อยู่ที่เขา...

กวีปกรณ์

๐ เขาเรียกฉัน..เป็นกวีผู้สร้างภาพ...จากคำ
เขาว่าฉัน.......เป็นซากแห่งความจำ..อดีตสร้าง
เขาบอกฉัน....เป็นผู้ตักเตือนนำ.......ใจสงบ
เขาด่าฉัน......เป็นแค่ลมเปล่าร้าง...ซึ่งไร้รสคำฯ				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    15 พฤศจิกายน 2548 23:08 น. - comment id 537865

    เขาจะว่าอย่างไร นั่นก็คือลมปากที่ออกจากปากของเขา
    เราจะเป็นเช่นไร นั่นคือหัวใจของเราที่เป็นไป
    
    เราอาจมิใช่กวี แต่เราไม่เคยทำลายวรรณศิลป์ให้ถดถอย
    
    :)
  • เมกกะ

    16 พฤศจิกายน 2548 18:14 น. - comment id 538094

    
        เมกเห็นด้วยกับคุณอิมทุกข้อ
    
        ลบมันออกจากใจเหอะท่าน
    
        เก็บไว้ก็รังแต่จะทำร้ายเราเปล่า ๆ
    
        สุขใจในวันลอยกระทงครับ ฮิๆๆ  
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ 
  • เด็กตรัง

    12 ธันวาคม 2548 23:33 น. - comment id 545709

    อยากคิดอะไรก็ช่างเขาเถอะ เรา คิดดีก็ พอแหละ  อย่างบทนี้อะ
     ใครชอบใครชังช่างเถิด
    ใครเชิดใครชูช่างเขา
    ใครหมิ่นใครว่าทนเอา
    ตัวเราสุขใจเพียงพอ    
    
    ไม่แน่ใจว่าถูกไหมนะจำได้เท่านี้ละ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน