http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song64.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song525.html http://us.geocities.com/thethaimusic/thai1.htm คือ... คืนค่ำ...ที่ดวงแสนดายเดียวเหมือนเดิม หาก... แสนสงบสุข.... ท่ามกลางแมกไม้ใบบัง แม้นจักสิ้นไร้แสงจันทร์ทองทอ มีเพียงนวลละออจากดารารายดาระดาด วาดวงเวิ้งฟ้ากระพริบระยิบระยับ จับเงาไม้ไหวพร่างกระทบสายชลวูบไหวก็ตามที ม่านน้ำในบึงใสสวย*สวนสมเด็จฯ* กำลังพุ่งแฉกพรายคล้ายพัดแผ่ออกไปทุกทิศทาง หลากสีสันแสนพรรณราย.. บนฟากฟ้ากว้าง สีกำมะหยี่ ดาวนพเคราะห์ กำลังคลี่ดวงอลังการ สว่างสุกใส ดาวประจำเมืองประจำใจ กำลังแย้มยิ้มเยือนโลก ให้ทุกดวงใจ พลีโศก ฝากรัก..ฝากฝัน เสียงดนตรี กำลังเริ่มบรรเลงเพลงหวานเว่วแผ่วมา เนื่องในวาระ ราตรีที่มีงาน*รำลึกถึงสมเด็จย่า แม่ผู้มีพระคุณ* และ.. มีนักร้องและวงระดับชาติมาฝากมนต์เพลงฝันฝันฝัน มาปันพลีมากมายให้แสนประเทืองประทับใจ อย่างเช่น... คุณดาวใจ ที่ยังงามไสวแม้นคืนวันจะผันผ่าน เธอผู้เปรียบประดุจดั่งตำนานบทเพลงแห่งแผ่นดิน ที่เป็นศิลปินผู้ขับขานบทเพลงแสนไพเราะ ซึ้งโศก โดดเดี่ยว อ้างว้างโหยหา ที่.. คืนค่ำนี้เธอ มาครวญบทเพลง *ส่วนเกิน* ในขณะที่.. ดวงกำลังเดินชมสวนชมดวงดอกลีลาวดี ที่กำลังคลี่กลีบสะพรั่งพราวไปทุกราวกิ่ง ราวนิ่งฟังไปพร้อมกัน ดวงแสนซึ้งฝันไปกับลีลา ในร่างอันแสนเย้ายวนใจของเธอคนดี ที่คืนนี้ .. เธอสวมชุดรัดรูปรัดรึงตรึงตา ด้วยผ้าชีฟองแพรสีไพลผ่องพราย ที่.. ยิ่งขับร่างเธอให้แสนงามผ่องผุด อันแสนน่าเสน่หา ยามที่เธอชะม้อยตางามออดอ้อนวอนเว้าเย้ายวน ราวร้าวราน ไปตามบทเพลง ที่ดวงเอง แสนอินอึ้งซึ้งประทับใจ.. จน... อยากเกิดมาเป็นนักร้องอย่างเธอบ้าง หากแม้นเลือกเกิดได้ในชาติหน้า..ชาติไหนท่ามี.. เผื่อบางทีจะดีกว่าเป็น *กวีกระวาด นักอยากจะเขียนเพียรฝันค้างแบบนี้* .......... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song64.html ส่วนเกิน..คุณดาวใจ ไพจิตร มองดาวเดือนที่ลอยล้นเกลื่อน นภา ลมโบกพริ้วโปรยมา ใจผวาลอยเลื่อน ระทม ระทวย ระทึกฤทัย ไร้เพื่อน ใจนึกอยากเป็นเดือน มีดาวล้อมเกลื่อน รอบกาย มองดู ตัวเราแสนจะว่างเปล่าเดียวดาย น่าอาย ขวย เขิน ป่านนี้เขานอน ชิดเนื้อนวล ชวนเชิญ แต่เรา ส่วนเกิน เขาคงเมิน ให้คอย มนต์อันใดมัดใจเราให้ ใฝ่หา ใจก็รู้ดีว่า นี่แหละหนาปมด้อย คนมีภรรยาเขาหรือจะมา ได้บ่อย เราก็เฝ้าแต่คอย ดวงใจละห้อยคอยหา อา ดูร เดียวดาย เขาคงจะหน่ายไม่มา หรือว่า ทำเมิน เมื่อยาม นิทราหอมภรรยา คุณเพลิน ปล่อยให้ ส่วนเกิน หอมหมอนเพลิน แทนคุณ มนต์อันใดมัดใจเราให้ ใฝ่หา ใจก็รู้ดีว่า นี่แหละหนาปมด้อย คนมีภรรยาเขาหรือจะมา ได้บ่อย เราก็เฝ้าแต่คอย ดวงใจละห้อยคอยหา อาดูร เดียวดาย เขาคงจะหน่ายไม่มา หรือว่า ทำเมิน เมื่อยาม นิทราหอมภรรยา คุณเพลิน ปล่อยให้ ส่วนเกิน หอมหมอนเพลิน แทนคุณ... ................... ตามมา..