คืนหนึ่ง คืนเหงาใจว้าวุ่น คืนที่ไร้แม้แสงจันทร์มีเพียงเพลงขับกล่อมเบาๆ จากหูฟังตัวเก่า ตอนนี้จิตใจมันไร้แก่นสารที่จะหาซึ่งคำตอบของคำถามต่างๆมากมายที่รายล้อมด้วยเนื้อหาและสาระที่ยากจะเข้าใจ ข้าเจ้าย่างกรายเข้าสู่ดินแดนของพระศาสนาด้วยรอยยิ้มที่แสนหวานจากมารดาและญาติพี่น้องนับร้อย ด้วยวาระที่ถึงเวลาและเส้นทางที่ต้องก้าวเดินเพื่อชัยชนะที่ไร้ซึ่งเหรียญและรางวัลใดๆ ทั้งสิ้น ตอนนี้ข้าเจ้าเดินทางมาเกินครึ่งหนึ่งของห้วงเวลาแห่งพระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ อีกแค่ ๕ วันนับจากคืนนี้ข้าเจ้าก็เข้าสู่โลกแห่งการแข่งขันและเรื่องราวต่างๆ ที่เหมือนเดิมหรือเปล่าในเวลาของมัน สุดท้ายมันอาจไม่ต่างไปจากเดิมเสียด้วยซ้ำระหว่างก่อนหน้านี้และหลังจากนี้ หรือเปล่า ข้าเจ้าซึ้งใจกับบทความต่างๆ ที่หลายท่านเรียงร้อยเป็นเรื่องราวมากมายหลายเนื้อหาและการนำเสนอที่ต่างกัน ในรูปของตัวอักษร สุดท้ายมันมีความหมายและมีค่าสำหรับใจดวงนี้ของข้าเจ้าในบางเวลาและห้วงคำนึงถึงเรื่องราวเก่าๆ ที่มันได้เกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ คืนนี้ ข้าเจ้าไม่เหลือแม้แต่เพื่อนและแม้แต่คนรู้ใจหรือใครต่างๆ ที่รายล้อมเข้ามาเยียวยาส่วนที่ขาดหายไป มันไร้ความหวังและกำลังที่จะลุกขึ้นยืนหยัดได้ว่าต้องก้าวต่อไปข้างหน้ายังไงหลังจากนี้ แต่สุดท้ายมันคงไม่ต่างไปจากเรื่องของคนๆ หนึ่งที่ไม่มีอะไรเลยในโลกใบนี้ มันแค่เรื่องที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยรอยยิ้มและคราบน้ำตาและความหวังลมๆ แล้งๆ หากเทียบกับหยดน้ำที่ชะโลมใจเต็มดวงตาและอาบสองแก้มที่หยาบกร้าน ถูกทิ้งหรือ คงใช่ ไม่มีใครต้องการเสวนากับคนๆ หนึ่งที่ไม่รู้เลยว่าตนเองต้องการอะไรและต้องการแบบไหนในโลกใบนี้ โลกที่มีเรื่องราวต่างๆ เกิดขึ้นในแต่ละวัน มีเรื่องราวเกิดขึ้นนับร้อยพันเรื่องราว เกิดขึ้นและดับลงพร้อมสังขารของการอยู่รอด เกิดขึ้นและหายไปพร้อมกับเวลาที่ร่วงโรยของวัยเยาว์
25 มิถุนายน 2549 22:55 น. - comment id 586240
น่าจะเขียนในหมวดเรื่องสั้นนะคะ
26 มิถุนายน 2549 00:19 น. - comment id 586253
เข้ามาทักทายครับ
26 มิถุนายน 2549 14:34 น. - comment id 586385
ขอทักทายด้วยนะท่าน (ไม่รู้จะเรียกว่าไรดี)
26 มิถุนายน 2549 22:07 น. - comment id 586509
อัลมิตรา ใช้แล้วขอรับ อัสสุ อ่าๆๆๆ ห้วงคำนึง หลวงพี่ไงเหอๆๆ ที่เขียนลงในหมวดนี้ ไม่มีอะไรหรอกขอรับคือตอนแรกจะเขียนกลอนแต่มันเขียนไม่ออกเลยเรื่อยเปื่อยตามอารมณืขอรับ
4 กรกฎาคม 2549 19:29 น. - comment id 588571
สงสาร สงสาร แม่พ่อ ที่เลี้ยงลูกแต่น้อยใหญ่ แต่ลูกไกลไปไหนไม่มาหา ทำไม ไม่ สังวรณ์ ว่าตนเติบโตมา ที่ได้มา นั้นมาจากไหนที่ไรกัน
12 กรกฎาคม 2549 10:01 น. - comment id 589729
กับปัญหาทุกอย่างแก้ได้ เพียงแต่ว่าจะรับมันได้แค่ไหน และสู้แค่ไหน