ยิ้มเถิดพี่น้องผองเพื่อน ลืมเลือนเรื่องเก่าเศร้าหมอง รอยทุกข์รุกเร้าเข้าครอง ขุ่นข้องหมองใจให้เลือน เรื่องราวร้าวเจ็บเหน็บหนัก หยุดพักที่นี่มีเพื่อน ปลอบปลุกทุกคำย้ำเตือน เสมอเหมือนมิตรแท้แน่เทียว ทำบุญสุนทรขอพรพระ ลดละเรื่องหมองข้องเกี่ยว มอบความสนิทสนมกลมเกลียว แม้เสี้ยวเศษหนึ่งครึ่งใจ เด็กน้อย...ร้อยรัก...ถักฝัน ขอบคุณผู้สรรปันให้ เดินทางต่างแดนแสนไกล แผ่เผื่อ..เพื่อใด?..(จึง) ให้เรา ตั้งจิต...จ่อใจ...ได้ปานนี้ ไยมีหม่นหมองครองเศร้า ตรากตรำนำน้อมกล่อมเกลา ใจเจ้าเอาบาปกลับไป ร้อยมาลาหลากมากสี ขอพลีพรั่งพร้อมน้อมให้ สายลมพรมพัดสะบัดไกว หอบใจจากเรา....ชาวตานวน
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก 12 ก.ค. 2549 23:22 น. - ID 91040 
3334
7
0
13 กรกฎาคม 2549 16:12 น. - comment id 427146
การเตรียมตัวเตรียมใจว่าจะเอาสิ่งของไปบริจาคเด็กๆ เป็นการริเริ่มและความตั้งใจของเวปฯ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีและผมก็ได้สนับสนุนความคิดนี้มาตลอด การได้เห็นเด็กๆและชาวบ้านมีความสุขเป็นความสุขอย่างหนึ่ง ทริปนี้ผมต้องขับรถไปเองเพราะถูกกันเป็นตัวสำรองตลอด ถ้ารถตู้ว่างจึงได้ขึ้นรถตู้ ในที่สุดก็ลงเอยด้วยการขับรถไปเอง มันเป็นความทรมานอย่างหนึ่งที่ต้องขับรถทั้งคืนทั้งขาไปขากลับ แล้วต้องกลับมาทำงานต่อโดยไม่พัก ไม่ได้คิดว่าการนำรถไปเองเป็นความสะดวกสบายอะไร และก็พยายามทำตัวเป็นผู้ตามที่ดี คือส่วนใหญ่ว่าอย่างไรก็ไปตามนั้น แต่ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ากลุ่มแต่ละกลุ่มในรถแต่ละคันตัดสินใจกันอย่างไร ก็เพียงรับทราบเป็นระยะๆทางโทรศัพท์ว่า กลุ่มตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไปที่ไหนอย่างไร ไม่ได้ถามลงไปในรายละเอียดว่า ใครพูดอย่างไรตัดสินใจอย่างไร จึงรับทราบแต่มติเท่านั้น รู้สึกว่าไม่ถูกต้องเหมือนกันที่ ไม่ได้ไปตามสถานที่ที่ตกลงกันไว้ แต่นั่นก็เพียงคิดว่าเมื่อเป็นไปตามมติคนส่วนใหญ่ก็น่าจะไม่เป็นไร เพราะนี่ไม่ใช่บริษัททัวร์ แต่เป็นการสังสรรค์ในกลุ่มคนที่จะมาทำความรู้จักกันเท่านั้น ความลำบาก...ผมว่าน่าจะเป็นความประทับใจสำหรับผมด้วยซ้ำ การได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ... การได้พบในสิ่งที่ไม่เคยพบ......เป็นสิ่งที่ดี...น่าตื่นเต้นดี... ความพอใจ..ไม่พอใจ..เป็นเรื่องที่พอจะคาดเดาได้อยู่บ้าง เพราะแต่ละคนย่อมคาดหวังไว้ต่างๆกัน การไม่ได้ดูแห่เทียนพรรษา..สำหรับผม..เป็นความเสียดายมากอย่างหนึ่ง เพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสมาอีกหรือไม่..เมื่อไหร่.... รู้สึกเสียใจเหมือนกันที่ตัดสินใจแยกเดินทางไปพบญาติในช่วงบ่ายของวันสุดท้าย ซึ่งนั่นอาจเป็นเหตุผลของความไม่พอใจที่เพิ่มขึ้น....แม้จะเป็นเวลาเพียงช่วงสั้นๆ ทุกสิ่งล้วนแปรผันไปตามสภาวะธรรม...... ....เกิดขึ้น....ผันแปร....ดับไป........เป็นเรื่องธรรมดาโลก......
14 กรกฎาคม 2549 13:39 น. - comment id 435222
งานนี้แก้วนีดาได้แต่ส่งเงินฝากไปทำบุญเลยได้รับบุญคือความสบายใจ...
ส่วนเพื่อนๆที่ร่วมเดินทางไปกันก็หวังว่าคงจะได้ทั้งบุญและความสนุก โอกาสหน้าคงจะได้ร่วมทำบุญกับครูใหญ่อีกนะค่ะ
14 กรกฎาคม 2549 10:21 น. - comment id 471670
การทำงานใหญ่คงต้องการเสียสละนะครับ ผมอ่านดูรายละเอียดแล้วรู้สึกหดหู่ใจจัง.......... ทำไมถึงไม่ได้ดูแล....พีน้องกลอนไทยร่วมเดินทาง............. ทำไมถึงไม่มีการวางแผนล่วงหน้า........ ทำไมไม่แจ้งสคริปการเดินทาง....... ทั้งหลายขึ้นอยู่การบริหารโครงการ.... หากท่านทั้งหลายเหล่านี้........ ละลายพฤติกรรมเดิม... ถอดหัวโขนวางไว้...... ลืมตำแหน่งหน้าที่.. แล้วมาประสานใจกัน.......... ไม่ใช่ต้องคอยตามแต่รถคันหน้า........ ผมไม่ว่าใครผิดใครถูก............. งานนี้คงจะเกิดจากขาดประสานใจ.... ......migf14@hotmail.com....
14 กรกฎาคม 2549 09:30 น. - comment id 482153
แวะมาเติมใจครับครูใหญ่.......ผมและครอบครัวได้บุญกลับมาเยอะเลย
14 กรกฎาคม 2549 09:17 น. - comment id 482164
ขอบคุณ ครูใหญ่ที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น คราวนี้ไม่ค่อยได้ร่วมกิจกรรมสักเท่าไรเพราะหวัดมันกิน คราวหน้าคงมีฮาแน่
14 กรกฎาคม 2549 08:51 น. - comment id 482813
เราคงได้เจอกันสักวัน.. ดีใจและภูมิใจแทนเด็กๆ ที่โรงเรียนมีครูดีดีแบบนี้
13 กรกฎาคม 2549 22:10 น. - comment id 497468
คืนนี้ครูใหญ่ท่าจะต้องนอนก่อนแล้วตื่นตีสอง มาทำงานเอกสาร ตอบเพื่อนพ้องน้องพี่ก่อนนะครับ ไม่อยากดองไว้นาน น้องสาวทางเมืองเลย....มีอะไรสงสัยก็ถามพี่ได้นะ ส่วนตอนฝันนะถ้ายืมหน้าพี่บ่อย ๆ คงต้องเช่าแล้วล่ะ คุณภูครับ...ผมก้อประทับใจบ้านท่าล้งมาก การประสานเรื่องที่พัก ผมใช้โทรศัพท์ บ้านท่าล้งนี่คือสำนักงานพัมนาชุมชนอำเภอโขงเจียม promote เขาจะเริ่มทำเป็น homestay ซึ่งที่พักแบบนี้ก้อจะเป็นธรรมชาติแบบนี้คือไม่เสแสร้ง ถ้าจะไปอีกชวนผมมั่ง ผมชอบมากนะ ไงก้อขอบคุณอีกครั้ง ยังคุยกันไม่อิ่มเลย ขอเป็นว่าเก็บเอาความทรงจำที่ดีกลับไปดีกว่า อย่าซ้ำเติม บ้านตัวเล็ก...เราคงมีโอกาสได้เจอกันนะ คุณพุด....ขอบคุณเสียงเพลงและความเข้าใจในการทำงานของผม ผมบอกชาวบ้านและเด็กที่นี่เสมอว่าให้รักโรงเรียนมาก ๆ รัฐบาลเขาส่งครูใหญ่มาช่วยรักษาโรงเรียนไว้อีกแรง ต้องช่วยกันพัฒนา หวังว่าคงได้มีโอกาสต้อนรับคุณพุดนะครับ คุณต่ายครับ เราเก็บเอาสิ่งที่ดี ๆ กลับไปนะ คนอื่นจะถูกใจเราได้อย่างไร แม้แต่ตัวเรายังไม่ถูกใจเราเลย ในบางครั้ง ชมพูภูคา.....เราน่าจะมีโอกาสคุยกันนะครับ เมา....ข้อยละคึดนำเจ้าเรื่องการเดินทางกลับหนองคาย ย่านเจ้าตกรถ อิอิ กีกี้.....คอยดูเหอะไปกรุงเทพเมื่อไร ต้องได้เมานะ คุณพ่อแก้วครับ..(ขออนุญาตเรียกคูณพ่อนะครับคงอ่อนกว่าพ่อผมไม่เกินสองปี) ผมชื่นชมครับในความตั้งใจจริง ท่านเป็นผู้ที่น่านับถือมากครับ แม้เพิ่งจะรู้จักกัน สลักเสลา...ดีใจที่ได้อ่านข้อความของคุณครับ ถ้าใจไม่ขุ่นมัว รับบุญไปเต็ม ๆ เลยครับ มอมแมม....เจ้าน่าสิมาเนาะข้อยว่า คุณ คห ที่ 20-23 ครับ ขอโทษที่ไม่เรียกชื่อนะครับ ผมว่าเจตนาคนให้ทั้งที่ไปและไม่ไป ล้วนหวังดีทั้งนั้นครับ ผมจึงไม่ว่าใครเลย มิใช่เพียงเหตุผลว่าผมเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรที่ได้รับประโยชน์เท่านั้น แม้สมาชิกจะไปที่อื่นผมก้อยินดีร่วมด้วย และด้วยความเต็มใจ เชื่อว่าทุกคนก้อเต็มใจ แดดเช้าครับ...ผมว่ากลอนที่ผมเขียนคงสื่อความหมายไปในทางที่ดี หวังเช่นนั้น ท่องเมฆา....ผมเข้าใจในสิ่งที่คุณหมอทำครับ ไม่ต้องใส่ใจเรื่องที่ทำให้ขุ่นมัวจะดีกว่านะครับ อัสสุ.....ได้เลย แล้วค่อยเจอกัน ขอบคุณอีกครั้ง ก่อนนอน
13 กรกฎาคม 2549 18:39 น. - comment id 497643
มีโอกาสคงได้ไปเจอครูใหญ่ครับ อิอิ
12 กรกฎาคม 2549 23:31 น. - comment id 589851
:) หัวใจยังเปี่ยมสุขอยู่ รอยยิ้มเปื้อนหน้าของเด็ก ๆ เห็นแล้วชุ่มชื่นใจ มีเวลาน้อยไปหน่อย คราวหน้าครูบัวกันต์บอกว่าจะลองผัดเห็ดน้ำมันหอยบ้าง ไว้ไปลองชิมกันนะคะ อย่ากังวล.. จำได้มั๊ย คำนี้คุณเคยบอก ห้ามกังวลนะอัลมิตรา ..
13 กรกฎาคม 2549 00:05 น. - comment id 589859
ว้า...ผมว่าจะแสดงความคิดเห็นก่อนใครแล้วนะ มันติดขัดจนต้องปิด เปิดคอมใหม่ คือว่าวันที่ 8 -10 ก.ค. ที่ผ่านมา ที่โรงเรียนเล็กตีนพนมดงรัก มีโอกาสได้รับน้ำใจจากเพื่อนพ้องน้องพี่ ชาวThaipoem ทุกคนมาจากแดนไกล ตั้งใจมาทำความดี หลายคนมาด้วยรถโดยสาร รถส่วนตัว ซึ่งลำบาก เพราะเส้นทางคมนาคมก็ไม่ดีนัก อากาศก็ร้อน (วันที่ 8-9)แดดจ้าจริง ๆ อาจมีผลต่ออารมณ์บ้าง การทำบุญครั้งนี้ในความคิดของครูใหญ่นะ ถือว่าเป็นโอกาสดีมาก ๆ เพราะตอนเช้าได้ไปวัด ซึ่งหลายคน (รวมทั้งผมด้วย) บอกว่าเป็นพุทธศาสนิกชนแต่ไม่ค่อยได้เข้าวัดนะ เข้าวัดตอนมีหมอลำ (ผมเอง) คณะเราได้ถวายเทียน จตุปัจจัย เครื่องสังฆทาน เที่ยงได้เลี้ยงอาหารกลางวันเด็ก ๆ สิ่งของบริจาคอีกมากมายกองท่วมหัว กิจกรรมเหล่านี้น่าจะนำความสบายใจมาให้ทุกคน อย่าชังกันเลยครับ ผมว่าคนวัยทำงานรวมทั้งผม เครียดกับงานมาทั้งวัน ใช้เน็ตเป็นที่ระบายความเครียด จึงเข้ามาเว็บนี้ ก็ได้มิตรมากมาย ไม่รวมwebอื่นอีกล้วนเป็นการหาความรู้ หาความบันเทิง ผมไม่อยากเห็นอะไรที่มันเครียด ๆ จากอินเตอร์เน็ตนะ แต่หากว่าการต้อนรับของผมในฐานะเจ้าบ้านมันบกพร่อง ก้อขออภัย ไม่ขอแก้ตัวใด ๆ ทางweb แต่หากจะคุยกันเรื่องดี ๆ ว่ามาเลยครับ หากจะด่าผมก็ว่ามาทาง msn (kruyai-tanuan@hotmail.com) หรือโทร 012653463 เพราะที่web คนอ่านเยอะ คนไม่ได้ไปด้วยเขาคงไม่อยากฟัง ไม่ดีมั้ง ผมใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อความบันเทิงเป็นหลักและหาความรู้บ้าง (ในเรื่องที่ยังโง่อยู่) นะครับ....ไม่อยู่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่ถ้ามีอะไรที่ผมทำให้ไม่สบอารมณ์ ตลอดสามวันที่ผ่านมานั้น ก้อขออภัย
13 กรกฎาคม 2549 00:09 น. - comment id 589860
ทำบุญกูลเกื้อเอื้อบุญ ค้ำจุนหนุนนำกรรมเก่า หวังลบโศกศัลย์บรรเทา ล้างเอาตราบาปทาบใจ ดวงจิตยังแผ่เมตตา คิดว่าเวรกรรมทำไว้ ยอมรับกับความเป็นไป ดีชั่วเป็นไงใจรู้ สวัสดีครับครูใหญ่ ขอโทษอีกครั้งครับที่ไม่ได้ ยกจอกเย้ยจันทร์ด้วยกัน ..บางที ในวันข้างหน้าคงได้มีโอกาสได้พบกันอีก
13 กรกฎาคม 2549 00:13 น. - comment id 589861
เรา on m อยู่นะเรไร ตอนสองทุ่มแบตเตอรี่โทรศัพท์หมด ขออภัย คืนนี้คาดว่าจะนอนดึก
13 กรกฎาคม 2549 00:32 น. - comment id 589863
มันไม่ใช่ความผิดของครูใหญ่นี่ครับ ทุกอย่างที่ครูทำดีที่สุดแล้ว มิมีสิ่งใดขาดตกบกพร่องเลยสักนิดเดียว แต่คนที่บกพร่องกับร้องขอความเห็นใจ จากคนรอบข้าง กับคำว่าขอโทษเพื่อนๆสักคำ มันคงยากลำบาก มันคงสิ้นศักดิ์ศรี ...ผมต้องขออภัยครูใหญ่ด้วยครับ ที่มีเรื่องทำให้ไม่สบายใจ หลายๆอย่าง..แต่ผมห่วงเพื่อนคือห่วงจริงๆ แสดงออกด้วยการกระทำ มิใช่เพียงคำพูด ขออภัยและขอบคุณสิ่งดีๆที่ได้พบจากครูใหญ่
13 กรกฎาคม 2549 01:01 น. - comment id 589867
ผมแวะมาทักทายเพื่อนครับ
13 กรกฎาคม 2549 01:22 น. - comment id 589870
สบายดี ก่อพงษ์ ฝักหลอกยักษ์ที่เอามามันเป็นบี้ขนาดยักษ์ ออกไข่แล้ว แต่ไม่เห็นตอนที่มันผสมพันธุ์เลยไม่แน่ใจว่าไข่จะฟักเป็นตัวรึเปล่า ยังไงก้อเก็บ ๆ ไว้อีกหน่อยนะ
13 กรกฎาคม 2549 01:54 น. - comment id 589873
โอเคครับผม
13 กรกฎาคม 2549 03:51 น. - comment id 589879
สวัสดีจ้าครูใหญ่.... ซำบายดีบ่.....แวะมาอ่านเฉย ๆ นะ... เหนื่อยบ่ต้อนรับแขกชาวคณะบ้านกลอนไทย.. คงสนุกนะคะ...ยิ้มแย้มกันทุกคน ...(ดูจากภาพ เพราะไม่เคยตัวเป็นๆ อิอิ ) (เพราะไม่ได้ไปนำ เลยบ่ฮู้เรื่องอีหยั่งดอก..) ปล่อยไปตามกรรมตามเวรคะ ใครก่อใครสร้างก็ได้รีบแบบนั่นคะ.... เพื่อน ๆ บ้านกลอนไทยก็น้ำใจงามนะคะ... ซึ้งน้ำใจแทนเด็กน้อยตาดำ ๆ จริง ๆๆ ค่ะ.... มารับฟังสิ่งที่ดีงามก็พอคะ....อย่างอื่น ๆ ก็ฟังบ้าง เก็บไว้เตื่อนใจคะ..สอนใจตัวเองคะ... (มิตรภาพเซ็งกะบ๊วยเหมียวก็เคยเจอคะ... ทำใจยอมรับกะมันคะ เพราะบังคับใครให้ทำอะไรไม่ได้.. ขนาดชีวิตเราเองยังขิลิตเองไม่ได้ ถ้าขิลิตเองได้คงขิลิตให้หลาย ๆ สิ่งดีกว่า ณ ปัจจุบันนี้ค่ะ แต่ชีวิตเรา เราสามารถที่จะเลือกทำดีหรือชั่วได้คะ) อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มบุญ(แถม)อิ่มรักด้วย อิอิ อิ่มหลายอย่างนะคะ...อิอิ...(น่าไปนำจัง อิอิ... แวะมาเว่านำพอบ่มีแหง...ซันดอกหว่า อิอิ...(แซวเล่นพอให้ได้ยิ้ม แม่นบ่ครูใหญ่...
13 กรกฎาคม 2549 05:47 น. - comment id 589880
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะ...ครูใหญ่....
ไม่เคยมีใครสักคนที่ไปเลย....
ตำหนิ....ครูใหญ่..ในเรื่องการต้อนรับ....
พวกเรา..แฮปปี้มาก.....
ในการที่ได้ทำบุญกับเด็ก ๆ .....
ในเรื่องที่พัก..แม้จะลำบาก..ยังไง...
ก็ไม่เกี่ยว....ไม่มีใครว่า....หรือตำหนิเลย...
แต่ก็คงเหมือนคำที่คุณเรไร..ว่าไว้...
ขอยกคำนี้มา..
แต่ผมห่วงเพื่อนคือห่วงจริงๆ แสดงออกด้วยการกระทำ มิใช่เพียงคำพูด ขออภัย...
ภูฯ...ก็ต้องการ....เพื่อนอย่างนี้.......
เช่นกัน.....
เพื่อนที่ห่วงเพื่อนแสดงออกด้วยการกระทำ
มิใช่เพียงคำพูด..ขออภัย......
งานนี้....ทำบุญได้บุญค่ะ....
ไม่มีใครใจแบกบาป......ถ้ามี...
ก็ไม่แน่ใจ...ว่าใครนจะแบก....
ขอบคุณคุณครูมาก ๆ .....
สำหรับการต้อนรับ....ที่ดี..
ความมีน้ำใจ...และรอยยิ้ม...เด็ก ๆ..
บ้านตานวน......
ปล. ถ้ามีดอกาส....ภูฯ..และเพื่อน ๆ ...
อาจจะแวะไปอีกครั้งหนึ่ง...
ที่ รร.ท่าล้ง...เพราะเห็นว่า..กันดานมาก ๆ..
แต่คงจะไปกันเอง....แบบเงียบ ๆ....
ถ้าผ่านไป.......จะแวะไปเยี่ยม.....น่ะค่ะ..
สบายใจได้....
ยืนยัน..และรับรองจากปาก...
คนจริง....ภูตะวัน ตะวันรอน
ว่า.....ครูใหญ่....ทำหน้าที่ในการรับรอง
และหน้าที่ของเจ้าบ้านได้ดีที่สุด....
ไม่มีใครว่าครูใหญ่สักคำ.....
ไปฟังใครเขามาหล่ะค่ะ......
บอกเขาบ้าง....อย่าโยนบาป...
ให้คนอื่น.........
เพื่อนไม่เคยไม่เคยทิ้งกัน
เพื่อนไม่เคยไม่เคยทิ้งกัน
เพื่อนไม่เคยไม่เคยทิ้งกัน....
.....ถ้าเป็นเพื่อนแท้...........
ขอบคุณค่ะ....มีโอกาสคงเจอกัน
ภูตะวัน ตะวันรอน
13 กรกฎาคม 2549 06:47 น. - comment id 589881
ความเดิม ยกมา... \"คือว่าวันที่ 8 -10 ก.ค. ที่ผ่านมา ที่โรงเรียนเล็กตีนพนมดงรัก มีโอกาสได้รับน้ำใจจากเพื่อนพ้องน้องพี่ ชาวThaipoem ทุกคนมาจากแดนไกล ตั้งใจมาทำความดี หลายคนมาด้วยรถโดยสาร รถส่วนตัว ซึ่งลำบาก เพราะเส้นทางคมนาคมก็ไม่ดีนัก อากาศก็ร้อน (วันที่ 8-9)แดดจ้าจริง ๆ อาจมีผลต่ออารมณ์บ้าง\" แถวไหนหรือคุณครูฯ อำเภอหยังน้อ น่ายินดีกับเพื่อนชาวกวีทั้งหลายนะ ถ้ามีโอกาสกลับไทย คงจะได้สังสันทน์เฉกเช่นนี้บ้างล่ะ จะได้ว่าครูฯ เลยเอ่ยว่า ใช้เน็ตให้เป็นประโยชน์และเพื่อเป็นการพักผ่อนหลังเหนื่อยล้าจากการทำงาน วันนี้แวะมาอ่านกระทู้นี้เพลิน ๆ ดี ว่าจะต่อเป็นกลอน แต่ถ้อยสุนทรไม่อำนวยนัก จะเอ่ยทักอย่างนี้ล่ะ สบายดีนะ หวังใจว่าคงมีโอกาสได้ทักทายกัน
13 กรกฎาคม 2549 09:41 น. - comment id 589930
13 กรกฎาคม 2549 10:07 น. - comment id 589936
สวัสดีค่ะ..ครูใหญ่...กระต่ายไม่เคยรู้สึกไม่ดีกับการไปที่โรงเรียนครูใหญ่ครั้งนี้..ความรู้สึกกลับมาที่ได้อบอุ่นเด็กๆน่ารัก..ชาวบ้านยิ่งน่ารัก...ประเพณีการต้อนรับคงอยู่ในใจตลอดไปมิวันเลือนได้..ที่ทำงานถาม..แม่ถาม..ทำไมหนู..ไม่เอาด้ายออกจากข้อมือสักที..ก็ได้แต่ตอบว่า...นั่นคือมิตรภาพ..ความรู้สึก..คำอวยพรของคนเถ้าคนแก่..รวมทั้งคำอวยพรของครูใหญ่และใครหลายคน ดีใจน่ะค่ะที่ได้ไปสัมผัส...เราต่างรู้กันว่าอยู่ในวัยทำงาน..ลักษณะการทำงานของแต่ละคนอาจจะต่างกัน สำหรับกระต่ายคำว่า น้ำใจ สำคัญกว่าคำพูด การกระทำสำคัญเหนือยิ่งสิ่งใด แค่อยากบอกกล่าวตามรู้สึก...ถ้าไม่พูดเลยจะไม่รู้จะไม่ปรับปรุงแก้ไข ในชีวิตส่วนตัวหน้าที่การงานต่ายอาจจะสุขสบายหลายเรื่อง แต่คำว่าเพื่อนมันมีค่า...หาราคาไม่ได้...คงไม่ปล่อยไม่ให้มีที่นอน..อยากน้อยต้องถาม..อย่างน้อยต้องจัดการให้เรียบร้อยทุกอย่างสำหรับการเดินทาง การจัดรถการจัดที่นั่งควรจะเรียบร้อย เพื่อนน่ะใช่...ควรหรือที่จะเรียกร้อง...แต่ในความเป็นผู้ญ..ใช่ว่า..อยากจะนอนข้างนอกแต่ไม่มีที่นอน..กลัวก็กลัว... ดีว่ามีอ้อย...ร้อยฝัน...ที่ไม่ทิ้งต่าย..มีพี่ภู...มียังเยาว์...มีสลักเสลา...ขอโทษครับผมเมา...มีเรไร...ล้อมวงร้องเพลงกันรวมทั้งเจ๊..จิ๋ง...ที่คอยเล่าเรื่องการทำงานในรถคอยตะโกนตอบแม่ในโทรศัพย์ทุกครั้งที่แม่โทรมาถามว่าไปกันหลายคนมีผู้ญมีผู้ใหญ่หลายคน เหนื่อยกับการเดินทางอยู่ในรถทั้งวันตั้งแต่บ่าย2จนถึงอีกวันถึงโรงเรียนครูใหญ่ถ้าไม่ไปด้วยหัวใจคงไม่ใช่กระต่าย หิวก็หิวเหนื่อยก็เหนื่อยหอบคอมพิวเตอร์ขึ้นรถทัวร์เป็นอะไรที่สุดๆในชีวิต แต่ความภูมิใจที่ได้กลับมาคือได้น้ำใจจากเพื่อนหลายคนรวมทั้งลุงแก้วประเสริฐ ที่บอก...ที่เล่า...ที่กล่าว...ความรู้สึก...ไม่ได้เรียกร้อง...แต่คำว่า..น้ำใจกับคำว่าเพื่อนควรอยู่คู่กัน...ต่ายยังคงมีความเป็นเพื่อนให้ทุกคนเสมอ...เพียงอยากให้ปรับปรุงแก้ไข ถ้าไม่บอกกล่าวกันเลย...คำว่าเพื่อนจะมีไว้เพื่ออะไร สุดท้าย...สิ่งที่ต่ายได้กลับมามีอะไรหลายอย่างในความทรงจำ การต้อนรับที่อบอุ่นมิตรภาพที่ครูใหญ่หยิบยื่นให้กันรวมทั้ง...คุณมนต์กวี....คุณกันเอง...คุณฉันทะโส...เจ้าหน้าที่ป่าไม้ที่ไปพักต้องขอขอบคุณด้วยใจจริง ทริปนี้ทำให้ต่ายได้เพื่อนสนิทคนรู้ใจกลับมาหลายคนแต่ที่อยากเจออยากพูดถึงอยากขอบคุณ....คือคุณอ้อย...ร้อยฝัน...ทั้งที่เพิ่งเจอกันเค้ายังยอมอยู่เป็นเพื่อนต่าย นอนในเต็นท์เป็นเพื่อนต่ายเล่าเรื่องขำๆๆให้ต่ายฟังจนเราไม่กังวลหรือกลัวอะไร สำหรับคุณอ้อย...กระต่ายบอกได้เพียงแต่ว่า นั่นคือ มิตรภาพตราบดินสิ้นฟ้า
13 กรกฎาคม 2549 10:20 น. - comment id 589939
ทำดีที่สุดแล้วของใจ กังวลไปใยให้หมองเศร้า อย่างน้อยครั้งหนึ่งของเรา ร่วมแบ่งเบาช่วยเหลือเจือจุน หากใจบริสุทธิ์ผุดผ่อง เพื่อนผองปรองดองเกื้อหนุน จริงแท้ได้ใจตอบแทนคุณ อย่าเคืองขุ่นเลยนะครูคนดี
13 กรกฎาคม 2549 11:01 น. - comment id 589951
บ่แบกดอกบาปน่ะ มันหนักแบกแสงโสมดีกั่ว เอื๊อกๆ
13 กรกฎาคม 2549 11:06 น. - comment id 589954
เหอะ .. แล้วจะคอยแบกมิกเซอร์เดินตามนะ ..
13 กรกฎาคม 2549 11:37 น. - comment id 589964
แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2549 11:49 น. - comment id 589974
ทำบุญด้วยใจใฝ่ปอง เคียงครองมอบฝันปันให้ และด้วยสิ่งดีนี้ไซร้ ยิ้มใสส่งกลับรับมา มิได้หม่นหมองต้องใด รับในมิตรภาพอาบหล้า ส่ง.รับ.กับใจในอุรา วันหน้าหวังพบสบกัน หากมีสิ่งใดให้ช่วยหากทำได้ยินดีเสมอค่ะ ขอบคุณกับการต้อนรับที่อบอุ่น กับความรู้สึกดี ๆ อย่าคิดมากนะคะ......
13 กรกฎาคม 2549 11:50 น. - comment id 589976
\" บุญบาปอยู่ที่ใจ \" ทำบุญแล้วสุขใจคือได้บุญ หากปากอ้างทำบุญแต่ในใจร้อนรุ่ม แบบนี้เค้าเรียบ \" บาป \" ของับ ขออนุโมทนาในบุญที่ทุกท่านทำไปด้วยบริสุทธิ์ใจ ของับ
13 กรกฎาคม 2549 12:03 น. - comment id 589984
ผมคิดว่าทุกคนไปด้วยหวังทำบุญกันทั้งนั้น ดีจังที่เห็นคำถามแบบนี้ ถามใครดีละ ว่าไปทำไม ถามคนจัดการ หรือถามคนเดินทางดี
13 กรกฎาคม 2549 12:55 น. - comment id 589999
พวกคุณไปเพื่ออะไร เข้าใจวัตถุประสงค์หรือเปล่า หรือ วัตถุประสงค์อื่น ฝง ต่ รก ล้วอย่างงี้ใจจะถึงบุญ อย่างไร
13 กรกฎาคม 2549 13:00 น. - comment id 590002
แนะนำตัวก่อนว่าไม่ได้เป็นสมาชิกของ thaipoem แต่ได้ติดตามอ่านงานเขียน ของหลายๆ คน จนกระทั่งได้มีโอกาส ได้ไปร่วมโครงการในวันที่ 8 10 ก.ค. 49 รู้สึกประทับใจกับการต้อนรับของชาวบ้าน ครูใหญ่และคณะครูโรงเรียนบ้านตานวนมาก แต่กลับต้องรู้สึกหมดสนุก เมื่อทริปการเดินทางต่อจากนั้น ไม่ได้เป็นไปตามที่ผู้จัดแจ้ง แต่กลับขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ และความอยากกกกกกกไป ของบุคคลเพียงคนเดียวซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ โดยที่ผู้จัดไม่รู้หาย (หัว) ไปไหน ขอล่ะ...โปรแกรมดีๆ และทริปดีๆ ถ้าทำไม่ได้อย่างที่แจ้งไว้..ก็อย่าจัดเลย.. วันเกิดปีนี้ของผู้จัดไม่รู้เป็นไงมั่ง.... อุตส่าห์ไปทำบุญสร้างภาพตั้งไกล.... เอาน่า...ทำบุญได้บุญ...ทำบาปได้บาป...
13 กรกฎาคม 2549 13:07 น. - comment id 590007
พวกคุณไปเพื่ออะไร เข้าใจวัตถุประสงค์หรือเปล่า หรือ วัตถุประสงค์อื่นอบแฟงแล้วอย่างงี้ใจจะถึงบุญ อย่างไร
13 กรกฎาคม 2549 14:00 น. - comment id 590026
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ... เห็นกิจกรรมลุล่วง สำเร็จประโยชน์ ก็พลอยอิ่มบุญสุขไปด้วย แม้ว่า จะไม่ได้ไปร่วมงานด้วยก็ตาม หลวงปู่อาจารย์กรรมฐานของแดดเช้าเคยสอนว่า บุญ คือ ความสุข ความดี บาป คือ ความทุกข์ ความหม่นหมอง บุญเป็นเครื่องอาศัยไปถึงการสิ้นทุกข์พ้นจากวงจรสังสารวัฎ ... บุญจะสำเร็จด้วยกิริยาสาม คือ กาย วาจา และใจ แต่บุญจะสำเร็จไม่ได้เลย แม้ว่า เราจะกระทำตามพิธีกรรมเพียงใด แต่ใจที่เป็นประธานของการกระทำของเรา ไม่ได้รับผลแห่งบุญนั้น บุญไม่สำเร็จ ก็ไม่ได้บุญ อาจจะเกิดเป็นความหม่นหมองในจิต คือ บาป บาปที่เกิดจาก ตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา อยากได้ อยากมี อยากเป็น ไม่อยากให้เป็น แล้วใจก็ดิ้นรนเรียกร้อง ทุกข์จรกระทบใจดิ้นรนเร่าร้อนภายใน สร้างความเดือดร้อนให้กับตัวเองและผู้อื่น พอใจในบุญเท่าที่บุญจะมีให้ค่ะ เป็นมหาบุญอันใหญ่สุด ... ขออนุโมทนาบุญด้วยใจจริงค่ะ ... แค่นึกยินดีในความดีงามของทุกท่าน จิตใจก็สบาย เบา โปร่ง และมีความสุขแล้วค่ะ ... สาธุ ขอให้ทุกท่านพบความสุข ถึงความสิ้นทุกข์ในเร็ววัน : )
14 กรกฎาคม 2549 16:54 น. - comment id 590063
ทำบุญแล้วไย..ใจแบกบาป
ทำบุญดวงจิตทราบสร้างสิ่งไหน
ทำบุญสร้างบุญเกื้อหนุนจิตใจ
ทำบุญสร้างภาพให้ใครนึกนิยม
ทำบุญสร้างบุญได้บุญแล้ว
จักเจื่อยแจ้วแจกแจงเพื่อสิ่งไหน
เพียงทำบุญบุญหนุนก็อุ่นใจ
ไม่สำคัญว่าใครจะรู้เรา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
