือ สอง ปี..เหลืออีก หนึ่งปี เจ็ดเดือน ก็จะถึงกำหนด ผมจะทุ่มเทอย่างเต็มที่... ความรักเหนือโลกครั้งสุดท้าย หรือมุ่งตรงสู่เส้นทางธรรม หากพลาดรักครั้งนี้ ในระหว่างสานรักกับคุณ ผมได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย จากยอดหญิง เช่นคุณนะคนดีที่ผมแสนรัก เฉกเช่น... พลังแห่งการให้ทาน เป็นแบบอย่างที่ทำให้ผมคิดได้และลงมือทำ ความละเอียดรอบคอบในทุกรายละเอียด ทำให้ผมเกิดสติในการทำงาน การเดิน การขับเคลื่อนชีวิต ความขยัน ความประหยัดอดออม และใช้ปัญญาใคร่ครวญทำเพื่อผู้อื่น เกิดเป็นอัศจรรย์ขึ้นมากมาย ในชีวิตของผม แต่พลังแห่งความดีเหล่านี้ บรรลุผลได้ด้วย *แรงอธิษฐาน* ขอขอบคุณ ในสิ่งที่เลิศเหล่านี้ และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น หนทางรักและชีวิตแห่งการสร้างสรร แดนธรรมของเรา เป็นความเป็นไปได้ที่ไม่ไกลเกินเอื้อม ขอเราจง อดทน ฝ่าฟันกิเลสของเราที่ทำให้ทุกข์ สักวัน ชัยชนะ จักเป็นของเรา รักและคิดถึงที่สุดจากหัวใจ ..................................................... นั่นคือจดหมายที่แนบมาพร้อมดอกกุหลาบขาวพราวพิสุทธิ์พิเศษ ที่ทันทีที่..*หอมบุญ * อ่านจบลง น้ำตาแห่งความภาคภูมิปิติเกษม ได้แต่หยาดรินมิสิ้นสาย..ด้วยความรู้สึกเกินคำอธิบาย น้ำตาที่หอมบุญ ยอมพลีให้กับรักแท้รักครั้งสุดท้ายที่หมายมั่น จักเป็นดั่งรักนิรันดร์แห่งสองเรา ที่นับต่อแต่นี้ ดวงชีวีจักไม่มีวันเงียบเหงา หากทว่า.. จักยังคงงดงามในท่ามโลกนี้ ที่.. ฟ้าดินสวรรค์เมตตาประทานมา ให้ได้พบ..ได้รักได้ภักดิ์พลีไปตราบชั่วกาลนานเนานิรันดร์...! ......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4.html จงรัก โปรด อย่าถาม ว่าฉันเป็นใคร เมื่อในอดีตและโปรด อย่าถาม ว่าอดีต ฉันเคย รักใคร รู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอ และรักตลอดไป รักมากเพียงไหน กำหนดวัดได้ เท่าดวงใจฉัน อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้ ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์ เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้ ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์ เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม... ............
พุด 8 พ.ย. 2549 22:58 น. - ID 94907 
1329
1
0
8 พฤศจิกายน 2549 23:51 น. - comment id 624793
หอมบุญต้องเป็นหญิงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยบุญ และ ทานบารมี ที่พากเพียรสร้างมายาวนานเป็นแน่แท้ จึงมีโอกาสได้พบรักที่แสนงดงามเช่นนี้ จักเป็นอุทาหรณ์แด่หญิง ที่ปราถนารักแท้ที่งดงามเหนือรักเหนือโลกเช่นนี้ จักต้องมีมานะอดทน เพียรทำตนให้งดงามที่ภายใน เป็นผู้ให้อย่างเปี่ยมล้น ไม่ตระหนี่เหนียวแน่น เฉกเช่น หอมบุญ ผู้อดทนต่อวิบากชีวิตอันแสนสาหัส ที่หามนุษย์ผู้ใด ทนทานได้ยาก แต่มิเคยย่อท้อ สร้างบุญบารมี รักษาศีล ปฏิบัติธรรม อย่างยาวนานาต่อเนื่อง มิเคยขาด จนบุญนั้นมากมายเหลือคนานับ เหลือแต่เพียง อธิษฐานจิต ตั้งมั่นรวมพลังบุญ สิ่งนั้นย่อมปรากฏ แต่สิ่งที่อธิษฐาน จักเป็นสิ่งที่ดี ที่จะต่อยอด บุญบารมีต่อไปในภายภาคหน้า จนถึงวันหนึ่ง เมื่อบุญเต็มล้น ทานเต็มล้น และขั้นสุดท้าย คือภาวนาเต็มล้น(สมถะและวิปัสสนา) การเรียนรู้จักสิ้นสุด ไถ่ถอนกิเลสทั้งปวงออกจากจิต จิตดวงนั้น จิตดวงเดิมที่เริ่มต้น จิตเดิมนั้นที่เป็นประภัสสร จักก้าวเข้าสุ่ขั้นสุดท้าย นั่นคือการหลุดพ้นจากวัฏฏะสงสาร ไร้บุญ ไร้บาป ไร้วิบาก อีกต่อไป แดนนิพาน คือที่สุดแห่งการเรียนรู้ แด่ เธอผู้นั้น หอมบุญ
9 พฤศจิกายน 2549 10:31 น. - comment id 624826
ช่างสรรค์หาภาพที่งดงามเร้าใจยิ่งนักอีกประกอบ ด้วยเนื้อเรื่องสดใสซาบซ่าส์จริงๆหนอ
9 พฤศจิกายน 2549 12:57 น. - comment id 624894
รักเหนือรักจะมีสักกี่คนค่ะที่ค้นพบรักแบบนี้ รักในความสงบเงียบและงาม ที่เดินคู่กันไปบนเส้นทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด ตราบที่ยังมีลมหายใจ รักแค่ได้รักไม่มีการรอคอยเพราะไม่รู้ว่าถ้ารอคอยแล้วจะสมหวังหรือไม่ รักที่จะเรียนรู้กับทุกชีวิตที่อยู่ร่วมกัน รักการให้อภัยรักให้มีสติกับความรัก ทุกอย่างต้องมีรากฐานของธรรมสายกลาง มาบรรเทา เมื่อไม่สมหวังก็อย่าทุกข์เมื่อสมหวังก็อย่าสุข แต่ก็ทำยากอยู่เหมือนกันนะค่ะ กับการที่เรายังมีกิเลสอยู่ เพราะทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่จิตของเราทั้งนั้น ที่จะปรุงแต่งขึ้นมา แล้วในโลกนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะมีใครที่โชคดี ได้ทั้งความรักที่มั่นคงและความรักที่เราและ เค้าจะสามารถเดินไปด้วยกันบนเส้นทางสาย แสงสีทองแบบนี้ได้ จะมีเปล่าค่ะ รักแท้รักครั้งสุดท้ายนิรันดร์ พี่พุดรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ อากาศเย็นแล้วด้วยค่ะ บัวคิดถึงพี่เสมอค่ะ
9 พฤศจิกายน 2549 16:12 น. - comment id 624987
หน้าส่วนตัว
มาเปิดดูความรักที่เก็บไว้.......
บทเพลง...จะเก็บเอารอยยิ้ม
เก็บใส่กุญแจไว้ ใส่กล่องในใจเก็บไว้
ให้นานเท่านาน จะเก็บเอาดอกไม่
ที่เราได้ให้กัน ใส่กล่องเก็บไว้ในใจ
เรื่อยไป อยากให้เธอได้ทำเหมือนกัน เก็บทุกวันที่ดีเอา ถึงแม้ว่าเราต้องห่างจากกันไกลรู้ว่าใจสองเรายังคงใกล้กันถีงแม้จะไกลเกินมองด้วยตาขอสัญญาต่อกันจะพบเธอในความฝันทุกคืน จะเก็บเวลานี้ ที่เราได้มีกันใส่ขวดเก็บไว้ตอนเธอต้องไป
เก็บเผื่อไว้วันหลังวันแรกที่หนาวใจเปิดกล่องที่เก็บไว้เอารอยยิ้มเธอขึ้นมา
.......อยากให้ธอได้ทำเหมือนกัน
เก็บทุกๆวันที่ดีเอาไว้
ถึงแม้ว่าวันหนึ่งเราต้องห่าง
จากกันไกล รู้ว่าใจของเรายังคงใกล้กัน
ถึงแม้จะไกลเกินมองด้วยตาขอสัญญาต่อกัน
จะพบเธอในความฝันทุกคืน
แต่คืนนี้เธอไม่มาหาหรือว่าเธอโกรธฉัน แด่ผู้ล่วงลับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
