ต่าง..

คนมีฝัน

ณ ยอดดอยสีเขียว
เหล่าดอกไม้สีขาวบนสะพรั่ง
ลมหนาวพัดผ่านมาเมื่อฤดูหนาวมาเยือน
ตะเกียงดวงน้อยถูกจุดขึ้น..เด็กน้อยทำการบ้าน
เด็กน้อยนอนหนุนตัก..แว่วยินเสียงแม่กล่อมยามค่ำคืน
เด็กน้อยนอนหลับใหลในอ้อมกอดแม่...
หลับสนิทด้วยอ่อนเพลียจากการวิ่งเล่น
นาฬิกาหมุนไปอย่างช้า - ช้า
เช้าของวันสดใส...เด็กน้อยตื่นจากการหลับฝัน
ตะเกียงถูกจุดขึ้นอีกครั้ง
เด็กน้อยในชุดนักเรียนสีขาวสะอาด
 กินข้าวได้แล้ว  ... แม่เรียก
เด็กน้อยเดินไปโรงเรียนพร้อมกับเพื่อน ๆ........
- - - - - - - - - - - - - - - - -
แต่...ณ ที่อีกแห่งหนึ่ง..ตึกสูงระฟ้าไม่มีสี
ชีวิตน้อยๆ กำเนิดขึ้นมากมายในเมืองหลวง
ฤดูหนาวที่ดูจะไม่เป็นฤดูหนาวเอาเสียเลยมาถึง
แดดร้อนแผดเผา....เหม็นกลิ่นซากเศษจากการจราจร
ยามค่ำคืน..ไฟในห้องทำงานถูกเปิดสว่างจ้า
ไม่รู้เสียงใครต่อใครสนทนา...บ้าจริง!!! เสียงเพลงอึกทึกแม้ดึกดื่น
ใครบางคนนั่งจิบกาแฟหน้าโต๊ะทำงาน
...อ่อนล้า จนแทบหมดแรง...แต่งานยังไม่เสร็จ!!
นาฬิกาช่างหมุนเร็วเหลือเกินสำหรับเขา
อีกไม่กี่นาทีจะถึงเช้าของวันใหม่...เขายังไม่ได้นอน
เช้าแล้ว..ไฟที่ห้องทำงานถูกปิดลง
เขา...เดินไปอาบน้ำ.. เสื้อแขนยาวสีอ่อน.. เนคไทสีน้ำเงิน
ขนมปัง 2 ชิ้น กาแฟถ้วยเล็ก - เล็ก ถูกวางลงตรงหน้า
เขาออกจากบ้านไปทำงานอย่างเดียวดาย
         พี่ชายของฉัน ฉันไม่รู้ว่าเธอจะเป็นเหมือนกับเขาไหม ? ในเมื่อเธอไม่เคยบอกกับฉันว่าเธอเหนื่อยล้าแค่ไหนกับชีวิตของเธอ แต่ฉันหวัง...หวังให้ชีวิตบางส่วนของเธอเหมือนกับเด็กน้อยคนนั้นบ้างไม่อยากให้เธอเป็นเหมือนกับ  เขา  คนนั้นแม้ว่าเธอและเขาจะดำเนินชีวิตอยู่ในที่ที่เดียวกัน...				
comments powered by Disqus
  • ฟา

    9 มกราคม 2545 17:44 น. - comment id 29461

    เฮ้อ..........
  • นิติ

    9 มกราคม 2545 19:40 น. - comment id 29500

    ชีวิตคนเราเนอะ.....
  • mono

    9 มกราคม 2545 20:52 น. - comment id 29519

    ทำให้ได้คิดและรู้สึกเหนื่อยตามไปด้วยเลยล่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน