ใจเจ้าดวงดอกไม้..ซ่อนงามให้อยู่ณ..ที่ใด..!

พุด


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html
(แต่ปางก่อน)
.............


กับ..
วันปลายฝนต้นหนาว
ที่..
อากาศหม่นมัวเทาทึมทอดทับ
ไปทั่วทั้งอำเภอเล็กๆไกลปีนเที่ยง
ที่มาบัดนี้..
กลายกลับเป็นเมืองอันเรืองรุ่งด้วย
พลังกระทุ้งจากนักท่องเที่ยวต่างชาติ
ที่มีเงินงามมาใช้งามเงิน
ที่ดาหน้าดารดาษจากหลายชาติหลายภาษา
มาจากทั่วทุกมุมหล้ามุมโลก
ที่บ้างอาจจะหนีโศกหนีเศร้า
หนีรานร้าวหนาวรุก
มาเติมสุข..ฤามาเพิ่มทุกข์ทุกรสชาติ
ให้มิเสียชาติเกิดก็มิอาจจะรู้ได้


อีกครา..
ที่โลกตรงหน้าผมสว่างไสว
ราวมีดวงดอกไม้ไพรแสนหวาน
มาบานตระการณ..กลางบึงใจบึ้งใจ
ทั้งๆที่อากาศรายรอบ
และดวงใจผมแสนเหนื่อยล้าและหม่นมัว
พอกันกับสายฝนแลลมบนปนฟ้าสลัว
ที่กำลังพัดพราย
ให้..
อวลดอกไม้ไทยชิดใกล้ริมหน้าต่าง
พากันพร่างกลิ่นตรลบหอมอบอวลไปทั่ว...


เพราะ
เธอ..นั่นไง..ผู้หญิงในเงาใจผม
กำลังเยื้องกรายมาในชุดผ้าถุงลายดอกไม้สีฟ้าแจ่ม
และ...
ผมเอง...ที่เติมแต้มให้ในภาพจริงนั่น
มีดวงดอกลั่นทม
หรือไม่ก็...
ชบาแดงทัดริมเรียวแก้มแซมผม
อย่างในมโนนึก
เมื่อย้อนรอยรำลึก
นึกถอยหลังไปถึงเมื่อครั้งแรกที่ได้พบเธอ


เธอ..
ที่ผ่านเผลอหายไปกับกาลเวลา...
มานานแสนแสนนานราวชั่วกาลกัป์ปกัลป์
ฤาสักร้อยพันปี
ที่พรากลาจากชีวาชีวิตผม
ทิ้ง...ให้ใจหมองหม่น
ทนอยู่กับการรอคอยที่ดูราวกับไม่มีวันสิ้นสุด....


หาก...
แล้ววันนี้เธอคนดี ก็กลับมา
กับฟ้าแสนเศร้าพราวด้วยฝนฉ่ำ
ด้วยลมพายุที่พัดคลื่นในทะเลขวัญแห่งหอมห้วง
ให้ยิ่งรุนแรงน่ากลัวในรอบหลายสิบปี


เธอคนดี..
ที่คล้องสายสร้อยลายหอยงาม 
และ...ตามติดมาคือรอยยิ้มพริ้มพักตร์
มีเสน่ห์ตามแบบฉบับลีลาเธอ...
ที่ใครยากจะเลียนแบบได้
คล้าย..
มีหนึ่งเดียวในโลก..
ไม่ว่าวิธีพูดจา
ฤาว่าทัศนในการมองโลกแลวิถีชีวิต
รวมทั้งวิธีแผกคิดฝากคำ


เธอ..มาติดต่องาน..เรื่องที่ดินเธอ
ที่วันนี้มีมูลค่ามหาศาล 
หากเทียบกับหลายปีที่ผันผ่านไป
ที่เธอเคยเล่าใครๆว่าเธอแสนซึ้งค่า
และ..
กราบขอบพระคุณฟ้าดิน
ที่ทรงมีเมตตาเปิดดวงตาสวรรค์ประทานพร
เป็นของขวัญของกำนัลให้แด่เธอ


ผู้เชื่อมั่นศรัทธา
และ..
แสนกตเวทิตาต่อแผ่นดินเกิด
ที่พร้อมทำความดีพลีใจให้แด่ทุกผู้คนที่ยากไร้
อย่างไร้ร้องขอ มานานวัน..
ปันพลีมานานหลายปี
จน..
บางคนบางใครที่แสนเป็นห่วงเป็นใย
ที่ไม่เข้าใจถึงความคิดเธอ


มักต่างพากันเตือนว่า
สักวันทุกอย่าง
ที่หมายถึง..
ความหวังอันพริ้งพราย
แสนสุขสบายแสนงาม..พร้อมเงินดี
จะ..
หลุดผลอยลอยพลี ไปต่อหน้า 
หากว่าเธอใจดี มีเมตตา
และกรุณาปรานีต่อทุกชีวี
ที่ชิดใกล้อย่างมิมีวันสิ้นสุดเช่นนี้


หากเธอ  ..
ก็เพียงแต่เก็บคำและคำปรารถนาดีไว้ในใจ
เธอ..มิตอบโต้ผู้ใด
ด้วยใครเล่าจะเข้าใจถึงงามดวงใจใครเล่ารู้นี้
และ..
สัจจะธรรมอันแสนยิ่งใหญ่
ที่เธอสัมผัสได้ด้วยพลังแห่งจิตวิญญาณ
ที่เธอเองเคยเพียรพยายามพลีบอกบางคน
และ...
เพียรสอนผมเสมอมา
ให้รู้คุณค่า ฟ้าดิน ศรัทธาอย่ารู้สิ้นสร้างพลังบุญ
ที่จะกลับมาน้อมหนุนนำ
ให้ ก่อเกิดคำล้นค่า
 คำที่ว่า*ยิ่งให้ยิ่งได้*ราวสายธารปิติเกษม
ให้ชีวิตได้พบเพียงความอิ่มเอมในทุกสิ่ง


ผม...คิดหนัก
คิดศรัทธารักภักดิ์เธอ
และ..
แน่นอนหนนี้
เธอหวนย้อนคืนมา
สอนสัจจะธรรมผมอีกคราครั้ง
เพราะผมย้ายกลับมาในตำแหน่งหน้าที่สำคัญ
ที่มีผลประโยชน์นับร้อยล้านพันมากองวาง
ให้จัดการตรงหน้า
มีแผ่นดินทุกธุลีหล้าแห่งเกาะสวาทหาดสวรรค์นี้เป็นเดิมพัน
มาทายท้ามาทดสอบความโลภ 
ฤาเมามันส์ในมนต์มายาเงิน..อันได้มาโดยมิชอบ
หากคิดจะประกอบกรรมทุจริตคอรัปชั่น
หาก..
มิอายฟ้าดินสิ้นแล้วซึ่งคุณธรรม


ผม..งงงันเมื่อดวงตาสวรรค์ราวรับรู้
ราวจัดสรรส่งเธอมาราวจับวาง
ให้มาเคียงข้างได้พบเจอ
 หลังจากที่ผมหลงละเมอ
รอวันฝันเก้อ..มิเป็นจริงมาแสนนานมานานแสน
ในทันที่ที่...
ผมถูกย้ายมารับตำแหน่งราวฟ้าดินแกล้งมาเตือนสติผม


หัวใจผม..ในนาทีนี้ ในวันนี้...
จึงอลวนไปด้วยคำถาม
คอยย้ำถึงผิดชอบชั่วดี
ให้มีคุณธรรม...
ว่า....
ผมนั้น..จะเลือกทางเดินชีวิตไปในทิศทางไหน
ที่จักตราจำไปทุกภพชาติ
หากพลาดผิด...ราวมีนรกรอ
หรือ..
จะขอรวยแค่ชาตินี้... ยอมพลีสิ้นศักดิ์ศรี
และทุกอย่างในชีวีเพราะน้ำเงินงาม
ยอมขายแม้เกียรติยศ
ขายคำว่าสุภาพบุรุษชายชาตรี
ผู้รักชาติแสนทรนง คงมั่น ..
อันจักไม่ยอมทำสิ่งชั่วสิ่งเลว
เพียงให้เปลวเงินลามไหม้ 
คล้ายตายก่อนตาย...ด้วยความรู้สึกอัปยศและสำนึกผิด
ไปตราบชั่วชีวิตนี้ ที่ยากย้อนหวนคืนให้แก้ตัว..แก้ใจ..


ผม...นอนฝันค้าง
ถึงร่างที่ผมได้พบ
 ได้รัดร้อยด้วยแรงรักแรงศรัทธาภักดี
ในราตรี..
วันที่เธอคนดีคืนหลังกลับมาสู่อัอมขวัญอ้อมใจ
ที่เธอมิได้ผลักไส 
หาก..
ในอ้อมใจอ้อมกอดนั้น
ผม...รู้ดีว่า..
เธอเพียงพลีให้ผมราวพี่ชายคนดี
มิได้หมายลามถึงความหวามไหว
ไปในทางสวาทหวามเสน่หาตามลีลาพระเอกนางเอก
ที่เธอเสกให้มีตัวตนขึ้นมา...


ให้มารับลีลา เพื่อให้เรื่องราวสวยงาม
 ในท่ามโลกแล้งไร้รัก
ไร้กระทั่งน้ำใจภักดิ์ไร้การไยดีซึ่งกันและกัน
ที่จะเอื้อโอบฝันและปันพลี 
เพื่อ..
ฝากสิ่งที่แสนดีแสนพิเศษพิสุทธิ์ให้แสนงดงาม
ในท่ามความสับสนของผู้คน
ที่..
แสนเหงากมลหลงเเหว่ว้า อย่างน่าเห็นใจ
อย่างน่าเข้าใจ...
ที่สัมผัสที่ให้ด้วยใจละเมียดละมุนนั้น
ไม่ว่าจะกอดผู้ใด ใครก็ตามคือการหยิบยื่น
ความเอื้ออุ่น ให้รู้รักละมุนเป็นดั่งพลังใจ
ปลอบประโลม...


ผม...แสนฉงนว่าทำไมหนอ
ฟ้าดินที่นี่..
จึงพลีเมตตามากรุณาส่งเธอมาในทันทีทันใด
เพื่อเหตุใดไฉนเล่า
ฤา....
ให้สาวเจ้ามาพลีฝากค่าคำ
ที่ณ..บัดนี้ กำลังตอกย้ำให้ผมสับสน


และ..
กำลังตั้งคำถามกับใจตนเองว่า
ผมจะเลือกชีวี
ที่มีเกียรติยศศักดิ์ศรีแบบข้าแผ่นดินผู้สัตย์ชื่อ
ถือมั่นในความถูกต้อง
หรือ..
เลือกที่จะร่ำรวยด้วยเปลือกนอก หลอนลวงหลอกโลก
หาก..
ฝังรากโศกเศร้าลึก
ราวมีนรกอยู่ณภายในใจ นานปี
และจนตราบชีพนี้จะลาลับ ดับดวง..
ที่จักไม่มีวันจะลาล่วงเลือนลืม..


ฉะนั้น..
ผม..จึงนอนตื่นด้วยฝันค้างในทุกค่ำคืน
กับ..
ความทรงจำหวานชื่นดายเดียวเดียวดาย
ในท่ามราตรี..
เมื่อ..
คิดถึงความดี ความงาม
ที่เธอเพียรพยายาม
ค่อยๆมาฉุดรั้ง
ให้ผมตระหนักถึงคำว่า
*ค่าของคนนั้นอยู่ที่ผลของงาน*
ที่ฝากความดีพลีความยุติธรรม
ไม่ล่วงล้ำรับสินบน 
เกิดมา มีกมลบริสุทธิ์
ให้สมกับเป็น..*ข้าแผ่นดินในถิ่นพุทธ*
ได้เกิดมาในร่มธรรมแสนพิสุทธิ์ใส


 และ..
ในร่มฉัตรเพชรอันแสนยิ่งใหญ่
ไสวเย็นดับโลกร้อนให้พสกนิกรเย็นพระบารมี
ไปทั่วทุกหย่อมหญ้า
ราวหยาดน้ำพระทัยดั่งน้ำฟ้า 
ดั่งสายฝนที่ละหลั่งรินดับแล้งไร้
หมายให้ชื่น ให้ฉ่ำ เลิกระกำระทม
เป็นสิ่งที่ทั่วหล้าโลก 
แลสิ้นทั้งฟ้าดินอินทร์พรหม 
ต่างชื่นชมแซ่ซร้องในพระบารมี
ที่..
นับเนื่องมาถึงวันนี้ ครบหกสิบปีแล้ว..
*ที่ได้ทรงครองแผ่นดินโดยธรรม..*


และนั่น..
คือวาสนาบุญญาบารมี
ที่ผมนี้ควรจะเดินตาม*รอยเท้าพ่อ*
และ..
มิขอทำผิดคิดทรยศต่อชาติ
อันคือ..ความพินาศย่อยยับอีกยาวไกล
ที่จักฝังรากลึก


ให้ควรเปลี่ยนทัศนคติใหม่
ให้สร้างจิตสำนึกไทย
ที่เราควรเพียรปลูกฝัง
ให้..
ลูกหลานหลานเหลนโหลนไทยในภายหน้า
ได้กระทำดำเนินรอยตาม
ให้..
รู้รักความสงบงาม วิถีไทยวิถีทุ่ง 
ให้ยังคงมีทุ่งข้าวรวงเรียว
ไว้เลี้ยงผู้คนเพื่อก่อเกื้อกมลให้
รู้ค่าผืนดิน 
มิสิ้นสามัคคีมี..ความสมถะรู้พอดีพอเพียงเพียงพอ


ไม่ตกเป็นทาสประเทศนานาอารยะวัตถุ
รู้อยู่รู้รักธรรม..ธรรมชาติ 
แสนฉลาดล้ำ..แบบมีวิจารณญาณ
ให้..
กุลบุตรและกุลสตรียังคงรักวิถีไทยโบราณ
ยังงามพร้อมด้วย
ความรู้นอบน้อมถ่อมตน 
มีน้ำใจมีความอบอุ่นละมุนละไม 
อ่อนโยนอ่อนหวานแบบ ไทยไทย
 ที่ใครใครมา..ถึงเรือนชานยังต้อนรับ
ให้แขกทั้งไทยเทศ 
ได้รับความประทับใจ..
*จากรอยยิ้มอันแสนซื่อใส*
และชื่นใจ 
ในวิถีวัฒนธรรม ประเพณี..
อันเน้นย้ำเพียงความสงบสุข
ไปทุกยุคทุกสมัย ให้ยาวยืน.... 
ให้ชื่นใจไปนานเนานิรันดร์...


และ..
นี่คือ....
*ปณิธาณและความฝันอันสุงสุด*
ที่ผม..ได้รับ...มาจากนางใจนางในฝัน
จากมหัศจรรย์รักสิบห้าปีที่รอคอย..
อย่างมิน่าน้อยใจ
ในโชคชะตาฟ้าดินสิ้นอินทร์พรหมเลย..ทีเดียวเชียว..


มาตรแม้นว่า
 เราจะมิได้เกิดมาเพื่อครองคู่กัน
หาก...
เพียงจิตเรานั้นจะพันผูก
มาปลูกช่อแตกกอรัก 

ประดุจดั่งให้น้ำค้างธรรมรินรด
 ให้โลกนี้และจิตวิญญาณเรา
ที่จักล่วงเลยลาผ่านภพ
ยิ่งงดงามหมดจด...ปิติเกษมเกินค่ายิ่งกว่าเดิม...!
...............................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html
แต่ปางก่อน รณชัย-อัจฉพรรณี
ช....รอ คอย เธอมา แสน นาน
ทรมาน วิญญาณ หนักหนา
ระ ทม อยู่ใน อุ รา
แก้วกานดา ฉันปองเธอผู้ เดียว
ญ....เธอเอย แม้เราห่างกันแสนไกล
ชาย ใด ดวงใจฉันไม่แลเหลียว
รัก เธอ แน่ใจจริงเชียว
รัก เธอ รักเดียว นิรันดร์
ช...แม้ มี อุปสรรค ขวาก หนาม
ญ...ขอ ตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน
ช....จะชาติไหน ไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน
ญ...ดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ
ช-ญ....คง เป็น รอยบุญมาหนุน นำ
รอย กรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
ให้ เรา ได้มา เจอะ เจอ
ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย
ช...แม้ มี อุปสรรค ขวาก หนาม
ญ...ขอ ตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน
ช...จะชาติไหน ไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน
ญ...ดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ
ช-ญ.... คง เป็น รอยบุญมา หนุน นำ
รอย กรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
ให้ เรา ได้มา เจอะ เจอ
ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย
				
comments powered by Disqus
  • ฉางน้อย

    22 ธันวาคม 2548 22:26 น. - comment id 548701

    ..... พี่พุดน๊า เอารูปฉางน้อยมาใส่อีกแล้วน๊าคะ 
    
    บอกหลายครั้งแล้วน๊า ว่าอย่าเอามาใส่ในนี้ อายคนเขานี่คะ 
    
    ไหนพี่บอกว่า จะไม่เอามาใส่ไง รูปฉางน้อยน่ะคะ  
    
    ไหนพี่พุดบอกว่า พี่จะเก็บไว้ดูคนเดียวไงคะ 
    
    กิ๊วๆๆ ไปแระ ก่อนจะโดนเขกหัว 55546.gif46.gif
  • เจ้าพานทองหมายเลขสี่

    23 ธันวาคม 2548 02:42 น. - comment id 548729

    3.gif
    
    อ่านซะเพลินเลย
  • พุดไพร

    23 ธันวาคม 2548 15:03 น. - comment id 548830

    16.gif29.gif36.gif
    ฝากไว้ในงานคุณแก้วค่ะ
    
    เพียงน้ำคำดั่งน้ำค้างกลางใจแก้ว
    ก็วับแวววับวาวราวอัญมณีใส
    ดั่งเพชรพรายฉายฉายอัญมณีใจ
    ส่องไสวนำทางธรรมน้อมนำดี
    
    นะคนดีนะที่รักอย่าพักช้า
    พร่างรจนาระรินรักพลีชีพนี้
    ปลูกต้นใจให้น้ำรักด้วยภักดิ์พลี
    สร้างความดีตายก่อนตายนะสายใจ
    
    เธอคือขวัญกลางใจแสนหวานหอม
    เธอคือพะยอมไพรแสนงามพิสุทธิ์ใส
    เธอคือตะวันอันอุ่นเอื้อให้พลังใจ
    เธอคือใคร..ใครคือเธอ..เผลอรักแล้ว
    ผลอภักดิ์แล้ว..!
    
    มากราบขอบพระคุณ
    คุณแก้วนะคะที่น้ำใจแววประภัสสร
    ราวน้ำค้างแก้ว
    เกือ้กมลให้พุดพัดชามา
    อย่างมิขาดสาย
    ดั่งคล้ายพระพิรุณดับแล้งไร้
    ได้รับน้ำรักมารินรดจากใจ
    ที่แสนสวยใสแสนดีดั่งนามค่ะ
    
    พุดกราบด้วยรักคารวะศรัทธายิ่งแล้วค่ะ
    36.gif29.gif
  • แม่ดวงดอกพุดไพรใจสาวนา

    23 ธันวาคม 2548 15:07 น. - comment id 548831

    16.gif36.gif10.gif
    ฝากซึ้งใจในงาน
    *ความตายมิไกลเลย*
    ของน้องกวีปกรณ์น้องชายที่แสนรัก
    ........
    
    คนดี
    พี่พุดนั่งเรือเร็วฝ่าพายุมา
    แบบเห็นเพียงน้ำไร้ฝั่งฝัน
    กับคลื่นที่โยนม้วนตัวมารายรอบ
    ที่แสนใหญ่ยิ่งนัก 
    น่ากังวลนักในรอบหลายปี
    และ
    กับเครื่องบินที่ร่อนลงมิได้
    มองลงไปมีเพียงม่านหมอกหม่น
    จนคนทั้งลำนั่งเงียบกริบ
    
    หากดวงชีวีพี่พุด
    ก็นิ่งสนิท
    ให้จิตจับกับสมาธิ
    ที่เพียรพลีคิดถึงสิ่งแสนดีแสนงาม
    ราวกำลังอลยในท่ามสวรรค์วิมาน
    ผ่านภพภูมิเบื้องบน
    และ
    หากนาทีนั้น
    ดวกมลพี่พุดแตกดับ
    พี่พุดก็พร้อมพลีให้ร่างรัก
    ที่ว่างเปล่ามิยึดมั่นถือมั่นและ
    ไร้พันธนาห่วงใด..นั้น
    ได้อยู่ในเงื้อมหัตถ์แห่งสวรรค์ค่ะ
    
    รักมากค่ะน้องรัก
    ซึ้งใจนักน้องชายคนดี
    ที่เพียรพลีรจนางานงามธรรมทานค่ะ
    
    36.gif16.gif10.gif
    และสำหรับน้องพานทอง
    ที่ตามติดมาให้กำลังใจน้ำใจพี่พุดไพรค่ะ
    
    คนดี
    พี่พุดเพิ่งไปงานบวชพระมา62รูปค่ะ
    เป็นภาพงามมากค่ะในท่ามลานธรรม
    ราวลานทองผ่องผุดด้วยแสงสงฆ์ในจีวร
    คนดี
    และ
    สิ่งที่เราทุกคนเพียรพลีคือ
    รักษาศีล
    แล้วศีล
    จะรักษาปกป้องคุ้มครองเราเองค่ะ
    โดยมิต้องบนบานสวดอธิษฐานภาวนา
    ขอให้พระคุ้มครอง
    
    ขอเพียงให้เรามีสติมีสมาธิ
    มีปัญญาไปในครรลองครองธรรม
    นำมาน้อมนำใจให้ใฝ่บุญ
    และ
    ยอมรับได้ในทุกวิบากรรมเก่า
    ที่คือเงาตามมาให้เราชดใช้ค่ะ
    และ
    จงคิดดีพูดดี ทำดี คบคนดี ไปในสถานที่ดี
    ก็จะมีเพียงพร 
    อันจะคอยเป็นดั่งฉัตรแก้วกางกั้นเกศ
     ให้ทุกเพทภัยมลายค่ะ
    
    36.gif16.gif10.gif
    
    รักล้นใจ
  • พี่พุด ภาคน่ากัวอิอิ

    23 ธันวาคม 2548 15:10 น. - comment id 548832

    14.gif10.gif
    ฝากในงานน้องดาวอังคารค่ะ
    ชื่อ*พร้อมยอมเป็น
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem84480.html
    
    พร้อมยอมเป็นภูติผีนรกยามอกไหม้
    พร้อมพลีกายตายทั้งเป็นให้เห็นเห็น
    อย่าหวังเลยจะพบสุขทุกภพชาตินะเนื้อเย็น
    เพราะเราเป็นคู่พิฆาตพิสวาทวาย..
    ...........
    ว่าตามกลอนนะคะ
    แบบนาทีที่สุดเสียใจ
    หากวันคืนผันผ่านไป
    คงต้องไปอ่านงานนี้นะคะอิอิ
    
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem84520.html
    
    14.gif16.gif
  • พุดไพร

    23 ธันวาคม 2548 15:12 น. - comment id 548833

    16.gif10.gif
    ให้คุณทิกิในงาน
    เขียนกลอนเพื่อสำราญ
    
    
    รจนากลอนหวานผ่านโลกเศร้า
    แม้นเหน็บหนาวดวงใจไร้ใครเห็น
    ฝากความดีพลีใจภักดิ์รักระบายรจนาทุกเช้าเย็น
    เพียงแค่เป็นนักอยากจะเขียนเพียรฝันค้าง..
    มิอ้างว้าง..ด้วยเรายังมีกันและกัน..ตราบชั่วนิจนิรันดร..
    
    
    36.gif16.gif10.gif
  • พี่พุดไพร

    23 ธันวาคม 2548 15:17 น. - comment id 548835

    36.gif16.gif10.gif
    ฝากให้
    น้องเพชรพรรณรายในงาน
    ต้นราชาปลายยาจกค่ะ
    คนติดดินตรงกลางไม่ราชาแลยาจก
    ยามย่างยกเหยียบไปในผืนหล้า
    เตือนใจตนเพียรทำดีตราบชีพนี้ยังมีเวลา
    มรณาคือสิ่งแท้แน่นอนนัก
    
    จนหรือรวยใช่ตามติดจิตไปได้
    ธรรมทานให้ผองเพื่อนคนที่รัก
    รักและรักให้และให้นะที่รัก
    สิ่งทายทักก่อนหลับตาในหัตถาพรหม...คือกมลบุญแสนเอมอิ่มปิติใจ...
    
    รักมากค่ะน้องชายคนดี
    
    
    .........
    36.gif10.gif16.gif
  • พี่พุดไพร

    23 ธันวาคม 2548 15:19 น. - comment id 548836

    36.gif16.gif10.gif
    ฝากปลอบประโลมใจ
    ในงานน้องนางสาวใบไม้
    *ไม่เจียม*ค่ะ
    
    ล้างให้ออกล้างให้ออกจากความคิด
    อย่ายึดติดรักเพียงผ่านหวานฤาขม
    เชื่อพี่สิคนดีอย่าตรอมตรม
    รักระทมสวดน้ำคว่ำขัน..สวรรค์ลา
    
    รักเกิดได้ดับได้ใช่ไหมเล่า
    อย่าก่นเศร้าเฝ้ารออาทิตย์อุษา
    เริ่มต้นใหม่กับใครสักคนนะดวงชีวา
    คนรู้ค่าเนื้อคู่ผู้รักเรา!36.gif16.gif10.gif
    
    
    
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1936.html
    ล้างใจ อนันต์ บุญนาค 
    
    เพราะเขาที่ทำให้เธอต้องช้ำใจ
    ฝังแน่นจมลึกในใจอยู่นาน
    ฉันหวังให้เธอทำใจให้ลืมพ้นผ่าน
    แต่มันไม่มีวี่แวว
    ล้างให้ออก ล้างให้ออก
    ขอล้างใจเธอจากเขาให้ออก
    ล้างให้ออก ล้างให้ออก
    ขอล้างใจเธอจากเขาให้ออก
    คิดถึงห่วงใยหวังดีจะทุ่มเทให้
    แถมรักหมดใจล้างใจให้เธอ
    ถึงแม้ไม่สนก็ตามแต่ใจของเธอ
    ให้เธอได้ตัดสินใจ
    ล้างให้ออก ล้างให้ออก
    ขอล้างใจเธอจากเขาให้ออก
    ล้างให้ออก ล้างให้ออก
    ขอล้างใจเธอจากเขาให้ออก
    เห็นเธอซึมบ่อยบ่อยฉันก็เลยกร่อยกร่อย
    จะปล่อยเธอไว้ได้ยังไง
    ล้างให้ใจหมดจดลบให้เขาจางไป
    ล้างใจเธอด้วยหัวใจฉันเอง
    ดนตรี
    เห็นเธอซึมบ่อยบ่อยฉันก็เลยกร่อยกร่อย
    จะปล่อยเธอไว้ได้ยังไง
    ล้างให้ใจหมดจดลบให้เขาจางไป
    ล้างใจเธอด้วยหัวใจฉันเอง
    ล้างให้ใจหมดจดลบให้เขาจางไป
    ล้างใจเธอด้วยหัวใจฉันเอง
    ลบรอยบาดแผลร้ายจากใจเธอ36.gif16.gif10.gif
    
    
    
    
    
    กอดน้องน้อยให้คลายหนาวใจ
    นาทีนี้ใน้อมขวัญในอ้อมใจแล้วค่ะ
    
    รักห่วงใย ห่วงใจมากกกกกกก
    พี่พุด
    36.gif16.gif10.gif
  • พี่พุดไพร

    23 ธันวาคม 2548 15:24 น. - comment id 548840

    36.gif16.gif
    
    ฝากในงานน้องextreme life
    การรอคอย
    
    
    ขวัญรอเธอคนดีมาวันนี้สามปีแล้ว
    รอดวงแก้วแววหวังจักฉายฉาน
    หากยิ่งรักik;ยิ่งรอรอรรอรอไร้กัป์ปกาล
    เธอไปหวานอยู่กับใครก็ไม่รู้..!!!!!!!
    36.gif10.gif16.gif
  • พี่พุด

    23 ธันวาคม 2548 15:30 น. - comment id 548842

    16.gif36.gif
    แด่น้องฉางน้อย
    ดีใจที่เข้ามานะคะ
    ภาพเซ๊กซี่ค่ะ
    เพราะบางที่พี่พุด
    อยากอวดความเป็นผู้หญิ้งผู้หญิง
    ที่สวยหวานประดุจดั่งดอกไม้บาน
    ให้โลกสราญใจค่ะ
    
    ขอโทษนะคะ
    ที่น้องเกิดมาสวย
    เลยช่วยไม่ได้ค่ะ
    ที่พี่พุดอยากให้ชายและโลกรับรู้อิอิ
    
    รักค่ะ
  • พุดไพร..ใจสาวนา

    23 ธันวาคม 2548 15:38 น. - comment id 548845

    16.gif36.gif
    แด่คุณก่อพงษ์ในงาน
    *เหมันต์ไหน ก็ บ หนาว ::
    .............
    
    มารับฟังเรื่องราวแห่งความหนาว
    หากทว่า
    แสนอุ่นใจด้วยได้รับไมตรี
    ไออุ่นอันโอบเอื้อ
    จากอ้อมกอดมวลมิ่งมิตรน้องพี่
    ที่ราวมามาพลีรัดร้อย
    เป็นดั่งผ้าผวยผืนน้อยผืนนุ่ม
    คอยคลี่คลุมห่มใจ
    ด้วย..
    สายใยสายใจรัก
    มากับสายลมไพรในฤดูเหมันต์
    ที่กำลังพัดพรูมาพราวเนื้อนวล
    ณ..นาทีนี้แล้วค่ะ
    
    ด้วยรักคิดถึงค่ะ
    16.gif36.gif
  • พุด

    23 ธันวาคม 2548 15:46 น. - comment id 548848

    16.gif36.gif
    พลีรักจากใจให้คุณมารแมงมุมในงาน
    *โชคชะตาวาดให้ใจไร้จำ*
    
    
    สิบห้าปีที่รอคอยคนเคยรัก
    ผ่านแค่ทักรู้เก็บงำช้ำคิดถึง
    ไม่น่าเชื่อเลยว่ารักจากใจคนโบราณแสนลึกซึ้ง
    ถึงคะนึงให้ตายอย่าหมายเชย..!
    
    มาวันนี้สามปีแล้วรอแก้วภักดิ์
    คงเพียงรักเพียงพูดรู้อยู่เฉย
    ให้เพียงดีเพียงงามมิหวังเชย
    ชีพลาเลยฝากเพียงภักดิ์คือรักแท้..!
    
    จำภาพคุณมารแมงมุม
    ที่แสนนุ่มนวล
    ในภาพผมยาวสลวยได้ติดตาตรึงใจค่ะ
    หวัง..
    ด้วยใจรักปรารถนาดี
    
    หนาวเนื้อคงมิหนาวใจนะคะ
    ต้องมีใครคนดีในดวงใจสักคน
    ให้ไออุ่นโอบเอื้อ
    เพื่อรักแท้..มิแพ้ใจค่ะ
    .............
     ด้วยรักคิดถึงมากค่ะ
    36.gif16.gif
  • พี่พุด

    23 ธันวาคม 2548 16:01 น. - comment id 548853

    10.gif16.gif36.gif
    ฝากด้วยดวงใจซึ้งยิ่งในน้ำใจไมตรี
    น้องCompletely(โอเล่)
    ในบทกวี*ใบไม้*
    ที่แสนชิดใกล้จิตวิญญาณ
    ดอกพุดไพร ดอกไม้ในดวงใจนี้ค่ะ
    ที่หยั่งรู้ดีจากจิตต่อจิต
    มิผิดคนผิดคำค่ะ
    .........พี่พุดซึ้งใจในน้ำใจน้อง
    ในหลายผลงานพี่พุด
    ที่น้องมิเคยหยุดเพียรพลีให้น้ำใจรักค่ะ
    
    นาทีนี้
    พี่พุดมีเวลา
    และทันพอที่จะอ่านบทกวีเหว่ว้า
    หากงามแสนงาม
    ในท่ามโลกนี้ที่แสนมากมีผู้คน
    สับสนเหงาเปลี่ยว
    เหลียวไปไม่มีอ้อมกอดอ้อมใจ
    ใครสักคนพอเอื้ออุ่นโอบให้หนาวเหน็บ
    ในใจคลาย
    
    คนดี
    พี่พุดรักน้องมากกกก
    เกินกล่าวค่ะ
    และ
    เกินค่าคำ
    เพียงฝากล้ำล้นใจดวงใจพี่พุด
    ไปตราบชั่วนิจนิรันดร์
    ในถนนสายฝันสายดอกไม้หอมนี้
    ที่พี่พุดเพียรพลีฝาก
    เพียงความดีความงาม
    ซึ่งคือ
    ปณิธาณใจดั่งความฝันแสนสวยใสบริสุทธิ์
    ในโลกบรรณพิภพที่พี่พุดแสนรัก
    
    น้องคือคนหนึ่งในถนนสายฝัน
    ที่พี่พุดจะตรึงจำมิมีวันเสื่อมคลายค่ะ
    
    ด้วยรักมากกก
    
    
    36.gif16.gif10.gif
  • พี่พุด

    23 ธันวาคม 2548 21:48 น. - comment id 548912

    36.gif10.gif16.gifคนดี
    พลีให้*ดอกข้าวในงานเช่นนั้นเอง*
    
    นาทีนี้
    พี่พุดเพิ่งมีนังสือแสนงามจิตค่ะตรงหน้า
    อนุทินภาพพุทธทาส100ปี
    นี่คือชื่อเรื่องค่ะ
    และ
    พระบรมสารีริกธาตุพระอรหันตธาตุ
    เป็นภาพปฎิทินค่ะ
    และ
    ทันทีที่พลิกดู น้ำตาปิติเกษมในดวงใจพีพุด
    ก็ราวพร่างพรูอยู่ณ..ภายใน
    ด้วยแสนซึ้งใจจนเหลือกล่าวแล้วค่ะ
    
    พีพุดดีใจนะ
    ที่ดอกข้าว
    หันมารจนางานงามธรรมทาน
    อันราวแสงเทียนส่องสว่างณ..กลางใจ
    นำทางใจหลายๆดวง
    ให้รู้ทิศทางที่จะก้าวย่าง
    เดินไปในเส้นทางตามรอยพระพุทธองค์
    มิหลงทางอย่าง
    สว่างสะอาดสงบค่ะ
    
    ปีใหม่..
    พี่พุดอาจจะไปถือศีลที่วัดค่ะ
    สามวัน หากไม่มีเรื่องกระทันหันให้ต้อง
    ไปไม่ได้นะคะ
    
    แค่คิดก็งามจิตแล้วนะคะ
    เคาน์ดาวน์ด้วยดวงจิต
    ยึดนิมิตแห่งธรรมสอนสัจจะใจ
    ภายในวัดที่แสนสงบสงัดอย่างที่สุด
    ให้มิหลงยึดมั่นถือมั่น
    ในมายากับวันคืน
    ในโลกหล้า
    ที่กำลังพาชีวีเราค่อยๆลาล่วงไปทีละนิด
    ละน้อยอย่างยากถอยคืนค่ะ
    
    และ
    ก็จักเป็น*เช่นนั้นเอง*
    เมื่อ
    วันคืนผันผ่านไป
    จาก
    วันเป็นเดือน..เป็นปี..
    และ
    หลายๆปี
    จนดวงชีวี
    จะจบด้วยวัฎฎะอนิจจังสังขารา
    อย่างฝืนประกาศิตดินฟ้าชะตาพรหมมิได้
    อันคือเกิดแก่เจ็บตาย
    
    ใครจะรู้..
    ว่าวันมรณาวันไหน
    และ
    ประตูแห่งการนิทรานิรันดร์บานไหน
    วันไหนจะเปิดรอรับ
    
    ขอเพียงเราเพียงเพียร
    เตรียมจิตให้ถึงพร้อม
    น้อมพลีใจให้ใสว่างไสวกระจ่างงาม
    อย่าง..ที่ควรเป็น....เช่นนั้นเองค่ะ
    
    รักมากค่ะ
    
    
    36.gif16.gif10.gif
  • ดอกข้าว

    23 ธันวาคม 2548 21:59 น. - comment id 548918

    36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน