สายน้ำไม่ไหลกลับ..

พุด


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song513.html
(สายน้ำไม่ไหลกลับ)
...............

นวลนาง.
มานั่งนิ่งนิ่ง ริมสายน้ำ
และ..
ยิ่งแสนนิ่งในมโนนึก
เมื่อ..ทิ้งความคิดนึกทั้งปวง
ที่แสนห่วงใยทุกคนทุกใคร
พักสายตาพาสายใจ
ให้แสนสวยใส..สงบสงัดงาม 
ตามตะวันรอน ตะวันลา
ที่*อยุธยา*เมืองเก่าของเราแต่ก่อน
เมือง...
ที่ฝากความอาวรรณ์อาลัย
โศกสลดรันทดใจมิรู้สิ้นในทุกยามที่ถวิลถึง


ที่..
ยังแสนซาบซึ้งในมนตราแห่งอดีตอันเรืองรุ่ง
สลักเงื้อมงามเงาเอาไว้มากมาย
ในรอยใจรอยจำไทยทุกดวงจิต
ให้ผู้อยู่หลังได้คร่ำครวญ
ได้บทเรียนชีวิต..อย่างมิมีวันลืมเลือน


นอก..
จากนำมาเตือนตน เตือนใจ
ในวันเริ่มต้นปีใหม่
ที่..*ต้นใจ*กำลังชูช่อบานไสว
ในบึงใจแห่งอัญมณีขวัญ  ฝันฝัน


นวลนาง.. 
เห็นเงาปรางปราพระเจดีย์ทรากปรักหักพัง
หากทว่า..
ยังให้งามในนวลเนื้อกมล
ทุกยามเยือนยลอย่างล้ำลึก ดื่มด่ำ ในดายเดียวลำพัง
เสมอมา และจนกว่าชีพนี้จะสิ้น..


ปีผ่านไป...
 มายาโลกโศกใด..ดั่งบททดสอบ
ให้รู้ทันเท่า เฝ้าตามความคิดนึกให้ทัน
ไม่ว่า...
ฝันฤาจริง 
สุดท้ายก็ต้องทิ้งไว้เบื้องหลังกับวันเดือนปี
ที่คงมิหวนย้อนรอยถอยหลัง..วนกลับคืน
ดั่ง*สายน้ำมิไหลกลับ*


นอกจาก..
ตื่นขึ้นมารับชื่นรับฉ่ำกับตะวันใหม่ 
ดวงใสดวงกลม ดวงที่ยังมั่นคงซื่อตรงเคียงคู่ฟ้า
และ..
นี่คือสัจจะแห่งธรรมชาติฟ้าดิน 
ที่จะไม่สิ้นรักมวลมนุษย์   
หากรู้ให้รู้รักษ์โลก..มิเพียงฝากโศกทำลายเช่นกัน


นวล..นางอ้างว้างใจ 
ดู..*สายน้ำใจเจ้าพระยา*ไหลเรื่อยๆระรินมิสิ้นสาย
ราว..
เพียรพลีฝากให้ ทุกดวงใจไท 
ได้ตระหนักชัด ถึงความภักดิ์แผ่นดินและผองชน 
ให้..
ยังคงมีสายชลใสสะอาด
ให้ยัง มีชีพชอบได้ประกอบกรรมดี 


มีน้ำมีนา มีปลามีไร่
ให้ผืนดินอุดมผลิพลี ให้มีอาหารอิ่มท้อง
ได้ครองกายใจ ไปเพียรพบ
ความสงบร่มเย็นอันคือแก่นใจแก่นชีวิต
ที่จักตามติด ไปได้ตราบชั่วกาลกัป์ปกัลป์
 

ใช่..หลงวนดั่งมดปลวกในสุสานหิน 
ที่กำลังคืบคลานผลาญพฤกษ์ไพร
ให้เหี้ยนสิ้น แปรเป็นตึกใหญ่ แทนเขียวใสเขียวพร่าง
ให้..
วัฎฎแห่งน้ำดินลมไฟ
ยังได้เคียงข้างประคองผองชน
ให้มิต้องวนลงนรกเร็วเกินไป..ด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์


นวลนาง..หนาวเหน็บใจ
หาก..ใครเล่าจะเข้าใจ ใครเล่าจะรับรู้
ทุกผู้คน ..
ต่างดิ้นรนเอาตัวรอดเพียงเลี้ยงร่าง
ให้ห่างไกลความอดอยาก
ส่วนจะ..เหลือฝากสิ่งใดไว้แด่โลก 
นั่นค่อยคิดกัน ในวันที่สายเกิน..

เพราะ...
มัวเพลินเดินทางชีวิตติดกับ
ในวัฎฎวัตถุเลิศหรู
ดูเปล่าเปลืองลมหายใจชีวิต
ที่..
กำลังค่อยๆก้าวทีละนิดๆ
ไปสู่ความพรากลา ลงสู่พื้นหล้า
อย่างมิอาจจะรู้ว่าวันใด นาทีใด ....

ราว..
ลั่นทมที่กำลังพรายพรมห่มหอมพื้น
ตรงหน้า..นวล..นี้
ที่..
เธอ..คนดี..ค่อยๆเอื้อมมือประคอง
ดวงดอกที่ยังสดงามไว้ในอุ้งมือ
แล้ว..
ค่อยๆวางอย่างถนอมลงในสายน้ำ
ให้พัดลอยพร้อยพร้อยพลิ้วพร่าง
ละลิ่วคว้างณ..กลางชล
ทิ้ง..
เพียงงามหอมเศร้า..ไว้ในนวลกมลนวลใจ
ในหอมให้แห่งความทรงจำ
อันจักจำตราไว้มิรู้เลือน...


และ..
เสมอเสมือนในยามนี้ 
ที่นวลนางยิ่งแสนหนาวใจ
ด้วย...
ความคิดถึงใครบางคนจับจิตจับใจ..

คนที่มี..*ค่าคน..มีดวงจิตแจ่มไสว*
รู้ว่า...
จักก้าวย่างสู่หนทางแห่งชีวิตไปในทิศทางใด..
และ
จักสถิต..ฝากงามใดดีใดไว้ในโลกหล้า
 ก่อนที่ฟ้าดินจะสิ้นเมตตา
และ...
ถึง*วันลา*ไปตราบชั่วนิจนิรันดร...
.................


เป็นสร้อยรักอักษรางามกว่าเพชร
เป็นเมล็ดแห่งฝันสวรรค์หวาน
เป็นความงามความดีพลีตราบกาล
เป็นสายธารระรินโลกลบโศกลา
เป็นน้ำใจใสเย็นแสนพิสุทธิ์
เป็นประดุจดั่งน้ำค้างกลางเวหา
เป็นสายธรรมทองคล้องขวัญนะดวงชีวา
เป็นขวัญหล้าให้พลีภักดิ์รู้ค่ารักคู่กัป์ปกัลป์..ชั่วนิจนิรันดร....
..............


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song513.html
สาย น้ำเชี่ยวโกรกไหล
วกวนแล้วไหล ไป
ไหลไปแล้วไม่กลับมา
คิด เปรียบไปก็คล้ายเหมือนว่า
รักเอยไม่คืนหวนมา
จากลาไปยังหนใด
คิด ถึงเมื่อก่อนเคย
รักฉันเป็นสุขเอย
ไหนเลยจึงต้องจากไกล
คอย เฝ้าคอยคร่ำครวญหวนไห้
รักเอยจากไปแล้วไย
จากไปเหมือนสายน้ำวัง
ร้าง ไปร้างไกลสุดหวัง
ล่องลอยไปไกลเหมือนดัง
สู่วังแม่เอยสายชล
ฉัน สิยังคร่ำครวญเพ้อบ่น
ไหว้วอนให้สายน้ำวน
ช่วยดลให้รักฉันคืน
เขา คงไม่กลับมา
หัวใจพร่ำเพรียกหา
น้ำตาหลั่งนองกล้ำกลืน
นอนหลับตาต้องผวาตื่น
สายน้ำไม่เคยไหลคืน
ไม่คืนเสียแล้วรักเอย
เขา คงไม่กลับมา
หัวใจพร่ำเพรียกหา
น้ำตาหลั่งนองกล้ำกลืน
นอนหลับตาต้องผวาตื่น
สายน้ำไม่เคยไหลคืน
ไม่คืนเสียแล้วรักเอย
คงไม่คืนเสียแล้วรักเอย
				
comments powered by Disqus
  • namsai

    6 มกราคม 2549 09:55 น. - comment id 551498

    
    สวัสดีค่ะพี่พุด
    
    มีเพลงเพราะๆ มาฝากน้องเสมอเลย..
    
     
  • แอ็ปเปิ้ล

    6 มกราคม 2549 10:25 น. - comment id 551500

    ใครก็รู้สายน้ำทุกสายไม่เคยไกลทวน
    ไม่คืนกลับมา อยากให้รู้ว่าฉันไม่คิดจะเดินย้อนวันเวลา
    แค่อยากเห็นสายน้ำที่ครั้งก่อน
    ที่ฉันได้เคยว่ายเวียน เคยรักและมีน้ำตา
    ยังสวยยังงาม ดังเดิมหรือเปล่า
    
    สายน้ำไหลไป ชีวิตเราก็ต้องเคลื่อนต่อไปอย่างงดงามคะ
    สวัสดีปีใหม่คะพี่พุด  คิดถึงและห่วงใยเสมอ 57.gif
  • ตะวันไร้แสง

    6 มกราคม 2549 12:27 น. - comment id 551537

    เราไม่รู้สายน้ำอยู่เส้นหนแห่งไหน
    อาจไหลไปไม่หวนทวนกลับมาหา
    หรือปลายสายเส้นนั้นอาจหวนทวนกลับมา
    เพียงแต่ต่างวันเวลาและนาที
    
    มาชื่นชมผลงานครับ ไพเราะงดงาม เหมือนเดิมเลยครับ  
    
    
    1.gif
  • เจ้าพานทอง

    6 มกราคม 2549 13:16 น. - comment id 551549

    3.gif
    
    หวัดดีขอรับ
    
    แหม สาวอินเดียอีกแล้วนะรูปนี้ แน่ ๆ เลย หน้าตาอย่างนี้น่ะ
  • extreme life

    6 มกราคม 2549 13:27 น. - comment id 551562

    น้ำตาไม่ไหลกลับ
    แอบซับน้ำตาไหล
    น้ำตาจากหัวใจ
    หลั่งให้ความโศกา
    
    สายน้ำตาก็ไม่ไหลกลับ 12.gif
  • พุด

    6 มกราคม 2549 14:27 น. - comment id 551583

    16.gif10.gif
    เสียงกระซิบจากอัญมณีไพร
    ฝากสายใยรัดร้อยดั่งสร้อยขวัญ
    แด่ผองชนบนพสุธาฟ้าเดียวกัน
    จากสวรรค์วนาป่าแสนงาม
    
    มีเถาวัลย์พันเกี่ยวกอดกระหวัด
    ดั่งเพชรรัตน์มณีท่ามโลกสาม
    มีผาหินวิมานลอยเงื้อมงอกงาม
    มีลั่นทมบานนับพันฝันตระการ
    
    แลละลิบทิวทิพย์ผาสู่แดนปาริชาติ
    ดาระดาดดอกไม้เมฆเสกสวยหวาน
    ดั่งวิมานรุ้งวิมานรัตน์ทิพย์ประทาน
    ลำธารหว่านไหลล่องจากช่องไพร
    
    เป็นสายนทีสีทองสาดส่องหล้า
    แปรตามฟ้าเป็นมรกตงามสดใส
    เป็นมณีน้ำงามท่ามพงไพร
    อัญมณีใสเขียวผ่องของขวัญฟ้า
    
    มีหินงามตะปุ่มตะป่ำให้นอนนึก
    รับน้ำค้างดึกพรายพร้อยร่วงพรำหล้า
    นับดาวน้อยลอยดวงแพรวนภา
    ร่วงจากฟ้าประดับดินประดับใจ
    
    งามไม้หอมไม้ไพรในอุษา
    เรื่อนภานกพรากรังที่อาศัย
    ร่ำระงมส่ำสัตว์ใต้ร่มไทร
    พึ่งพิงไปเป็นวัฏฏะฟ้าประทาน
    
    ดวงดอกไม้ค้อมกิ่งพราวลงกราวพื้น
    หวังหยิบยื่นสัจจะธรรมหวานแสนหวาน
    ให้รู้รักก่อนราโรยปลิดกลีบราน
    ทิวาหวานราตรีหวังฝังฝากใจ
    
    มวลแมกไม้สยายกลีบบานละออ
    เพื่อเติบต่อรอภู่ผึ้งคลึงกลางกลีบเกสรไสว
    หากดำรงคงโลกย์ธรรมน้อมนำใจ
    สืบทอดอัญมณีไพรให้ใสว่างสว่างพราว
    
    หากตราบใดโลกนี้มีเกิดดับ
    นับและนับอนันตชาติหากสืบสาว
    วิบากเก่าวิบากกรรมอันโยงยาว
    มิสิ้นราวมิสิ้นเรื่องเมืองมนุษย์
    
    หนีไม่พ้นคนคนคนวนวนว่าย
    ดั่งสาหร่ายรัดพันธนามิสิ้นสุด
    ให้บัวตมจมใต้บาดาลมิได้ผุด
    พบวิมุตติหลุดผลิช่อรอแสงธรรม
    
    สายแสงทองส่องมาสัจจะสอน
    ธรรมชาติวอนมิล้ามารินร่ำ
    วนเวียนมาทายท้าผู้พบธรรม
    จากบึงกรรมสู่บึงทองท่องนิพพาน
    
    เสียงกระซิบเพรียกหวานผ่านแมกไม้
    แผ่วแล้วหายหายไปในสังสาร
    วอนมนุษย์หลุดพ้นดั่งบัวบาน
    ตราบสายธารธรรมธาราจากฟ้าดินมิสิ้นลับ
    มิดับดวงอาทิตย์อุทัย...
    
    
    36.gif10.gif16.gif
  • พุด

    6 มกราคม 2549 14:32 น. - comment id 551584

    36.gif16.gif
    น้องnamsai 
    คนดี..
    งานพี่พุดหวังทุกดวงใจ
    อ่านประกอบบทเพลงโบราณล้ำค่านะคะ
    แล้วจะ
    ก่องามนวลในดวงจิตค่ะอิอิ
    เพราะ
    พี่พุดรจนาด้วยชีวิตดวงโบราณหวาน
    ดิบเดิมดายเดียวค่ะ
    
    ด้วยรักและซึ้งใจค่ะน้อง
    พี่พุดไพร
    
    36.gif16.gif
  • พุด

    6 มกราคม 2549 14:43 น. - comment id 551586

    16.gif36.gif
    น้อง แอ็ปเปิ้ล คะ
    
    สายน้ำยังคงไหลไปไหลไป..
    หากมิมีวันวนไหลกลับ
    นอกจากฝากงามระยับระยิบ
    ดั่งน้ำทิพย์น้ำทอง
    ยามต้องสายแสงอาทิตย์อุทัย36.gif
    
    ให้แปรสีใสสวย
    แสนสะอาดพิลาสพิไล
    พรมโลกไสว
    ได้สวยฉ่ำเย็นเป็นนิรันดร์ค่ะ36.gif
    
    ให้พืชพรรณได้ผลิพราว
    ให้ข้าวราวรวงเพชรได้พร่างพร้อย
    ระย้ายอ้ยห้อยหวานงามลงเคลียท่ามดิน
    ประดับหล้า ให้คนไทยได้อิ่มท้อง
    ได้พบธรรมทองค่ะคนดี36.gif
    
    และนี่คือ
    น้ำดินฟ้าลมไฟ
    ที่จักพร่างไสวให้โลกยังคงดำรงธารงไป
    ในวัฏฏกรรม
    อันคงยากที่จะสิ้นสุด
    จนกว่าจักสะดุดด้วยการทำลายล้าง
    อย่างมิรู้รักษ์งามธรรม
    งามธรรมชาติ36.gif
    
    จน..มลายหล้าฟ้าดินและ
    ดวงอาทิตย์อุทัยจักดับดวงไป
    ให้สิ้นโลก โศกมืดมนอนธกาล
    ตราบชั่วกาลกัป์ป ค่ะคนดี36.gif
    
    พลีจิตเรานะคะ
    ให้สายน้ำงามเงาเงียบงาม
    ไหลท่วมท่ามท้น
    ฝากประทับใจ
    ให้รู้คืน
    *งามให้ในดวงใจ*แด่โลกและผองชน
    บนผืนหล้าฟ้าเดียวกัน
    ก่อนสายเกินค่ะคนดี...
    
    ด้วยรักล้นใจ
    พี่พุดไพรค่ะ
    
    
    36.gif16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    6 มกราคม 2549 14:49 น. - comment id 551588

    36.gif   สายน้ำยากไหลกลับ น้ำใจลับยากหวนหา
    
                16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • พุด

    6 มกราคม 2549 14:49 น. - comment id 551589

    10.gif16.gif
    แด่คุณตะวันไร้แสง
    ตะวันลา
    ตะวันลับฟ้า
    
    และ
    ไฟฝันตะวันใจคงต่างจาก
    สายน้ำไหลไปไม่กลับค่ะ36.gif
    
    เพราะ
    ดวงตะวันลับฟ้าแล้วยังหวนคืน
    มาให้ชื่นฉ่ำใจ
    ให้แสงไสวสีทอง
    ได้สาดส่องให้พลังหวังหวาน 
    มิรานโศก 
    ประดับใจประดับโลก
    ให้ได้เริ่มต้นใหม่ค่ะ
    
    ด้วยรักค่ะ
    หวังตะวันไร้แสง
    คงมิแกล้งให้คอยราว
    ฤดูหนาวอันแสนนานนะคะ
    
    พุดไพร
    36.gif
  • พุด

    6 มกราคม 2549 14:52 น. - comment id 551591

    16.gif36.gif
    เจ้าพานทองน้องรัก
    คนดี
    พีพุดไพร รักงามลึกค่ะ
    ในรู้สึกค่ะ
    งามล้ำตรงที่ทุกสาว
    ราวยัง
    อยู่ในแดนดินพุทธชมพูที่
    ดูดิบเดิมดายเดียวโบราณหวานดีค่ะ
    
    รักน้องและซึ้งใจจังค่ะ
    พี่พุดไพรใจสาวบ้านนา
    
    36.gif16.gif
  • พุด

    6 มกราคม 2549 14:59 น. - comment id 551592

    16.gif36.gif
    น้องextreme life คะ
    
    น้ำตาไหลย้อนกลับได้ค่ะ
    ย้อนไปในบึงใจบึ้งใจพี่พุด
    หาก
    ทว่าสายน้ำตาในบึงใจพี่พุด
    กลับสว่างใสราวมณีรุ้งค่ะ
    เพราะ
    ทุกทุกข์จากน้ำตา
    จะพลีพามาฝากสอนสัจจะธรรมค่ะ
    ให้บัวบานงามล้ำยิ่งเข้าใจคำว่า
    ทุกรักพันะนาคือทุกข์ค่ะ
    และ..
    โลกเรานี้จักคลุกเคล้า
    ด้วยเศร้ามาก
    สุขน้อยเสมอไปเป็นนิรันดร์ค่ะคนดี
    10.gif36.gif
    
    ยามพระพุทะองค์
    จะบรรลุธรรมได้ทรงเพียรทรมาน
    ร่างกายจนผ่ายผอม
    หากมิทรงยอมแพ้
    และ
    แน่นอน ในที่สุขพระพุทะองค์
    ก็ทรงพบทางแห่งอริยสัจจ์ค่ะ
    สำหรับเรา
    มวลมนุษย์ปุถุชน
    แม้นจะยังหลงวนว่าย
    หากอย่ายอมพ่ายที่จะเพียรค่ะ
    ให้พ้นทุกข์..นะคะ
    แล้วจะพบสุขนิรันดร์ค่ะ16.gif
    
    ด้วยใจรักค่ะ
    พี่พุดไพร
    
    10.gif16.gif16.gif
  • พุด

    6 มกราคม 2549 15:03 น. - comment id 551593

    16.gif36.gif
    คุณแก้วแววประภัสสรในดวงใจพุดคะ
    คำที่ว่า..
    สายน้ำยากไหลกลับ 
    น้ำใจลับยากหวนหา
    
    คงไม่จริงคะ
    หากพลีให้ไร้คาดหวังค่ะ
    ช่างค่ะ
    หากให้รักไปน้ำใจไปแล้ว
    ยังไม่มีวันหวนคืนกลับ
    
    พุดแค่ให้
    *สายน้ำรักนิรันดร์*
    นั้นได้ปันพลี..คืนกลับดีแด่โลก
    ลบโศกร้อน แล้งไร้
    ก็พอเพียงก้เพียงพอแล้วค่ะ
    
    ด้วยรักคารวะค่ะ
    พุดไพร
    36.gif10.gif
  • ลุ่มน้ำตาปี

    6 มกราคม 2549 15:58 น. - comment id 551602

    สวัสดีปี บ๊อก  บ๊อก  
    
    มีความสุขมาก...มาก นะครับ
    
    11.gif
  • พุด

    6 มกราคม 2549 16:02 น. - comment id 551604

    16.gif10.gif
    พลีด้วยใจรัก
    หวังประโลมใจดั่งน้ำค้างพร่างใส
     ณ กลางสายชล นทีทอง
    เพียรพาท่อง
    ไปในโลกมายาฝัน ฝันค่ะค่ะ
    .......
    
    10.gif16.gif
    สุขฤาทุกข์รู้วางกระจ่างแจ้ง
    แค่ผัสสะแกล้งทดสอบระบอบจิต
    อย่าหวั่นไหวไหวหวามตามทันชีวิต
    แค่เห็นความคิดใช่เข้าไปในวังวน
    
    คือพลั้งพลาดเพียงครู่คราว
    เพียงรู้เศร้าก็เสร้าอย่าสับสน
    แล้วฝึกปล่อยมิกักไว้ในกมล
    ดั่งสายน้ำไหลมิวนมิย้อนคืน
    
    เป็นกวีต้องมีฝัน
    พบสวรรค์เพียงคราวยากจะฝืน
    นำมาร่ำพร่ำบอกรู้กล้ำกลืน
    มิอาจฝืนแรงรักภักดิ์รจนา
    
    รักหรือชังหวานหรือรานก็เท่านั้น
    ช่างแสนสั้นลมหายใจไม่ครวญหา
    คำที่นำมาร่ำรัดร้อยรจนา
    แค่สร้อยโซ่อักษราภาษาไทย
    
    เป็นบันไดเป็นรือจ้างรู้วางหยุด
    ถึงช้ำสุดแค่กลอนกานท์หวานหวามไหว
    ไม่ใช่ตัวใช่ตนนะดวงใจ
    ใครพิพากษาใครในงานแค่กานท์กลอน...
    
    ดีกว่าหายใจไปวันวัน
    กล่อมโลกฝันดับแล้งบทเรียนสอน
    พลีน้ำใจรักมิ่งมิตรจากใจดวงอรชร
    เกิดมากับพรสวรรค์นี้ดีกว่าปล่อยเปล่าดาย..ให้ตายๆไปกับตัวเรา
    ...........
    พุดไพรค่ะ
    36.gif10.gif
  • แสงไร้เงา

    8 มกราคม 2549 07:21 น. - comment id 551862

    สวัสดีค่ะพี่พุด
    
    
                 งานนี้มาช้าหน่อยนะค่ะ
    แต่ยังก็มาค่ะ
    มาช้าดีกว่าไม่มาใช่ไหมค่ะ
    
    
              รักและคิดถึงค่ะ
    
                                 36.gif
  • สลักเสลา

    9 มกราคม 2549 10:21 น. - comment id 552061

    หวัดดีค่ะ...พี่พุด
    มาชื่นชมงานงามค่ะ...
    โดยเฉพาะบทกลอนที่พี่พุดนำไปฝาก...งดงามจับใจมากค่ะ...1.gif...36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน