ชีวิต ถือกำเนิดมาด้วยพันธนาการรัก ผ่านสายสะดือที่เลี้ยงชีวิต ห่อหุ้มไว้ด้วยน้ำคร่ำที่อบอุ่น กันกระแทกด้วยท้องแม่ ที่แทนลูกได้ด้วยชีวิต ชีวิต ผ่านพ้นจนได้หายใจเอง เมื่อเรียกหาอิสระ จากการกดกั้น แต่หากยังซุกไซร้ในอ้อมกอดแทน ยังร้องเรียกหา ยามโดดเดี่ยว ร้อน หิว หรือ แฉะ อิสระที่ไหนจริงแท้ ไม่มีแน่ให้แลเห็น ชีวิต เมื่อเติบโต มองความห่วงหาอาทร เป็นการปิดกั้น ปิดโอกาส อึดอัด ใจแคบ โบราณ...บ้าง แล้วแต่จะสรรหามาต่อว่า ไม่เห็นน้ำใจ ในความห่วงใย ของแม่-พ่อ ชีวิต กับความเป็นอิสระของชีวิต ชีวิตที่อิสระในความประมาท แต่กลับยอมศิโรราบต่อกรอบสังคม โดยดุษฎี ไม่มีเพ่งพิจ
ไพร ป่าดง 30 มิ.ย. 2549 17:56 น. - ID 90741 
2020
3
0
30 มิถุนายน 2549 20:42 น. - comment id 587597
ด้วยรักนี้ที่แม่ให้ เราเกิดมา.........มีชีวิตเพื่อกันและกัน สายเลือดอันอบอุ่น...........สายน้ำนมอันยิ่งใหญ่ เป็นสายใจ ถักทอด้วยใยรัก และผูกพัน รวมเป็น....เส้นทางใจ....ไหลรวม .....เป็นเส้นทางชีวิต ที่จิตวิญญาณมิอาจจะพรากจากกันได้ แม่ เปรียบเสมือนลมหายใจของธรรมชาติ ที่ก่อให้เกิดชีวิตอันยิ่งใหญ่....ของมวลมนุษยชาติ สำหรับฉัน เรียนรู้ ที่จะรักโลก .....และ....ทุกสรรพสิ่ง ฟ้ากว้าง...ภูเขา...ท้องทะเล...แมกไม้......สายน้ำ... ด้วยใจดวงพิเศษพิสุทธิ์................. ที่แม่หล่อหลอมให้ฉันมี.....ให้ฉันเป็น... และให้ฉันเห็นทุกสิ่งจาก....... ตาภายใน.คู่พิเศษ ที่ไม่จำเป็นต้องงามงด แต่หมดจดเพื่อเก็บรายละเอียดของความงามบริสุทธิ์ ที่รายล้อมรอบตัวเรา....... ด้วยมิติที่ล้ำลึก............. เห็นชีวิต จิตวิญญาณของผู้คน โดยการให้ความรัก ...... ความเข้าใจ..ให้อภัย ให้ความเมตตา และแน่นอน ให้กำลังใจสำหรับผู้ยากไร้มากมายที่ไร้หวัง....................... โลกของชีวิตฉันจึงเงียบ สงบงาม กว้างใหญ่ มากล้นด้วยน้ำใจ ที่พร้อมจะเป็น....ผู้ให้.......... ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญของชีวิต ในโลกอันสับสนวุ่นวายของการแสวงหาใบนี้.............. แม่ของฉันคือธารน้ำใสไหลเย็น ที่ชุ่มฉ่ำ พร้อมจะรินรดหยดลงบนใจทุกดวงที่ได้ชิดใกล้.......... ถ้าฉันจะเปรียบแม่เป็น ...ดอกไม้งาม...... แม่ของฉันคือ....ดอกไม้ไทย ที่มีกลิ่นหอมละมุน ดอกสวยสะอาดตา ดูบอบบาง แต่อ่อนหวาน และอ่อนโยน.......... ในขณะเดียวกันเธอเปรียบประดุจ....พุทธะ..ประจำใจของฉัน เธอคือผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ที่บานไสวอยู่ในใจของฉันเพื่อนำทางชีวิตให้สว่างไสว ตลอดมา ... .และ....ตลอดไป ฉันขอสดุดี ผู้หญิงที่เป็นแม่ทุกคนในโลกนี้ ที่ได้สอนให้ลูกได้เรียนรู้จากการกระทำที่เสียสละ ดูแลลูกด้วยความอดทน ด้วยความรัก ด้วยความเข้าใจ ด้วยดวงใจที่ไม่เคยหวังสิ่งใดใดตอบแทน....... เพียงเพื่อขอให้ลูกทุกคนได้เติบโตอย่างแข็งแรง ทั้งร่างกายและจิตใจที่มีคุณค่า....... เพื่อยังประโยชน์ให้แก่ ครอบครัว แก่สังคม และเพื่อจรรโลงโลกใบนี้ให้มีแต่ความดีงาม ความสงบสุข ตราบนานเท่านาน......
30 มิถุนายน 2549 21:51 น. - comment id 587639
พ่อเอมเป็นคนหัวสมัยใหม่แม่เอมเป็นคนหัวโบราณ พอมาผสมผสานกัน มันก็เลยออกมาพอดี ไม่มากไปไม่น้อยไป ถึงแม้ว่าบางทีจะทำให้อบอุ่นจนเริ่มร้อนก็เถอะ แต่เอมก็ชอบค่ะ
2 กรกฎาคม 2549 11:52 น. - comment id 587933
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem76592.html ฟ้าสางณ.กลางใจไพรมณี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
