เพราะเหตุใดใจนี้คิดมีรัก ได้รู้จักสัมผัสหัดห่วงหา เพราะเหตุใดหัวใจใฝ่ศรัทธา ว่าล้ำค่าเหนือสิ่งไหนใครบรรยาย หลายคนเตือนริมีรักจักเจ็บช้ำ ใบบัวบกหนึ่งกำยำยังไม่หาย เสียเวลาความรู้สึกนึกเสียดาย กว่าจะหายใช้เวลาอยู่หลายวัน ให้นักปราชญ์ท่านใดบอกคงไม่รู้ พิสูจน์ดูเป็นเท็จจริงยิ่งสิ่งฝัน คงจะดีกว่าก้าวเดินเพียงลำพัง เสี่ยงสักครั้งเผื่อสวรรค์ท่านเมตตา ใจมนุษย์มีไว้ให้กล้าเสี่ยง หลีกทางเบี่ยงเลี่ยงไม่พ้นพบปัญหา ขออย่าท้อจมปรักกับน้ำตา ชัยชนะวันข้างหน้ายังคอยเรา
28 พฤศจิกายน 2548 02:10 น. - comment id 541963
......... ทางเบี่ยง อย่าเสี่ยงเดิน ... กิ๊วๆๆๆๆๆๆ
28 พฤศจิกายน 2548 02:35 น. - comment id 541965
กำลังใจกับการก้าวต่อไป ..
28 พฤศจิกายน 2548 05:33 น. - comment id 541968
ขอมาใช้ทางเบี่ยงเสี่ยงรักดูหน่อยสิ เผื่อจะมีใครมาคอยอยู่บ้าง -- คิคิ..
28 พฤศจิกายน 2548 09:47 น. - comment id 542001
ทางเบี่ยงน่าจะไม่ตรงเสี่ยงรักนะ แต่ทางตรงนี้สิ
29 พฤศจิกายน 2548 22:00 น. - comment id 542717
คิดถึงอะ ดูแลสุขภาพดีๆๆด้วยนะ ขยันๆๆอ่านหนังสือและแต่งกลอนเข้าละ เดี๋ยวผมจะเข้ามาอ่านบ่อยๆๆนะ
1 ธันวาคม 2548 12:08 น. - comment id 543076
เลือกไปทางเบี่ยงเสี่ยงรัก ดีกว่าไปทางเบี่ยงเสี่ยงตกคู