http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4407.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song389.html ไฟรัก..พิษรัก นี่หรือนี่หรือความรัก มาทายทักแค่ริมใจเพียงในฝัน ให้หลงรอหลงพ้อเพ้อทุกวัน แล้วก็ผันแล้วก็พรากจากไปไกล นี่หรือนี่หรือความรัก น้ำผึ้งภักดิ์น้ำผึ้งพิษฤาไฉน มารินรดมาหยาดหวานผลาญพล่าใจ แล้วดั่งไฟโหมไหม้คล้ายธุลี นี่หรือนี่หรือความรัก เจ็บตรมนักเหลือเพียงฝันในวันนี้ ทั้งหยามเหยียดเหยียบย่ำร้าวฤดี ทั้งทั้งที่รู้ว่าข้าเคยราน นี่หรือนี่หรือความรัก พอซึ้งประจักษ์ดั่งไฟผลาญ ร้อนรนเกินทนทาน ประหัตประหารทาเกลือเชือดเนื้อใจ นี่หรือนี่หรือความรัก เจ็บระทมนักเกินขานไข ใจเอ๋ยวิ่นทั้งใจ แผลเก่าใหม่..ยอมรับตรอม..พร้อมใช้กรรม... ............................... คืนนี้รอบข้างเงียบมาก... ฉันไม่ได้แหงนมองจันทร์เช่นทุกคืน.. ท้องฟ้าดูเงียบเหงา เทาทึมตั้งแต่เย็นแล้ว ฉันตาฝาดไปรึเปล่าหนอ.. ที่วันนี้..ดูโลกรอบข้างและท้องฟ้าราวทาบทาด้วยสีน้ำเงิน.. อีกคราครั้ง..ในรอบสิบปี.. เย็นมาก ใกล้ค่ำ ได้ยินเสียงจิ้งหรีดกรีดร้องระงม.. ฉันจุดเทียนอาบน้ำ.. ปล่อยให้สายน้ำจากฝักบัวกระหน่ำหนัก..รินรด.. มืดทั้งบ้าน...ฉันพยายาม...เช็ดผมให้แห้ง... ทั้งๆที่มือและใจทำไมอ่อนแรงไร้พลัง... ทรุดตัวลงนั่งนิ่งๆ ทิ้งใจและตัวในความความมืดมิด..ดิ่งจม..ในห้องนอน ริมหน้าต่าง มีใบจำปีซัดส่าย ไหวไกวกล่อมเป็นเพื่อน... ในภวังค์ ฉันง่วงงุน...งีบหลับไป.. ฉันฝันร้าย น่ากลัว.. ฝันว่าตัวเอง วิ่งหนีอีกแล้ว วิ่ง..วิ่ง..วิ่ง..หนีจากผู้ชายคนเดิม.. ที่เคยฝันเห็นหลายครา..... ฝันนี้..ฉันไม่โชคดีเหมือนคราวก่อน.. เขาไม่ได้ปรานี..ปล่อยฉันไป.. แต่.. กลับจ้วงแทงตรงกลางใจฉัน..หนักหน่วง..รุนแรง..อย่างสาสะใจ..! ในฝัน..ฉันมิได้กรีดร้อง.. เพียง..แค่.. แหงนเงยมองเขาด้วยสายตาที่เป็นคำถามและหยาดน้ำตา.. !. ...................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song389.html ไฟรัก ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดี โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรัก พอฉันประจักษ์ หนักจนร้อนชีวี รัก เอย ไม่เคยปราณี ช้ำจนเหลือที่ แทบชีวีวาย นี่ หรือ นี่หรือความรัก พอฉันประจักษ์ แบกความรักเจียนตาย ผลาญ ใจ แทบไหม้มลาย รักเดียวมาหน่าย พ่ายเกมชีวี ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดี โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรัก พอฉันประจักษ์ หนักจนร้าวอารมณ์ รัก เอย ก่อนเคยชื่นชม ช้ำใจเหลือข่ม แทบตรมใจตาย ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดี โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรัก พอฉันประจักษ์ หนักจนร้าวอารมณ์ รัก เอย ก่อนเคยชื่นชม ช้ำใจเหลือข่ม แทบตรมใจตาย... .............. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4407.html พิษรัก ...ฮอทเปเปอร์ อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังใจ พิษรักที่คุณฝากไว้ ช่างแสนร้ายกาจ ถึงเป็นไข้ กินยาก็ยังหายขาด แต่พิศวาสตัดไม่ขาดอนาจใจ ไม่ควรริรักที่เกิดระทม พิษรักนี่มันขื่นขม ตรอมตรมหมองไหม้ เหมือนในอก หมกเพลิงราวภูเขาไฟ ตัดรอนถอนพิษไม่หาย ก็เปรียบดังตายไปแล้วทั้งเป็น อยู่ตรงไหน เปรียบเหมือนอยู่ในป่าช้า อยู่กลางแสงจ้า เหมือนคนในตาไม่เห็น เบิ่งตาลอย คอยรักทั้งเช้าทั้งเย็น พิษรักมันบีบมันเค้น ไม่เป็นอันกินอันนอน อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังทรวง พิษรักที่คุณหลอกลวง ทำฉันร้าวรอน ฝังในเลือด เชือดกายต้องตายแน่นอน โอ้ความรักทำเดือดร้อน ถ้ารู้มาก่อนไม่ริรักเลย อยู่ตรงไหน เปรียบเหมือนอยู่ในป่าช้า อยู่กลางแสงจ้า เหมือนคนในตาไม่เห็น เบิ่งตาลอย คอยรักทั้งเช้าทั้งเย็น พิษรักมันบีบมันเค้น ไม่เป็นอันกินอันนอน อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังทรวง พิษรักที่คุณหลอกลวง ทำฉันร้าวรอน ฝังในเลือด เชือดกายต้องตายแน่นอน โอ้ความรักทำเดือดร้อน ถ้ารู้มาก่อนไม่ริรักเลย...
29 มิถุนายน 2549 10:41 น. - comment id 587165
พี่พุดฝันร้าย คืนไหนที่กานต์ฝันร้ายกานต์จะไม่นอนทั้งคืนเลยนะคะ กานต์กลัว กานต์จะนั่งดูทีวีทั้งคืนเลยค่ะ
29 มิถุนายน 2549 11:07 น. - comment id 587175
ก็แค่ความฝันค่ะพี่พุด คิดว่าแค่ความฝันความเป็นจริงอาจจะไม่เลวร้ายคิดให้ตัวเองมีความสุขก็สุข คิดให้ตัวเองทุกข์ก็ทุกข์ค่ะ ดุแลตัวเองน่ะค่ะพี่พุด
29 มิถุนายน 2549 14:44 น. - comment id 587246
ยังคิดถึงเสมอครับ มาเยี่ยมเยียมเมื่อมีโอกาศ .... ........ ...... .......... .... ..... ....... ..............
29 มิถุนายน 2549 15:59 น. - comment id 587260
น้องเพียงพลิ้วคะ อารมณ์ *กระวีกระวาด นักอยากจะเขียน* เพียรฝันค้างแบบพี่พุด มักมีหลากหลายค่ะ สังเกตมั้ยคะ ระยะนี้ พี่พุดรจนาเรื่องรักมากมาย จนชักเบื่อแล้วค่ะ คงต้องพักเรื่องรักไว้ก่อน พาร่างไปนอนในกระท่อมสาวบ้านนา ไปรจนาเรื่องธรรมดาๆชีวิต ที่ได้ชิดใกล้สนิทสนมกลมเกลียว เป็นหนึ่งเดียวกับธรรชาติท่าจะดีกว่านะคะ บางทีอ้ายอาจจะกลับมาพาสาวนา ไปวัดทำบุญ ไปช่วยคนในสังคมกลุ่มน้อย ชายขอบชายเขาบ้านนอกบ้านนา ตามประสาเราแล้วค่ะ ด้วยรักนะคะ พี่พุดไพร
29 มิถุนายน 2549 16:05 น. - comment id 587264
น้องกระต่าย...คนดี ใช่ค่ะ พี่พุดคิดว่าฝันก็ฝัน และ ทุกสิ่งนั้นแท้แล้วไซร้ก็คือมายาทุกข์ค่ะ พี่พุดกำลังฟังบทเพลงนี้นะคะ ขอพลีแด่ทุกดวงใจด้วยค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5535.html ทะเลใจ คาราบาว แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัว และจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน เหมือนชีวิตผันผ่าน คืนวันอันเปลี่ยวเหงา ตัวเป็นของเรา ใจของใคร มีชีวิตเพื่อสู้ คืน วันอันโหดร้าย คืนนี้ตัวกับใจ ไม่ตรงกัน คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว คืนและวันอัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไป ไกลลิบโลก ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ ทุกชีวิตดิ้นรน ค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกาย กลับไม่เจอ ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอ ก็เป็นสุข คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว คืนและวัน อัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไป ไกลลับโลก ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ แม้ชีวิตได้ผ่าน เลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ตลอดกาล...
29 มิถุนายน 2549 16:07 น. - comment id 587266
เพชรพรรณราย คนเก่ง หายไปไหนนานนะ คิดถึงเช่นกันค่ะ
29 มิถุนายน 2549 19:45 น. - comment id 587301
สวัสดีค่ะ พี่พุด บัวคิดถึงพี่พุดเสมอค่ะ
29 มิถุนายน 2549 20:32 น. - comment id 587308
.. เป็นคำถามซ้ำซ้ำที่จำติด?.. ภาพเบี้ยวบิดปีศาจ..คนชาติไพร่ วิ่งวิ่งวิ่งเร็วรี่อยากหนีไกล.. สะอื้นไห้ในฝัน..พลันกรีดร้อง..! ... เรนหัดแจมพี่พุดพัดชานะคะ.. แบบเรนแค่ฝึกหาคำมาสัมผัส และเรนเก๊าะหัดแต่ง.. ... ความหมายของเรนอาจแตกต่างจากของพี่พุดพัดชา แบบเรนหัดเขียนพล๊อตเรื่องด้วยนะคะ.. .. .. แบบเรนสมมติว่า นางเอกกลัวผี.. อิอิอิ .. ซแว้ปป..
29 มิถุนายน 2549 20:33 น. - comment id 587309
เรนขออนุญาตทักทายบัวนะคะ.. เรนคิดถึงบัวด้วยเช่นกันคะ..