อันดับที่ 6 รักที่ขับเคลื่อนโลก ทัศนคติเกี่ยวกับความรักหรือครับ.. ความรักแรก..คือรักแห่งพ่อและแม่ วันนี้เป็นวันแม่ ผู้สร้างโลก ผู้ให้ ผู้อดทน ผู้อบรมให้ความรู้ ผู้รอคอยให้ลูกที่เกิดมา สมบูรณ์แบบ และมีความสุข ความรักที่สอง ความรักแห่งการมีคู่ นั่นคือคู่รัก มนต์เสน่หาที่ปิดบังความไม่ดีทุกอย่าง เพื่อการสร้างชีวิตใหม่ หอมหวาน สดใส งดงาม รัดรึง โหยหา ครอบครอง หึงหวง เป็นธรรมดาของโลก และ..ความรักเช่นนี้ ก็ขับเคลื่อนโลก ทำให้โลกหมุนไปอย่างมีสีสัน วิจิตร พิสดาร ความรักที่สาม รักอย่างเมตตา เอื้อเฟื้อ ไม่แบ่งชั้นวรรณะ ไม่แบ่งมีจน ไม่แบ่งชาติศาสนา ไม่มีเงื่อนไขกับทุกๆคน ทั้งสามรักก็ล้วนงดงามทั้งสิ้น ถ้าอยากรู้ ก็..เข้าไปมีประสบการณ์กับรักเหล่านี้สิ ..อย่า..วิ่งหนี การที่จะรู้จักความรักอย่างการมีคู่ ก็..รักอย่างคู่สิ เข้าไปมีประสบการณ์กับความรักแบบนี้ สุขทุกข์ งดงาม โรแมนติค น้ำต้มผักก็ยังหวาน แต่...เมื่อเจ็บก็ปวดร้าวเจียนตาย ถ้ากลัว..ก็..จะไม่เข้าใจความรักแบบนี้ น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง *ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ *คือการบรรลุธรรมจนรู้แจ้ง ไม่มีทางอื่น รักที่งดงาม น่าทึ่งและน่ายกย่องที่สุดในจักรวาล *รักของพ่อและแม่ อรหันต์ของลูก* ยิ่งใหญ่มิมีใดปรานเปรียบ ก็..มีลูกสิ แล้วจะเข้าใจ.... รักอย่างเมตตา งดงามเย็นสงบ แผ่ไปสู่ทุกๆคนอย่างน่าชื่นชม ไม่มีข้อจำกัด ไม่เร่าร้อนอีกต่อไป มี..*แต่ให้ * ไม่มีความคาดหวัง ชื่นชมยินดีไปกับความสุขของผู้อื่น กรุณาช่วยเหลืออย่างไม่มีเงื่อนไข การจะมีความรักแบบเมตตาต้องผ่านความรักแบบคู่ก่อน เพื่อ...เรียนรู้ความเจ็บปวด เพื่อเป็น*บาตรฐานสู่รักและเมตตา* ไร้ความเจ็บปวด มีแต่ความเย็นสงบนิ่ง ทั้งหลายแห่งสภาพธรรม เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ถึงจะถอดถอนกิเลส ตัณหา อุปทาน ให้หมดสิ้นไปได้.....
13 สิงหาคม 2549 21:54 น. - comment id 597309
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song293.html หากจะรักแล้ว รักใคร ก็จง รักเถิด ความรักบรรเจิด พริ้งเพริด หนักหนา ชีวิตคนเรา นั้นสั้น เหลือคณา อย่า รอ ช้า ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป หากมีหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด ดอกเบี้ยที่เกิด คือพลังรัก พิไล รักเธอเสมอ รักเธอ จากดวงใจ ยอดพิศมัย หลอมอยู่ใน กาย เธอ หากวันใด ที่แสงทองของ ชีวิตผ่าน โลกตระการ จะมืดครึ้ม หมองเหม่อ วาระนั้น จะได้อดีตไฟรักปรนเปรอ หล่อเลี้ยง บำเรอ ต่อชีวิตให้ชื่น บาน หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้รักเถิด หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ...
13 สิงหาคม 2549 23:38 น. - comment id 597327
ถ้าหากว่าทุกๆอณูที่ ดวงตางามซึ้งได้มองเห็น สัมผัสกับทุกสิ่ง สายลม ต้นไม้ ภูเขา สายธาร ลมหนาว แสงสีทองผ่องละออ ลอยพ้นขอบฟ้า ทะเลแสนงาม ท้องฟ้าสดใส ค่ำคืนแห่งราตรีประดับดาวเดือน กลิ่นหอมหวานอ่อนโยน จากพรรณไม้ไทย และทุกๆสิ่งที่พรรณนาไม่สุดสิ้น รวมทั้งอณูแห่งจิตของดวงใจ ในนั้น จะมีใครสักคนที่อยู่เคียงข้าง คอยมอง คอยดูแล คอยห่วงใย ด้วยรักแสนรักนิรันดร์ หลับตาลงสิครับคนดี ฟังเสียงหัวใจของเรา แล้วคุณจะพบผม... ................... เดียวดายปลายโลกร้าง! พุดพัดชา ฉันนั่งรอเธอเดียวดายที่ปลายโลก หลบมุมโศกเหลือมุมใจเพียงในฝัน รักและรอ รอและรัก ชั่วกับป์กัลป์ หลับตาฝันฉันมีเธอในอ้อมใจ... ที่ปลายโลกไยโศกเหมือนร้างไร้ มันคล้ายคล้ายตะวันลาราตรีไหน มีเพียงฝันวันแสนงามไว้ปลอบใจ คำหวานใดก็ลมลมตรมน้ำตา... ฉันเดียวดายคล้ายโลกนี้เล่นตลก และเหมือนนกปีกหักใจอ่อนล้า อยากคืนหลังจูบผืนทรายใกล้ธารา และซบหน้าหมายมาดสวาทไกล... ตะวันตกดินถวิลรอที่บ้านเก่า รอคนเหงาซับน้ำตาอย่าร้องไห้ อีกไม่นานได้คืนร่างหลับสบาย ให้เม็ดทรายคลื่นทะลเห่กล่อมขวัญนิรันดร!
13 สิงหาคม 2549 23:57 น. - comment id 597328
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem49748.html