ว้าเหว่...!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6370.html
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2315.html
ปลายฟ้า..ว้าเหว่
.............. 

กระท่อม...หลังคาจากเรียบง่าย
ไล่ลดหลั่น จากเนินผาท้าตะวันดวงงาม
ที่ ณ..นาทีนี้
กำลังลอยอวดองค์อรชรแสนอ่อนอุ่นละมุนหวาน
ด้วยไรแสงแรกดั่งเรียวรุ้ง
ที่..
ค่อยๆแหวกม่านฟ้าหมุนมากับทิวากาล
เหนือ โค้งอ่าวรูปเดือนเสี้ยว

ที่..
โอบรายล้อมทะเลสีน้ำเงินงามราวมรกต
กระจ่างใส...จนแทบแลเห็นกรวดทราย
ณ..เบื้องล่างที่กำลังสะท้อนพร่างรับพรายแดดวะวับวิบ


ทรายขาวนวลละมุน
ยามรับแดดไล้โลมลูบจูบพ้อคลื่นครางครวญ
ที่ไล่ทะยอยทอยทอดซัดฝั่ง ในยามเช้า 
ให้พรายฝอยแตกกระจายหายไปในรอยทรายริมชายชล


มวลหมู่นกนางนวล
ขยับปีกโผผินตัดกับฟ้าสีคราม
 ดูแสนเริงร่ายามถลาโฉบเหยื่อ
เหนือผืนน้ำงามระยิบราวแผ่นเงินจรดฟ้าไกล


ในอรุณ..ละมุนด้วยดวงดอกแดดละออ
เรือเร็วลำน้อยบรรทุกผู้โดยสารไม่กี่ชีวิต
แหวกผ่านม่านน้ำสีเงินยวงตรงมายังโค้งอ่าว 
ที่มี..
ทิวหินใหญ่น้อยซ้อนสลับอย่างสงบ
รอ..ผู้มาพบมาเยือนจากแดนไกล 


ทิวเขาไพรทอดตัว ในม่านหมอก ณ..เบื้องหลัง
ในราวฟ้าพราวฉ่ำฝน 
จนทำให้ทัศนียภาพอวลด้วยอากาศสดใสแสนดี
อันแสนลี้ลับราวเกาะในฝันมหัศจรรย์รัก
เพราะมีเส้นทางเดียว...
*ทางเรือ*
ที่จะพาผู้คนจากผืนแผ่นดินใหญ่ตรงเข้ามารุกล้ำล้ำรุก
หาความสุขจากความงามเงียบราวเกาะไร้ร้าง
ห่างแผ่นดินใหญ่หลายร้อยพันไมล์


ปริม..เลือกมาพักที่นี่
หลังจากที่..
เพียรหาข้อมูลว่าจะหนีความวายวุ่นในวนเมือง
มาสัมผัสความประเทืองประทับใจ
แบบ..
ที่ยังมีธรรมชาติ ป่าไพร 
โขดเขินเนินไศลน้ำตกโตรกธาร
ในป่าใหญ่ไพรกว้างณ..กลางเกาะ


และ...ที่สำคัญ...
เบื้องหน้ากระท่อมที่พักนั้นจะมีเวิ้งฝันแสนงาม
ด้วยน้ำทะเลไล่โทนสีพลิกพริ้วราวแพรไหม
ราวมีมือเทวดามาค่อยแต่งแต้ม
ให้แปรสี เล่นแสง สวยใสไม่เว้นสักเวลา


กระท่อมที่พัก..
เป็นโครงสร้างไม้มีลักษณะงามเฉพาะ
ด้วยหลังคา
ที่มุงตับจากฝากลีลาแบบเวียตนามพื้นถิ่น
และการเข้าไม้โดยมิใช่ตะปู 
แต่..
ใช้วิธีการเข้าลิ่ม สลักและการเข้าเดือย
 ผนังและบานหน้าต่างทำจากแผงไม้ไผ่สาน 
มีกระจกซ่อนงามไว้ณ..ภายใน
ให้เห็นทัศนียภาพจนเอิบอาบล้นไปได้แสนไกล
แบบให้ไหลเลื้อยเข้ามาได้ถึงที่นอนยามผ่อนพัก


ราวกับ..
ได้นอนนับดาวเดือนอย่างดายเดียวเปลี่ยวเหงางาม
ได้ชม..
ธรรมชาติทะเลเหว่ว้า ที่ไร้สิ่งใดมาขวางกั้น
พาให้ใจทุกดวงที่อุตส่าห์ดั้นด้นฝ่าฟันมาถึงนี่
ได้ผ่อนพักอย่างเต็มที่ 
ราวโลกนี้มีคนเพียงไม่กี่คน
ที่..
ต่างซ่อนตนภายในที่พัก
 จะ...มาพบพาทายทักกันบ้าง
ก็เมื่อยามอาหารเย็นมาเยือน
ใต้เงาแสงเดือนพราว..
ใต้แสงดาวกระพริบรำไรรำไร
ท่ามเงาใจไหววูบวับ
ไปกับ..
แสงเทียนอันพรายพร้อยยามลมพัดพร่าง


ปริม..นอนทอดตานิ่งซุกตัวในที่นอน
หัวใจดวงอรชรมองออกไปยังเวิ้งน้ำฟ้าไกล...
เคียงชายคากระท่อม
 มี..
ผาหินใหญ่ให้พาตัวไปนอนนับดาวพราวฟ้า
ดวงสุกใส ในยามค่ำคืน 
ที่ราวกับจะเอื้อมมือคว้าไขว่ได้


หนาวน้ำค้าง หนาวใจ
หากทำไมใจจึงสุขสงบราวพบสวรรค์บนหล้า
และ
ปริมเพิ่งซึ้งค่าคำที่ว่า สุขใดเกินความสงบเป็นไม่มี
และ..
คุ้มแล้วกับนาทีนี้
ที่ปริมเพียรพลีพาร่างให้ห่างไกลแสงสี
หนีมนต์เมืองมายามาไกลบ้าน 


มานอนในท่ามกระท่อม..
อันหอมอวลด้วยมวลแมกไม้รำเพยกลิ่น
มานอนยลยินเสียงคลื่นซัดซ่า 
มองฟ้าไกล..ที่กระจ่างใสแสนสดชื่น
ได้ตื่นมารับอากาศดี
ได้เดินหลีกลี้วิถีผู้คนอลวลราวมดปลวก
พาตัวเข้าไปในไพรกว้างร้างไร้..


มี..
เพียงพันธุ์ไม้ไพรพันธุ์แผกราวป่าดงดิบ
กับคนนำทางจะค่อยๆหยิบจับ
แล้ว..
บรรยายให้ฟังว่ามีพันธุ์อะไรบ้าง 
ที่ยังงามสล้างไร้มือใครเชยยังมิเผยงาม
ซ่อนบริสุทธิ์ประดุจอัญมณีอยู่กลางป่า


และ...
ปริมภาวนา 
อย่าให้ป่าเร้นลับนี้..ได้มีคนไร้แล้งใจ..
ไม่รักธรรมชาติพอเพียง
มาผลาญพร่าทำลาย 
ขอให้..
ยังดำรง ให้แค่คนที่ควรค่า ซึ้งค่า
มาฝากเพียงประทับตามาประทับใจ
มาขอแค่ชมมารับภิรมย์ร่ำให้เย็นฉ่ำใจ
แล้วลาเลยไป อย่างไร้รอย...


ปริม...นอนฟังเสียงฝนหลงฟ้าประปราย
ฝนชะช่อมะม่วง
ฝนชะลานนวดข้าว


ที่..
ร่ายมนต์พรำมาผิดฤดูกาล
หากให้หวานเศร้าในดวงใจอย่างที่สุด
แล้วใจดวงผ่องผุด ...ก็..ผลิงามรับความเงียบสงบ
ในยามพลบค่ำโพล้เพล้เหว่ว้า ณ..ปลายฟ้าเพียงลำพัง...
.......................
 

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6370.html
ปลายฟ้า
ปลายฟ้าปลายฟ้า
แค่หลับตาลง คงพบกัน
โอบกอดดวงใจ สายสัมพันธ์
ท่ามกลางความฝัน ของเรา
ดาวน้อยดาวน้อย
โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ
เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป
ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล
คิดถึงเพียงเธอ
ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ
ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ
มากมาย เท่าคำ นี้เลย
ดาวน้อยดาวน้อย
โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ
เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป
ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล
คิดถึงเพียงเธอ
ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ
ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ
มากมาย เท่าคำ นี้เลย
ดาวน้อยดาวน้อย
โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ
เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป
ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล...

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2315.html
ว้าเหว่....
ว้า เหว่ เร่ไปกับหัวใจ ช้ำ
เหงา กระหน่ำ ค่ำลงนอนนับดาว
โอ้เราประคองรักไม่เป็น
กฎเกณฑ์การเอาใจสูญเปล่า
ฟ้าในคืนนี้จึงดูเศร้า
เดือนเสี้ยวแขวนแทนดาว
ราวฟ้าดูริบหรี่
ว้า เหว่ อยากเร่ไประบาย สี
เขียว ขจี ห่มชีวีพฤกษ์ ไพร
อยากบินไปทาสีฟากฟ้า
ให้ดูงามตาเป็นฟ้าใหม่
สีดำคือรอยช้ำในดวงใจ
จะทาสีขาวให้ ใครใครหัวใจงาม
โอ้เราประคองรักไม่เป็น
กฎเกณฑ์การเอาใจสูญเปล่า
ฟ้าในคืนนี้จึงดูเศร้า
เดือนเสี้ยวแขวนแทนดาว
ราวฟ้าดูริบหรี่
ว้า เหว่ อยากเร่ไประบาย สี
เขียว ขจี ห่มชีวีพฤกษ์ ไพร
อยากบินไปทาสีฟากฟ้า
ให้ดูงามตาเป็นฟ้าใหม่
สีดำคือรอยช้ำในดวงใจ
จะทาสีขาวให้ ใครใครหัวใจ งาม...