http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4867.html น้ำตาลาไทร ............... วันปีใหม่.. ไพลพาตัวมานั่งนิ่งๆ บนลานหินใหญ่ใต้ร่มไทรสาขา ที่.. รากระย้าย้อยห้อย *ราวกับม่านไทรย้อย* ในบทเพลงก่อนเก่า ที่แสนงามจิต.. ไพล.. เห็นบางคนใช้สายไทรผูกเป็นเปลกระจิ๊ด ไว้ไกวเล่น คงให้เด็กๆมาสนุกสราญ บานเบิกใจยามมาวัด... ที่ที่สงบสงัด หากให้งามจิตงามชีวิต หาก.. เราได้เพียรฝึกให้เด็กตัวน้อยๆ ได้คอยเข้าวัด..มาทำบุญ ตั้งแต่ยามเยาว์ เฉกเช่นวิถีนานเนา สืบทอดมาตั้งแต่ครั้งก่อนเก่ากาลโบราณ ดีกว่า.. การพาเข้าห้างเข้าโรงหนัง ที่ๆหนวกหูเสียงดัง และ พาให้จิตผู้คนทุรนร้อน สอนให้เพิ่มความอยากมิรู้พอ ไพล.. ห่มสไบแพรสีไพล แสนงาม มารับลมหนาว..*ในยามเช้าแรกวันแห่งปี* ใจดวงดีดวงดายเดียวดิบดินยังดวงเดิม เพิ่ม... มาเพียงวันเวลา กับหลายสิ่ง ที่คือ.... บทเรียนและประสบการณ์มากค่า ให้ซึ้งใจจำรำลึก ที่มีทั้งดีร้ายให้คอยเฝ้าแน่วแน่แก้ไขในสิ่งผิด และ... กับชีวิตที่จักตั้งปณิธาณ เพียรเพิ่มเติมเต็มจิตวิญญาณ ด้วยการทำความดี ความดี และความดี เพราะว่า... ไม่รู้นาทีไหนที่ลมหายใจเรา จะวูบวับดับไปอย่างไร้ร่องรอย เช่น... เปลวเทียนน้อยๆ ที่คงค่อยๆระริกระริบหรี่ ในราตรี ที่.. ลมพายุแรงมากระชาก ให้พรายพลัดพรากจากไป. ในท่ามงามเงียบ..เงียบงาม... ฉะนั้น... วันส่งท้ายปีใหม่.. ในยามตะวันรอนๆ ไพล..จึงพาร่างอรชร ไปนั่งริมสายน้ำใจ..*เจ้าพระยา* ดู..เรือโยง เรือลาก ที่คงมาจากปากน้ำโพ ไพล...ได้แต่ให้จิตโผเกาะตามไป ดั่ง.. นกไพรพเนจร ฝากใจให้ลอยล่องท่องไปด้วยกัน ตามลำน้ำสายงาม ไป... ผจญไพรตามจิตนึก ไปตามล้ำลึกดายเดียวแห่งดวงวิญญาณ.. ที่.. ยังคงสัตย์ซื่อถือตรงดำรงมั่น ใน วิถีงามเงียบเรียบง่าบแสนสงบงามริมสายน้ำ รักกระท่อมบ้านเรือนริมลำประโดง รักโล่งน้ำแลละลิบ ที่มีเพียงผักตบชวา มีเรือนท่าโย้เย้ริมน้ำ ให้ฝากใจงามให้ได้สัมผัสรัดร้อย ให้คอยเฝ้าดู ควันไฟลอยอ้อยอิ่งทิ้งตัวม้วนสายสวย จากทุกแทบครัวเรือนกระท่อม จากท้องนาท้องไร่ ยามตะวันลาเมื่อฟ้าใกล้ค่ำ มี.. เสียงนกกาผกโผผิน มีดงหญ้ากอกกถวิลรักริมฝั่ง มี.. เสียงกลองระฆังหง่างเหง่ง วังเวงแว่ว ให้พระสงฆ์องค์เจ้า พร้อมเข้าโบสถ์คร่ำทำวัตรเย็น และ.. นี่เป็นดั่งดวงจิตแจ่มกระจ่างในนิมิต ที่คิดนึก ให้ทุกครา.. ได้ย้อนรอยรำลึก.. ถึงภาพงามในเงื้อมเงาแห่งอดีต และ.. คงปิตินัก..หากมีสักวัน ได้ทำดั่งดวงใจปรารถนา ไป.. นอนเรือนริมแพริมน้ำเหว่ว้า ฟังเสียงปลากระโดดผึง ฟังเสียงบทเพลงจากซอซึงริมชายชลฉอเลาะ กับ.. แม่ดวงดอกผักบุ้ง กับเรียวรุ้งยามตะวันลา กับฟ้าดวงโพล้เพล้สีไพล กับใจดวงที่คงสุขล้ำเกินรำพันรำพึง .............. หากสิ่งหนึ่งนาทีนี้เพียงสิ่งดีสิ่งเดียว ที่ไพลพลีทำได้คือ ไพล.. ได้ปล่อยปลาและอธิษฐานจิต ให้ทุกชีวิตคนดีที่ไพลรัก จงได้ตระหนัก..ถึงคุณค่า แห่งลมหายใจ นี้..ที่แสนสั้นนัก และ... มิใช่รักเพียงลมหายใจเฉพาะตัว หาก.. ไม่ควรมีจิตหมองมัวมืดหม่น ทำลายคนทำลายธรรมชาติ ให้ลมหายใจแผ่นดินขาดสิ้นรอนในเร็ววัน อย่าได้คิดทำกรรมใด.. หากรู้ ทำในสิ่งดีที่พอเพียงรู้เพียงพอเพียงนั้น..ก็น่าจะพอ และ... ไพล..ก็ก้มศิระลงกรานกราบ *พระพุทธไสยาสน์แสนงามปลั่ง* กับ.. ลมหายใจที่มิเคยสิ้นหวัง และมิเคยขอพรใด.. ไพลคิด ... พรใดไหนเล่า จะช่วยเราได้..หากจิตเรามิเคยฝึกการให้ มิเคยคิดดสละออก มิเมตตาปราณี มิเคยมีกตเวทิตา ตอบแทนนวลเนื้อใจ พลีให้ใครให้คน ไม่.. เคยมีกมล แม้นปิดทองทำดีเบื้องหลังองค์พระปฎิมา ใจก็คง...ต้องเหว่ว้าน้ำตาริน มิรู้สิ้นไร้ภาคภูมิปีติใดปิติใจ และ.. พรใด ที่ขอให้สุขให้รวยมิรู้สิ้น ที่ได้ยินได้ฟังว่าตามๆต่อๆกันมานั้น คง.. มีมีวันได้ใด สมดังใจปรารถนา หากแล้งไร้น้ำใจกับคน ไม่.. แม้กระทั่งกับวัวควาย สัตว์ทุกตัวที่ร่วมเกิดตายบนผืนโลกนี้ ที่เราควรพลีรัก รักษ์.. ............. และนั่นคือ...กิจวัตรใจของไพล ในวันส่งท้ายปี และ... กับวันนี้ นาทีนี้ ในวันปีใหม่ ที่ไพล...มานั่งน้อมใจฟังธรรมจากหลวงพ่อ ผู้ยึดมั่นเพียงเพียรสอนให้ทุกคน ทำความดี..ความดี และความดี.. ในวัดที่... ราวป่าไพรในเมืองกรุง ใหัชีวิตผู้คนที่รุ่งริ่งกังวล.. ได้พบทางสว่างเรืองโรจน์ พบ.. แสงโรจน์รัตน์ ประดุจดั่งรัศมีเย็น จากน้ำพระอมฤตธรรม อันดื่มด่ำ กว่าน้ำเมามัว ที่มวลมนุษย์พากันแหวกว่ายดื่มกิน ในวันสิ้นปี.. ที่ร่ำรินจอกแล้วจอกเหล้า และ.. จนไร้สติสิ้น จนมิมีวันปี...ได้ตื่นขึ้นมารับวันใหม่ ได้..มีวันแปรใจภักดิ์ หันมารักมารับรสพระธรรม..อีกต่อไป.... ลมหายใจ ที่พรากแผ่วไป คงสะอึกสะอื้นไห้ คงอยากฝืนขอพญามัจจุราช ให้ทรงได้ประทาน ให้โอกาสอีกสักครั้งครา... และ.. หากฟื้นมาได้ .. คง.. อยากกลับมาฝากคำ..เตือนใจ ไว้ให้ผู้คนบนผืนหล้า และ.. ฟ้าดินได้รับรู้ประจักษ์ ถึงค่าคำที่ว่า... พึงจักอย่าประมาท จงฉลาดใช้วันเวลานาทีทุกลมหายใจดี.. ที่แสนสั้นยิ่งนักแล้วนั้น.. กับ.. วันคืน กับคนดีที่แสนรัก กับโลกอย่างภักดิ์พลี ที่จะพร้อมจะทะนุถนอม.. ออมทรัพยากรธรรมชาติให้ยาวยืน ให้.. ลูกหลานไทย..ไท..มีดวงใจอิสรา ได้..ตื่นมารับธรรม ธรรมชาติ อันแสนสวยงามสะอาดหอม ตราบนานเนานิรันดร์ ใน.. ร่มธรรมร่มไทร่มทองร่มฉัตรเพชรพราวผ่อง ที่แสนสุดประเสริฐ...เพริศแพร้ว.. ให้สมค่า.. ได้เกิดมาเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนาแล้ว..! ........................................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4867.html น้ำตาลาไทร พร ภิรมย์ ลาแล้วแก้วตา สัญญาให้ไว้ยังจำ บุญหนีบาปนำ พี่มาไม่เจอนวลนาง ทั่วถิ่น พนาตามหาหมดทาง เจ้าทิ้งสัญญาหรือนาง พี่อ้างว้าง อารมณ์ นางไม้แม่เอย ไยเฉยให้ช้ำวิญญา นวลน้องไม่มา ยิ่งพาอุราระบม หรือเจ้า เขาไพรบังไว้ซ่อนชม ข้าขอจอมไพรพนม ยอมสิ้นลมบวงสรวงจอมไพร เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม...
2 มกราคม 2549 10:50 น. - comment id 550731
..เรนรัก..พี่พุดไพล..คนนี้จัง..
2 มกราคม 2549 10:51 น. - comment id 550732
..รักสัมผัส..ที่อ่อนโยนและงดงาม..
2 มกราคม 2549 10:53 น. - comment id 550733
..รักดวงตา..และรอยยิ้มด้วยดิคะ.. ..
2 มกราคม 2549 11:00 น. - comment id 550734
สวัสดีค่ะพี่พุด... ดูภาพนี้แล้ว อยากสวยแบบนี้จังเลย..555555 รักษาสุขภาพนะค่ะ มิตรฟ้าตราบฟ้าดิน
2 มกราคม 2549 11:26 น. - comment id 550743
ดั่งพรพลีจากใจพี่พุด แด่น้องแสงไร้เงาค่ะ เป็นแสงใจในวันแรกอรุณรุ่ง ดั่งสายรุ้งสายใจสวยใสหวาน เป็นงามให้งามใจดั่งดวงดอกไม้บาน เป็นสราญลบโลกโศกมลาย คือแสงเงาแห่งงามนะทรามจิต คือชีวิตแม้นไกลบ้านดั่งแสงสาย ชะโลมหล้าฝากผืนดินถิ่นเกิดกาย พี่พุดร่ายพรพลีให้พบดีพบงามทุกท่ามวันค่ะ รักมากกกกกกก พี่พุด
2 มกราคม 2549 11:39 น. - comment id 550746
แด่น้องเรนแม่หยาดฝนไพร แม่หยาดฝนใจ..ค่ะ พี่พุดไพรมีเรือนใจเรือนไทยในร่มพฤกษ์ น้ำค้างดึกจับกลางกลีบเกสรไสว มีบึงบัวริมเรือนงามนะดวงใจ มีดอกไม้ไหวคลี่กลีบหวานเฝ้าบานรอ.. แม่หยาดน้ำฝนแม่หยาดน้ำค้าง มาพร่างพรมมาพร่างริน รักเสมอมาตลอดปีตลอดไปค่ะ พี่พุดไพร
2 มกราคม 2549 12:01 น. - comment id 550752
พลีปลอบขวัญให้ฤกษ์ ในวันที่...หัวใจ *กระต่ายหมายจันทร์ค่ะ* คือเดือนแจ่มกลางใจใครคนหนึ่ง คือน้ำผึ้งเดือนห้าหวานกว่ากวาน คือสายแสงแย้มพรายลบโลกราน คือตระการแห่งหอมห้วงในดวงใจ พ่อฤกษ์รัก... สุขสันต์กับวันคอย ดวงใจในฝัน..ค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song973.html ดวงใจในฝัน รำพึงรำพัน ฝันรัก รักเอยใฝ่หา ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง ฝังใจพะวง หลงรอคอย อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ พาใจละเมอหมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย ยามนอน ถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย คิดจนดาวลอย คล้อยเมฆา ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา จนใจ ไม่มีใครเมตตา เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา...
2 มกราคม 2549 12:01 น. - comment id 550753
มาเยี่ยอวยพรพุดพัดชาแล้วสุขใจปีใหม่ไปด้วยครับ
2 มกราคม 2549 15:52 น. - comment id 550770
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่พุด
2 มกราคม 2549 23:20 น. - comment id 550822
ในขณะที่อัลมิตราเขียนอยู่นี้ อัลมิตราไม่รู้ว่า .. เจ้านกไพรตัวนั้นจะเป็นอย่างไรบ้าง หัวใจของนกไพรที่บาดเจ็บ พิษธนูแห่งความร้าวฉานได้พุ่งเสียบ อัลมิตรา .. อยากให้เจ้านกไพรตัวนั้น บินสง่าต่อไป อย่างทรนง อัลมิตราคงไม่มีโอกาสบอก.. หรือฝากความห่วงใยไปให้ อัลมิตรามีแต่ความปรารถนาดี .. ให้เจ้านกไพร และ ... เพื่อนของอัลมิตรา
3 มกราคม 2549 06:54 น. - comment id 550828
ไม่ได้ฟังนานแล้วน้ำตาลาไทรแห่งหลวงพ่อพร ภิรมย์ยังเพราะเหมือนเดิม
3 มกราคม 2549 12:06 น. - comment id 550851
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน.. มาทักทายพี่สาว..ที่คิดถึง และกล่าว..สวัสดีปีใหม่นะคะพี่พุด ขอให้มีความสุขมากๆ ด้วยรักค่ะ
4 มกราคม 2549 06:02 น. - comment id 550964
พี่พุดตื่นมายามเช้าค่ะ เฝ้ารอรับอรุณ..แย้มยังเยาว์ค่ะ น้องยังเยาว์ ขอให้ดวงใจน้องสวยใสบริสุทธิ์ เฉกเช่นกันนะคะ และ ทุกๆวันคือวันยังเยาว์เนาแนบในชีวิต เพื่อให้เรามีไฟฝันลิขิตรักรจนาค่ะ ปีใหม่แล้วนะคะ พี่พุดอธิษฐานกราบพระ ให้พรดีพรใด ที่น้องเพียรสร้างไว้ จงย้อนหวนคืนให้น้องพบความสุขหวานชื่นกับทุกผู้ที่เป็นที่รักค่ะ มีลมหายใจสวยใสสะอาดสว่างสงบพบทางกระจ่างแจ่มในดวงจิตค่ะ ตราบชั่วนิจนิรันดร์ ด้วยรักค่ะ พี่พุด
4 มกราคม 2549 06:07 น. - comment id 550965
คุณอิม..คะ เจ้านกไพร ในใจนวลยังคง บินวนในดวงใจค่ะ รอยรักรอยอาลัยยังคงสถิตแนบเนา นานเนา อาจจะรู้สึกเหงาใจ ด้วยห่วงใยมาก แต่มิอยากรบกวน และ ได้แต่สวดมนต์ไหว้พระ อธิษฐานจิต ให้นกไพรจงมีแต่ความสุขในชีวิต และ เพียรภาวนาให้ทุกข์ไข้หายโดยเร็ววันค่ะ นั่น.. คือสิ่งที่เพื่อนพึงกระทำค่ะ ด้วยรัก ปีใหม่แล้วให้น้องพบแต่ความสุขสวัสดีค่ะ
4 มกราคม 2549 06:15 น. - comment id 550966
คุณทานคะ พุด.. ชอบฟังเพลงไทยแทบทุกเพลง ยามไกลบ้าน ยามที่พุดเคยใช้ชีวิตในต่างประเทศ อย่างเดียวดายมานานนับสิบปี แปลกดีค่ะ ที่มีผู้คนมากมายรายรอบเรา หากราวกับเรา เดินเหงาคนเดียว ในท่ามเมืองคนแปลกหน้า และ เหว่ว้าอย่างสุดใจ คุณทานอาจจะมีเวลาดื่มสาเก เห่ชีวาชีวิต ไปกับสาวในชุดกิโมโนแสนงามอิอิ พุดหวัง ให้เป็นเช่นนั้นค่ะ เพลง*น้ำตาลาไทร*พุดคิดว่าค่าคำเพลงนั้น แสนอมตะในดวงวิญญานพุดค่ะ ที่พุดชอบเพลงโบราณก้ด้วยเหตุนี้ค่ะ ............. นวลน้องไม่มา ยิ่งพาอุราระบม หรือเจ้า เขาไพรบังไว้ซ่อนชม ข้าขอจอมไพรพนม ยอมสิ้นลมบวงสรวงจอมไพร เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม ........... ........... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song359.html วิปโยคโศกใจ เหมือนเมื่อไกลบ้าน ไกลสถานพักพิง ยิ่งใจเหงา ห่างไกลหัวใจจำเศร้า เจ้าอยู่ดีเป็นไฉน พลัดที่พึ่งที่พิง ทิ้งที่พำนัก ไกลที่รักพักพา จะอาศัย เจ้ามีเพื่อนชมคนใหม่ แล้วทิ้งพี่ให้ชอกช้ำชีวี อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล... ด้วยรำลึกค่ะ
4 มกราคม 2549 06:29 น. - comment id 550967
ใบไม้เอยงามระยับจับแดดอรุณ ให้ละมุนให้พลังหวานสานสร้างฝัน ยามผลิใบอ่อนใสในท่ามวัน ตราบสิ้นขวัญปลิดปลิวลิ่วลอยลง พรายพรมพื้นพสุธา พี่พุดรักใบไม้ดอกไม้ต้นไม้ค่ะ และ หวังใบไม้ในวันแสนงาม จักประดับใสให้โลกไพรได้เขียวชื่นนะคะ ปีใหม่สำหรับใจพี่พุด ยิ่งดายเดียวขึ้นทุกปีค่ะคนดี ด้วยคิดว่าดวงชีวีคนเรา ก็เท่านี้ก็เท่านั้นค่ะ แค่ ตราบใดเรายังมีลมหายใจ ก็จงเพียรสร้างฝัน ปันดีปันพลี ใจดวงดี น้ำใจแสนงาม แด่มิ่งมิตรน้องพี่ และคืนทุกสิ่งที่มีแด่โลกค่ะ ในวันหนึ่งค่ะ น้องใบไม้ พี่พุดกราบพระนะคะ ให้ความดีที่น้องเคยกระทำไว้ ได้เป็นพรย้อนคืนให้น้อง แสนมีความสุขนะคะในทุกๆวัน ตลอดไปค่ะ รักมาก
4 มกราคม 2549 11:40 น. - comment id 551044
มาหวัดดีปีใหม่พี่พุดฮะ ปล. ชอบสาวอินเดียวนั่นจัง สังเกตว่าพี่จะชอบสาวอินเดียเนี่ยนะ
4 มกราคม 2549 11:41 น. - comment id 551045
.. .. .. ... ไปส่งท้ายปีเก่า.. ต้อนรับปีใหม่ ด้วยการ ทำทาน รักษาศีล(แปด) และเจริญภาวนา ทำใจให้ใส เอาบุญใสใส มาฝากพี่พุดคนดีนะคะ สุข สด ชื่น สมหวัง..ตลอดปี.. และตลอดไป..ขอให้แข็งแรง นะคะ. .. .. ..
4 มกราคม 2549 12:00 น. - comment id 551059
สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่พุดสุดรัก ปีใหม่ก็ขอให้พบแต่สิ่งดีงามนะค่ะ รักพี่พุดค่ะ...
4 มกราคม 2549 16:56 น. - comment id 551149
สวัสดีปีใหม่ค่ะ...พี่พุด......