แอ็ปเปิ้ล

7 ธันวาคม 2548 12:19 น. - comment id 544362

อ่านจบแล้ว พูดได้คำเดียวคะ ทึ่งมาก...
เป็นความรักที่เสียสละมากเลย แม้จะเศร้า แต่ก็งดงามเสมอ

คิดถึงพี่ใบไม้จังเลย  แว๊ปไปหม่ำก่อนอย่าหนีไปไหนนะ เดี๊ยวจะมาคุยด้วย อิอิ

มีคนแอบนินทาล่ะ หุหุ เข้าเอ็มมะได้เหรอ วันนี้กลอนสั้นนะ อิอิ หนีดีกว่าเด๊วโดนเตะ

แม่จิตร

7 ธันวาคม 2548 12:48 น. - comment id 544369

จากต้นกล้าเติบใหญ่แผ่ใบร่ม
หญ้าคอยชมใบไม้อย่างใจจ่อ
หวังวันหนึ่งใบไม้ไว้ใจพอ
หญ้าจักขอเคียงคู่อยู่นิรันดร์

แล้วถึงกาลผลัดใบของไม้ต้น
หญ้ารอจนใบล่วงด้วยพ่วงฝัน
ใบลากิ่งแลก้านนับนานวัน
เกินใครกั้นหญ้าโดนกลบอบอุ่นใบ




สักวันเชื่อเถอะน่า กฎเกณฑ์ ธรรมชาติ อิอิ

ทะเลใจ

7 ธันวาคม 2548 12:48 น. - comment id 544370

เศร้าจังค่ะ  ...

namsai

7 ธันวาคม 2548 14:05 น. - comment id 544394

บทกลอนงดงาม..

ทุกอย่างย่อมมีเวลา...

คุณค่า...และหน้าที่ในตัวเอง..เสมอ..

แมงกุ๊ดจี่

7 ธันวาคม 2548 14:37 น. - comment id 544421

สวัสดีค่ะ   พี่นางสาวใบไม้

ยอมสละแม้ชีพยอมพลีให้
เพียงต้นไม้ใหญ่ได้หยัดยืน
แม้ใบไม้ร่วงลงต่ำจำทนฝืน
พร้อมหยิบยื่น...สิ่งงดงามตามครรลอง...

กฏธรรมชาติ....ยากจักฝืน...

silky

7 ธันวาคม 2548 19:21 น. - comment id 544505

อ่านแล้วต้องกลับมาดูแลใบไม้ต้นไม้ที่ตัวเองปลูกไว้ให้ดีค่ะ..

tiki

7 ธันวาคม 2548 19:24 น. - comment id 544511

งามไพเราะมากค่ะ

น้ำแข็งไส

7 ธันวาคม 2548 19:51 น. - comment id 544533

 กลอนเพราะค่ะ 

เด็กตรัง

8 ธันวาคม 2548 00:23 น. - comment id 544584

  ทิ้งไปเป็นปุ๋ย เลยนะ อย่า เศร้าเลยนะพี่อ้อ     เดียวไม่น่ารัก 

แสงไร้เงา

8 ธันวาคม 2548 04:27 น. - comment id 544604

....เศร้าจังเลย......

เพียงพลิ้ว

8 ธันวาคม 2548 08:56 น. - comment id 544635

ทิ้งใบแทนคำลา...เศร้าจังนะคะ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

8 ธันวาคม 2548 09:27 น. - comment id 544655

พี่พุด

8 ธันวาคม 2548 09:58 น. - comment id 544669

เหมือนต้นไม้ที่ตายแล้วนะที่รัก
ไร้น้ำรักไร้น้ำใจใครปลอบขวัญ
รอเวลาปลิดปลิวลิ่วลอยตามตะวัน
และ..เพียงฝันรอชาติหน้าท่ามีจริง...


รักมาก
และห่วงใยห่วงใจอย่างที่สุดเลยน้องรัก
นาทีนี้  

พฤหัส กฤษชยรักษ์

8 ธันวาคม 2548 12:27 น. - comment id 544716

มีคำกล่าวกันไว้ว่า คนตายหนึ่งคนก็เหมือน ใบไม้ในป่าล่วงไปหนึ่งใบ ใครละสน
แต่ถ้านางสาวใบไม้ล่วงจะรีบไปเก็บอะ อิอิ

ท่องเมฆา

9 ธันวาคม 2548 20:13 น. - comment id 545140

เคยคิดว่าตัวตนอยู่บนฟ้า
จึงมองหาดวงดาวพราวพร่างฝัน
ทั้งเคยคิดว่าตนคือสุริยัน
มองหาจันทร์มาอยู่คู่เคียงกาย

แท้ที่จริง..ไม่มีใครมาเคียงข้าง
จึงแรมร้างห่างไป..ไร้จุดหมาย
มองแค่ฟ้าไร้จันทรา..ดาราราย
นอนทอดกาย..บนพสุธา..ฟ้าจรดดิน

ฉันยังคงนอนนิ่งอยู่ตรงนี้..ไม่ไปไหน..หวังให้ใบไม้ปกคลุมเพิ่มความอบอุ่นหัวใจ

ช็อกโกแล็ต

11 ธันวาคม 2548 16:19 น. - comment id 545415

เศร้าๆ

เหงาๆ.. ..



นัสมาทักทายพี่ใบไม้คะ..

ไม่ว่าน๊า ที่นานๆนู๋มาที

แบ๊บว่า เรียนจนหัวหมุนนนน