ฟ้าใกล้ค่ำแล้ว เสียงนกกาเริ่มร้องเพรียกหาพากันผกโผผินบินพรู มุ่งสู่รวงรักแห่งรัก สาวนานั่งพิงตาลเดี่ยวเดียวดายทอดตานิ่งเศร้า ดูบึงบัว ที่ณ..บัดนี้ไร้ฝนพร่าง จนบัวดอกงามที่เคยสดฉ่ำได้รับพลังหยาดน้ำฟ้า มาชุบชื่นชูดูเหี่ยวแห้งคาบึง... ไร้สิ้นมวลหมู่แมลงภู่ผึ้งภุมรินทร์บินมาดอมดม ปล่อยให้เพียงสายลมแล้ง มาลาไล้คล้ายปลอบประโลม ท้องฟ้าเบื้องบนดูเทาทึมราวกับซึมเศร้าคิดถึงทุ่งข้าว คราวออกรวงไสวสีทองงามผ่องไปทั่วทั้งท้องนา.. สาวนานั่งน้ำตาพรายบนเรียวแก้มซูบ ยกมือลูบไล้คล้ายเพียรบอกกับใจตัวเอง อย่าท้อแท้ แพ้พ่ายกับวันคืนฤดูกาลที่มีทั้งดีร้าย เฉกเช่นฤดีผู้คน ที่หมุนวนหมุนเวียนเปลี่ยนแปรผันไปเช่นเฉกกัน วันนี้รัก พรุ่งนี้ชัง วันนี้ไร้หวัง พรุ่งนี้อาจจะดีกว่า และ...ทุกสิ่งอย่าง ขึ้นอยู่กับกาลเวลาจะเยียวยา รอเวลาสมานประสานรอยแผลใจ ไม่ว่าทุกข์บทเรียนใด จะเลือนรอย.... วันแรกรัก .. มักลืมหลงมักพะวงคิดเพียงด้านเดียว ด้านดี... หากพอถึงวันที่รอยใจแปร ..รอยไถแปร.. แม้นเพียรฝากดีพลีให้สักเท่าไร ทุกหยดหยาดน้ำใจ... ก็ดั่งถมทับลงบนกลางดวงใจ ที่แล้งไร้ คล้ายดั่งทะเลทราย ไร้ซึมซับ รับแล้วหาย..รับแล้วหาย........มลาย..ไป... พระพิรุณ..ใสดั่งหยาดน้ำค้าง ดั่งหยาดพร่างจากน้ำตานางฟ้า ที่.. ยอมเหว่ว้าเททุ่ม ให้โลกรุ่มร้อนได้จางคลาย ให้มีสายน้ำรักนิรันดร์ หวังจักปันพลีคืนกลับแด่โลกนี้ ที่คือ.. ความดีไร้ผู้ใดรับรู้ หากยังคู่ฟ้าดินเสมอมา ดั่งดวงตาสวรรค์ที่คอยเฝ้ามอง แม้นนางฟ้าจะต้องเสียใจหลั่งพลีน้ำตาตราบชั่วฟ้าดินสลาย.. สาวนา... เดินช้าช้า ช้าช้า พาร่างไปยังโบสถ์คร่ำ..วัดไร้ร้าง ทว่ายังแสนงามแสนยิ่งใหญ่ ในพลังใจพลังแห่งความศรัทธาปสาทะ ในดวงใจบริสุทธิ์ใสซื่อของสาวนา สาวนา...มีเพียงบัวบูชาแล้งน้ำ ที่เหลือรอด มาเพียงดอกเดียว..! เบื้องหน้า.. คือพระพุทธรูปองค์โตสีทองสุกปลั่ง ที่ทอดพระเนตรลงมาราวกับกำลังเมตตาสาวนา ผู้สิ้นไร้ใคร ไร้ใจ ..*ไม่มีแม้คำตอบจากสวรรค์ *.. หาก.. สาวนาก็ยังเพียรที่จะคิดทำความดี ไปตามวิถีแห่งสาวนา ที่มาตรแม้นว่าใครไม่เห็น สาวนาก็แสนเย็นใจแสนชื่นในหัวใจ ไม่ว่า... ความเสียใจใด ความไม่เข้าใจใด สาวนาจะไม่กักเก็บไว้นาน จะปล่อยให้ไหลผ่านไปประดุจดั่งสายน้ำ สาวนาจุดเทียนทองพริบพราว จนภายในโบสถ์ราวอาบด้วยทองทา พระพักตร์พระพุทธสะท้อนแสงพราวราวกับภาพทิพย์ จากสวรรค์นิรมิตมาลอยเลื่อนเยือนหล้า มาฝากน้ำพระทัยมากพระพระเมตตาพระมหากรุณาธิคุณ ส่องละมุนให้ห้องหัวใจสาวนา ยิ่งงามกล้างามกระจ่างสว่างหมดจด ดุจดั่งอัญมณีไพร.. ที่จักไม่มีวันที่ผู้ใดจะทำร้ายได้นาน ในน้ำตาแห่งปิติเกษมเงียบงามตามลำพัง สาวนา..สวดมนต์ด้วยพลังเสียงหวานเศร้า ปานประหนึ่ง... ให้พลังเสียงนั้น ดังไปถึง... สวรรค์แลฟ้าดินสิ้นทั้งอินทร์พรหมได้รับรู้ ชีวิตนี้.. ลูกจะอยู่จะยังมีลมหายใจเพื่อ..ทำความดี.. พลีเพื่อทำหน้าที่อย่างดีที่สุด แม้นประดุจดั่งปิดทองหลังพระ ตราบจนกว่า...ผืนดินจะกลบหน้า..พสุธาจะกลบร่าง และ.. วางใจดวงว่างของลูก...ในอ้อมโอบแห่งพระพุทธา...หัตถาสวรรค์...ไปตราบชั่วนิจนิรันดร..!
7 ธันวาคม 2548 10:25 น. - comment id 544305
บัวแล้งน้ำที่เหลือรอดมาเพียงดอกเดียวก็ยิ่งใหญ่มากนัก ในอ้อมโอบแห่งพระพุทธาหัตถาสวรรค์..! ความงดงามในจิตใจของพี่สาวมากมายเกินค่าคะ อ่านแล้วนึกถึงเพลงที่คุณย่าชอบร้อง หัวใจถวายวัดคะ..... มาด้วยรักและคิดถึงคะ ....
7 ธันวาคม 2548 11:48 น. - comment id 544338
เหลือบัวหนึ่งดอกไปไหว้พระ คุณค่ามากมายกับหัวใจนะคะ น้อมกายใจในอ้อมโอบแห่งพระพุทธาหัตถาสวรรค์
7 ธันวาคม 2548 11:58 น. - comment id 544346
7 ธันวาคม 2548 14:15 น. - comment id 544404
++ + เมื่อทุกข์...ยังดีนะ.. ที่หันหน้าเข้าวัด.. เพราะ..หลายชีวิต.. เกิดความทุกข์มา..ไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปทางไหน.. ไม่รู้จะพึ่งอะไร.. ....เสียงสวดมนต์..อ่อนหวาน..ปนเศร้า.. ที่เปล่งออก..ด้วยใจที่สงบนิ่ง.. มุ่งตรง..ต่อองค์พระพุทธ.. ..ให้ท่านช่วยหยุด..ความโศกา.. ยังดีกว่า..หลายคน..ที่เสียน้ำตา.. ร้องไห้..โหยหา..ต่อว่าชะตา.. ที่ทำร้ายตน.. **************************************
7 ธันวาคม 2548 15:03 น. - comment id 544432
สวัสดีค่ะ พีพุดสาวบ้านนา
7 ธันวาคม 2548 17:14 น. - comment id 544460
แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ .... ... ชีวิตนี้.. ลูกจะอยู่จะยังมีลมหายใจเพื่อ..ทำความดี.. พลีเพื่อทำหน้าที่อย่างดีที่สุด บทความนี้อ่านแล้วมีแรงกายแรงใจที่จะก้าวเดิน เหมือนว่าเรามีใจเรายึดเป็นหลักกันล้มอย่างดีและแน่วแน่
7 ธันวาคม 2548 19:28 น. - comment id 544514
ชีวิตทุกคนมีเหนื่อย...ท้อ..และทุกข์.. ความสุขอยู่ที่ใจค่ะ
7 ธันวาคม 2548 19:37 น. - comment id 544527
รู้สึกชื่นชมพุดเสมอค่ะ
8 ธันวาคม 2548 09:01 น. - comment id 544636
http://larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/008513.htm ขอจงดั่งเป็นมโนคติ ให้ทุกดวงใจค้นหาคำตอบและ ระลึกชอบ ด้วยการฝึกทดสอบเพียรปฎิบัติดีปฎิบัติชอบด้วยตนเองค่ะ
8 ธันวาคม 2548 09:42 น. - comment id 544661
ฝากให้น้องแดดเช้า ในงาน*ชดเชยด้วยน้ำตาค่* พี่พุดว่าบทนี้พี่ชายต้องอยากครวญ เพลงนี้แน่นอนเลยค่ะอิอิ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song48.html รู้รู้อยู่ มิควรคู่ กับจอมใจ วาสนาเราแสนไกล หนักหนา แต่ความรัก หักฉันใดไม่เลือนลา แค่เพียงไม่เห็นดวงหน้า เหมือนว่าจะบ้าตาย สุดเหลือ จะบอกเขา ให้เข้าใจ ว่าเรา รักเท่าใดจริงแค่ไหน ทั้งใจและกาย ให้คิด เลิก รัก ไปเหมือนให้ตาย มันโหดร้ายเกินไปแก้วตา จอมใจไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก ต้องฝืน จอมใจไม่ชื่น ก็ไม่ต้องฝืน เวทนา เพียงแต่ขอ ให้พี่รักภักดีสุดา ก็สุขอุราเป็นวาสนา พี่นัก ใจเธอนั้นจะรักชอบมอบผู้ใด จะเป็นของใครเมื่อไหร่ ไม่ห่วงเลยที่รัก ชาตินี้ พี่ น้อย บุญนัก เจียมตนสู้ข่มรัก สร้างกุศล รอชาติใหม่มี จอมใจไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก ต้องฝืน จอมใจไม่ชื่น ก็ไม่ต้องฝืน เวทนา เพียงแต่ขอ ให้พี่รักภักดีสุดา ก็สุขอุราเป็นวาสนา พี่นัก ใจเธอนั้นจะรักชอบมอบผู้ใด จะเป็นของใครเมื่อไหร่ ไม่ห่วงเลยที่รัก ชาตินี้ พี่ น้อย บุญนัก เจียมตนสู้ข่มรัก สร้างกุศล รอชาติใหม่มี... คิดถึงมากน้องรัก พี่พุดจะพรากร่มรักไปหลายวัน เช้าที่10ค่ะเดินทาง คงได้นั่งทอดตา ดูรัศมีแดดเช้าสีทอง อันแสนงามผ่องพรายพรรรณราย ในม่านมเมฆ ราวเสกสายแสงแสนหวานปานเรียวรุ้ง เป็นช่อชั้นดั่งเมืองสวรรค์ ในจิตนิรมิต คิดไป ให้ฝันไสวแจ่มจรุงเลยค่ะ จะคิดถึงนะคะน้องรักคนดีรัศมีตะวัน อัน.. อ่อนอุ่นโอบเอื้อทุกดวงใจ ในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง มิ่งมิตรแห่งผองเราค่ะ
8 ธันวาคม 2548 09:46 น. - comment id 544662
พลีฝากให้*คุณมิตรา you\'ve got mail พี่พุดได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ ในโรงค่ะ และ.. ตั้งใจจะเช่ามาชมอีกครั้ง หลังได้อ่านบทความแสนงดงาม บรรเจิดจิตวิญญาณเรื่องนี้... พี่พุดเชื่อและศรัทธาว่า โลกมายานี้ ให้คุณค่าแห่งมิตรภาพจริงค่ะ ผ่านวันเวลามานับหลายปีแล้ว สำหรับพี่พุดและจะเป็นรักนิรันดร์ ในจิตวิญญาณพี่พุดค่ะ พี่พุดจึงขอพลีน้ำตา และ อวยพรด้วยความ ปรารถนาดีให้คุณอัลและทุกดวงใจ ได้พบมิตรภาพอันแสนยิ่งใหญ่นิรันดร์นั้น และ คิดว่า*คุณอัลคงได้พบแล้วค่ะ* รักล้นใจนะคะ
8 ธันวาคม 2548 10:10 น. - comment id 544674
พลีให้ฤกษ์ใน*หนุ่มนารอนาง* สาวบ้านนามาร้องไห้กับความเข้าใจผิด หนุ่มนาคิดผิดแล้วแก้วใจจ๋า มาบางกอกเพียงหาเงินไปไถ่นา ใช่..ลืมปลาร้าปลาแดกตะแบกบาน อยู่ที่นี่เหมือนกระดี่ที่ผิดน้ำ ทุกโมงยามในโรงงานไร้ตาลหวาน รอคืนกลับนุ่งผ้าถุงดอกทัดดอกจาน ให้หนุ่มนาหอมหวานทั้งวันคืน..แม้นชื่นช้ำ! คิดถึงมากนะหนุ่มนา รอนางจริงอะป่าว ได้ข่าวก้อร้อก้อติกไปทั่วบางเลยอิอิ
8 ธันวาคม 2548 10:12 น. - comment id 544675
พลีฝากน้องน้ำใส ในงาน*อีกครั้งแล้ว* พี่พุดมาซับหยาดน้ำตากับบ่านี้ ร้องไห้เถอะนะคนดีพลีปลอบขวัญ โลกเรานี้ไม่มีรักไหนดอกจีรัง นาทีนี้สิ้นหวังนาทีหน้าฟ้าอวยพร... รักมากค่ะและห่วงใยมาก
8 ธันวาคม 2548 10:14 น. - comment id 544676
ด้วยรักห่วงใจ ถึงน้อง*ใบไม้*ในงาน*ทิ้งใบ*ค่ะ เหมือนต้นไม้ที่ตายแล้วนะที่รัก ไร้น้ำรักไร้น้ำใจใครปลอบขวัญ รอเวลาปลิดปลิวลิ่วลอยตามตะวัน และ..เพียงฝันรอชาติหน้าท่ามีจริง... รักมาก และห่วงใยห่วงใจอย่างที่สุดเลยน้องรัก นาทีนี้
8 ธันวาคม 2548 10:23 น. - comment id 544679
ฝากให้*เพชรพรรณรายใน*ค่าของคน*ค่ะ ค่าของคนอยู่ที่จิตคิดทำดี ฝากชีวีใต้ร่มรัตนอันเย็นใส รักผืนดินรักธรรม ธรรมชาติบริสุทธิใจ รักดวงใจคนรู้ธรรมน้อมนำทางสร้างสิ่งควร..
8 ธันวาคม 2548 18:06 น. - comment id 544834
บุญแล้วที่ได้เกิดมาในร่มพระพุทธศาสนา