http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song392.html ดอกไม้ใกล้มือ จันทร์ดวงหวานคลี่แย้มแต้มผืนฟ้า บทเพลงเนรัญชราพ้อพร่างกลางคืนฝัน ดอกน้ำค้างพร่างหอมพร้อมนวลจันทร์ เป็นคืนฝันวางว่างร้างแรมรัก กี่วันเดือนเคลื่อนลับกับเวลา กี่ห่วงหาคนไกลสู่อ้อมตัก กี่ทิวาราตรีหนาวเหน็บนัก กี่คนรักพรากไกลไม่คืนมา เดียวดายดูจันทร์ฝันเพ้อ ละเมอถึงกาลหวานเสน่หา แท้แล้วไร้ใครในเวลา คือมายาโลกมายาฝันอันแท้จริง ไม่มีเราว่างเปล่าดายคล้ายชีพสิ้น ไร้ถวิลไร้ใครทุกสรรพสิ่ง ไม่มีแล้วใจไม่มีร่างช่างชาชิน คือสุดสิ้นอาทรอ้อนหาใคร ถอดใจไปไหนใครเล่ารู้ ลมหายใจอยู่ทำหน้าที่ดั่งธารใส ให้ความรักให้ความดีพลีน้ำใจ คือสายใยถักทอโลกลบโศกคลาย ดวงใจ.. อย่าไหวหวั่นวันขวัญหาย ลมหายใจที่พรากไปกับเดียวดาย ดั่งสุดท้ายปลายเทียนมิเวียนภพ ดับสู่แดนในฝันสวรรค์รอ แดนสุคติขอแค่นั้นวันชีพจบ มุ่งทำดีมิยอมพ่ายทุกทุกภพ นิทราสงบจิตจับไว้ทางสายงาม... .................... ในนวลราตรี...ที่เดือนเสี้ยวแขวนฟ้า บทเพลงเนรัญชราหวานแว่วแผ่วมากับฟ้าหนาว ดารารายวิปโยคราวโศกมิสิ้นกัปป์กาลเวลา เหนือเวิ้งฟ้าอนันตกาล ที่.. ผ่านพบมากเรื่องราว ทั้งทุกข์หนาวเศร้ารักร้าวรอน อ่อนหวานอ่อนไหว..ในนวลเนื้อใจมนุษย์ ที่.. ดั่งบัว..มิผุดผลิ..มิคลี่แย้มรอ..สายแสงทองแสงธรรม ยังร่ำพิรี้พิไร..หนาวเหน็บในดวงใจ มิสิ้นวิบากรักวิบากกรรม... ริมระเบียงฝัน การะเวกพลันพร่างร่วงพราว ราวเฝ้าสอนสัจจะธรรมใจ ให้.. มากมวลมาลีดั่งกุลสตรีไทย ได้รู่ค่าวันงามใจที่แสนสวยใสแสนงาม ราว.. บัวบานบริสุทธิ์ ดั่งดวงดอกไม้พิสุทธิ์ไสวไร้แมลงแกล้งชม แฝงชม..มาดอมดมรับหวาน แล้วผลาญพล่าลาจากไป.... ที่ไม่นานช้า ก็จักพากันปลิดกลีบฉมพรมพื้นพสุธาสิ้นอย่างดายเดียว มิอาจทานกระแสธรรมชาติฟ้าดิน ที่.. คือสิ่งที่เที่ยงแท้และแน่นอน ก่อนกาลได้หวานประดับโลก ฝากหอมให้...ลบโศก ได้เอื้อโอบเกื้อฝัน..แด่ผืนดินอันมิสิ้นประโยชน์ไกล..! ............ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song392.html มวล เหล่าดอกไม้ใกล้มือ เป็น สื่อ ให้คนเด็ดถือชมเชย เจ้า อยู่ในที่เปิดเผย เขา ใคร่ เชย เห็นเจ้าก็เลยเด็ดมา คน เด็ดก็เพราะมันใกล้ ใคร ใกล้ เด็ดไปได้สมอุรา บานล่อใจใครจะรู้ ค่า ต่างปรารถนาจะได้ชม ทิ้งไว้หมองไหม้เสียเปล่า ขืนปล่อยเจ้าผึ้งไม่เคล้าก็เฉาด้วยลม ทิ้งไยให้ตรม เหยื่อผึ้ง เหยื่อลม ให้คนเขาชมดีกว่า ดีกว่าจะทิ้งคาต้น โรย หล่น ผู้คนไม่เห็นราคา เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือ ว่า ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล ดีกว่าจะทิ้งคาต้น โรย หล่น ผู้คนไม่เห็นราคา เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือ ว่า ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล...
พุด 20 ม.ค. 2549 08:29 น. - ID 85379 
971
3
0
20 มกราคม 2549 08:46 น. - comment id 554320
สวัสดีค่ะพี่พุด เป็นอะไรที่งดงามมากๆค่ะ ชื่นชมนะคะ
20 มกราคม 2549 11:08 น. - comment id 554336
ชอบตาเธอมากๆ ไม่ใช่ตาพี่พุดนะ แต่ตาสาวคนนั้นตะหาก 555
20 มกราคม 2549 16:42 น. - comment id 554415
น้องลมรำเพยคะ ชื่อน้องน่ารักจังค่ะ ลมรำเพยแผ่วหวาน พัดพร่างมาปลอบประโลมใจพี่พุดค่ะ ซึ้งใจนะคะที่เข้ามา ให้กำลังใจพี่พุดค่ะ รักน้องเช่นกันค่ะ
20 มกราคม 2549 16:46 น. - comment id 554417
น้องพานทอง(แท้) ชีวิตพี่พุดทุกเช้า หลังทำอะไรเสร็จ มักรจนางานเร็วมากค่ะ และ บางทีมีภาพฝันบันดาลใจ ก็เพียรผูกเรื่องราว ให้เข้ากับงามภาพค่ะ พลีกำนัลแด่น้องไงคะ ที่ทราบว่าชอบค่ะ พี่พุด รักผู้หญิงสไตล์แขกค่ะ และ น้องเคยเห็นตาเซ๊กซี่ของพี่พุดแล้วเหรออิอิ
20 มกราคม 2549 23:31 น. - comment id 554454
ถ้าพุดพัดชามองเราอย่างในรูป สงสัยตัวจะลอยพ้นพื้นแน่ ๆ อิอิ
21 มกราคม 2549 05:10 น. - comment id 554474
มายิ้มให้นะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
