http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song290.html เมื่อ..ช่องว่างบนทางใจได้เริ่มต้น ให้กมลหวั่นหวั่นราวขวัญหาย ไฟเสน่หาเริ่มมอดดับลับมลาย แล้วก็สายเกินเริ่มใหม่ใจดวงเดิม ยากอธิบายให้เข้าใจในรอยแผล รู้เพียงแพ้ยอมพ่ายมิหมายเพิ่ม แผลเก่าใหม่ยากที่ใจรับเพิ่มเติม หยุดหวังเริ่มเดินเคียงกันฝันเก็บดาว เพียงลำพังหวังสู่ทางสว่างแพร้ว ใจดวงแก้วถูกเหยียบยับรับเหน็บหนาว ช่างอ้างว้างมืดมนฟ้าไร้ดาว เดือนเพียงพราวหยาดน้ำผึ้งพิษ..ชีวิตรัก ไฟสวาทลามไล้ไหม้แล้วเมื่อลองเล่น ตายทั้งเป็นสอนสัจจะให้ประจักษ์ พรหมชะตาขีดเส้นไร้คนภักดิ์ พบเพียงรักลวงโลกย์ฝากโศกตรา.... แก้วรับฝนหอมพร่างกลางวสันต์ ในคืนฝันฝนรินมิสิ้นสาย แก้วกลางใจไยลาลับมากลับกลาย ดารารายเรียงดวงร่วงพรูฟ้า.. โอ้พุดซ้อนมาอ้อนใจใครละหนอ เล็บมือนางไกวกอพ้อห่วงหา การะเวกเสกสิ้นหวานบานโรยรา กุมาริกาหมองเศร้าราวเข้าใจ.. จำปีเอ๋ย..ไยนิ่งเฉยลืมปีหวาน ยอมร่วงรานยอมโรยราฤาไฉน โมกดอกน้อยน้อยใจร่วงทวงถามใจ บานบุรีไยแย้มเย้ยคนเคยรัก... ดวงดอกปีบบานบีบใจไยทิ้งต้น พวงครามหล่นปลิดปลิวลิ่วลืมภักดิ์ กาหลงเอยไปหลงใครไยพรากรัก เกลียวสวาทหักคาต้นหล่นรอใคร... ชมนาดวาดฝันรอพ้อดอกฝัน บุหงาสวรรค์บุหงาส่าหรี่คลี่กลีบไหว บานไม่รู้โรยโหยหาคนในใจ ดาวประดับใจประดับรักภักดิ์เพียงเธอ... กระดังงาว้าเหว่เสน่หา อมรเบิกฟ้ามิเบิกใจไยรอเก้อ หีบไม้งามยังหวามไหวหลงละเมอ อัญชัญเพ้อเผยอม่วงทวงถามคำ.. รสสุคนธ์นางแย้มแกมกลีบเศร้า ราชาวดีราวไร้ราชินีราตรีช้ำ รักดอกม่วงร่วงคาต้นคืนฝนพรำ รำเพยย้ำอย่าเอ่ยเผยความใน... พวงชมพูเคยบานหรูพรูคาต้น พุดจีบหล่นพราวพื้นฝืนไม่ไหว พุทธชาดเลิกวาดหวังพิสวาสใคร พุดน้อมใจเด็ดพุทธรักษาบูชารัก... มะลิลามลุลีคลี่ดอกหวาน แย้มตระการมะลิวัลย์พันผูกนัก มะลิซ้อนซ่อนซึ้งใจใครเคยภักดิ์ มะลิฉัตรระบัดดอกบอกระทม... สายน้ำผึ้งเคยซึ้งใจในความหวาน สายหยุดรานหยุดกลิ่นสายคล้ายขื่นขม เสาวรสหมดสิ้นรักรอเพียงตรม เหลือลั่นทมบานเศร้า...หนาวกลางใจเพียงดอกเดียว! ดอกรักลาโรยราคากับต้น ดอกกมลคนใจเดียวเลยเหี่ยวเฉา ดอกกุหลาบสอนหลาบจำอย่าใจเบา ดอกกันเกราเขาทอดทิ้งรู้หยิ่งใจ.. ดอกพะยอมอย่ายอมแพ้แม้ไหวหวั่น ดอกทานตะวันฝันรอรับอรุณใส ดอกประดู่ปลุกให้สู้รู้ทำใจ ดอกสะเดาอย่าเหงาใจในวันตรม ดอกคูนพราวราวตอกย้ำแม้ช้ำเศร้า ดอกรักร้าวเฝ้าสอนใจในวันขม ดอกเสียใจให้บทเรียนโลกตรอมตรม ดอกระทมสอนอีกด้านผ่านเข้าใจ ดอกรักนี้ที่ผ่านมามีเศร้าสุข ดอกความทุกข์ผุดพร่างร้างหวั่นไหว ดอกคิดดีคิดได้สอนให้บทเรียนใจ ดอกดวงใจใสสว่างว่างสงบพบทางธรรมพระนิพพาน! ............................... เด็ดการะเวกเต็มตะกร้ามามอบให้ วางแซมไว้สายหยุดพุดซ้อนแสนอ่อนหวาน พร้อมจำปีฝากพลีใจจำปีผ่าน ลืมรักรานสีม่วงโศกโลกเฝ้าดู.. ดอกวาสนาช่อพราวเต็มราวกิ่ง วาสนาจริงวาสนาใจไหวรับรู้ แก้วร่วงพราวราวสอนใจน้ำตาพรู ระลึกรู้แก้วกลางใจดวงใสงาม กุหลาบแดงแจ้งรักประจักษ์แจ้ง เลือดรักแดงแฝงเศร้าหนาวโศกหนาม หากรักแล้วอย่าเสียใจระทมตาม รู้ทุกยามทุกทุกข์รักหนักแอกใจ.. เหมือนตะแบกแบกหวานบานชูเศร้า ม่วงโศกพราวสายเศร้าให้ร้าวไหว ตะแบกเอ๋ยไยชาเฉยดวงดอกใบ ยังพร่างไหวโศกหนาวเศร้าริมทาง.. เล็บมือนางกางเกี่ยวเกาะเกิดรัก ให้พลีภักดิ์ห่วงดวงใจแสนไกลห่าง ป่านนี้หนอหนาวดวงใจหนาวน้ำค้าง ฝากลมครางฝนครวญทวนสัญญา.. กล้วยไม้ไพรไหวกอหวั่นขวัญเฝ้าพ้อ หวังแตกกอก่อรักมั่นฝันห่วงหา กี่แสนรักกี่แสนภักดิ์คำสัญญา พลีบูชาศรัทธานี้มีเพียงเธอ ราตรีริมชานหวานอวลเศร้า เรไรเฝ้าร่ำร้องพร้องพร่ำเพ้อ ดวงดอกรักมาลัยร้อยสายให้ละเมอ หวังไม่เก้อรอรักมั่นนิรันดร์รัก ดวงจำปามะลิลามะลิซ้อน วางเคียงหมอนดอมดมห่มหอมภักดิ์ ดวงดอกปีบปลิดกลีบหอมหลอมรวมรัก กระซิบรักกระซิบคำย้ำสายใย.. โมกละออช่อกระจิ๊ดนิดนิดน้อย พวงพราวพร้อยห้อยหอมหวานยอมรานไหว พุทธรักษาริมรั้วบานสอนใจ พุทธกลางใจพิสุทธิ์พุทธรักษ์ ลั่นทมเศร้าเฝ้าปลิดปลิวลิ่วควะคว้าง จูบกลีบบางทัดแก้มแกมโศกหนัก ลั่นทมเอ๋ยหยุดเผยเศร้าร้าวรานรัก รอยอดรักพรากแสนไกลไปลับลา.. สวดมนต์กราบกรานหน้าพระพุทธ ให้รู้หยุดรำงับดับเหว่ว้า อย่าดายเดียวเปลี่ยวเหงานะยอดชีวา คำสั่งลายังก้องกระจ่างกลางใจนี้ ฝากฟ้ากว้างรวงดาวบนราวสรวง ห่มหอมห้วงหอมใจใครคนนี้ พุดไพรหนาวร้าวรานใจนะยอดชีวี รอคนดีคืนอ้อมตักได้พักใจ..ไปนิรันดร์..! .................... ดวงดอกไม้ไพรดอกไม้จริงกำลังหวานบานพราวเต็มราวกิ่ง ดอกรักจริงกลับหุบกลีบน่าฉงน ดอกไม้เพชรเด็ดแซมใจเคยพร่างพรม ดอกระทมมาทอดทับรับรู้ใจ ดอกเดียวดายเหว่ว้าบานสะพรั่งเต็มลานโศก ดอกรักษ์โลกบานนำทางสว่างไสว ดอกเคียงคู่จำพรากลาอย่าเสียใจ ดอกดวงใจคงมั่นขวัญศรัทธา ดอกความดีพลีบูชาพสุธารัก ดอกแน่นหนักคงมั่นฝันห่วงหา ดอกนิรันดร์รักจักมิมีวันโรยรา ดอกเสน่หาสวาทหวามยามแรกรัก ดอกพุดซ้อนหวานอ้อนใจแสนไกลห่าง ดอกความว่างวางแอกใจไม่แบกหนัก ดอกนิพพานบานรอพุดพร้อมพลีภักดิ์ ดวงดอกรักราวเพชรพรหมห่มหอมใจ ไปชั่วกาล! ...................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song290.html รักเอย รัก เอย จริงหรือที่ว่าหวาน หรือทรมานใจคน ความ รักร้อยเล่ห์ กล รักเอยลวงล่อใจคน หลอกจนตายใจ รัก นี่ มีสุขทุกข์เคล้าไป ใครหยั่งถึงเจ้าได้ คงไม่ช้ำ ฤดี รัก เอย รักที่ปรารถนา รักมาประดับชีวี หวั่น ในฤทัยเหลือที่ เกรงรักลวงฤดี รักแล้ว ขยี้ใจ หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ หื่อหื่อฮือฮือ ฮือฮื้อหื่อฮือฮื้อ ขืน ห้าม ความรักคงไม่ได้ กลัว หมอง ไหม้ ใจ สิ้นสุขเอย หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ หื่อหื่อฮือฮือ ฮือฮื้อหื่อฮือฮื้อ ขืน ห้าม ความรักคงไม่ได้ กลัว หมอง ไหม้ ใจ สิ้นสุขเอย หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ...
20 ตุลาคม 2549 01:27 น. - comment id 617107
Torn between two lovers
20 ตุลาคม 2549 07:44 น. - comment id 617123
joy between two lovers felling like a full
20 ตุลาคม 2549 07:47 น. - comment id 617124
กานต์เก็บดอกกาหลงมาฝากค่ะพี่พุด
20 ตุลาคม 2549 07:51 น. - comment id 617128
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song812.html FOR ALL WE KNOW .....Carpenters Love look at the two of us Strangersin many ways We've got a lifetime to share So much to say And as we go From day to day I'll feel you close to me But timealone will tell Let's take a lifetime to say "I knew you well" For only timewill tell us so And love may grow For all we know Love look at the two of us Strangers in many ways Let's take a lifetime to say "I knew you well" For only timewill tell us so And love may grow For all we know...
20 ตุลาคม 2549 09:10 น. - comment id 617170
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem83881.html วันลา แด่ดวงใจ ถึง ดวงใจ น้องกานต์ ที่รัก ที่รัก แก้วรับฝนหอมพร่างกลางวสันต์ ในคืนฝันฝนรินมิสิ้นสาย แก้วกลางใจไยลาลับมากลับกลาย ดารารายเรียงดวงร่วงพรูฟ้า.. โอ้พุดซ้อนมาอ้อนใจใครละหนอ เล็บมือนางไกวกอพ้อห่วงหา การะเวกเสกสิ้นหวานบานโรยรา กุมาริกาหมองเศร้าราวเข้าใจ.. จำปีเอ๋ย..ไยนิ่งเฉยลืมปีหวาน ยอมร่วงรานยอมโรยราฤาไฉน โมกดอกน้อยน้อยใจร่วงทวงถามใจ บานบุรีไยแย้มเย้ยคนเคยรัก... ดวงดอกปีบบานบีบใจไยทิ้งต้น พวงครามหล่นปลิดปลิวลิ่วลืมภักดิ์ กาหลงเอยไปหลงใครไยพรากรัก เกลียวสวาทหักคาต้นหล่นรอใคร... ชมนาดวาดฝันรอพ้อดอกฝัน บุหงาสวรรค์บุหงาส่าหรี่คลี่กลีบไหว บานไม่รู้โรยโหยหาคนในใจ ดาวประดับใจประดับรักภักดิ์เพียงเธอ... กระดังงาว้าเหว่เสน่หา อมรเบิกฟ้ามิเบิกใจไยรอเก้อ หีบไม้งามยังหวามไหวหลงละเมอ อัญชัญเพ้อเผยอม่วงทวงถามคำ.. รสสุคนธ์นางแย้มแกมกลีบเศร้า ราชาวดีราวไร้ราชินีราตรีช้ำ รักดอกม่วงร่วงคาต้นคืนฝนพรำ รำเพยย้ำอย่าเอ่ยเผยความใน... พวงชมพูเคยบานหรูพรูคาต้น พุดจีบหล่นพราวพื้นฝืนไม่ไหว พุทธชาดเลิกวาดหวังพิสวาสใคร พุดน้อมใจเด็ดพุทธรักษาบูชารัก... มะลิลามลุลีคลี่ดอกหวาน แย้มตระการมะลิวัลย์พันผูกนัก มะลิซ้อนซ่อนซึ้งใจใครเคยภักดิ์ มะลิฉัตรระบัดดอกบอกระทม... สายน้ำผึ้งเคยซึ้งใจในความหวาน สายหยุดรานหยุดกลิ่นสายคล้ายขื่นขม เสาวรสหมดสิ้นรักรอเพียงตรม เหลือลั่นทมบานเศร้า...หนาวกลางใจเพียงดอกเดียว!
20 ตุลาคม 2549 09:17 น. - comment id 617172
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song302.html (สายชล) คือรัก.. มิใช่..น้ำผึ้ง..หากเป็นเช่นน้ำอมฤต หยาดให้จิบดั่งน้ำค้างอนันต์ค่า คือน้ำใจใสงามเนิ่นนานมา คือน้ำตาแห่งปิติพลีแด่กัน จากใจทองครองขันธ์อันวางว่าง เพียงแผ้วถางทางเหนือโลกย์ลบโศกศัลย์ ถือเป็นโชคโลกเมตตามาพบกัน ดั่งคู่ขวัญคู่บุญสร้างทุนทาน ในเส้นทางเลือกเคียงเลี่ยงกิเลส รู้ดับเหตุแห่งทุกข์สุขแสนหวาน รสใดเล่าจักคงอยู่นิรันดร์กาล เท่าสายธารธรรมธาราสัจจะรัก วันเวลามิประมาทอาจเช่นนั้น จึงฝ่าดั้นคว้าดาวแม้นหนาวนัก มาหว่านโปรยประดับใจทุกที่รัก ให้ประจักษ์แด่ผองชนคนร่วมชะตา เจ็บแลตายคล้ายเส้นทางยากเลี่ยงหลบ ตะวันพลบรอชีพดับไปกับหล้า มากผู้คนเวียนว่ายทะเลน้ำตา สูญเวลาไปชั่วกาลหวานวัฎวน สู่เส้นทางสายสงบพบกระจ่าง สุขในว่างสุขนิรันดร์ฝันเพียรพ้น ดั่งบัวบานเหนือน้ำค่าเหนือคน กลางกมลดอกบุญบานตระการใจ ฝันพาจิตลอยล่องท่องนทีทิพย์ ข้ามสีทันดรไกลลิบสู่สวรรค์ไสว ปาริชาติบานรอรับขวัญนะดวงใจ คือยิ่งใหญ่เหนือชีพชนม์สั้นวันมรณาในโลกามนุษย์..! ..............
20 ตุลาคม 2549 09:45 น. - comment id 617181
ขอบคุณมากค่ะพี่พุด
20 ตุลาคม 2549 11:38 น. - comment id 617239
งามครับงามยิ่งกลางกลิ่นดอกไม้นานาพันธุ์ จันทร์กระจ่างยังโหยหา แก้วกานดายังถวิล พิณยังดีดกล่อม ใยอกหมองต้องระทม. แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2549 11:48 น. - comment id 617242
สวัสดีครับ คุณพุด ความจริงไม่มีไรมากหรอกครับ ผมแต่งกลอน เสร็จ ไม่มีใครวิจารณ์ให้ ก็เลยเศร้าครับ ตอนนี้ไม่มีปัญหาแล้วครับ
20 ตุลาคม 2549 16:15 น. - comment id 617371
ดอกบัวบานกลางใจไม่ไหวหวั่น ดอกรักร่วงโรยราให้ร้าวกมล ดอกโศกตรมผ่านพ้นไม่กลับมา พุทธรักษาพิสุทธิ์จุดกลางใจ อิ อิ อิ พี่พุดค่ะบทนี้ข้อเก็บค่ะ ดอกไม้นานาพันธ์
20 ตุลาคม 2549 16:22 น. - comment id 617378
น้องพุดคนดี.. แวะมาบ้านหลังนี้ ต้องตื่นตากับสวนสวย.. มีดอกไม้มากมายละลานตา เพียงแต่ว่าบรรยากาศเศร้านักกับรักนี้ ... มาเยี่ยมเยียนน้องที่น่ารักของพี่ค่ะ