http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song200.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song198.html (ในฝัน..ปรารถนา) ยามอุษา ฟ้ากระจ่าง ทั่วนภางค์รำไรรำไร ไพล..คว้าจักรยานคู่ใจ คู่ชีพ คู่ขา ปั่นออกไป ตามถนนสายโศกสายฝัน.. สายดอกไม้ริมทุ่งยังแสนงาม ทั้งๆที่ใจแสนกลัว สุนัขมากมี ที่เป็นสมาชิกพรรคข้างถนน ที่คงจะอยู่คนละพรรคกับไพล ถึงได้จ้องที่จะรุมเห่าเขย่าขวัญ คอยอยากจะขย้ำ หม่ำน่องน้องน่องทองน่องนักกีฬาขาแข็งแรงคู่นี้ เสียจริงจริง.. เอาไงเอากันนะ เพราะว่าในตัวมียาป้องกันพิษสุนัขบ้ามากมี ที่ฉีดมาหลายทีแล้ว และครั้งล่า.... คุณหมอบอกไว้ว่ายังป้องกันได้ไปอีกห้าปีค่ะ...ห้าปี.. แล้วดวงชีวีจะยังหวั่นอะไรเล่า อ้าวปั่นไปเลยไป.. อากาศยามเช้าแสนสดชื่น ลมระรื่นระริน กลุ่มเมฆลอยเกลื่อนฟ้า รอเวลาพระอาทิตย์แหวกม่านชักรถ ปรากฏกายออกมาเยือนโลกหล้าอีกคราครั้ง ให้ทุกดวงใจได้ตามตะวันพบทิวาวันแสนดีที่แสนงาม.. ไพล..สูดลมหอมหวานในยามเช้าแสนสดชื่นช้าช้า ผ่อนฝีเท้าลง! ถนนสายโศกสายฝันยังว่างวาย ต้นไม้ตายซากยืนต้นแผ่กิ่งก้านงามประหลาด ยังกับเส้นสายปะการังสีดำ งามล้ำในรู้สึกลึกเศร้าจนต้องหยุดเฝ้าเหลียวมอง.. ดงดอกหญ้าและรวงเรียวข้าวในท้องนา ที่ยังเหลืออยู่ริมกรุงริมทุ่งริมถนน ยังคงสะบัดพลิ้วปลิวไสว รอรับแสงอาทิตย์ดั่งทองทา มาโลมไล้ละมุน ล้อเรียวรวงพวงระย้าย้อยพร้อยแพรวพรายพร่าง อย่างแสนอ่อนหวานอ่อนโยน กลุ่มผีเสื้อ แมลงปอ บินว่อนร่อนชมดวงดอกไม้ สองฟากฝั่งบ้านชาวสวนชาวทุ่ง ที่ยังตั้งหลักไม่ทันยังคิดว่าหลับฝันไป ที่อยู่ดีไม่ว่าดี มีถนนสายยักษ์ตัดตรงมา และ ให้นอนสะดุ้งทุกทิวาราตรี ว่า ไม่รู้วันใด จะพารถคันใหญ่มาถล่มทับ.. ให้ยับย่อยจิตวิญญาณ..แบบมิฟื้นคืนกลับ.. นานนับเท่าไรที่สองลำคลอง ลำประโดง ยังหลงเหลือความงามชนบทดิบเดิมติดดิน ให้ไพล ถวิล ชมเพลิน เฝ้าดูทุกวี่วัน ทั้งยามค่ำ และงามอรุณรุ่งอย่างเช้านี้.. ไพล..หลงรักกระท่อมทับ..หลังหนึ่งของสองตายายคู่ยาก ที่มีถนนทางเข้าคือรอยย่ำแยกของดงหญ้าคา.. พอให้รู้ว่านี่คือทางออก สู่ท้องถนนใหญ่ ที่..ปลูกไว้พักใจกายยามเสร็จงานนา ยามเหนื่อยล้า มาสูบมวนยาตราใบตองนอนทอดถอนใจ.. ดูฟ้าไกลอย่างเงียบงาม ให้ลมโชยชายทุ่งพัดกลิ่นจรุงใจ ของหอมกลิ่นดินกลิ่นแมกไม้ใบหญ้า มาทำให้งีบหลับฝันไป.. นาทีนี้..วันนี้ไพลไม่รู้ว่าแกอาจจะดีใจหรือเสียใจ หรือไพลกันแน่ละหนอ... ที่ใจหายคล้ายกำลังสูญเสียเพื่อนไพรในป่ากรง ไพล..เลาะเลียบไปนั่งริมทุ่ง ลืมความวายวุ่นวางเหว่ว้าห่างๆ..ใจ ในคลองตา คลองใจ ให้สัมผัสใสงามของธรรมชาติที่ใกล้จะถึงกาลพรากจาก ไพลได้แต่วาดใจหวังส่งพลังใจไปกระซิบร่ำลา .... ดงดอกหญ้า ดวงดอกไม้ริมกระท่อมทับ ดวงดอกไม้พื้นพื้นบ้าน ที่ถูกหว่านหวานสะพรั่งรายรอบ มีดงดอกบานชื่น หลากสี มีดาวเรือง ดาวโรย มีดงดอกรัก นวล ม่วงพราว ขาวอมชมพู มีพืชผักมากมาย ข่าตะไคร้ มะกรูด เป็นกอ และนั่นผักบุ้งงามละออแตกยอดทอดเลื้อยในท้องร่อง ดงกระถินคลอรั้วสานไม้ไผ่ เขียวขนัด มีตำลึงเลื้อยพันระเกะระกะก้านกอพ้อไต่ตาม มีมะลอกอห้อยหวานตรงปลายเรียวก้นอมส้มอมชมพู มีมะเขือพวง มีแตงร้าน มีบวบห้อยลูกยานเกือบถึงดิน และมีทุกสิ่งที่เป็นวิถีชาวบ้าน ที่พึ่งพาพึ่งพิงฝากท้องให้อิ่มให้เอมใจ.. เป็นเสน่ห์งามง่าย ที่ไพลไขว่คว้า และได้พาดวงใจยามอ่อนล้ามาพักตาพักจิตวิญญาณ ที่ไพลหลงตามหาตามติดในเมืองลวงนี้..จนพบเจอ และ.. ไพล..จำได้ว่าเคยคุยให้ไอเดียตายาย ผู้อาจจะคิดตรงข้ามกันกับไพล ให้ถนอมธรรมชาติ แห่งผืนดินชุ่มฉ่ำใจนี้เอาไว้ให้ตราบนานแสนนาน อย่าเอาอย่าง คนชาวสวนมะพร้าวบ้านไพรที่ขยันขายที่มาขี่เก๋งแข่งกัน เป็นทิวแถว ให้หัวใจคลุมด้วยเหล็กกระด้างไร้ร้าง หมดสิ้นฝันสวรรค์วาย... ที่เจ้าของบริษัทนั้น รู้จักจิตวิทยามนุษย์มากมีที่ทะยานอยาก ไม่รู้จบรู้สิ้นถวิลหามาประดับร่างประดับบารมี.. ที่มากมีเกินความจำเป็นใช้สอย จึงตั้งหน้าตั้งตาผลิตกันมาเสนอสนอง..กิเลสนี้ ที่ทำให้โลกได้หมุนไป..ในทางวัตถุล้นเมือง ไม่ประเทืองใจ ที่ต้องทนทุกข์ทำงานเหนื่อยยากตรากตรำ หาเงินมาผ่อนจนแทบบ้าคราถูกตามทวงเงินงวดค่ารถ ราวนั่งอยู่ในนรกแม้นเบาะรถจะแสนนิ่ม.. และไม่เหลือเนื้อใจให้ไหวหวามให้ไหวทัน หรือบางทีก็เกินการณ์เกินแก้ พ่ายแพ้ใจจนเครียดเส้นโลหิตแตกในสมอง ตรองไม่ทันตามกระแสโลก.. ...... ไพล.. จึงเสียดายบ้านไร่ชายทุ่ง กรุ่นกลิ่นหอมลอมฟางเรียวข้าวในนา และดงดอกหญ้าไหวเอน.. ที่ใกล้จะไร้ร้าง มีหมู่บ้านจัดสรรขึ้นมาแทนที่ราวดงดอกเห็ด..เป็นป่าปูน.. ถนนสายใหญ่ยักษ์ สายคอนกรีต ที่กำลังกรีดดวงใจไพลทิ่มแทงใจไพลให้ย่อยยับดับฝันตาม และให้เนื้อใจนิ่มนิ่มนวลนวลของชาวนา แหว่งวิ่น กระจัดกระจายพรายพลัดไปกับลมอารยะ..ที่บ่าโหมกระพือ.. ไพล..ขอหยุดเล่าแค่นี้นะคะ เพราะว่ายาวย้ายยานแถมมิหวาน..มีแต่รานร้าวเสียอีกค่ะ เอาแค่ว่า..เช้านี้ไพลคนดี แค่มาบอกว่ายังได้มาพบเช้างาม อรุณรุ่งเรื่อรางสีหวานปานรุ้งเรียวในซอกเสี้ยวดวงใจ..นะคนดี แม้นมิใช่ในไพรพฤกษ์ที่ไพลฝัน . .เฝ้ามองผืนพสุธาภาวนาให้ฟ้าต่ำแผ่นดินสูง เพื่อพบฝันวันดี.. ที่สุด..ก็สุดแต่ดวงตานี้...ดวงใจนั้น ของผู้ใด จะ..ไขว่คว้าฝัน มาเพลินตา เพลินใจ..มาประดับดวงใจ.. ตัวใครตัวคุณก็แล้วกันนะ..นะคะ.... .......................... เพลงไพร... ปลูกกระท่อมกลางไพรฟังเพลงฝน พิรุณหล่นพร่างพรายชายคาจาก จุดตะเกียงเคียงหัวนอนฟังฝนพราก จูบแก้มสากหอมหอมหลอมละลาย วิมานไพรติดดินถวิลหวัง ขอคืนหลังฝังฝากใจไม่ห่างหาย นานนิรันดร์หลับฝันดีมิเคลื่อนคลาย งามเรียบง่ายใช้ชีวิตที่ติดดิน ปลูกดาวรุ้งรุ่งเต็มลานหวานดอกรัก ช่อฟูมฟักรักบานชื่นคืนถวิล มีสวนครัวผักริมรั้วให้เก็บกิน ยอดกระถินฟักแฟงแตงลูกยาว เอื้อมมือเด็ดผักและดอกไม้ใส่ตะกร้า ฟ้าลับลากลิ่นแกงหอมจากน้องสาว ทำขนมบัวลอยคอยชิมฝีมือเจ้า คืนพร่างดาวไม่หนาวใจใครเคลียคลอ กอราตรีริมชานเรือนอวลกลิ่นร่ำ พิไรร่ำลำดวนดงหลงใครหนอ จูบเรือนผมคลี่สไบ บัวไหวรอ เจ้าตัดพ้อคลอเพลงครวญรัญจวนใจ เป็นความรักเรียบง่ายไร้แสงสี มีคนดีคอยอ้อนใจให้หวามไหว โลกเงียบงามยามเราสองแลกร่างใจ ตำนานไพรตำนานรักภักดิ์ทุกภพจบด้วยงาม! ..................... พายุพัดแรงมากค่ะที่บ้านพุด พรายฝนพร่างสายจนกลายเป็นสายหมอกหนา ครอบคลุม ให้ความรู้สึกซึ้งสุขปนเศร้าล้ำค่ะ หยาดฝนจากชายคาร่วงแรงซัดสาดกระจาย ต้นไม้ทุกต้นไหวเอน แก้วแตกก้านรานกิ่งราวกำลังจะพรากลา กล้วยไกวหวีไหว อย่างกับว่าอยากรีบลงหม้อบวชชี เสียทีรู้แล้วไป จำปี จำใจสลัดใบทิ้งกราวเกลื่อนพื้น เล็บมือนางกางเล็บกรีดกราย ร่ายมนตราหาวสันต์ลีลาอย่าลาลับเลือนไกล การะเวก..ทดท้อพ้อดอกพราวพรากไม่สนใจไยดี.. ลั่นทม..ไหวระทมตามลมระบัด ใบงามชัดเขียวฝนไพล โมก..พิไรใจน้อยคอยชูดอกกระจิ๊ดจิ๋วปลิวพรมหอมพราย คล้ายเย้ยเล็กแต่เด็ดดอมก็หอมไกลได้นะดวงใจ กุหลาบ บานวันนี้สามสีแดงชมพูและขาว ตัดมาวางเคล้าบทความนี้ นาทีนี้ ที่ดอกชวนชมค่อยค่อยคลี่ดวงดอกหวานบานนับสิบแดงเด่นดอก รสสุคนธ์..รอคนไกลมาชมมาดมหอม นางแย้ม ยังมิยอมแย้มงามราวสาวอายเอียงรอเคียง คู่กับคนรู้ค่ารู้ควร เข็มขาวกอใหญ่ แทงช่อดอกออกจากกระเปาะใจ ให้หอมละมุนไปในยามค่ำ ยามที่นั่งรับสายลมเย็นริมระเบียงบน และ.. ทุกหนทุกแห่งทุกแหล่งหล้า นะนาทีนี้ หากมีพระพิรุณพรายสาย แม้นย่างกรายมา ก็ขอให้มาดับร้อนได้ฉ่ำเย็นให้เห็นซึ้งงาม ไปตามกันนะทุกดวงใจ.. ณ..เรือนไทยในเรือนไทย ดอกบัวคงไหวชูช่อรอน้ำค้างในยามดึก เดือนพรายหยาดสายหวานน้ำผึ้งจากจันทร์ใจดี รอเวลา.. ที่อรุณรุ่งจะพาแดดสีทองละอองรุ้งเรียวหลังฝนพรำ มาทอแสงเพชรพรายพร่างประดับดวงใจ ให้ใสสวยงามดั่งหยาดเพชร เพื่อ.. ประดิดประดอยคำ ..รจนาให้งามล้ำสืบทอด มรดกใจมรดกงามให้โลกอ่อนหวานเงียบงาม..เป็นนิรันดร์.. ..................... จากใจพุด ภาคซึมซึ้งกับสายฝนหล่นพร่างพราวราวรวงเพชร..ค่ะ ......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song200.html ในฝัน ทูล ทองใจ หากฝันว่าฉันและเธอ ละเมอความรักร่วมกัน ทุกๆ วันแสน สุขฤทัย หากความรักนั้นหนักเหลือ แนบเนื้อเชื้อ รักดังไฟ ฉันขอตายบน ตักนาง หากเราได้รักร่วมกัน ผูกพันกระสันแน่นเหนียว ขอรักเดียวไม่ จืดและจาง หากเป็นดั่งเช่นที่หมาย จะตายฉัน ไม่ขอห่าง ขอรักนางเนื้อนวลแน่นอน มอบ ใจ และกาย ทุกสิ่งมั่นหมาย ถึงตัวตายไม่คลายรักก่อน สู้ ทน อ้อนวอน ยอมฝันแม้ยามหลับนอน ทนกอดหมอน นานมา หากฝันฉันไม่หลอกหลอน ตื่นนอนคงพบหน้าน้อง สมดังปองใจปรารถนา หากเป็นดังเช่นที่หมาย จะตายฉัน ไม่นำพา ขอบูชาน้องนางแน่นอน หากฝันฉันไม่หลอกหลอน ตื่นนอนคงพบหน้าน้อง สมดังปองใจ ปรารถนา หากเป็นดังเช่นที่หมาย จะตายฉัน ไม่นำพา ขอบูชาน้องนางแน่นอน... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song198.html ปรารถนา ..ทูล ทองใจ หากแม้นเลือกเกิด เองได้ คนทุกคนเลือกเกิดอย่างไร ตามใจเขา ปรารถนา แต่ตัวฉัน นั้นขอตั้ง สัจจะวาจา ถึงชาตินี้ ชาติหน้า ปรารถนาเกิดมาใกล้คุณ หากร้อนผิวกาย ใจระทม ตัวฉันยอมเลือกเกิดเป็นลม เฝ้าลูบชมเนื้ออ่อน ละมุน หากหนาวนัก ขอเอารัก วางไว้เป็นทุน ขอเกิดมา เป็นผ้าอุ่น เกิดเป็นหมอนหนุน สำหรับนาง อยากเกิดมาเป็น สีแดง แต้มแต่งสองริมฝีปากคุณ อยากเกิดเป็นแป้งหอมกรุ่น ลูบไล้เนื้ออุ่น สองปราง อยากเกิดเป็นสร้อยห้อยคอไว้ อยากเป็นดอกไม้ที่ทัดหู อยากอยู่ร่วมหอ ไม่ห่าง จะขอเป็นแหวนสวมก้อย เป็นกำไรสวมใส่มือน้อย เกิดเป็นรอยรับบาทของนาง อยากแนบเนื้อ ขอเป็นเสื้อสวมใส่สรรพางค์ ขอเกิดเป็นหมอนข้าง เพื่อนางนวลน้อง ได้กอดนอน...
พุด 13 ก.ค. 2549 22:35 น. - ID 91079 
1616
7
0
14 กรกฎาคม 2549 14:42 น. - comment id 433896
เพลงไพรพรหมลมพัดสะบัดหอม กลิ่นพยอมย้อมฤทัยสุดไหวหวั่น งามเหลือเกินเนินพฤกษานานาพรรณ โน้มใจฉันให้รำลึกตรึกนางไพร.
แก้วประเสริฐ.
14 กรกฎาคม 2549 10:57 น. - comment id 470744
พลีกำนัลแด่ทุกดวงใจใสงาม ที่รักพุดพัดชา สาวบ้านนาป่าไพรค่ะ
14 กรกฎาคม 2549 10:37 น. - comment id 471059
คงจะต้องอธิษฐานเหมือนเพลง เกิดชาติหน้าให้ได้ใกล้พุดพัดชา
14 กรกฎาคม 2549 08:33 น. - comment id 487853
มีพืชผักมากมาย ข่าตะไคร้ มะกรูด เป็นกอ และนั่นผักบุ้งงามละออแตกยอดทอดเลื้อยในท้องร่อง ดงกระถินคลอรั้วสานไม้ไผ่ เขียวขนัด มีตำลึงเลื้อยพันระเกะระกะก้านตาม มีมะลอกอห้อยพวงหวานปลายเรียวก้นอมส้มอมชมพู มีมะเขือพวง มีแตงร้าน มีบวบห้อยลูกยานเกือบถึงดิน และมีทุกสิ่งที่เป็นวิถีชาวบ้าน ที่พึ่งพาพึ่งพิงฝากท้องให้อิ่มให้เอมใจ.. กานต์มาช่วยเก็บผักบุ้งค่ะ ลวกกินกับน้ำพริกกันค่ะพี่พุด
13 กรกฎาคม 2549 23:18 น. - comment id 493187
ทับ,กระท่อม ... ที่อัลมิตราเห็นในรูปเป็นกระท่อมหรือเปล่าคะ วันนี้อัลมิตราเอาปฏิทินตั้งโต๊ะออกมากาง ๆ ดู .. พร้อมกับดูตารางบินของแอร์เอเซีย(โธ่ !! ก็จะประหยัดอ่ะ) ช่วงนี้มรสุมกระมัง ที่ภูเก็ต,สมุย จึงมีราคาประหยัด .. น่าสนใจไปเที่ยว .. แต่อัลมิตรากลัวผีนะ ไม่รู้ว่า ที่ภูเก็ต คนสึนามิไปเกิดหรือยัง ... ว่ากันตรง ๆ นะเนี่ย สงสัยต้องนิมนต์พระเครื่องเจ๋งๆติดตัวไปบ้างแล้ว คุณพุดพัดชา ไปดูรูปหรือยังคะ ที่งานสรุปกิจกรรมปันน้ำใจ ในหมวดเรื่องสั้น พยายามเรียงลำดับกิจกรรม.. อัลมิตรายังจดจำรอยยิ้มของเด็ก ๆ ได้อยู่เลย จำรสอร่อยของแกงเห็ดได้ด้วย อยากให้คุณพุดพัดชาไปทานด้วยกันจังค่ะ
14 กรกฎาคม 2549 22:38 น. - comment id 590098
รักฝัน บทกวี บทนี้จังเลยครับ
15 กรกฎาคม 2549 21:09 น. - comment id 590197
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