ด้วย ดวง...ได้รับฟัง..*คุณกุ้ง..กิติคุณ เธียรสงค์* ที่พาร่างแบบหนุ่มคมเข้มคนปักษ์ใต้บ้านเรามา ครวญเพลง ที่แสนซึ้ง ใจ*นวลแสงไต้*และ*ไกล..นาง* ให้แสนโศกรัญจวนใจมาก และ.. ก็พาให้ดวงแสนคิดถึงใครบางคนสุดหัวใจตามไปด้วย.. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song525.html ฝันถึงดวงใจ จากไปแสนห่วงไม่หาย เคยอยู่ เคียงกาย เคยกอดเจ้าไว้ชื่นชู้ภิรมณ์ ต้องมาเหินห่าง อ้างว้าง ไม่สม มี แต่ คลื่นลม ระงม ให้ป่วนใจ เสียงสายลมครวญ ดั่งนวลเจ้ากู่เรียกหา ยินแผ่ว แว่วมา พี่ตื่นผวาไขว่คว้าอาลัย ไม่มีสำเนียง เรียกหาอยู่ไหน เพียงฝันตื่น ก็คลาย ฝืนใจ ไม่หลับได้เลย นอน พี่นอนสะท้อนใจข่ม วันคืนควรรื่น-รมณ์ กลับระบม อกเอ๋ย หาดทรายสีทอง ต้องแสงจันทร์ ถูกชมเชย ฟากฟ้า ประหนึ่งจะเย้ย ชื่นเชย ให้โอบนที สงสารดวงใจ คงตรมหมองไหม้คอยหา เคยแอบ อุรา พี่ห่างสุดหล้าสุดฟ้าธาตรี พี่ฝันถึงเจ้า น้องเล่ายามนี้ ยามฟ้ากอด นที ฝันถึงพี่ ไหมเอย สงสารดวงใจ คงตรมหมองไหม้คอยหา เคยแอบ อุรา พี่ห่างสุดหล้าสุดฟ้าธาตรี พี่ฝันถึงเจ้า น้องเล่ายามนี้ ยามฟ้ากอด นที ฝันถึงพี่ ไหมเอย... .................. สุดท้าย.. ที่ดวง..สุดแสนวาบหวาม..ซ่านซึ้งใจ หลังจาก.. ได้ฟังเพลงอมตะมากมาย ที่ดวงนี้หนาแสนศรัทธาชื่นชม ในท่วงทำนองทั้งเนื้อหาภาษาเพลง ที่บรมครูเพลงคนหัวใจดวงดีดวงโบราณ ที่จิตภายในแสนตระการละเมียดละมุน ได้.. เพียรพลีพรสวรรค์สรรเสกด้วยสมองสองมือทอง ปองฝันฝากค่าคำไว้ให้โลกหล้า แล้งไร้ ได้ยังพบหอมกรุ่น ในทุกครา ที่สายตาพาสายใจ ผ่านสร้อยโซ่เพชรอักษราภาษาไทย ที่เลอล้ำล้นค่า ... และ ราวกับว่า.. จักพาร่างใจดวงย้อนรอยถอยหลังไปในเงางามแห่งอดีต ยาม.. ได้ฟังบทเพลงที่ช่างแสนสะเทือนสะท้อนสะท้านใจ ที่ไม่เคยมีวัยวันมาขวางกั้น หาก.. เพียงรู้เปิดจิตดวงทิพย์นวลนิรมิตละมุนให้แลเห็นงาม.. และ... ดวงยิ่งนั่งนิ่งอึ้งอั้น งันเงียบในดวงใจ กับ... บทเพลง *คำหอม*ที่คุณวิระ บำรุงศรีขับร้อง และ.. บอกว่าเป็นเพลงที่ร้องยากมาก ไม่เคยร้องได้จบโดยมิล่มเสียก่อน ถึงกับนาทีนั้น พลันไหว้วอนให้*สมเด็จย่า ฯ* ได้โปรดเมตตาให้เขาร้องได้จนจบแบบงดงาม แบบที่ผู้ฟัง ต่างต้องพากันเอนอิงพิงพุ่มไม้ฟัง *แบบลุ้นเอาใจช่วย*เสียแทบแย่.. และ.. สำหรับดวง..แน่นอน ที่ใจดวงอรชรอ่อนหวาน ย่อมตั้งใจฟังเนื้อหา ที่ช่างแสนให้อารมณ์รักอาลัยอาวรณ์อ้อนออดถวิลเสียไม่มี... www.websuntaraporn.com คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุลทำนอง เวส สุนทรจามร ลมโบกหวนกลิ่นหอม หอมชวนเด็ดดอม คำหอมเจ้าเอย กลิ่นนี้พี่เคย เคยได้แนบเขนย อกเอ๋ยหวนคำนึง เพียงแต่กลิ่นล่องลม ชื่นชมซาบซึ้ง ชวนให้คิดติดตรึง ใจตระหวัดคะนึงถึง ถึงสาวเจ้า ชวนให้ใจพี่เหงา จำว่ากลิ่นเจ้า เศร้าอยู่ในใจ เนื้อเจ้าอวลกลิ่นประทินเดียวกัน ขวัญเคยแนบขวัญ รักกันชิดใกล้ หอมเอยเคยชื่นใจ หอมใดไม่ซึ้งถึงอารมณ์ ขวัญพุ่มปทุมมา กลีบบัวยั่วตาพลิ้วพากระเพื่อมลม ผ่องศรีที่พี่ชม สีนวลชวนชื่นอารมณ์ ดุจดังสีแพรเจ้าห่ม ปิดถันกันลมซ้ำชมให้เศร้าใจ เจ้าเอยเจ้าคำหอมเจ้าเนื้อหอมหอมชวนใคร่ ต้องจิตเตือนใจยิ่งคิดไปชวนให้ตระกอง โอ้มือพี่เคยโลมเล้า สาวเจ้าเคยเอามือป้อง แต่ไม่พ้นมือพี่ต้อง หวงยิ่งกว่าทองแต่น้องยังให้ชื่นใจ ยอดชู้คู่เชย ขวัญเอยอย่าเลยจากไป โอ้คำหอมเอยเคยชิดใกล้ อีกนานเท่าใดขวัญใจจะกลับมา ยอดชู้คู่ชม ภิรมย์ชมชื่นอุรา เพื่อนชายร้อยคนมากล้นค่า ไม่ชื่นอุราเหมือนเจ้าเพื่อนชม ................................ และแล้ว... ค่ำคืนที่แสนงาม ก็ผันผ่านพ้นไป...แบบฝากใจให้แสนตราตรึง ที่.. ถึงมาตรแม้นไร้ซึ้งซึ่งคนในคะนึงถวิล และสิ้นสายแสงจันทร์... ในท่ามกลางแสงไฟฝันพร่างพร้อย นับร้อยพันจากดวงไฟที่แฝงฝังตามพงพฤกษ์ไพร หาก..ทว่า กลับพาให้ใจดวง ดวงดายเดียวเหว่ว้า ราวได้เกี่ยวดาวดวงในเวิ้งฟ้ามาประดับใจ ให้แสนสุกใส แสนงามพอกัน...นะทุกยอดขวัญยอดดวงใจ .............
พุด 19 ก.ค. 2549 16:41 น. - ID 91228 
2134
8
0
19 กรกฎาคม 2549 18:52 น. - comment id 590772
ขอแนะนำเวบอัศจรรย์ค่าค่ะ
19 กรกฎาคม 2549 17:37 น. - comment id 591250
19 กรกฎาคม 2549 17:47 น. - comment id 591259
19 กรกฎาคม 2549 17:50 น. - comment id 591260
หอมจังเลยครับบบบบบบ อิอิอิอิอิอิ เอาดอกไม้มาฝากครับ
19 กรกฎาคม 2549 18:40 น. - comment id 591265
พี่พุดว่าบอกไปแล้วเรียกคืนยาก ฉะนั้น จะบอกใครไปก็คิดให้ดีดีนะคะ น้องรัก
19 กรกฎาคม 2549 18:04 น. - comment id 591270
19 กรกฎาคม 2549 18:08 น. - comment id 591272
สวัสดีค่ะ พี่พุดสุดรัก... เสียงลมพัดแผ่วแว่วหวาน สะทกสะท้านใจจนไหวหวาม มองไปรอบขอบฟ้าชื้นผืนงาม ใจไหวตาม...แรงลมพรมพลิ้ว... สวนสมเด็จฯ เป็นที่ที่ มะกรูดชอบไปนั่งมาก เพราะสวนจะอยู่ติดกับริมหนองหาร ลมจะพัดเย็นสบาย ๆ ถ้าวันหยุดที่ว่าง จะไปนั่นเล่นที่นั่นจนเย็น ตอนเย็น ๆ มีโอกาสได้ไปนั่งดู ผู้คนหลากหลาย ทำให้ได้ เห็นอะไร ๆ ของใคร ใคร ในบางสิ่งที่ไม่เคยเจอ... รักษาสุขภาพนะค่ะ
19 กรกฎาคม 2549 18:12 น. - comment id 591276
ทันที่ที่พี่พุดเห็นดวงดอกพุดซ้อน พาให้อึ้งอั้นน้ำตาซึมเลยค่ะ ด้วยความซึ้งใจนะ น้องอัสสุ คนดี ขอบคุณน้องนะคะ จากใจรักแสนรักของ พี่พุดไพร
19 กรกฎาคม 2549 18:17 น. - comment id 591281
สวัสดีค่ะ พี่พุด
19 กรกฎาคม 2549 21:38 น. - comment id 591309
มาชื่นชมในบทกวีครับ
19 กรกฎาคม 2549 23:00 น. - comment id 591387
รักน้องนะคะ พี่พุด
19 กรกฎาคม 2549 23:02 น. - comment id 591388
20 กรกฎาคม 2549 15:47 น. - comment id 591544
อารมณ์สุนทรีเหมือนเคย นะครับ แวะมาฟังเพลงจากดีเจประจำตัว น่ะครับ
21 กรกฎาคม 2549 09:30 น. - comment id 591691
แวะมาหาความร่มเย็นค่ะและพร้อมมาฟังเสียงเพลงค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
