อาจล้มลุกคลุกดินสิ้นสะอาด เสื้อผ้าขาดร่างกายมีหลายแผล ถูกเขาผลักเขาไสไร้คนแล เคยพ่ายแพ้ผิดพลาดขาดเชื้อชัย เรื่องเช่นนั้นผ่านวันผ่านเวลา หลายเดือนปีผ่านมานานแค่ไหน หากยังย้ำพร่ำความเข้าถามใจ หาเป็นทางแก้ไขให้เติมเต็ม แต่กลับเป็นเช่นรอยที่ลึกกว้าง ยิ่งคร่ำครวญยิ่งสร้างรอยขีดเข็ม ที่กดกรีดขีดคุ้ยขุยเนื้อเล็ม ให้พร่องจากส่วนเต็มของเนื้อใจ คิดหนึ่งครั้งคือฝังรอยเข็มซ้ำ คิดบ่อยครั้งยิ่งช้ำยากแก้ไข คิดเรื่องเก่าความเศร้าทวีชัย คิดวกวนทำให้อกุศลครอง คิดแก้ไขเปิดใจใส่กุศล มองที่ตนเริ่มใหม่ไม่หม่นหมอง เดินหนีจากเรื่องเก่าที่เน่ากอง เลิกใฝ่ปองเล่าอดีตกรีดทบทวน ใช้เวลาปัจจุบันสรรค์สร้างจิต การครวญคิดท้อใจใฝ่กำสรวล คือพร่าผลาญเวลาไร้ค่าควร จดจำล้วนเรื่องกลุ้มไม่คุ้มเลย
พี่ดอกแก้ว 16 ก.พ. 2549 07:06 น. - ID 86613 
2108
12
0
16 กุมภาพันธ์ 2549 07:33 น. - comment id 561215
มันไม่คุ้มเลยจริง ๆ นะค่ะ แวะมาอ่านสิ่งดี ๆ ค่ะ สุขสันต์วันวาเลนไลน์ย้อนหลังค่ะพี่ดอกแก้ว
16 กุมภาพันธ์ 2549 07:38 น. - comment id 561217
:) อัลมิตราเพิ่งไปกลับจากการไปเที่ยวมาเมื่อสามวันก่อน ถือโอกาศปรับหัวใจในบางจุดไปด้วย มีอยู่คำหนึ่ง ซึ่งเป็นคำที่พี่พระจันทร์เศร้าก่อนไว้ก่อนเดินทาง \" ความสุขของเรา ก็ยังคงเป็นของเรา อย่าให้ใครเป็นตัวแปร\" อัลมิตรายิ้มได้กับคำพูดดังกล่าว และก็ปฏิบัติเช่นนั้นด้วย หัวใจที่มีความสุข ยังคงเป็นสิทธิ์โดยชอบธรรมของอัลมิตรา จวบจนกระทั่งกลับจากการเดินทาง แม้ว่าจะมีคำพูดหรือถ้อยคำของบางใคร ลอยมากระทบ อัลมิตราก็ไม่ได้ใส่ใจ และพยายามตัดบท ความสุข ยังคงมีอยู่เต็ม .. ไม่ได้ทำตกหล่นไปไหน เพื่อนหลายคนที่เป็นห่วงใย อัลมิตราก็ซาบซึ้งไปด้วย และที่สำคัญ .. ในเช้าวันนี้อัลมิตราได้มาพบกับกลอน..ไม่คุ้มเลย เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ กับสิ่งที่พี่ดอกแก้วแนะแนวไว้ :) อัลมิตรายังยิ้มอยู่ เช้านี้ และเช้าไหน ๆ ก็สุขใจยิ่งนักค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 07:23 น. - comment id 561247
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว.. ..จะจดจำสิ่งดีดีที่เคยผ่าน.. ..นำวันวานเป็นแบบฝึกบันทึกฝัน.. ..เป็นบทเรียนก้าวสู่ปัจจุบัน.. ..ปล่อยคืนวันร้าวรานให้ผ่านไป.....แวะมารับข้อคิดดีๆรับวันทำงานค่ะ... ด้วยความรักและระลึกถึงเสมอ
16 กุมภาพันธ์ 2549 08:29 น. - comment id 561260
วันนี้ยล บทกลอน ในตอนเช้า ความทุกข์เศร้า คงสร่าง ว่างในจิต พี่ดอกแก้ว ส่งต่อ ให้ข้อคิด มองชีวิต อย่างมีธรรม นำจิตใจ สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว วันนี้ดีใจที่ได้ข้อคิด จากสิ่งที่พี่ดอกแก้วนำเสนอมา คิดว่าคงจะเป็นประโยชน์กับอีกหลายๆคนที่ยังข้ามไม่พ้นห้วงแห่งทุกข์เศร้าที่กำลังประสบอยู่ คงเป็นอีกหนึ่งงานที่สร้างสรรค์เพื่อมวลชนนะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2549 08:33 น. - comment id 561262
กานต์ว่าถ้าลืมได้ตรงรอยขีดที่สองถือว่าคุ้มค่ะพี่ดอกแก้ว เพราะจะได้รู้รสของความทุกข์ขึ้นมาอีกนิดนึง ขีดครั้งที่ 3 เริ่มน่ากลัวนะคะ ต้องรีบแก้ไขด่วน แต่จะให้ลืมทั้งหมดยากจังนะคะพี่สาวคนดี ได้แต่หวังว่า จะจดจำแต่เรื่องดีๆ ไม่ให้อกุศลครองใจค่ะ ดูแลสุขภาพนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 09:08 น. - comment id 561273
จะสุขทุกข์ ลุกล้ม ขม ชื่น นั่น ไม่สำคัญเท่ากับจิตหยุดคิดไหว จิตที่นิ่งว่างสงบพบสุขใจ คือสุขล้ำภายในที่ควรมี : ) สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว สุข ทุกข์ สมหวัง ผิดหวัง ขมขื่น ชื่นชม - เรื่องภายนอกทั้งหมดเลย รูปที่เราเห็นด้วยอาศัยตาเป็นเครื่องมือ เสียงที่เราได้ยินด้วยอาศัยหูเป็นเครื่องมือ ฯลฯ ก็เป็นเรื่องภายนอกทั้งหมดเลย จิตของเราไม่มีอะไรเลย เพียงแต่ \"หลง\" ไปกับสมมุติมายา โลกธรรม ที่โลกมอบให้เรา ซึ่งไม่ได้เป็นสิ่งเที่ยงแท้อะไรเลย แล้วเราก็ไขว่คว้าหาสิ่งที่เราพึงพอใจ ผลักเอาสิ่งที่เราไม่พอใจ เราจึงอยู่ที่ไหนยาก เพราะโลกนี้ไม่มีที่ใดที่จะเป็นไปตามความยึดถือต้องการของเราแม้เพียงสักที่ ยกเว้น การพบความสุขภายใน ทักทายพี่ดอกแก้วค่ะ ... ตอนนี้ที่ เรือนอรุณธรรม ของหนู เพิ่มเนื้อหาพระพุทธประวัติไปบ้างแล้ว จะค่อยๆ ทำส่วนนี้ให้เสร็จค่ะ เป็นพระพุทธประวัติเรื่องราวกาลไกล ตั้งแต่ตั้งปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าเลยนะคะ ขอเทียบเชิญให้เข้าไปชมได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ : ) หากเราระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ได้ เราก็มีกำลังใจที่จะปฏิบัติตามพระองค์ค่ะ และมีกำลังพอที่จะช่วยกิจของพระองค์ในการดำรงอยู่ของพระศาสนา คือ การพาคนให้ถึงทางแห่งการสิ้นทุกข์ อนุโมทนาบุญพี่ดอกแก้วค่ะ ... รุ่งว่า รุ่งทำในสิ่งที่คุ้มค่าที่สุดแล้วนะคะและก็คงคล้ายกับพี่ดอกแก้วที่พบในสิ่งที่กระทำลงไปแล้วคุ้มที่สุดเช่นกัน ปฏิบัติตามพระองค์ แล้วชี้แนวทางช่วยคนให้พ้นจากกองทุกข์ ....
16 กุมภาพันธ์ 2549 09:57 น. - comment id 561289
รักพี่ดอกแก้วค่ะ .......ขอบคุณงานดีดี.......
16 กุมภาพันธ์ 2549 10:46 น. - comment id 561297
กลอนให้ข้อคิดได้ดีจังเลยคิด
16 กุมภาพันธ์ 2549 10:49 น. - comment id 561298
16 กุมภาพันธ์ 2549 11:10 น. - comment id 561307
มาอ่านเหมือนเดิมครับผม...อ่านแล้วคุ้มเลยหละ...งดงามเหมือนเคย....
16 กุมภาพันธ์ 2549 11:19 น. - comment id 561310
แวะมาอ่านผ่านมาทักทาย งานกลอนที่งาม ครับ
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:11 น. - comment id 561326
สิ่งที่ผิดพลาดคือบทเรียน ให้พากเพียรแสวงหาซึ่งความหมาย ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ล้อมรอบกาย ต้องเวียนว่ายไปตามวัฎสงสาร
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:44 น. - comment id 561335
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว... ทุกอย่างคนเราต้องเรียนรู้ และเรียนรู้อย่างมีสติ ขอบคุณพี่ดอกแก้ว สำหรับบทกลอนดีดี รักษาสุขภาพนะค่ะ คิดถึงเป็นห่วงเสมอ พักผ่อนให้มาก ๆ นะค่ะ...
16 กุมภาพันธ์ 2549 13:51 น. - comment id 561368
มีเวลานิดนิด หามิตรเก่า ...รีบพกเอาความสุข..ทิ้งทุกข์หาย สงบกรรมสงบจิต ใจสบาย ทิ้งเรื่องร้ายเก่าก่อน.อย่าย้อนเลย แวะมาอ่านงานดีวันนี้เพิ่งมีโอกาสอยู่กับคอม สักพักนะคะ ความสุขชื่นบานมีแด่คุณ ดอกแก้ว นะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:43 น. - comment id 561391
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:44 น. - comment id 561392
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:44 น. - comment id 561393
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:45 น. - comment id 561394
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:45 น. - comment id 561395
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:46 น. - comment id 561396
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:46 น. - comment id 561397
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:46 น. - comment id 561398
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:47 น. - comment id 561399
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:47 น. - comment id 561401
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:48 น. - comment id 561402
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:48 น. - comment id 561403
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:49 น. - comment id 561404
16 กุมภาพันธ์ 2549 19:03 น. - comment id 561433
ต้องแลกค่ามาเพียงถึงฟากฝั่ง สู้ฝากฝังตั้งใจใฝ่ฝันก่อ หากสำเร็จเสร็จสมจินต์ดังที่รอ แต่กับท้อต่อผลของตนนั้น เรากำลังทำอะไรใจย้อนคิด เราลิขิตเส้นทางสร้างความฝัน แต่กลับลืมอีกหนึ่งหนึ่งซึ่งสำคัญ จนสะบั้นมันไม่มีที่ละเลย คุ้มไหมเล่าเราเท่านั้นที่มันรู้ ว่าที่สู้ฝันฝ่าพาเฉลย แต่กับฉันมันไม่คุ้มดังเปรียบเปรย ที่ละเคยเคยมีอยู่ที่คู่กาย ที่จะสุขกลับทุกข์ใจใครจะคิด คอยตามติดเป็นผิดพลาดขาดความหมาย ที่ทำมาค่าไม่คุ้มกลุ้มเจียนตาย มิอาจหายวายไป..ใจท้อทน มันไม่คุ้มเลย ว่าไหมครับ มาสายไปหรือเปล่าครับ...
17 กุมภาพันธ์ 2549 05:39 น. - comment id 561483
สวัสดีค่ะ...พี่ดอกแก้ว ช่วงนี้นางไม่ค่อยมีเวลาแวะเข้ามา แต่ยังระลึกถึงพี่ดอกแก้วเสมอค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2549 09:59 น. - comment id 561523
สวัสดีครับ ไม่คุ้มเลยจริง ๆ คนเราต้องถี่ถ้วนกับชีวิตสักนิด
17 กุมภาพันธ์ 2549 21:46 น. - comment id 561703
17 กุมภาพันธ์ 2549 21:53 น. - comment id 561706
17 กุมภาพันธ์ 2549 21:59 น. - comment id 561708
7 มีนาคม 2549 14:35 น. - comment id 564980
แต่ทุกคนต้องทำค้ำชีวิต ให้ดำเนินริขิตไปข้างหน้า ถึงจะต้องเจอะเจอสิ่งร้ายมา ก็ใช่ว่าจะถอยคอยโชคดี สวัสดีค่ะทุกท่านเข้ามาอ่านกลอนพี่ดอกแก้วเข้ามาใหม่ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด