บึงบัว ใบบาน สระใหญ่ บึงใจ ใบรัก สะพรั่ง บึงน้อง ใส-ใส ชุ่มฉ่ำ บึงน้ำ คำรัก รัญจวน โหยหวน...จิต สระน้อย คอยรัก จากพี่ คนดี ไม่หนี หายห่าง คนรัก จักรอ มิวายวาง มิร้าง ลาห่าง ไปไกล ใจ...ยังอยู่ หากจาก จริงแน่ แท้แล้ว แม่ดอก แก้วหอม พยอมรัก จักแด ดิ้นสิ้น ลมใจ อยู่ไป ก็คง อยู่"ตาย"...มลายตน รักแรก รักที่ พักมา รักแท้ แน่หนา ว่าหมาย รักเธอ ละเมอหา มิวาย รัก"ตาย" ที่ว่า แน่...แท้ กว่า รัก "กิน"
ไพร ป่าดง 29 มิ.ย. 2549 21:57 น. - ID 90705 
1216
1
0
29 มิถุนายน 2549 22:32 น. - comment id 587335
ขอมอบแด่ ดวงใจที่ผมรัก ที่เฝ้ารอมานาน จนพานพบ ผมรักเธอครับ นายไพร หาใช่กวีไม่ นายไพร...แค่อยากถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก นายไพร นาน ๆ มาที หากกวีท่านใด ๆ จะแนะนำก็พร้อมโค้งคำนับ และรับฟัง
30 มิถุนายน 2549 00:20 น. - comment id 587352
เราทุกคน....บนโลกนี้..มีจันทร์ ดวงเดียวกัน ให้ฝันฝากใจ ไม่ว่าในยามรัก หรือยามเศร้า เคล้าน้ำตา...... น้ำตาใจ...ปน...น้ำตาจันทร์ พาให้ฝันของเรา นิ่งสงบงัน...ดื่มด่ำ..ไปกับ ธรรมชาติ..อุ่นโอบเอื้อ ลดความหนาว ร้าวราน ให้คลายลง เราทุกคน....มีความฝัน เป็นของขวัญ มอบให้ใจทุกดวง ที่ทุกคนมิอาจล่วงรู้ และแย่งชิง แม้เรามิเผยความใน...ใครเลยจะรู้..... เราทุกคน....มีผีเสื้อ...ดอกไม้....สายลม..แสงแดด..ภูเขา ท้องทะเล เฝ้าเห่กล่อม..ไม่ให้เหว่ว้า เงียบเหงา ในดวงใจ ยามไร้ใคร คอยเหลียวแล ห่วงหา อาทร..... เราทุกคน....มีอากาศสดชื่น ฟ้าสวยใส ไอดิน กลิ่นฝนตกใหม่ๆ ในท้องทุ่งนา ป่าเขาเขียวขจี ได้อบร่ำ พร่ำสอนใจ ให้เรารู้รัก รู้งาม ความเรียบง่าย ไร้ปรุงแต่ง ด้วยแสงสี ที่พาใจให้มืดมน ค้นหาทางเงียบงาม ไม่พบเจอ...เอ้อระเหยลอยไป ดังใจที่ไร้เข็มทิศ...... เราทุกคน...มีพระอาทิตย์ยามเช้า คอยเฝ้าเตือน ราวบทเรียนให้รู้ว่า ยังมีวันใหม่ วันแสนดี ให้ชีวีเราเริ่มต้นได้ทุกวัน เพื่อค้นหา ท้าทาย ยาวนาน จนกว่าดวงชีวาจะลาลับ ไปกับ..... ตะวันรอนอ่อนแสง แฝงความเศร้านิจนิรันดร์......... เมฆบดบังจันทร์งาม...ในยามนี้ เหมือนใจเรา ยามที่คนดี ที่เรารัก มาจากไปไกลแสน ให้...คอย...ไม่รู้ว่า..วันไหน..จะย้อนคืนกลับ มาให้รับขวัญ...วันชื่นใจ...... ฝนเปาะแปะ..เปาะแปะ....ฉ่ำฟ้า พาให้ใจ แสนเศร้า แต่ชื่นฉ่ำกับฝนพรำพรม ลมกรรโชกแรง เพราะ..ม่านฝน...บังม่านเมฆ...ราวเสกให้เมฆฝัน พลันเลือนลาลับไปกับสายพิรุณ..หยาด....ใสเย็น เสียงฝนตก ยิ่งทำให้...อกใจร้าว ถ้าร้างคู่...ไร้คนเคียง...... ฤดู....... ที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียน มาให้..ฤดี..ยอมรับความจริง..ว่า...ไม่มีอะไรหยุดนิ่ง หมุนวน กี่ฝน...กี่หนาว... กี่เศร้า...กี่สุข....ที่คนเรานี้หนาจะพานพบ...และจบลงด้วย...ความเข้าซึ้งถึง.. ธรรมะ....ธรรมชาติชีวิต..ที่เราถูกลิขิตมา...ใช้กรรม หรือมาทำดีเพิ่มเติมต่อ.. มิให้เกิดมารับกรรมใหม่....ให้ใจต้องดิ้นรน ปนเป ซ้ำซาก... มิจบสิ้น... พลังใจ...พลังจันทร์ พลังฝัน ในคืนนี้ ขอมอบให้คนดี ที่รักทุกๆคน ด้วยใจดวงนี้ ที่มากมีรัก อยากแจกจ่าย แบ่งปัน ให้ทุกคนสร้างสรร แต่ฝันดีดี ให้คุ้มค่า กับชีวี นี้ที่ได้เกิดมา เป็นมนุษย์..ผู้ประเสริฐสุด ยิ่งกว่าสิ่งใด ในจักรวาล
30 มิถุนายน 2549 08:15 น. - comment id 587392
ขอบคุณ คุณ พุด ไพร ไม่ได้หลีกลี้หนีหายไปไหน เพียงขอเวลา ทบทวนชีวิต ว่าตัวเอง ดื้อ หรือประมาท ครับ ยิ้ม ๆ นะครับ
30 มิถุนายน 2549 22:33 น. - comment id 587666
คือคนที่เราต้องรักเขาให้มาก ๆ พอเพียง เพียงเท่านี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
