..๏ หยิบดินสอหัดเขียนเพียรกำกับ นำพยัญชนะสระสลับเหมือนสับหว่าง ค่อยค่อยอ่านออกเสียงแล้วเสี่ยงวาง คิดจะสร้างอักษรเป็นกลอนกล แต่อนาถหัวใจทำไม่เป็น ครูเคี่ยวเข็ญเท่าไหร่ก็ไร้ผล กระท่อนกระแท่นผิดเพี้ยนเขียนวกวน ตั้งหลายหนต้องแก้ เฮ้อ !..แย่จัง จะเรียบเรียงอย่างไรใครช่วยที ความในใจเรานี้มีล้นหลั่ง แต่บทกลอนอ่านไปช่างไร้พลัง ปราศความขลังไกลห่างแนวทางครู เพราะเป็นเพียงนักกลอนที่อ่อนหัด อัตคัตคำศัพท์ประดับหรู กบตัวจ้อยในกะลาโตคารู ฤๅหาญสู้คิดประชันแข่งขันใคร คิดเขียนคำรำพันยังอั้นอก จิตวิตกเพ้อพร่ำจะทำไฉน เศษกวีเยี่ยงเราผู้เศร้าใจ มากบทกลอนแต่ไร้ใครเหลือบแล อยากจะเก่งกลอนบ้างอย่างใครเขา เพื่อนก็เย้า ..อยากดังคลั่งกระแส.. เราเขียนเพื่อลดช่องว่างหว่างดวงแด เผื่อมิตรแท้จะการุณคิดจุนเจือ ๚ะ๛
28 มิถุนายน 2549 17:36 น. - comment id 586999
อ้ลมิตรอ่อนหัด แล้วเราเรียกไรหว่า
28 มิถุนายน 2549 17:54 น. - comment id 587009
เรียกว่า อ้อนหัดหรือเปล่านะ
28 มิถุนายน 2549 18:31 น. - comment id 587024
อืม.. ใช่..ครับ เผื่อมิตรแท้การุณจุนเจือใจ
28 มิถุนายน 2549 18:49 น. - comment id 587027
ลุงแก้วขอใช้สิทธิ์ความคิดเห็น บางประเด็นหวังสอนเด็กอ่อนหัด เหลาไม้เรียวเตรียมไว้หลายหลายมัด ใช้กำจัดเด็กอ่อน(หัด)อ้อนไม้เรียว
28 มิถุนายน 2549 19:11 น. - comment id 587031
... เคยมุ่งมั่นฝันไว้ตั้งใจแน่ จะเรียนรู้ถ่องแท้ในความหมาย พยายามฝึกเขียนเพียรมากมาย มุ่งก้าวกรายฝึกฝนเป็นคนกวี ฝึกเท่าไรไยหนอไม่ขยับ จะหยิบจับคำไหนไร้แวววี่ เขียนเท่าไรไม่เป็นกลอนเลยซักที ใครได้อ่านวิ่งหนีไม่เหลียวมอง ... แหะๆ เป็นเหมือนกันอะ พี่อิม
28 มิถุนายน 2549 19:55 น. - comment id 587042
อยากจะสื่องานหัวใจให้รู้เรื่อง แต่ไม่เปรื่องปราดนักคนอ่านขำ ทำได้แค่ใช้หัวใจใฝ่แนวนำ เขียนหลั่งคำตามศรัทธาคุณค่ามี งานอาจไม่ไหวหวานเทียบทานใคร และอาจไม่สื่อสลักสมศักดิ์ศรี ค่อยค่อยเขียนเพียรร่ำคำกวี หมายถึงที่จุดหวัง สมดังใจ แค่คนอ่านสารคำร่ำรู้สึก สะเทือนลึกความหวังดังฝันใฝ่ เห็นภาพพจน์จรดถ้อยทุกรอยไป ที่เขียนไว้เท่านั้น ... คงเพียงพอ. เห็นคุณอิมอ้อนเรื่องอ่อนหัด ... แดดเช้าอ่อนหัดยิ่งกว่าอีก เขียนอะไรสื่อถึงใจใครบางคนไม่เคยได้รับรู้เลย อิอิ มาทักทายค่ะ : )
28 มิถุนายน 2549 20:18 น. - comment id 587046
ถ้าอัลมิตราอ่อนหัด ร้อยฝันก็คงอ่อนใจแล้วล่ะ
28 มิถุนายน 2549 20:34 น. - comment id 587052
ฉันไร้คนแนะนำคำสั่งสอน ด้วยความรู้เรื่องกลอนยังอ่อนหัด คำบางคำน่าขำความไม่ชัด ยังติดขัดไร้ครูผู้ชี้แนะ ก็อาศัยอ่านเขาเอาแบบอย่าง มั่วไปบ้างบางอักษรคนค่อนแคะ อยากฝึกฝนมีคนคอยชำแหละ ช่วยมาแกะมาเกลาเอาให้เหมาะ อยากขอร้องวิงวอนให้สอนด้วย อัลมิตราคนสวยช่วยวิเคราะห์ มาสอนน้องมือใหม่วัยขบเผาะ ใช่ฉอเลาะคิดคบประจบประแจง อยากเขียนกลอนหวานชื่นระรื่นหู ให้คนดูเคลิ้มฝันเหมือนกลั่นแกล้ง หากว่าใครมิได้อ่านพาลลงแดง อยากพลิกแพลงขับขานกานท์กวี ช่วยวิเคราะห์เจาะประเด็นให้เห็นแก่น เอาให้แม่นโคลงกลอนอักษรศรี สัมผัสนอกสัมผัสในให้ดูดี โปรดปรานีช่วยฉันนะอัลมิตรา
28 มิถุนายน 2549 20:46 น. - comment id 587057
ดินถล่มฟ้าทลายสายลมพัก อิมอ่อนรักนั่นซีมีให้เห็น กานต์กวีมีหรือจะลำเค็ญ อ่อนประเด็นเรื่องรักซิหนักใจ. แก้วประเสริฐ.
28 มิถุนายน 2549 21:11 น. - comment id 587063
..เป็นบทกลอนของเรนแน่ๆเล้ยคะ..พี่อัลมิ.... ต้องไม่ใช่.. และต้องไม่เป็นพี่อัลมิ.... เป็นความรู้สึกของเรน..ตะหากคะ....
28 มิถุนายน 2549 22:22 น. - comment id 587079
เมื่อคืนได้คุยกับพี่ชายด้วยแหล่ะ..ตั้งเกือบๆครึ่ง ชม.
28 มิถุนายน 2549 22:54 น. - comment id 587086
คุณอิมออ่นหัด กระต่ายคงอ่อนล้าหาทางไปไม่ได้แล้วแระค่ะ...
28 มิถุนายน 2549 22:55 น. - comment id 587087
เด็กนักเรียนอ่อนหัดต้องดัดแต่ง ให้ยืนแกว่งปากคาบไม้บรรทัด กางสองแขนหวดก้นให้ถนัด เพื่อขจัดความคร้านการบ้านครู แถวบ้านนอกสมัยเป็นเด็กถูกเฆี่ยนมาแล้วถ้าไปฟ้องผู้ปกครองถูกตีซ้ำเพราะเขารู้ว่าครูทำถูก อิอิ แต่ อัลมิตราเดินเล่น ออกหรือยังล่ะ
29 มิถุนายน 2549 10:09 น. - comment id 587152
อ่อนหัด ใครนะ อ่อนหัด พูดอีกที พูดอีกที ได้หรือเปล่า ระดับยอดหญิงไม่ต้องออมมือ น่านะ ถือว่าเขียนกลอนสอนมิตรที่ดีแถวๆ นี้ไปในตัว คุณก็เหมือนคนเก่งทั่วๆ ไปที่รู้จักถ่อมตัว ไม่รู้เดี๋ยวนี้ เขาสอนเด็กให้กล้าแสดงออก พูดจาฉะฉาน แต่สอนให้รู้จักถ่อมตัว และมีสัมมาคารวะกนบ้างหรือเปล่าเนาะ
29 มิถุนายน 2549 11:07 น. - comment id 587174
