กระต่ายใต้เงาจันทร์

3 พฤศจิกายน 2549 22:31 น. - comment id 623223

ทิวธารกระทงล่อง         
ประกายทองดูเรียงราย
เสน่ห์พรรณรายพราย           
ประโลมฝั่ง  ณ  ถั่งธาร


จีบตองมารองเจียน      
ประทีปเทียนชัชวาล
บุปบางามตระการ       
ประดับดาววะวาวสี


ปี่ซอแว่วคลอขับ         
บรรเลงสรรพดนตรี
เคล้าคลื่นรื่นวารี        
ประทับจิตสนิทเสียง


เพลงเรือกังวานก้อง    
ประกอบฆ้องเสนาะเพียง
สังคีตกรีดสำเนียง       
ประดุจมนต์แห่งคนธรรพ์


อนิษฐานดั่งใจ(  ปัจจุบันกาล)

คว้าไขว่เป้าหมาย       
พลันธารกระเทือนกระทั่ง  
ทำนบพังระทมตรม     
ปล่อยลงไป

    
ในปัจจุบันชม            
อุทกหลั่งล้นฝั่งไกล    
จุดหมายปลายทาง     
ตองโทรมเป็นโฟมจม


(  ปัจจุบันกาล)

พลันธารกระเทือนกระทั่ง     
ทำนบพังระทมตรม
ในปัจจุบันชม                     
อุทกหลั่งล้นฝั่งฝาย
                    

ตรองโทรมเป็นโฟมขาว      
สาดสีพราวกระจายพราย
บุปผาก็ลากลาย                  
เป็นพลาสติกทุกก้านแกน


ปี่ซอที่คลอเคลื่อน               
" สตริง" เลื่อนมาเทียบแทน
อึกทึกทั่วทุกแดน                  
คงขาดแคลนคนร้อยเรียง



เพลงเรือต่างลาลับ                
ลูกคู่ขับก็ขาดเคียง
หม่นหมองโอ้จองเปรียง       
ไม่ทันไรก็ไร้รอย


ตำรับนพมาศล่ม                   
กระทงจมกระทดถอย
น้ำค้างหล่นพร่างพร้อย         
เปลวเทียนดับไม่กลับคืน


( สืบสู่อนาคตกาล)

ประทัดประทุเปรี้ยง             
ตระหนกเพียงยินเสียงปืน
ดอกไม้แห่งไฟฟืน              
มาเผาใจให้ไขว่เขว


โลกใหม่วิไลศรี                 
ประเพณีจึงรวนเร
กระทงคงหันเห                
และห่างหายจากสายธาร

พุด

3 พฤศจิกายน 2549 22:55 น. - comment id 623232

ทะเลจันทร์วันกระทงหลงทาง!

ผมกำลังนอนเหนือเนินผา
นับถอยหลังรอเวลาราตรีมาเยือน
และ
รอดูดาวเดือน
ที่กำลังถูกหว่านโปรยโรยประดับฟากฟ้าสีกำมะหยี่
ด้วยฝืมือนางฟ้าผู้ใจดี

ที่กำลังรอเวลากระพริบพราวสะพรั่งพรึบ 
ราวเวทีฝันสวรรค์หวานปานแดนสรวง
ด้วยรวงดาวเรียงดวงราวรวงเพชรกระนั้น


ผมปลีกวิเวกมานอนนะที่นี่
*กระท่อมริมผาศิลามณี*
มารอเวลา..
ที่พระจันทร์ดวงหวานจะค่อยๆคลี่
แย้มพรายหยาดสายหวาน
ผลิบานเป็นจันทร์นวลดวงผ่องผุดพิสุทธิ์เพ็ญ
ในอีกไม่กี่ราตรีกาลข้างหน้า


ผมหนีความดายเดียวเหว่ว้า 
ที่ไร้ใครเคียงข้างอธิษฐานจิตอธิษฐานใจ
ได้ร่วมกันประคองกระทงลอยล่องลงในแม่พระคงคา
ณ..ราตรีเพ็ญเด่นดวงนี้

ที่ใครๆเขามีโปรแกรม
ที่น่าจะไปยลแย้มเยือน
เฉลิมฉลองสุดยอดแห่งความงาม
ที่แสนยิ่งใหญ่อลังการ
ที่กำลังจะเปลี่ยนทุกลำน้ำ
ให้ระยิบระยับงามจับตา
พร้อมสักการะอธิษฐานขอพรจากพระแม่คงคา


หลายสถานที่...
ที่มีประเพณีแสนงามนี้
ได้สืบทอดอนุรักษ์ไว้
ให้ลูกหลานไทยได้ตระหนัก
ถึงวัฒนธรรมอันแสนจะน่าภาคภูมิใจ
ในห้าเมืองหลัก ที่แสนสวยงามเป็นยิ่งนัก


ณ....อุทยานแห่งชาติประวัติศาสตร์สุโขทัย จ. สุโขทัย
ณ....สะพานพระราม 8 ถึงสะพานพระพุทธยอดฟ้า กรุงเทพมหานคร
ณ....บริเวณตัวเมือง จ. เชียงใหม่
ณ....แม่น้ำปิง จ. ตาก
ณ....ศูนย์ศิลปาชีพ บางไทร จ. พระนครศรีอยุธยา


และ
สำหรับผม..
กลับหนีมานอนดายเดียว เปลี่ยวเหงาเฉาทรวง ลำพัง
เพื่อเตรียมตัวเตรียมใจ
ลอยกระทงลงสู่ท้องทะเลใจทะเลไทย ในปีนี้
แบบแผกผิดพิเศษพิสุทธิ์บ้าง


ผมอยากทิ้งความอ้างว้าง
ไปกับแสงเทียนพรายพร่างนับหลายพันเล่ม
สว่างไสวเต็มท้องทะเลฝัน ในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง
ที่ฝรั่งทั่วโลกต่างรู้จักกันดี
ที่เรียกว่าคืนฟูลมูนปาร์ตี้ที่พะงันงาม
ในทุกยามเพ็ญแจ่มจรัสดวง


ที่ผู้คนจะพากันลางานล่วงหน้า
มารอรับหยาดน้ำผึ้งฝันพระจันทร์หวาน
มาปันแบ่งพลังใจพลังจันทร์
มาฝันสุขหรือมาคลุกเคล้าเศร้าดายเดียว
เมื่อเหลียวไปไม่มีใครเคียงร่วมเตียงร่วมตักรวมรักระรื่นรส
ให้สดชื่นแสนสุขในทุกโมงยามยามได้ชิดสนิทใกล้..


ผม..เองคงเป็นหนึ่งในนั้น
ที่จะมาขอแค่เห็นภาพฝัน
กับแสงเทียนนับพันในกระทงน้อยน้อย
ที่งามงดแสนจะหมดจดใจ

ที่กำลังค่อยๆลอยล่องลงสู่ทะเลใจทะเลจริงทะเลจันทร์
ที่คงให้ความรู้สึกล้ำลึกดื่มด่ำกับดวงใจผมไปอีกแบบ
แนบผสานสนิทในจิตใสผมเอง


ที่ผมมักซึ้งซาบวาบหวามฤดี
อดไม่ได้ที่จะแสนปิติภาคภูมิใจ
จนอยากจะหลั่งน้ำตาในทุกคราคราว
ไปกับทุกประเพณีไทย

ยามที่ดวงใจ
ได้หลอมละลายสัมผัสพลังศรัทธารักนั้น
ในศิลปวัฒนธรรมอันเลิศล้ำอันทรงค่า
อันสืบสานสืบทอดต่อยอดงามกันมานับหลายร้อยปีแล้ว


ที่ณ..วันนี้
มาตรแม้นบางประเพณีจะมีทั้งดีร้าย
เศร้าสุขมาคลุกเคล้า 
ราวกับมาสอนสัจจธรรมชีวิตว่า
ทุกสิ่งนั้นมักมีสองด้านเสมอ
และย่อมมีปรับปรุงเปลี่ยนแปลง
ไปตามแรงเหวี่ยงแห่งโลกโลกาภิวัฒณ์


ที่ผมเองเคยขยับปลายปากกาเขียนบทกวี
ไว้ด้วยความรักความห่วงใยไว้
ในยามมีงานลอยกระทงว่า......


http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_41040.php
กี่ดอกไม้!สายชลใบตองต้องร้องไห้!

กี่ดอกไม้ใบตองต้องร้องไห้
กี่เงินใช้สายชลพร้อมเน่าเหม็น
กี่ความรักโยนทิ้งสู่ธารเย็น
กี่ทุกข์เข็ญไหว้วอนชลปนเปื้อนใจ..

กี่หัวใจไม่รับรู้โลกหมุนเปลี่ยน
กี่คนเวียนทำลายแม่น้ำใส
กี่คราแล้วธรรมชาติให้บทเรียนใจ
กี่หัวใจจะไตร่ตรองมองเห็นธรรม.....(ธรรมชาติ)


กี่ความทุกข์ทิ้งชลใช่ทางออก
กี่ช้ำชอกอยู่ที่ใจฝึกไม่ช้ำ
กี่ปากว่าตาขยิบรักธรรมชาติละมุนพร่ำ
กี่ระกำย่ำยีมิรู้คุณ..

กี่กระทงลงน้ำแล้วหายวับ
กี่เทียนดับสะท้อนสุขนาทีหมุน
กี่ทำลายแม่คงคาไม่การุณย์
กี่ปีหมุนผิดทางห่างโลกจริง..

วอนรักน้ำดินฟ้าอย่าหลงผิด
ถนอมสนิทโลกแสนงามห่วงทุกสิ่ง
ธรรมชาติวาดฝันฉันเธอรู้รักยิ่ง
มนุษย์คือสิ่งทำลายยับหรือกลับใจ..รักษ์โลกเรา!
***********


และได้ขอฝากข้อคิดเตือนใจด้วยรักปรารถนาดี
จากใจถึงใจ..ทุกดวงใจ
ในร่มรักเรือนไทยริมฝั่งชลของเราไว้..ว่า

ณ..นาทีนี้นะวันนี้
โลกเราเปลี่ยนไปแล้ว
จงให้ความเป็นธรรมแก่ธรรมชาติ
เรียนรู้รักรู้ธรรมจากบทเรียนธรรมชาติ
ที่เฝ้าเพียรสอนใจเรียกร้องเรานานมาหลายคราครั้ง


หากเราเปิดใจคิดเป็นคิดได้คงเข้าใจว่า
ธรรมชาติอยู่ส่วนธรรมชาติมาแต่ดั้งเดิม

มีเราคือมนุษย์เพิ่มเติมขึ้นมามากมายนับพันล้าน
มาพล่าผลาญเบียดเบียนทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม
มิรู้คุณมิรู้ค่ามิได้มาฝากร่างรักพักพิงใจแบบทะนุถนอมงามให้ยาวยืน
ให้โลกสะล้างพร่างพราวมีน้ำฟ้าปลาดาว..อย่างเพื่อนพึ่งพาพึ่งพิง


และแน่นอนที่..
ทุกคน..รักประเพณีไทยลอยกระทง จุดเทียนเล่นไฟ
ยิ่งในฐานะคนมีหัวใจดวงละมุนกรุ่นกลิ่นหอมกำจาย
ของมวลดอกไม้สายธารหวานพระจันทร์


ย่อมฝันอยากเห็นงามนั้น
ตราตรึงตระการตาตระการใจไปตราบชั่วกาล

และยิ่งจะหวานหอมในใจดวงรักนี้
หากมีใครสักคนร่วมด้วยช่วยกันส่งกระทง
ด้วยแรงรักแรงอธิษฐานจิตอธิษฐานใจว่าชาติไหนไหน
ให้เราได้มารักกันได้ครองคู่กันนิรันดร.......


และผมถึงมิได้เขียนบทกวีบทนี้
เพี่อปรารถนาแอนตี้ประเพณีแสนดีแสนงามนี้ของไทยเรา

ผมเพียง..อยากให้ประเพณีงามจรัสใจ
ในคืนเพ็ญเด่นดวงยังดำรงอยู่
ให้คู่หนุ่มสาวได้เคล้าคลึงคลอพลอดพะนอรัก
อย่างวาบหวามท่ามกลางพรายพระจันทร์หยาดหวาน

กับการได้อนุรักษ์สืบสานงามมั่นงามฝันนี้
ไว้ให้ลูกหลานได้บานเบิกใจไปกับ
งามพระจันทร์ สายน้ำนิรันดร์และเสียงเพลงฝันฝันฝัน
ลอยลอยลอยกระทงทั่วคุ้งน้ำ..


ผม....
เพียงแค่อยากให้..ประเพณีนี้รักษาไว้เพียงบางพื้นที่
เพื่อไม่ต้องทำลายสิ่งแวดล้อมมากไป
และหากดีก็ต้องดูแลรักษาลำคลอง
หากว่าเราต้องใช้..
ก็หวังว่าคงเข้าใจหัวใจผมผู้ชายชาติไทยชาติไพร..
ด้วยรักห่วงใยรักษ์โลกเราอยากให้เนานาน..ชั่วกาลกัปป์กัลป์นิรันดร


เพราะในความรู้สึกรักษ์สายน้ำที่แสนงาม
ที่อาจจะถูกทำร้ายทำลายให้เกิดตื้นเขินและเน่าเหม็นได้
ด้วยขยะอันแสนมากมายมากมีหลังราตรีงามผันผ่านไป..




คนดี..ครับ
คุณคงหาว่าผมคิดมาก

หากทว่า ครับผมยอมรับว่า..ใช่เลย
เพราะผมคือคนที่รัก รักษ์ทั้งธรรมชาติ
และวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามที่แสนละเมียดละมุน
แบบอยากให้ฝากหอมหวานกรุ่นผสานไปกับโลกแห่งความศิวิไลซ์
อันควรคู่กันไปอย่างรู้ค่ารักทะนุถนอม


ให้รู้รักษาแบบพอดิบพอดี 
เพราะมากมีประเพณีที่ถูกเปลี่ยนแปลง
นำมาใช้เล่นแบบแกล้งกัน
แบบประเพณีสงกรานต์
ที่ช่างแสนน่าเศร้าใจ
แปรไปใช้น้ำครำน้ำไม่ดี
มารินรดหยดใส่กันมาสาดใส่กัน
ให้ฝันร้าย ใช่น้ำอบน้ำปรุงลอยด้วยดวงดอกไม้ไทยๆอีกต่อไป


และคือความไม่น่าประเทืองประทับใจ
ยามที่ชาวต่างชาติมาฝากดวงใจมาถ่ายทำ
ถ่ายทอดยอดงามแห่งวิถีไทยเรานี้
ที่แสนดีนักหนามาอย่างยาวนาน
ไปทั่วโลก..


ผมจึงแค่ได้แต่วิงวอนให้พี่น้องและหน่วยงาน
ต้องช่วยกันรณรงค์ให้คนไทยรู้รักษาค่างามละเมียดละมุนนี้
พยายามอย่าที่จะแปรไปเป็นเล่นเห็นแค่ความสนุกสนานเพียงนั้น


ที่บางครั้งแบบรู้เท่าไม่ถึงการณ์
พาลพาให้ผู้บริสุทธิ์ล้มตาย
ด้วยอุบัติเหตุมากมายมากมี
เพราะเป็นการที่เฉลิมฉลองเกินขอบเขต
เมาแล้วขับรถ
หรือไม่ก็รดราดแรง
แกล้งจนเขารถพลิกคว่ำตายคา..ที่..ที่ไม่ดีเลยนะ



คนดีครับ..
ผมคิดไปคิดมาคิดมาก
จึงค่อยๆขับรถคู่ยากมานอนคอย

ดีกว่าจะคอยเสี่ยงบนท้องถนน
เลี่ยงการจราจรติดขัดอัดกันแน่นในวันนักขัตฤกษ์
ที่ผู้คนมักพากันแห่ออกนอกเมือง
เพราะผมได้เตรียมวางแผนไว้นานแล้ว
ที่จะใช้วันหยุดให้คุ้มค่า


ผม..ขับรถช้าช้า
ดิ่งตรงลงมาเรื่อยๆ..
และราวกับหูจะได้ยินบทเพลง
ล่องใต้ลอยหวานแผ่วแว่วมา
................
 ล่อง ใต้ ไป ตาม เสียงเพลง
กล่อม บรรเลงเป็นเพลงเร้าใจ
มนต์รักจากแคว้น แดนถิ่น
แห่งกลิ่นบุหงา มาลัย
เมืองใต้ใครเยือนเหมือนท่องวิมาน
ล่อง ใต้ ได้ เป็น ขวัญตา
ท่อง เที่ยวมารื่นรมย์สำราญ
งามทั้งโขดเขา แนวไพร
จับใจห้วยหนอง คลองธาร
เกาะแก่งสถาน อันวิไล
โอ้ ชุมพร ขอพรที่แสนสุดดี
สุราษฎร์ ธานี
เมืองคนดีจึงสุขสดใส




http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song156.html

หัวหินสิ้นมนต์รัก
 หัวหิน เป็นถิ่นสัญญา
จากไป กลับมาผิดหวัง
ฮืมความหลังยังเวียนวน
คลื่นสวาทมันแรง มันแกล้งมาดล
ร้อนจนใจสั่น
เคยชื่นชู้ สู่สวรรค์
รักกันมั่น ใจฉันยังปลื้ม
มันซาบมันซึม มันปลื้มไม่นาน วิมานทลาย

คลื่นสวาทมันแรง มันแกล้งมาดล
ร้อนจนใจสั่น
เคยชื่นชู้ สู่สวรรค์
รักกันมั่น ใจฉันยังปลื้ม
มันซาบมันซึม มันปลื้มไม่นาน วิมานทลาย
หัวหิน เป็นถิ่นสัญญา
ขาดเธอ กลับพลันเงียบเหงา
ฮืมมอง แสงดาวเรียงราย
คลื่น ยังคร่ำ ยังครวญ
จันทร์แจ่มยังนวล เย้ายวนไม่วาย
คอยชื่นชู้ อยู่แลหาย
เห็นรอยทราย ใจฉันหวิวหวั่น
เคยนั่งชมคลื่น เคยชื่นใจกัน ฉันยังไม่ลืม...

...................


จากหัวหินคือถิ่นสำราญ
ผ่านเมืองปราณบุรี
ที่หาดแสนงาม
ที่ยามนี้นักท่องเที่ยว
และโรงแรมห้าดาว
มาพราวปรากฎเต็มไปหมดทั้งโค้งอ่าว

เข้าสู่ชุมพร...
โอ้ ชุมพร ขอพรที่แสนสุดดี

สู่สุราษฎร์ธานีเมืองคนดี
ที่มีคำขวัญว่า
*เมืองร้อยเกาะเงาะอร่อยหอยใหญ่ไข่แดงแหล่งธรรมะ*



และ
ขับรถลงเรือเฟอรี่ข้ามฟาก
เพื่อมานอนนะกระท่อมศิลามณีนี้

ที่เคียงผาหินงามไล่เลาะตามไปตามไหล่เขา
ให้เหงางามเงียบสงบใจ
ด้วยมีทะเลไกลแลละลิบ
แสนใสสวยราวมรกตน้ำงามตรงหน้า

มีผืนฟ้ากระจ่างเมฆ
เห็นทิวทิพย์หมอกหยอกเย้าน้ำจรดฟ้างามกว่างาม
ในทุกโมงยาม
ทั้งในยามเช้าสายบ่ายเย็น


ให้นอนดูดวงตะวัน
ยามค่อยๆผันตัวเองขึ้นเหนือน้ำ
เฝ้าดูเงาปลาบของครีบปลา
ยามกระโดดผึงเหนือน้ำออกล่าเหยื่อ
ให้ลำตัวใหญ่อวบงาม
มาปรากฎสะท้อนพร่างรับแสงแดดสีเงินยวง


และ
ในยามย่ำสุริยาก็เฝ้าคอยดูฟ้าเล่นแสงแปรสี
คลี่ม่านราตรี
เปิดเวทีฝันพระจันทร์หวานมาหอมห่มพรมพร่างใจแทน
ให้แสนคิดถึงคะนึงครวญ
รอคุณรอใจรอร่างมารวมใจเคียงประคอง


และราวเรื่อง
แดนดวงจันทร์บุหลันลอยของคุณ.. .พุดพัดชา... ที่เธอรจนาฝากไว้
http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_41144.php



คนดี..และกับราตรีนี้ที่ผมปิดไฟมืด
ปล่อยให้มีเพียงแสงจันทร์เสี้ยวดวงเศร้า
สาดส่องทอทดลอดลงมายังสระน้ำเคียงกระท่อม
.

ที่ผมกำลังนอนลอยตัว
หลับตานิ่งทิ้งใจดื่มด่ำ

กับยามค่ำคืน
ที่มีเพียงดาวสุกปลั่งประดับใจประดับฟ้า
ให้หัวใจผมยิ่งเหงาเปลี่ยวเหว่ว้ายิ่งขึ้นทับทวี


ผมพลิกตัวลงอย่างรวดเร็วและพาร่างร้าว
ดำลงใต้สายน้ำสีมรกต
ก่อนที่หยดน้ำตาจะปร่าริน
เมื่อยิ่งคิดถึง
ก็ยิ่งเพิ่มสายถวิลโหยหาเพียงคุณในนาทีนี้...


ที่ผมมีเพียงธรรมชาติหินผางามเคียง
และ
ผมรู้ดีหากมีคุณผู้รักทะเลแมกไม้สายธาร
และหวานดอกไม้มาร่วมเคียงฝันปันแบ่งงาม
โลกนี้คงยิ่งวิเศษล้ำอย่างยากหาคำใดมาอธิบาย
ในรู้สึกลึกลึกของผมนี้
ที่ทุกนาทีมีคุณในมโนนึกเสมอ


คนดีครับ..ผมดำอยู่ในน้ำ
พยายามให้นานที่สุด

ราวอยากหยุดรับรู้ทุกสิ่งนะโลกเบื้องบน
ให้ดวงกมลและร่างอันแสนเหน็บหนาว
นั้นยิ่งฉ่ำเย็น
ให้สายน้ำซอนเซาะซุกไซ้
เข้าไปเติมหนาวกว่าหนาว
ให้ใจดวงร้าวได้ยอมรับความจริงเสียที
ว่าชั่วชีวีชีวิตผมจะไม่มีคุณตราบวันตาย..


และ
คนดี..เมื่อ
ผมยังตายไม่ได้นี่นา
ฟ้ายังปรานีบอกให้หัวใจดวงดีมีพลัง
พยายามหยัดร่างให้พร่างน้ำพราวหยาดรินสู่ปลายเท้า


และ.....
กลับมานอนหนาวบนเตียงไม้
ทีมีฟูกสีขาวสะอาดปูไว้รองรับริมขอบสระ
และ
ผมค่อยๆจิบไวน์แดงรสกลมกล่อมอย่างช้าช้า
ให้ซาบซ่านละมุนลิ้นละไมใจ
ไล่หนาวในหนาวเนื้อที่ไร้เนื้อห่ม
หนาวลมห่มลม ยิ่งหนาวสั่น
หนาวรักห่มร้าง อ้างว้างครัน
หนาวสวรรค์ห่มนรก อกช้ำเอย...


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song932.html

หนาวเนื้อห่มเนื้อ จึงหายหนาว
หนาวราวอกร้าว ห่มอกหาย
หนาวรักห่มรัก อุ่นรักสบาย
หนาวคลายเพราะห่ม ที่สมกัน
หนาวเนื้อห่มเนื้อ จึงหายหนาว
หนาวราวอกร้าว ห่มอกหาย
หนาวรักห่มรัก อุ่นรักสบาย
หนาวคลายเพราะห่ม ที่สมกัน
โอ้ตัวเราหนาวเนื้อ ไร้เนื้อห่ม
หนาวลมห่มลม ยิ่งหนาวสั่น
หนาวรักห่มร้าง อ้างว้างครัน
หนาวสวรรค์ห่มนรก อกช้ำเอย

โอ้ตัวเราหนาวเนื้อ ไร้เนื้อห่ม
หนาวลมห่มลม ยิ่งหนาวสั่น
หนาวรักห่มร้าง อ้างว้างครัน
หนาวสวรรค์ห่มนรก อกช้ำเอย..
..............



แล้วหลับตาดื่มด่ำ
กับฟากฟ้าทะเลจันทร์
ทะเลฝันหวานๆตรงหน้า
ที่แลลงไปเบื้องล่างละโล่งลิบ
ในความมืดมิดของท้องทะเลและท้องฟ้าสีน้ำเงินงามเข้ม



แต่
แสนแปลกดี
ที่ท้องฟ้ากลับเติมเต็มด้วยดวงดารา
มีให้ดายเดียวเปลี่ยวเหงาจนเกินไป


แหละนี่แหละหนาคือธรรมะ..
ธรรมชาติกำลังฝากบางสิ่งทิ้งบางอย่าง
วางไว้ให้ตรงหน้าให้ได้ขบคิดพินิจดู
ที่เป็นความจริงเสียยิ่งกว่าจริง


ที่เป็นสัจจะ
ที่กำลังสอนใจผมนะบัดนี้นะนาทีนี้
อย่างยากที่จะหาผู้ใดมาเข้าใจได้
ให้ดวงจิตดวงใจผมได้รำลึกรู้
และ
รำงับดับความรู้สึกเศร้ายามสิ้นไร้คุณเคียง


ผมนอนมองตรงไปยังเกลียวคลื่นสีทอง
เลื่อมวะวับวาวยามกระทบแสงจันทร์นวลละออง
ราตรีมีมนต์ขลัง เห่กล่อมให้ผมยิ่งตกอยู่ในภวังค์ฝัน.. 

ผม..ติดปีกฝัน..ในค่ำคืนนี้..
พาหัวใจโผผินบินขึ้นไปจูบจันทร์...
จูบให้หายคิดถึง..หายซึ้งเศร้า..
ที่จันทร์ดูราวดายเดียวมาหลายค่ำคืนนัก...

จูบ..พรายตาเจ้าชู้ที่ดูราวกับล้อเล่น 
กับมวลหมู่ดาวพริบพราวขี้อิจฉา
ในยามที่ผู้คนบนหล้าโลก..เขามีความรัก..
ตกอยู่ในห้วงหาวห้วงเหวแห่งภวังค์รัก..ภักดิ์พร้อมพลีใจ...

ผม..ติดปีกฝัน..
สู่ทะเลกว้างให้ฟองคลื่นโลมไล้ร่าง...
กลางทะเลจันทร์ อันอุ่นอาบ 
ให้หยาดหวานพรายพรมห่มร่างร้าวให้หนาวคลายให้กายอุ่น..เอิบ

แล้วเฝ้าจ้อง..มองพระจันทร์หวาน 
ยิ้มบานแฉ่งแข่งมวลหมู่ดาริกาดาระดาษอันแสนวิลาสวิไล
แม้นดวงใจจะแสนเหน็บหนาวดายเดียวสุดทน...



ผม..ค่อยๆพาตัวเองขึ้นเตียง
ห่มร่างเศร้าหนาวรักหนาวลม
ด้วยเสื้อยืดคอกลมสีขาว
กับกางเกงนอนสีเทาทึม


และ..
แล้วโลกในฝันอันแสนงามแบบสลึมสะลือ
ก็ลอยวนลงมาแย้มเยือนตรงหน้า

กับมนตราแห่งเสียงครวญจากคลื่นฝันรัญจวน
จากท้องทะเลที่เฝ้าเห่กล่อมคลอทราย
เสมือนบทเพลง
ที่ผมเคยฝากไว้ยามคิดถึงคะนึงหาคุณ..ในวันก่อนเก่า
........................


หากมีวันไหนที่เธอไปไกลจากฉัน ในหัวใจไม่เคยหวั่น 
และจะคอยเธอย้อนมา ก็ใจมันรู้คลื่นลมจะคอยพัดพา 
คอยชัดทะเลเข้าหาหาดทรายแห่งนี้ดังเดิม 

*คือผืนทรายที่โอบทะเลไว้จะวันใดมั่นคงเหมือนดังที่เป็น 
อยู่เคียงข้างเธอไป ใจไม่ไหวเอน และยังคงชัดเจนอย่างนั้น 
หาดทรายยังสวย รายล้อมทะเลด้วยรัก คงไว้ด้วยใจแน่นหนัก 
ไม่หวั่นยามพายุผ่าน จะมีเพียงฉัน รักเธอตราบนานเท่านาน 
มีรักในใจผสาน ดังทรายอยู่คู่ทะเล
.......................


คนดี..
ในความงามเงาแห่งเงื้อมผา
กับงามยามที่ดวงดาราในราตรีกำลังปลอบปลุก
และ
เฝ้าร้องเพลงครรลองน้ำค้างลงพร่างริน
ประโลมไพรพฤกษ์
และปลอบปลุกประโลมไล้ให้ดวงใจผมไร้ไหวหวั่นหวามไหว


ผมได้กลิ่นโมก
และ
*ลั่นทม*
ดอกไม้ในดวงใจรักภักดิ์นิรันดร์
แห่งคำมั่นสัญญาของสองเรา


ณ.ริมผาหินที่กำลังส่งกลิ่นระรินร่ำ
พร่ำฝากหอมห่มมาถึงที่นอนนุ่มนวลนี้
ที่ผมจะขอนิทราและหลับตาฝันดี

เพียง..
ขอฝากอ้อมกอดอันอ่อนหวานอ่อนโยน
กับเรียวรอยจูบนี้
ไปกับดาวประจำเมืองในราตรี
ที่งามเงียบนี้..ถึงคุณนะยอดดวงใจ


ระหว่างเรา..นั้น
พบกันในฝันนิรันดร์รักนะคนดีนะดวงใจ
และ
จะแค่นี้แค่นั้นแค่ไหน
ก็สำคัญที่ใจใช่ไหมเล่าเจ้ายอดดวงหฤทัยเจ้ายอดรัก..!

.............




http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3738.html

ตลอดกาลรัก แรก
แทรกความหวานฉ่ำล้ำ ทั้งมวล
เหมือน ชวน ให้ใจต้องเสน่หา
เหมือน ดั่ง สายน้ำชื่นฉ่ำเย็น
ไหลผ่านมา
สองอุรา พาให้ฝันใฝ่
รัก นั่น
ไม่มีวันเปลี่ยนผัน หัวใจ
ให้ ใคร มีใจเพียงเพื่อเธอ
แม้ โลก
หยุดหมุนรักก็ยัง มั่นเสมอ
ฟ้า มีดาว ฉัน มีเธอ
ตลอดกาล
ขอให้ รักเรา เคียงอยู่คู่ฟ้า
ไม่มีวัน ร้างรา
พลัดพรากจากไกล
ให้ฉัน ให้เธอ รักมั่นจริงใจ
ตลอดไป นานเท่านาน
ตลอดกาล

ขอให้ รักเรา
เคียงอยู่คู่ฟ้า
ไม่มีวัน ร้างรา
พลัดพรากจากไกล
ให้ฉัน ให้เธอ รักมั่นจริงใจ
ตลอดไป นานเท่านาน
ตลอดกาล...



 


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3670.html
ฟากฟ้าทะเลฝัน 

ก็อาจเป็นลมที่พัดมา
จากทะเล พาให้ใจลอยเข้าฝั่ง
จากใจดวงหนึ่งที่หลงทาง
ไม่เห็นใคร วันนี้ได้เจอะเธอ
บนทราย ที่ขาวละมุน
จิตใจดวงหนึ่งได้ลอย
เหมือนอยู่พัก
และใจ ดวงนี้ได้รู้จัก กับคนหนึ่ง
ที่เคยได้ฝันมาแสนนาน
ได้เจอแล้ว ได้เจอแล้ว
กับคนนี้ที่ใจฉันใฝ่หา
ขอบคุณฟ้า และขอบคุณท้องทะเล
ที่ทำให้ฉันได้เจอะเธอ
ได้รักเธอ

ไม่มีอะไรจะสวยงาม
บนผืนทราย
เท่าสองเราเคียงคู่กัน
จากลมทะเลดูสายลม
กับแสงจันทร์
และเสียงเพลงจาก ใจ
วันคืน ที่แสนเดียวดาย
ลมแรงมีความสดใสด้วยความรัก
อันดวงใจ ดวงนี้ได้รู้จัก
กับคนหนึ่ง
ที่เคยได้ฝันมาแสนนาน
ได้เจอแล้ว ได้เจอแล้ว
กับคนนี้ที่ใจฉันใฝ่หา
ขอบคุณฟ้า และขอบคุณท้องทะเล
ที่ทำให้ฉันได้เจอะเธอ
ได้รักเธอ

วันคืน ที่แสนเดียวดาย
ลมแรงมีความสดใสด้วยความรัก
อันดวงใจ ดวงนี้ได้รู้จัก
กับคนหนึ่ง
ที่เคยได้ฝันมาแสนนาน
ได้เจอแล้ว ได้เจอแล้ว
กับคนนี้ที่ใจฉันใฝ่หา
ขอบคุณฟ้า และขอบคุณท้องทะเล
ที่ทำให้ฉันได้เจอเธอ
ได้เจอแล้ว ได้เจอแล้ว
กับคนนี้ที่ใจฉันใฝ่หา
ขอบคุณฟ้า และขอบคุณท้องทะเล
ที่ทำให้ฉันได้เจอะเธอ
ได้รักเธอ...

ร้อยรัก

3 พฤศจิกายน 2549 23:17 น. - comment id 623234

สิ่งดีดีที่สร้างสรรค์

ถูกคืนวันจ้องทำลาย

สายน้ำรอบข้างกาย

ถูกทำลายน้ำมือคน


ประเพณีที่ดีงาม วันนี้น้ำดูขุ่นข้น

สายน้ำถูกปะปน   จนขุ่นข้นไม่เหลือดี


........................

พุด

4 พฤศจิกายน 2549 00:00 น. - comment id 623238

ด้วย..
ซึ้งใจน้องกระต่ายและน้องร้อยรักค่ะ
พี่พุดขอกำนัล
ด้วยภาพรีสอร์ทในฝันสวรรค์งาม

ที่สุดแห่งทางช้างเผือก

4 พฤศจิกายน 2549 00:20 น. - comment id 623239

กระทง เปรียบเสมือนความทุกข์โศก ที่ควรละวาง ปลดปล่อยจากจิตใจ มิฉะนั้นเราคงเก็บสะสมความทุกข์ ความกลัวไว้มากมาย จนวันหนึ่ง เราก็จะหมดพลัง แก่ และขี้บ่น จนเป็นคนน่าเบื่อสำหรับลูกหลาน ไม่มีคนอยากเข้าใกล้ 
หากเรารู้จัก ลอยกระทง ลอยทุกข์โศก โดยการอธิษฐาน เปล่งสัจจะวาจา ว่าขอให้ความทุกข์โศก ความขัดข้องใจทั้งหลายจงหลุดจากจิตของข้าพเจ้า ณ บัดนี้ และขอให้ข้าพเจ้าคือความเป็นไปได้ของ ความสุข ความรัก ความเมตตา การให้ทาน การทำบุญ การให้อภัย ความสำเร็จ และ ความมั่งคั่ง ขอให้เป็นชีวิตของข้าพเจ้าตั้งแต่บัดนี้

เพียงพลิ้ว

4 พฤศจิกายน 2549 08:33 น. - comment id 623259

  


เนื้อเพลง รำวงลอยกระทง Loykatong lyrics 
วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำนองเต็มตลิ่ง 
เราทั้งหลายชายหญิง 
สนุกกันจริง วันลอยกระทง 
ลอย ลอยกระทง ลอย ลอยกระทง 
ลอยกระทงกันแล้ว 
ขอเชิญน้องแก้วออกมารำวง 

รำวงวันลอยกระทง รำวงวันลอยกระทง 
บุญจะส่งให้เราสุขใจ บุญจะส่งให้เราสุขใจ 

วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำนองเต็มตลิ่ง 
เราทั้งหลายชายหญิง 
สนุกกันจริง วันลอยกระทง 

ลอย ลอยกระทง ลอย ลอยกระทง 
ลอยกระทงกันแล้ว 
ขอเชิญน้องแก้วออกมารำวง 

รำวงวันลอยกระทง รำวงวันลอยกระทง 
บุญจะส่งให้เราสุขใจ บุญจะส่งให้เราสุขใจ
 November full moon shines,
Loi Krathong, Loi Krathong,
and the water's high 
in the river and local klong, 

Loi Loi Krathong, 
Loi Loi Krathong,
Loi Krathong is here and everybody's full of cheer, 

We're together at the klong,
We're together at the klong, 

Each one with this krathong,
As we push away we pray,
We can see a better day 

แมงกุ๊ดจี่

4 พฤศจิกายน 2549 10:57 น. - comment id 623319

พี่พุดไปลอยกระทงไหน?  ค่ะ

ทะเลใจ

4 พฤศจิกายน 2549 12:27 น. - comment id 623359

เห็นภาพประกอบแล้วเอมคิดถึงสมัยเอมอยู่ประถมจังเลยค่ะ

เค้าจะมีให้นักเรียนประกวดกันวาดรูป ไอ้เรากะสนุกกับเค้าด้วย

แต่พอเอาเข้าจริง

นั่งนิ่งอยู่ตั้งนานกว่าจะวาดรูปได้ เพราะว่าฝีมือเก่งเหลือเกิ๊น  ..

แต่ว่าวาดออกมาก็ไม่ได้สวยเหมือนรูปของพี่พุดหรอกค่ะ

แต่พอวาดเสร็จก็ภูมิใจ เพราะว่านานนานทีจะวาดรูปกับเค้าสักที

เฮ่อ  คิดถึงช่วงนั้นจังค่ะ

...

เอ่ ว่าแต่ว่า  ... ลอยกระทงปีนี้พี่พุด ไปลอยกระทงที่ไหนคะ  ...


ลอยเผื่อเอมด้วยได้หรือเปล่าคะ  ....

เพราะว่าเอมไม่อยากออกไปลอยคนเดียวหน่ะ

มันดูเศร้าเศร้าไงก็ไม่รู้  


อากาศเริ่มหนาวแล้วพี่พุดรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

คิดถึงค่ะ 

โคลอน

5 พฤศจิกายน 2549 09:03 น. - comment id 623515

คิดถึงสมัยก่อนตอนเป็นเด็กพอถึงเทศกาลลอยกระทงทีไรใจจะเต้นตึ่กตั่กทุกที เพราะจะได้ทำกระทงกันอย่างสนุกสนาน สวยไม่สวยไม่รู้แต่ที่รู้ๆคือทำกระทงให้ลอยได้ไม่จมไปซะก่อน หรือไม่เอียงนี่จะรู้สึกว่าเจ๋งเป้งเลยนะ  อิอิ

พุด

13 พฤศจิกายน 2549 17:13 น. - comment id 626420

พุด

13 พฤศจิกายน 2549 17:23 น. - comment id 626421