ชนชาติไทย

เจลใส

(๑.)
สละเลือดสละเนื้อก็เพื่อชาติ
เพื่ออำนาจอธิปไตยตามกฎหมาย
เพื่อลูกหลานจะปกป้องแม้ต้องตาย
มิยอมพ่ายเพื่อเป็นไทจึงวายปราณ
ทั้งกรุงศรีฯธนบุรีที่ปรากฏ
เพราะไม่หมดอดทนของคนหาญ
ได้จารึกให้นึกถึงซึ่งตำนาน
ชนกล่าวขานชื่นชูอยู่คู่เมือง
สองมือถือดาบแกว่งเอาแรงต้าน
ไทยคือบ้านธำรงไว้ให้กระเดื่อง
แม้นสิ้นชีพแล้วแผ่นดินกลับรุ่งเรือง
นับว่าเปลื้องปลดแอกที่แบกมา
(๒.)
ก้าวผ่านช่วงล่วงสมัยไปหลายก้าว
เกิดเรื่องราวนักต่อสู้และผู้กล้า
แม้ต่างเพศต่างวาระต่างเวลา
แต่มิต่างศรัทธาประชาธิปไตย
ไทยจึงมีองค์กษัตริย์เป็นฉัตรหล้า
ไทยจึงมีศาสนายึดเหนี่ยวได้
ไทยจึงมีเอกราชคือชาติไทย
ไทยจึงมีสุขใจในธานี
เรายังคงอาศัยใต้ร่มสยาม
ประกาศนามภาคภูมิไว้ในศักดิ์ศรี
บรรพบุรุษรักมั่นสามัคคี
เราจึงยังคงมีที่คุ้มภัย
(๓.)
แต่วันนี้เริ่มมีใครได้กลืนชาติ
หลงอำนาจขาดความคิดวินิจฉัย
บริหารงานประเทศมีเลศนัย
เข้าสมัยนำพาประชานิยม
ปันน้ำใจเล็กน้อยพลอยให้ปลื้ม
รับมาลืมความยากแค้นแสนขื่นขม
เงินหว่านโรยโปรยยาหอมจึงตรอมตรม
หลงคารมคมฝีปากลำบากกาย
หวังจะซื้อความเพลิดเพลินจากเงินกู้
เชิดคอชูหน้าตั้งหลังผึ่งผาย
ยามใช้หนี้ทำงานหนักจมปลักควาย
สนตะพายสายร้อยคอยลากไป
(๔.) 
เป็นชาวนาดำกล้าหวังได้ข้าว
ปลูกมะพร้าวชาวสวนหวังสิ่งไหน
นักการเมืองลงเลือกตั้งหวังอะไร
ถ้ามิใช่หวังในสิ่งตอบแทน
เป็นคนจนอยู่อย่างประสายาก
มั่งมีมากขึ้นอยู่สองขาแขน
ขยันทำหมั่นสร้างมิขาดแคลน
เดินตามแผนชีวีที่เพียงพอ
หากคนไทยตกเป็นทาสชาติคงล่ม
หลงนิยมยึดถือแบมือขอ
หลงน้ำคำพร่ำโกหกเขายกยอ
คงเหลือซากแค่ตอต่อวิญญาณ.......