อยากจะเก่งกลอนบ้างอย่างใครเขา เพื่อนก็เย้าว่าอยากดังคลั่งกระแส เราเขียนเพื่อลดช่องว่างหว่างดวงแด เผื่อมิตรแท้จะการุณคิดจุนเจือ ๚ะ๛ อัลมิตรา *********************************** หยิบดินสอเสกสรรค์อักษรศิลป์ สื่อสาระหลั่งรินอย่างล้นเหลือ กลิ่นกวีหอมหวานปานจันทน์เจือ บอกอ่อนหัดใครจะเชื่อศรีปราชญ์อิม อ่อนน้อมเหมาะกว่านะคับพี่อิม แจมคับ
29 มิถุนายน 2549 14:13 น. - comment id 587235
เขียนด้วยจินต์เจรจาภาษาศิลป์ เขียนด้วยใจมิสิ้นด้วยอักษร เขียนด้วยมิตรภาพอาบเอื้ออนาทร เขียนให้โลกที่รุ่มร้อนได้ร่มเย็น... ความอ่อนหวานเพราะหัดวาด ภูมิปัญญาเปรื่องปราดเพราะฝึกฝน รู้ชีวิตเพราะชีวิตคือสากล มีเรื่องราวขุดค้น อ่อน- หัด แล้วจัดวาง.... มาเยือนครับ
29 มิถุนายน 2549 14:27 น. - comment id 587236
เขียนซะ จนแพรวาไม่กล้าแต่งต่อเลยพี่อัลมิดรา ก็นะ แพรวาน้องสุด ๆ ไม่จริง ไม่จริง พี่อัลมิดาเก่งอยู่แล้ว
29 มิถุนายน 2549 14:43 น. - comment id 587244
ผมก็ว่างั้น... เพราะผมเองที่อ่อนหัด เหอ ๆๆๆ ....... ..... ......... ... ..... .... ... ...... ..... .......
29 มิถุนายน 2549 15:55 น. - comment id 587258
เคยเป็นแต่ออกหัด...อ่ะ อ่อนหัดนี่เป็นมาตรฐานของเฮาอยู่แล้ว..อิอิ ...
29 มิถุนายน 2549 21:05 น. - comment id 587311
บทกวีพี่คุยโวโม้ว่าเก่ง ใจนักเลงเรื่องต่อกลอนไม่ปรึกษา เรื่องความรักอ่อนสุดสุดการพูดจา ไร้เดียงสาเช่นไก่อ่อนช่วยสอนที
29 มิถุนายน 2549 22:43 น. - comment id 587337
หยิบดินสอเก้งก้างอย่างอ้ำอึ้ง ถ้อยรำพึงเหม็นตืดดูฝืดเฝือ ความรู้เราเพียงแค่นี้ดุจขี้เกลือ เปรียบคราบเหงื่อเปรอะเปื้อนเลอะเลือนลาง จะเขียนกลอนทั้งทีอย่างที่เห็น กว่าจะเค้นแต่ละบทจรดรูปร่าง คล้ายพระรามเดินดงแล้วหลงทาง แอบลงอ่างออกทะเลร่อนเร่ไป โง่แล้วยังอยากเขียนเราเพี้ยนหนอ เพื่อนหัวร่อหลายหนยังทนไหว คนอ่อนหัดจำเจียมเตรียมหัวใจ มิอาจหาญประชันใครเพราะไกลแนว ................................................ ไอซ์ .. แบบไอซ์เรียกว่าแมวยกน้ำหนักไงจ๊ะ คุณสร้อยแสงแดง .. อย่าเพิ่งยันโครมมานะคะ อ้อนกลางอากาศแบบนี้ ก็อ่อนหัดนี่นา... คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. โธ่ ! ทำไมไม่ดูถุงกล้วยแขกนะ กระดาษที่ทำน่ะ กลอนของอัลมิตราทั้งนั้น คุณก่อพงษ์ .. ต้องสืบเสาะค้นหากว่าจะเจอ แกล้งทำตัวพร่ำเพ้อเสมอมา คุณแก้ว กรุงเก่า .. โอย ! .. แพ้ไม้เรียว ยิ่งเห็นยิ่งอ้อน นะ ขอบอก ฮา .. คุณปักษาวายุ .. เหมือนบางอย่างและไม่เหมือนบางอย่างนะคะ ความที่อยากเขียน .... เหมือนกัน ส่วน อยากเป็นกวี,คนกวี .... ไม่เหมือนกันค่ะ คุณแดดเช้า .. ถ้าเป็นอัลมิตรานะ กลอนแต่ละชุด หากมีคนอ่านแล้วไม่เข้าใจเลย.. ก็ไม่เป็นไร เพราะอัลมิตราย่อมรู้ดีในความหมายของกลอนแต่ละชุดว่ามีที่มาที่ไป และความหมายอย่างไร ไม่แปลกที่หลายครั้ง งานที่บรรจงเขียน .. คนกลับไม่นิยม ส่วนงานที่เขียนเอาแบบที่สำนวนถูกใจคน .. คนอ่านตรึม เอาง่าย ๆ ก็แค่กลอนชุดนี้ไง คะ คุณร้อยฝัน .. แต่ใคร ๆ เขาบอกว่าอัลมิตราอ้อนหัด หัดอ้อน แล้วนา .. คุณช่อมะไฟ .. บางทีการชี้แนะอะไรไป ก็อาจเป็นดาบสองคมก็ได้สำหรับผู้ที่ชี้แนะ สำหรับอัลมิตรา ไม่ค่อยคำถึงข้อเสียที่จะเกิดขึ้นกับตนเอง หากพอจะบอกได้ ก็บอก ที่เป็นห่วงก็คือ กลัวแต่จะถ่ายทอดความรู้ที่ผิด ๆ ถูก ๆ รู้อย่างไม่ถ่องแท้ ให้กับคนที่ถาม เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว คงเกิดโทษสำหรับผู้ที่ต้องการได้รับสารประโยชน์ คงไม่ดีแน่ หากตั้งตนเป็นพหูสูตรอวดรู้ ทั้งที่ รู้อย่างงู ๆ ปลา ๆ และเอาความที่ไม่รู้ของตนไปสอนเป็นทอด ๆ เท่าที่อัลมิตราทำได้ก็คือ ต้องฝึกฝนตนเอง หรือถ้าใครต้องการความช่วยเหลือ ก็ฝึกไปด้วยกัน อย่างดีก็อาจจะบอกที่มาว่า ใครเป็นผู้สอนมา ใครชี้แนะมา หรือสามารถเพิ่มเติมความรู้ได้ตรงไหนค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. รู้ได้ไงหนอว่า อัลมิตราอ่อนเรื่องนั้น ความจริงอาจตรงข้ามก็ได้นะคะ คุณเรน .. เป็นบทกลอนของอัลมิตราเองนะ อย่าคิดว่าอัลมิตราช่ำชองเชี่ยวชาญแต่อย่างใดเลย ความจริงอัลมิตรายังมีความสามารถต่ำกว่าฐานของคนเขียนกลอนทั่ว ๆ ไปด้วยซ้ำ พี่สาว .. คืนวานหลับไปตั้งแต่ยังไม่สองทุ่มกระมัง ช่วงนี้เหนื่อยค่ะ ย้าย layout ใหม่ ยังไม่ลงตัวซักที วันนี้ก็เผลอหลับไปตั้งแต่ทุ่ม เพิ่งตื่นมาตะกี้ กะว่าจะมาตอบคอมเม้นท์เพื่อน ๆ ก่อนไปวูบอีกครั้งค่ะ ดูเหมือนยังอยากหลับอยู่ นั่งหน้าเครื่องอยู่สักพักแล้ว ยังไม่ค่อยตื่นฟื้นเท่าไหร่เลย ฝันดีนะคะ พี่สาว, ฝันดีนะคะพี่ชาย (รู้น่า ว่าแอบอ่าน) คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ .. แต่ละคนมีความงดงามทางตัวอักษรต่างกัน เชื่อสิคะ กลอนของคุณไม่เคยด้อยกว่าใครเลย คุณฤกษ์ .. รับอาสาไหมคะ ยกให้เป็นโปรดิวเซอร์เลย อนุญาตให้เขียนคำนิยมด้วยนะ คุณร้อยแปดพันเก้า .. คำว่ายอดหญิง .. จำได้ว่า อัลมิตราเคยบอกคุณแก้วประเสริฐว่า ถ้าเห็นเขียนคำนี้อีก อัลมิตราจะปรับเงิน ทุกครั้งที่เห็นคำนี้ อัลมิตรานึกถึงสาวน้อยมหัศจรรย์หรือไม่ก็ตัวการ์ตูนที่แปลงกายได้ อย่างเซลามูน เป็นต้น มันแปลก ๆ ปนขำอย่างไรก็ไม่รู้ ความจริงอัลมิตราไม่ได้ถ่อมตัวเลยนะ อัลมิตราขี้โม้พอ ๆ กับนักมวยระดับโอลิมปิคเหรียญทองแดงนั่นล่ะ อ้าว ! ทำเป็นขำ .. ถ้าไม่เชื่อจะยื่นมือให้ดู .. ไม่มีฝีจริง ๆ น๊า คุณนิค .. กลัวคนคิดว่า ศรีธนนชัย คือคนเดียวกับศรีปราชญ์จังค่ะ คุณส่องหล้า .. บรรจงเขียนแต่ละคำ ถักถ้อยร้อยเรียงลำนำเป็นอักษร แต่ละวรรคพากเพียรเขียนเป็นกลอน บางบทสะท้อนหัวใจเรา แท้จริงในใจใครจะรู้ ที่ซุกซ่อนอยู่คือฤดีที่เงียบเหงา หวังอักษรคือโอสถจะบรรเทา ลบรอยเศร้าเกลื่อนแผลคือแท้นัย คุณกบนั่งฝัน .. เป็นบางอารมณ์ค่ะ ยังไม่ได้เข้าเกณฑ์มาตรฐาน อัลมิตราต้องฝึกอีกแยะ คุณเพชรพรรณราย ... แน๊ ขโมยซีน คุณกุ้งหนามแดง .. เฮาสุพรรณเหมือนกัน ไปไหนไปด้วยสิ คุณชัยชนะ .. เมื่อไก่แจ้บอกว่าเป็นไก่อ่อน .. หลาย ๆ คนคงแอบค้อน นะคะ
4 สิงหาคม 2549 10:42 น. - comment id 595014
อ่อนหัดหรืออ่อนใจ อ่อนอะไรก็ไม่รู้ วาดเส้นกานท์หวานน่าดู อัลมิตราแสนรู้พจน์คำ ขอย้ำแต่ไม่ซ้ำเติม ขอเสริมเติมกระหน่ำ ขอฝากมือใหม่ในคำ ขอบอกขอย้ำ \"เธอเก่ง\" เป็นนักเลงกลอนไม่เบา เรื่องราว\"กระฉับกระเฉ่ง\" อยากจะท้ามาดวนเพลง แต่งบรรเลงยามนิทรา แนะนำเรื่องโคลง ว่า กากากาก่าก้า กากา ยิบไปสอนหลานให้ว่า เด็กป.สองคล่องทันตา \"อัลมิตรา\"\"อัลมิตรา\"เยี่ยม คงเป็นเพราะฝึกหนัก เธอจึงถักถ้อยร้อยเสียม มะหนาวเปลี้ยวชั้นเยี่ยม เธอก็เปี่ยมเยี่ยมยุทธ์ จะเอาช้างมาฉุดดีไหม เธอดังไปทุกทุกจุด แฟนคลับก็หลายชุด อยากจะฉุดเธอมาสู่ใจ แต่คงไม่ดีกว่า ปล่อยให้เธอเริงร่าต่อไป ชีวิตเธอยังดูสดใส ฝากเธอไว้เป็นมรดกโลก แซวนิดหน่อยโปรดอย่าเคือง พอประเทืองมาส่ายโย้ก ยิ้มอีกนิดจะไม่โศก โลกทั้งโลกเป็นของเธอ นานนานผ่านมาที อัลมิตรานี้พริ้วเสมอ บทกลอนรดใจฉันนะเธอ รู้ไม่เออ รู้ไม่ละ กลอนเก้าท่อนต้องจรแล้ว จะต้องแจวกลับรังนะ แต่จะพาชื่ออัลมิตรา พร้อมใบหน้าไปเข้าฝัน ............... แต่งได้แค่กลอนในใจ เพราะผมชื่อ ส.เพื่อนใจ % 16%%1 6%
15 สิงหาคม 2551 13:00 น. - comment id 885920
เพิ่งมาอ่านค่ะ คุณ ส.. สนุกและขำดี :)