http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song492.html (รักอย่ารู้คลาย) ........... คืนนี้ฟ้าหมองดาวกำลังร้องไห้ และ.. อีกครา.. ที่ผม..เดินดายเดียวเดียวดาย อย่างสิ้นไร้แรงใจ เมื่อ.. ใครบางคนในดวงใจกำลังโบกมือลา กำลังเหินฟ้าราวนกไพร สู่แดนดินดินแดนแสนไกล.. คนละปลายฟ้า.. ผม..แหงนเงยมองฟากฟ้า...ที่แสนกว้าง ที่ไยยามนี้.. ยิ่งแสนดูเหว่ว้าอ้างว้างมืดหมองหม่นมัว ในท่ามม่านน้ำตาซึมพร่าสลัวเลือนลาง อย่างเพียรซ่อนหยาดน้ำตา ที่.. กำลังหยาดสายพรายพรมพรำ ดั่งสายฝน ที่กำลังตกต้องตอกย้ำให้แสนเศร้าช้ำตรม ในดวงใจ... อย่างเข้าใจและ..ยอมรับความทุกข์ทน กมลผม..ดวงละมุน กำลังสอนให้ได้รับบทเรียน รานโศกที่โลกกำลังหมุนหยิบยื่นมาให้ จนพาให้โลกกลายสี ในนาทีนี้ ... นาที..ที่... โลกหล้ามีเพียงสีเดียว.. สีน้ำเงิน...สีน้ำเงิน สีน้ำเงิน ..และสีน้ำเงิน..สิ้นไร้งาม! และ.. นี่คือนิยามเศร้า แสนหนาวเหน็บใจ แห่งการพลัดพรากจากสิ่งที่รัก จากคนที่รัก ที่.. นับครั้งไม่ถ้วนแล้ว... ให้ดวงใจผม ที่มีเลือดเนื้อล้วนๆ แสนทุกข์เทวษ..จนชินชา จนชาชิน... กับ.. รอยรัก รอยอาลัยถวิล ห่วงใย ในดวงใจ ที่...คงไม่มีวันจางรอย.. และ ที่..คงจำต้องเฝ้าคอย..คอย...คอย..ไปตราบชั่วกาล...!!!! ............... ดึกดื่นดายเดียวกับเสี้ยวจันทร์ ฟังเพลงรักนิรันดร์ฝันคว้างร้างแรมขวัญ คิดถึงคนดีเราเคยมีกันและกัน แสนโศกศัลย์วันหนาวเจ้าแรมไกล น้ำตาเอ๋ยซ่อนไว้อย่าให้เห็น ร้อนหรือเย็นทุกข์ท้อยังรอไหว ขอกระซิบเพียงคำฝากนะดวงใจ เดือนแทนใจดาวแทนรักหนักแน่นรอ วันเวลาลมหายใจช่างแสนสั้น รอคืนวันได้พบเธอถึงทุกข์ท้อ ถึงไกลห่างขอบฟ้ากว้างภาวนารอ และไม่ขออะไรไปกว่านี้ ให้คืนกลับรับขวัญวันแสนหวาน ดอกไม้บานเต็มอ้อมใจใครคนนี้ จูบริมแก้มก่อนหลับฝันทุกราตรี และ..คนดี... ขอเพียงอย่าได้มีวันพรากจากอีกเลย....! ..................... แก้วรับฝนหอมพร่างกลางวสันต์ ในคืนฝันฝนรินมิสิ้นสาย แก้วกลางใจไยลาลับมากลับกลาย ดารารายเรียงดวงร่วงพรูฟ้า.. โอ้พุดซ้อนมาอ้อนใจใครละหนอ เล็บมือนางไกวกอพ้อห่วงหา การะเวกเสกสิ้นหวานบานโรยรา กุมาริกาหมองเศร้าราวเข้าใจ.. จำปีเอ๋ย..ไยนิ่งเฉยลืมปีหวาน ยอมร่วงรานยอมโรยราฤาไฉน โมกดอกน้อยน้อยใจร่วงทวงถามใจ บานบุรีไยแย้มเย้ยคนเคยรัก... ดวงดอกปีบบานบีบใจไยทิ้งต้น พวงครามหล่นปลิดปลิวลิ่วลืมภักดิ์ กาหลงเอยไปหลงใครไยพรากรัก เกลียวสวาทหักคาต้นหล่นรอใคร... ชมนาดวาดฝันรอพ้อดอกฝัน บุหงาสวรรค์บุหงาส่าหรี่คลี่กลีบไหว บานไม่รู้โรยโหยหาคนในใจ ดาวประดับใจประดับรักภักดิ์เพียงเธอ... กระดังงาว้าเหว่เสน่หา อมรเบิกฟ้ามิเบิกใจไยรอเก้อ หีบไม้งามยังหวามไหวหลงละเมอ อัญชัญเพ้อเผยอม่วงทวงถามคำ.. รสสุคนธ์นางแย้มแกมกลีบเศร้า ราชาวดีราวไร้ราชินีราตรีช้ำ รักดอกม่วงร่วงคาต้นคืนฝนพรำ รำเพยย้ำอย่าเอ่ยเผยความใน... พวงชมพูเคยบานหรูพรูคาต้น พุดจีบหล่นพราวพื้นฝืนไม่ไหว พุทธชาดเลิกวาดหวังพิสวาสใคร พุดน้อมใจเด็ดพุทธรักษาบูชารัก... มะลิลามลุลีคลี่ดอกหวาน แย้มตระการมะลิวัลย์พันผูกนัก มะลิซ้อนซ่อนซึ้งใจใครเคยภักดิ์ มะลิฉัตรระบัดดอกบอกระทม... สายน้ำผึ้งเคยซึ้งใจในความหวาน สายหยุดรานหยุดกลิ่นสายคล้ายขื่นขม เสาวรสหมดสิ้นรักรอเพียงตรม เหลือลั่นทมบานเศร้า...หนาวกลางใจเพียงดอกเดียว! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song492.html รักอย่ารู้คลาย กุ้ง กิตติคุณ เธียรสงค์ จำ พรากจากขวัญดวงใจ ต่อนี้ไป ใครเล่าจะโลมสมร โอ้ใคร จะคอยพัดให้คลายร้อน โอ้ใครเขาจะร้องกลอน กล่อมเจ้าให้นอน ฝันดี ใคร เล่าโลมเล้าเอาใจ ห่างน้องไป ใจห่วง นวลฉวี ไม่ควร โศกตรมให้เสื่อมราศี เมื่อยามน้องโศกฤดี ก็เหมือนทรวงพี่แหลกลาญ จาก น้อง ไป ทั้งที ขวัญพี่คงหาย ถ้าแม้นมิได้จูบลานงคราญ จูบ ฝัง ใจ ฝากไว้ เป็นพยาน เมื่อยามพี่ไปไกลบ้าน รักอย่าราญ สลาย ลา ก่อนลาแล้วกานดา ห่างน้องมา ยังห่วงอาลัยไม่หาย กี่วัน กี่เดือนรักอย่าสลาย กี่ปีรักอย่ารู้คลาย อย่ารู้วันหน่าย จากกัน ลา ก่อนลาแล้วกานดา ห่างน้องมา ยังห่วงอาลัยไม่หาย กี่วัน กี่เดือนรักอย่าสลาย กี่ปีรักอย่ารู้คลาย อย่ารู้วันหน่าย จากกัน...
พุด 30 พ.ย. 2548 19:50 น. - ID 83881 
1676
7
0
30 พฤศจิกายน 2548 21:31 น. - comment id 542942
ดีใจที่ได้อ่านงานนี้ค่ะ
30 พฤศจิกายน 2548 21:36 น. - comment id 542944
ภาพพุดสวยมากค่ะ
30 พฤศจิกายน 2548 22:51 น. - comment id 542962
แวะมาอ่านงานงามๆก่อนนอนค่ะ
30 พฤศจิกายน 2548 23:04 น. - comment id 542964
กลอนเศร้าในอารมณ์ แต่งดงามในความรู้สึก
1 ธันวาคม 2548 02:19 น. - comment id 543003
ยากบอกความรู้สึกลึกก่อนจาก การลาฝากความหลังประดังอก รักอย่ารู้คลายให้ใจสะทก มิตระหนกอกตระหนักใครรักจริง
1 ธันวาคม 2548 05:29 น. - comment id 543007
พี่พุดคะ เศร้าเหลือเกินค่ะพี่ ... ถึงไกลห่างขอบฟ้ากว้างภาวนารอ และไม่ขออะไรไปกว่านี้ ... ... จูบริมแก้มก่อนหลับฝันทุกราตรี และ..คนดี... ขอเพียงอย่าได้มีวันพรากจากอีกเลย....! ... สายน้ำผึ้งเคยซึ้งใจในความหวาน สายหยุดรานหยุดกลิ่นสายคล้ายขื่นขม เสาวรสหมดสิ้นรักรอเพียงตรม เหลือลั่นทมบานเศร้า...หนาวกลางใจเพียงดอกเดียว! ... อ่านยังไงก็ชวนให้เศร้าเหลือเกินค่ะ โอเล่หวังว่าหัวใจของพี่พุดคงไม่ได้เศร้าเช่นงานชิ้นนี้ เราทุกคนต่างมีวันที่ต้องร้างลาจากสิ่งอันเป็นที่รัก การยึดติดรังแต่จะทำให้เสียใจ แต่ถึงกระนั้น ก็ได้แต่หวังว่าวันลาวันนั้น ... คงไม่มาถึงเร็วเกินไปนัก รู้ ... ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ก็หวังว่า วันลาของพี่พุด ... จะไม่เศร้านัก คิดถึงพี่นะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ ราชาวดีผลิบานกลางคืนหนาว ใต้ดวงดาวกลิ่นกรุ่นสะพรั่งพร้อม เจ้าหทัยหลับเถิดหนาข้าเห่กล่อม ให้น้องน้อยนอนหลับประทับจันทร์ วอนพระพายโบยโบกความโศกหาย ขอเศร้าคลายจากคนดีแม้ในฝัน ครั้นยามตื่นตะวันส่องยอดชีวัน เจ้าสุขสันต์ทุกวันคืนตลอดกาล
1 ธันวาคม 2548 11:01 น. - comment id 543047
กลอนเศร้ามากเลย... ชอบภาพ... ชอบสีของภาพ สวยจัง ทุกอย่างเข้ากัน... งานงาม.. %12
1 ธันวาคม 2548 11:03 น. - comment id 543049
นาที..ที่... โลกหล้ามีเพียงสีเดียว.. สีน้ำเงิน...สีน้ำเงิน สีน้ำเงิน ..และสีน้ำเงิน..สิ้นไร้งาม! และ.. นี่คือนิยามเศร้า แสนหนาวเหน็บใจ แห่งการพลัดพรากจากสิ่งที่รัก จากคนที่รัก ที่.. นับครั้งไม่ถ้วนแล้ว... ให้ดวงใจผม ที่มีเลือดเนื้อล้วนๆ แสนทุกข์เทวษ..จนชินชา จนชาชิน... *+*++++++++++++++++++++*+*+ กินหัวใจ ขาด สิ้นเลนคะ ประโยคนี้......... ภาพ สวยมาค่ะ พุดจ๋า............ คิดถึงพุด ทุกครา เมื่อเหงาเศร้า ได้อ่านงานพุดเมื่อใด ........สวยเสมอจ๊ะ
1 ธันวาคม 2548 12:09 น. - comment id 543078
โอ๊ะโอ้...อะไรจะปานนั้นสรรค์สิ่งวิไลงามยิ่งขอรับ
แก้วประเสริฐ.
1 ธันวาคม 2548 12:17 น. - comment id 543087
มาเยี่ยมงานงาม คับ พี่พุดหายป่วยยังคับ หายไว ๆ นะคับ งานพี่ไม่มีเปลี่ยนเลยจริง ๆ ไพเราะเสมอจิตติดตรึงใจ
1 ธันวาคม 2548 12:20 น. - comment id 543091
บทกลอนที่นำชื่อดอกไม้มาเขียนผสมผสานได้น่ารักมากจ๊ะพี่พุด...... ภาพก็สวยสีม่วงน่ารักค่ะ.....สีของคนวันเสาร์....อิอิอิ....เพราะแก้วนีดาเกิดวันเสาร์ด้วยจิ...เลยชอบจ๊ะ
1 ธันวาคม 2548 12:40 น. - comment id 543103
... เข้ามาอ่านอย่างเดียวครับ .......
1 ธันวาคม 2548 20:04 น. - comment id 543237
หน้าส่วนตัว
หนึ่งร่าง หนึ่งชีวิต ดวงจิตหนึ่ง
ได้ซาบซึ้ง ดวงแก้ว แพรวพราวยิ่ง
ถึงเวลา ละร่าง ก็วางทิ้ง
จิตจะดิ่ง สู่แคว้น แดนวิไล
สุคติ ผลิผล เวียนวนอยู่
ดื่มด่ำรู้ ความงาม ความสดใส
จิตเป็นหนึ่ง ซึ่งค่า พาชื่นใจ
ยึดธรรมไว้ ให้มั่น ก่อนวันลาฯ
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
1 ธันวาคม 2548 22:32 น. - comment id 543266
มาถามข่าวครับ เดี๋ยวจะร้องเพลงให้ฟัง
2 ธันวาคม 2548 12:55 น. - comment id 543365
เรนคิดถึง..นะคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
