ชีวิตเก่าเก่าของตาเฒ่าคนหนึ่ง

คนมีปีก

สั่งสมอุดมการณ์
ชีวิตผ่านม่านสมัย
หนทางแสนยาวไกล
ด้วยแรงใจจึงฝ่าฟัน
จำเริญจริยะ
มีมานะมุมุ่งมั่น
หยัดยืนผ่านคืนวัน
กอปรกรรมดีคู่ชีวา

***ทำงานอย่างรู้คิด 
ใช้ชีวิตอย่างรู้ค่า 
จำรัสรัถยา 
ที่ทอดท้าทุกทาบทาง***
				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    17 เมษายน 2549 07:37 น. - comment id 571962

    ทำไมบรรทัดสุดท้าย เขียนเรียงหน้ากระดานคะ
    ถ้าเขียนแบบแถวตอนลึก เหมือนสองบทแรก ก็จะงามกว่า
  • บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

    17 เมษายน 2549 11:20 น. - comment id 572033

    อาจต้องการย้ำให้เห็นเป็นคล้าย  \"คำขวัญ\"  กระตุ้นเตือนใจของผู้เขียนเอง  ก็ได้นะ  คุณอัลมิตรา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน