http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html (สี่แผ่นดิน) ผม.. พบเธอคนดี.. ที่ชื่อแสนแปลกแปลกแสน แม่* ดอกจำปูน * ที่งามแสนงาม งามเข้มงามเต็มไปด้วยสีสัน งามให้.. ชวนฝันชวนใฝ่ ชวนให้ดวงใจใหลหลงพะวงคลั่งเพ้อ ละเมอถึงคะนึงหา..มิเว้นว่าง..มิเว้นวัน คนดี หากทว่า.. ระหว่างเราแสนน่าเศร้าใจนัก ที่คุณมาช้าไป เพราะ... ผม..เลือกตัดสินใจแล้วว่า.. ตราบชั่วชีวาชีวิตนี้ จะไม่ขอพลีมีรักพันธนาใคร...ไปตราบชั่วนิจนิรันดร์ ไม่.. แม้น..บางวันบางครั้ง ใจผมจะเหว่ว้าตามประสาปุถุชนบ้าง เพราะผม.. ก็คือคน...คน..ที่ยังมีเลือดเนื้อหัวใจ หาก ผมเลือกที่จะมั่นคงหนักแน่นใจเดินไปในทางธรรม ทาง..อันแสนงามล้ำ..ที่ผมได้เลือกแล้ว..! ทาง...สายแก้ว สายสวยฉ่ำเย็น สายที่... สอนเน้นย้ำว่า... ทุกข์รักนั้น.... จักพาให้พันผูกรัดร้อยดั่งสร้อยโซ่ตรวน และแล้ว.. ล้วนไม่นาน.. ก็จักพานพบกับสัจจธรรมความจริง ว่า... แท้แล้ว.. สิ่งที่แน่นอนที่สุด..*คือทุกรักคือบ่วงคือห่วงคือทุกข์* ที่.. ต้องเวียนว่ายอดทน จำผจญทำหน้าที่พลีไปตามพันธนารัก อัน.. จักจบด้วยความมิมีวันหลุดพัน ต้องทนมีชีวีพลีรับกรรมใจกรรมจิต... ไปจนตราบชีวิตจะหาไม่... คุณ..ไม่จำเป็นต้องหันมาเหล่ตา ทำนองว่า.. *ผมองุ่นเปรี้ยวเลยนะครับ เพราะ ชีวิตผม..ผ่านพบรักมา..เสียจนทะลุปรุโปร่ง จน.. แลโล่งเห็นแท้เที่ยงแล้ว และเลย..เลือกแล้ว.. ที่.. จะไม่ยึดมั่นอย่างแน่แน่ว จะไม่มีวันแล้ว...ที่..จะหลงวนในห้วงรักเหวลึกอีกเป็นอันขาด และ... หากวิบากกรรมวิบากรักภักดียังมิหมด ผม.. ก็จะยินดีพลีใจชดใช้ให้ โดยการ เป็นเพียงเพื่อน..ดั่งมิ่งมิตรกัลยาณมิตรธรรมทางจิตวิญญาณ ที่จะ.. ละหลั่งรินสาย..ธารน้ำอมฤตธรรมให้ มาปันพลี..ความดีความงาม... หาก.. ใครสิ้นไร้ใจไฟฝัน ผม.. จะชี้ทางสวรรค์...กระจ่างแจ่ม ที่แสนสวยใสสงบพร่างสว่างเย็น ให้ได้ก้าวย่าง..พลันพร้อมเพียรพลี..เคียงข้างกันไป.. และ... กับ แม่ดอกจำปูน..ในดวงใจ ในราตรีกาล ไม่ว่า.. เธอจะหวานงามเช่นไร ผมจึงได้แต่เผยใจบอกว่า.. หัวใจผมนั้นไซร้ไม่มีแล้ว หัวใจผม....*กลายเป็นแก้วใส* ที่.. จะไม่มีวันให้หมองมัวหมองไหม้..ได้ครองเศร้าราน ฤาว่า.. บอบบางร้าวแยกแหลกยับ... ติดกับทุกข์ทุกรักอีก.. ไม่ว่า.. ภพชาติใดนะคนดี.. นะ..*แม่ดอกจำปูนในราตรีกาล...* ที่..จงอย่าได้รานเศร้าเลย.. และ ไฉนเลยคนดี จงหันมาพลีภักดิ์รักแผ่นดิน และผองชนคนทุกข์ยาก ฝากดีพลีไว้ก่อนกายจะถมทับดับลงดั่งเถ้าธุลี ในมิช้านานไปตราบชั่วกัป์ปกาลเวลา.. ดีกว่านะ..แม่ยอดดวงหฤทัย....! ................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html คนมี ชีวิตและกายา ถือ กำเนิดเกิดมา เป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย ผู้มี พระคุณอันแสนยิ่งใหญ่ กว่า สิ่งใด ก็คือแผ่นดิน เป็นแดน ที่ให้ชีวา พึ่งพา อาศัยและอยู่กิน คุณใด จะเปรียบแผ่นดิน เอื้อชีวิน จากวันที่เกิด จนตาย ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน...
พุด 17 ม.ค. 2549 10:23 น. - ID 85250 
2005
5
0
17 มกราคม 2549 10:27 น. - comment id 553648
ดอกไม้ประจำจังหวัด พังงาชื่อดอกไม้ ดอกจำปูน ชื่อสามัญ Jum-poon ชื่อวิทยาศาสตร์ Anaxagorea siamensis วงศ์ ANNONACEAE ชื่ออื่น ลักษณะทั่วไป
17 มกราคม 2549 12:56 น. - comment id 553688
สวัสดีค่ะ พี่พุดสุดรัก ดอกจำปูนส่งกลิ่นหอม.. ตามกลิ่นดอกจำปูนมาค่ะ เธอดี....พร้อมยอมพลี... ว้าว ดีจังค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
17 มกราคม 2549 13:03 น. - comment id 553693
สวัสดีค่ะพี่พุด มาอ่านกลอนงามๆแสนไพเราะและได้แง่คิดสกิดใจในทางธรรมมากนะคะ ความรักทำให้เกิดความร้าวรานใจ ควรตัดล่ะไม่ให้ใจหมองไหม้หันมาใฝ่ในเส้นทางธรรม
17 มกราคม 2549 18:05 น. - comment id 553770
อยากรู้จักชื่อนางเอกของพี่พุดคนนี้จังอ่ะ
17 มกราคม 2549 18:31 น. - comment id 553787
หวัดดีค่ะพี่พุด แห่ะ แห่ะ .. น้องเอมม่ายรู้จักว่าดอกจำปูนอ่ะค่ะ เด็ก \' มัย นี้ใช้ไม่ได้เลยเนอะ
17 มกราคม 2549 19:33 น. - comment id 553820
จำปูนชื่อนั้นแปลกไฉน ชื่อไทยแท้แต่โบราณ จำปูน จำปี จำปา เยาวมาลย์ สาวสะคราญงดงามนามไทย
17 มกราคม 2549 20:59 น. - comment id 553841
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
