เศษเสี้ยวของความคิด
ลมทะเล
หนทางของชีวิตไม่ใช่ว่าทุก ๆ ทางมีคำตอบ ... คำตอบที่มาจากตัวเอง... หาใช่ไม่ เพราะแม้แต่วันพรุ่งนี้ จะเกิดสิ่งใดขึ้นกับชีวิต ผู้หนึ่งผู้ใดก็มิอาจล่วงรู้ได้ การคาดเดาอาจเป็นไปตามความรู้สึกนึกคิด ก็รังแต่จะสร้างความปวดร้าวให้เราเสมอ ถ้าสิ่งที่เราสร้างขึ้นมา.. หรือที่เราเรียกมันว่าจินตนาการ มักเป็นไปในทางที่เลวร้าย... สุดหนทางของความคิด สิ่งดีควรเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นจากใจ เพื่อรอคอยวันคืนและสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
มนุษย์ถูกสร้างขึ้นให้มีความเฉลียวในตัว...
แต่หาใช่ได้ใส่ความล่วงรู้มาด้วยไม่....
มิฉะนั้นแล้ว การคาดเดา คาดหมาย คงไม่เป็นที่รู้จัก...ในหมู่มวล