http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song591.html (ฝากหมอน) ................. คืนเดือนเสี้ยว...ที่จันทร์ดูแสนเศร้า และ... ใจดวงร้าวของมวลมนุษย์ในหล้า ยังคงมากมายมากมี ที่รอ..*ฝากใจไปกับจันทร์ ฝากฝันไปดาว * เคล้า...ไปกับสายลมระริน..ระริน ให้.. บินโบก ไปเหนือทางช้างเผือก เหนือโลกย์โศกสุขนี้ ไปสู่ แดนดินแห่ง*ฝันพลี* ที่แสนว่างงามแสนกระจ่างสงบสุข ให้.. หยุดทุกข์กับความคิดถึงใดใด.. ไม่อยากมีแม้นใครสักคนเคียงข้าง ไม่ต้องอ้างว้างกับการ..รอรักใครมาเติมเต็ม... สำหรับ.. ใจดวง..ราวได้ยินเสียงเพลง*เดียวดาย*ในคลองจิต ราว.. ใครที่อยู่แสนไกลลิบมากระซิบร้องร่ำพร่ำบอก ท่าม..ฟ้ากว้างเดือนเสี้ยว... ................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song718.html เดียวดาย ขวัญ เอ๋ย เคยภิรมย์ชิดชื่น สุขสันต์ หลง เพ้อฝัน รักมั่น มิทันจะเนิ่น เธอ เมินหมาง โอ้ อ้างว้างอารมณ์ ฤดี เหมือนโนรี จากคอน หลงรังนอน ลืม พี่ เหมือนชีวี เดียวดาย เอกา โอ้ ดึกเดือนคล้อย เดือนเจ้าจะลอย จากตา มอง นภายังเห็นดารา เรียง ราย เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้า แล หาย หรือ รักแล้วแหนงหน่าย รักเอ๋ย ลืมง่าย ใย เมินเฉย โอ้ ใจเอ๋ยใจเลย แรมรอน ฉันยังจำ ติดตา ทุกทิวาคืนก่อน เหลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง โอ้ ใจสะท้อน จะหลับจะนอนพะวง ลืมไม่ลง มันเหมือนมีมนต์ ดล ใจ... ............... ตะแบกคงแบกบานหวานตระการเต็มราวกิ่ง ก่อนจะพรากลา.. ทิ้งกลีบโปรยปลิดปลิวไปตามสายลม เมื่อทำหน้าที่บานให้โลกชม ลืมหมอง..แล้ว.. แก้ว.. คงครองขาวพราวนวลไม่นานช้า แล้วก็เช่นเฉกกัน ก็จะพลันโรยร่วง ไร้รอยให้ใครมาหอมดอมชม.. ลั่นทม ชูดอกไร้ระทมดั่งชื่อ หากไม่ยึดมั่นถือมั่น ก็... แค่ดอกไม้งาม ที่ประดับโลกหวาน ให้น้อมนำมา... เปรียบประมาณทุกข์ ยาม... หัวใจไร้สุขพบขื่นขมตรมตรอม และ.. หอมเศร้าดั่งเจ้าลั่นทมเทียบ จำปี..ทีผลิดอกมิมีจำ.. ว่ากี่ปีกี่เดือนกี่วัน ที่ยังเฝ้าคงมั่นจงรักภักดี และ ไม่ยอมจำปี จำเดือนจำวัน มีเพียงภักดิ์มั่นเพียงนั้นเพียงนี้ พุดซ้อน.. ซ้อนซ่อนกลีบขาวพราวสดสุดสะอาดพิลาสพิไล หาก.. ไยชื่อราวกลางกลีบใจมีอะไรซ่อนไว้อย่างล้ำลึก ให้.. รู้สึกน่าค้นหาตามติด ราวเสน่หา...คอยมัดจิตมัดใจ ให้หวนหามิสร่างซา.... ........ และ ทุก..ดวงดอกไม้พรายพร้อยพราวประดับหล้า หาก.. ยามใดถึงเวลา.. ก็จำต้องลากิ่งทิ้งต้น...อย่างมิอาจฝืนพ้นธรรมชาติธรรมดาๆ .............. ผ่านรักผ่านรานผ่านร้าว ผ่านเศร้าผ่านสุขมิอาจฝืน ผ่านเวลาติดปีกฝันมิหวนคืน ถึงจะชื่นถึงจะช้ำวันผ่านไป อะไรเล่าคงเหลือเมื่อวันพราก ที่จะฝากประดับโลกให้สวยใส นอกจากดีนอกจากให้นะดวงใจ อย่าท้อใจรีบสร้างเสบียงบุญ ลืมเรื่องราวหนาวรักไร้สาระ อธิษฐานสัจจะใจหอมกรุ่น เพียรมิท้อก่อสร้างดี ด้วยละมุน ตราบโลกหมุนวิปัสสนาพาพ้นกรรม.. ................... และ.. ในท่ามวันที่ฟ้าสีฟ้าสดกระจ่าง ดวง.. พาร่างไปเดินในท่ามผู้คนอลหม่านนับหมื่น ไปยืนดูนักดนตรีริมถนน ที่ใช้มนต์เสียงเพลงเรียกรอยยิ้ม ไปยืนนิ่งๆฟังเสียงไวโอลิน..พริ้งพราว ที่.. กำลังบรรเลงครวญคร่ำ*เงาไม้*และ พาให้ใจดวงสะท้อนสะท้านจิต ไปกับวันเวลาแห่งชีวิต..ที่พรากลาไปนานนับหลายปี ที่ใจดวงนี้.. ได้เพียรฝาก *บทเพลงอมตะโบราณ*ไว้ในงานมากเรื่องราว เพื่อ.. ปลุกวิญญาณแห่งค่าคำอันแสนล้ำล้นเลอค่านั้น ได้กลับมาสนองเสนอคนรุ่นหลัง ที่.. ยังมีพลังใจไฟฝัน รักร่ายรจนาอักษราภาษาไทยอันแสนละไมละมุน ที่นับวัน... จะหลงเหลือคนสมาธิมั่น ที่ยังพอมีเวลามาพลีแบ่งปัน มาเททุ่มใจให้รักการอ่านเรื่องราวยาวๆ เพราะ.. โลกทุกวันนี้ คลุกเคล้ามากมีเทคโนโลยี่ที่มาป้อนปรน จนสบายให้รู้สึกเบื่อง่ายกับการทำอะไรนานๆ . ดวง...เดินเข้าร้านเครื่องแต่งบ้านโบราณ ที่ผู้คนว่างวาย.. ราวได้ถอยหลังกลับไปในยุคเก่าก่อน นั่น.. ตั่งไม้ ที่ในสายใจดวงเห็นหมอนขวานวางไว้ ให้เอนอิงพิงร่าง เคียงข้างด้วยเชี่ยนหมากทองเหลือง ไม่ก็ลายฉลุเงินงาม.. โน่นบุษบกทองคำ ภายในมีองค์พระพุทธรูปสุกปลั่งมลังเมลือง ให้..ดูแสนอลังการในงานแกะสลักเสลา เพรางามด้วยพลังศรัทธาปสาทะ นั่น ระฆังแขวนไว้ ราวให้รำลึกนึกไปถึงโบสถ์คร่ำในวัดบ้านป่า ที่.. พระสงฆ์ในจีวร งามแจ่มจ้ากำลัง ลงโบสถ์ทำวัตรในยามค่ำ ให้.. จรัสรัศมีสีทองอันสว่างไสวนั้น ราวเส้นทางนำพาจิตวิญญาณ ให้ผ่านภพภูมิแห่งทุกขเวทนา อย่าได้วนมารับวิบากกรรมอีกเลย ดวง...ยืนนิ่งงัน กับมากสิ่งอันพันละเล็กละน้อย ที่.. พาให้ใจดวงถอยหลังโหยหาเงางามในบุพกาลก่อน ใจดวงอรชร ราวมีน้ำตาปิติล้นหลั่ง ยามดวงใจ... ได้อบร่ำด้วยกลิ่นไออวลแห่งนวลเนาในอดีตนั้น ............ ดวงได้..เสื้อผ้าไหมดีไซน์เก๋ ที่ใส่ได้สองด้าน มีสีเขียวไพลและสีดำ และ.. ยามใส่นั้นคงจะงามล้ำหากเกล้าผมสูงสวย แล้ว.. เสียบแซมด้วยดวงดอกไม้ไทยไทยในวันมงคลงาน กับ ได้เชิงเทียน ที่มีสองอันในโลก เพราะเป็นงานไม้ไผ่สาน มาทดลองวางขายดูในตลาด ที่ใจดวงเกิดพิสวาทและได้มา กับได้ ดวงดอกกล้วยไม้งามแจ่มจ้า บัวหลากสีมาพลีตระการ ให้.. วิมานดินวิมานดวง... ได้ประดับ และ.... ให้กับ...ใจดวงนี้ที่ยังรักความดายเดียวตลอดไป... ..................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song591.html ฝากหมอน... คืน วัน นี้ ถ้า พี่ นอน หนุน หมอน น้อย ใจ จง คล้อย คิด ถึง น้อง เจ้า ของ หมอน รอย แก้ม นิ่ม ริม เขนย น้อง เคย นอน หนาว หรือ ร้อน หมอน คง เอื้อ อุ่น เจือ จุน น้อง เคลีย แก้ม ฝาก ไว้ ก่อน ให้ พี่ ซ้ำ กราบ ที่ กลาง หมอน เคย นอน หนุน ยาม พี่ แนบ หน้า นอน หมอน ละมุน จง หอม กรุ่น แก้ม และ กราบ กำ ซาบ ทรวง น้อง เคลีย แก้ม ฝาก ไว้ ก่อน ให้ พี่ ซ้ำ กราบ ที่ กลาง หมอน เคย นอน หนุน ยาม พี่ แนบ หน้า นอน หมอน ละมุน จง หอม กรุ่น แก้ม และ กราบ กำ ซาบ ทรวง... .............
พุด 5 มี.ค. 2549 10:51 น. - ID 87316 
1165
5
0
5 มีนาคม 2549 11:05 น. - comment id 564586
..สิ่งที่เรนเห็นและสัมผัสได้ใน..ทุกครั้ง.. ที่เรนได้อ่านงานของพี่พุดพัดชา.. คือความหวานละมุน..และบริสุทธิ์.. เรนรัก..และคิดถึงพี่พุดนะคะ.... ตอนนี้..เรนกำลังยืนมอง..ภาพเขียนของพ่อ.. .ในห้องที่ถูกปิด.. ...
5 มีนาคม 2549 11:14 น. - comment id 564591
ฝากหมอนนอนหอม... ละมุนละมัยดีนะค่ะ ฝากหมอนให้นอนฝันดีก็แล้วกันนะค่ะพี่พุด รักและคิดถึงเสมอค่ะ
5 มีนาคม 2549 15:27 น. - comment id 564633
สวัสดีค่ะ มาส่งความคิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
5 มีนาคม 2549 22:33 น. - comment id 564697
สวัสดีค่ะพี่พุด เพลงเดียวดายเศร้าจังนะคะ เหมือนถูกทิ้งไปให้คิดถึง
6 มีนาคม 2549 07:47 น. - comment id 564721
เคยฝากหมอนไปให้ใครหนึ่งนอนหอมค่ะ แต่ตอนนี้ไม่รู้เขาจะหอมหรือทิ้งไปแล้ว ก็ไม่รู้นะคะพี่พุด
5 กรกฎาคม 2552 08:13 น. - comment id 1010076
ที่นับวัน... จะหลงเหลือคนสมาธิมั่น ที่ยังพอมีเวลามาพลีแบ่งปัน มาเททุ่มใจให้รักการอ่านเรื่องราวยาวๆ เพราะ.. โลกทุกวันนี้ คลุกเคล้ามากมีเทคโนโลยี่ที่มาป้อนปรน จนสบายให้รู้สึกเบื่อง่ายกับการทำอะไรนานๆ . ข้อความนี้ ทำให้ผมรู้สึกสะกิดใจน่ะครับ เพราะจริงๆ ผมไม่ใช่นักอ่าน อย่างขยันขันแข็ง ผมคงเป็นจำพวก สมาธิสั้น ไม่มั่นคง น่ะแหละครับ ผมขอฝากหมอน ให้พี่นอนหอม หลับไหลในราตรีอันแสนสำราญ เบิกบานในห้วงมหรรณพ ในภพแห่งโลกหล้านะครับ รักแลเคารพ พี่สาวสวยงามแสนดีที่หนึ่งเสมอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
