นานมาแล้ว... ได้แต่หลับในความเป็นไป หลับใหลในอดีตที่แสนขม ระทมใจในความทุกข์ ของวันวาน แต่ต้องตื่น เมื่อนางไพรมาหยิบยื่น รัก...ที่ปิติ และ อบอุ่น หอมละมุล...อบอวลไปด้วยกลิ่นพฤกษา กลิ่นดินบ้านนา กลิ่นป่า กลิ่นไพร โอ้...ที่รัก รู้ไหม ตื่นครานี้นั้น หวั่น ๆ ใจ แต่อยากจะลุกขึ้นยืนใหม่ เพื่อน้องนางบ้านนา ที่ฝันหา ยามพบหน้า น่าอุ่นจิต นางดูอบอุ่น สุ้มเสียงที่แผ่วเบา ในจินต์ กอดของนางที่แนบแน่น และกระชับ สัมผัสที่ร้อนแรงแต่อ่อนโยน โหยหา มานาน แสนนาน แห่งภาพฝัน ขนำน้อยรอคอยเจ้า รอแล้วรอเล่ามาเนิ่นนาน รอรอยนอนที่เจ้าจะประทับ รอรับอย่างเสน่หา
ไพร ป่าดง 31 พ.ค. 2549 12:26 น. - ID 89786 
968
1
0
31 พฤษภาคม 2549 13:12 น. - comment id 580896
ฝากเพลงนี้รับขวัญนะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song200.html
31 พฤษภาคม 2549 14:43 น. - comment id 580912
ทำนองเพลงเพราะดีค่ะ
31 พฤษภาคม 2549 16:05 น. - comment id 580954
ถ้านางไพรมา กอดเธอไว้แน่นๆนะคะ
31 พฤษภาคม 2549 20:28 น. - comment id 581018
ขอบคุณ \"นางไพร\" สำหรับเพลงอันไพเราะ ขอบคุณสำหรับเสียงทักทายต้อนรับที่เสนาะหู สำรับคุณ \"ดอกบัว\" และ \"เพียงพลิ้ว\" นายไพร...ผู้นี้ พลัดหลงมา โปรดชี้แนะ หากพลาดพลั้ง โปรดให้อภัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
