ไร้ผู้คน ไม่ห่วง ห่วง ไม่รู้จัก ไม่รู้จัก ไม่ห่วง ห่วง ไม่ใช้สอย ซูตงว่า มีทั้ง สุขทุกข์ปะปนไป ดวงจันทร์ไง มีเต็ม เสี้ยวดับดวง ความร้ายกาจ ของหญิงสาว สะคราญโฉม พวกนางโจม กุมจิต ใจบุรุษ แสร้งน่าสมเภช เวทนา เป็นอาวุธ ต้องการบุรุษ ปกป้อง คุ้มครอง เธอจะทั้ง ไม่หวง แหนร่าง ออดอ้อนวาง คำหวาน สะท้านแน่ ไม่ว่าวัน เป็นสัปดาห์ เธอไม่แคร์ สุดท้ายแน่ ตกไป ในหลุมพราง แม้จะมี ข้อห้าม ของชีวิต คืออย่าติด ซ้ำซาก ซ้ำรอยผิด จะทำให้ ไม่มีวัน สำเร็จคิด โอ้ชีวิต เศร้าตรม ระทมใจ