http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5303.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song101.html (ดอกหญ้า..หยาดเพชร) ลีลาวสันต์กำลังจะยุรยาตรเยื้องย่างผันผ่านไป พร้อมกับฝากฝันงาม ในท่ามกลางสายฝนโปรยไพร และ.. ในท่ามโลกภายนอกดวงใจ....อันแสนวายวุ่นวุ่นวาย เดือนแห่งความหอมกรุ่น... จากดวงดอกไม้ป่าและดอกหญ้าไสว กำลังตามมา ที่.. กำลังค่อยๆผุดผลิคลี่ช่อแทงละออจากนวลดินขึ้นมา ประดับหล้าประดับใจประดับไพร ฟ้า..กำลังแปรไปตามฤดูกาลฤดีกรรม แปรฝัน.. ฝากสีสัน...อันแสนอิ่มสวย ด้วยนวลเมฆกระจายพรายพลิ้ว เป็นริ้วริ้วราวเรียวรุ้ง ยองใยในยามเย็น ประดับนภาให้แสนงามเข้ม งามระยับราวกับกลีบกุหลาบ..หลากสี และ.. ในยามทิวาหวามทิวาสวัสดิ์ ทั่วทั้งผืนนาจะถูกทายทักด้วยดวงดอกแดด สีทองอันแสนผ่องพรรณรายพรายฉาบ อาบไล้แสนสวยสดงดงาม เกินนิยามใดบรรยาย ทั่วทั้งทุ่งกว้าง มี.. ดวงดอกหญ้า ดอกไม้ป่า.. กำลังแย้มบานตระการแต้มเคลียดิน ให้หวานหอมไปทั่วถิ่นทุ่งทอง กับ... ฟ้าสลัวๆมัวหม่นด้วยม่านหมอก หยอกรวงข้าวพราวหยาดน้ำค้างในยามเช้า.. ราวภาพวาด ทุ่งที่แสนงามมีเส้นทางเล็กๆ คดเคี้ยว พาเลี้ยวขึ้นเนินผา มีต้นไม้เพิ่งจะแตกใบสาว ยังเยาว์ราวดรุณเคียงข้าง เป็นป่าทดแทนต้นไม้ใหญ่ที่โดนโค่นตัดออกไป แผ่ไสวต้นสูง ออกอวดดอกสีชมพูสดพร่างสะพรั่งไปทั้งราวป่าราวไพร และ ไหนจะดวงดอกไม้ไพรที่ประดับหล้า มีทั้งสีขาว ชมพู เหลือง ฟ้า ระย้าระยับ แทรกไปทั่วผืนนาและทั้งลานผาลานไพร ที่มีทั้งดอกดุสิตา ที่ได้นามพระราชทานแสนไพเราะ บนลานผาหินที่กำลังบานสะพรั่งพรึบ มีดงดอกสีชมพูเข้มคล้ายดอกชบา ผ้ายตาเสือที่มีดอกสีเหลืองนวลละออ ดอกดินแดงแทงรากไม้อื่นขึ้นเป็นดง หญ้าหนวดเสือและดอกกระดุมเงิน และโน่น..! ป่า เต็งรัง มีหญ้าสีทองขึ้นเต็ม ดอกเข็ม..ดอกหญ้าป่าที่เพิ่งเริ่มคลี่ผลิบาน ดอกสร้อยสุวรรณาสีเหลือง อวลอบกลิ่นหอมอ่อนๆ เหมือนหยาดน้ำผึ้ง กระดุมเงิน ดอก กลมๆ สีขาวขึ้นเป็นกระจุก หญ้าหนวดเสือมีลำต้นบอบบาง ดอกสีม่วงที่มีกลีบดอก เชื่อมกันสามกลีบแสนบอบบาง ขณะที่ จอกบ่วาย .... หรือหยาดน้ำค้างแนบติดอยู่กับพื้นดิน ที่สาวนานำมาเป็นยารักษาโรคหัวใจไว้แจก เป็นยาสมุนไพรพื้นบ้าน และมาทา หน้าแก้ฝ้าได้อีกด้วย จอกบ่วาย นี้มีมากมายคลอหนามเดือนห้า ซึ่งเป็นพืชกินแมลงเหมือนกัน ลำต้นสีแดงเล็กๆ กิ่งก้านคล้าย หนวดปลาหมึก ปลายใบม้วนงอ ขนเล็กๆ ที่ปกคลุมทั่วใบมีน้ำใสๆ เหนียวๆ ติดอยู่ตลอดเวลา เพื่อล่อแมลงให้เข้ามาไต่ตอม ก่อนจะปล่อยน้ำย่อยอกมาละลายเป็นอาหาร เห็ดหอมสีขาวพราวแน่น ขึ้นเต็มอยู่ใต้ซากใบไม้ร่วงทับถม ที่สาวนาตั้งใจ จะเก็บกลับเอาไป เป็นอาหารได้อีกหลายมื้อ และฝากเพื่อนบ้าน.... สาวนา..เดินเดียวดายฝ่าดงหมอก ออกมาสูดดมอากาศแสนบริสุทธิ์ ใจเริงร่าเสียยิ่งกว่านกไพร จน...ต้องกางแขนออกไปราวท่านกถลาบิน เธอ..หยุดยืนนิ่งๆ .. พร้อมหายใจดอมดมกลิ่นสายลมกับรวงข้าว จนหวานใจ...จนหนาวใจ พื้นหญ้านาไกล เริ่มอุ่นหอมหลอมไปกับกลิ่นพวงพะยอมป่า และ.. ดวงดอกแดดอันอ่อนอุ่นละมุนไล้ ที่... ช่วยกันขับหยาดน้ำค้างพราย ที่เกาะพราวราวหยาดเพชร ตามปลายไม้และยอดใบ และ..ไหนจะกลางกลีบเกสรบัว สาวนา..ค่อยๆเอนตัว ลงนอนสยายผม ด้วยดวงใจอยากดอมดมพร้อมพลีกอด ดวงดอกหญ้าและดอกไม้ป่าอันแสนหอมหวาน พร้อมกับ.. แหงนเงยมองเวิ้งฟ้ากว้าง ..ที่เริ่มเจ่มกระจ่างด้วยนวลเมฆ ราวมี.. ไข่มุกเม็ดงามลอยฟ่อง ท่องในนภาไปกับฟ้าไกล ผีเสื้อ แมลงปอ แสนสวย หลากสีกำลังกรายปีก ล่องลมโฉบชม คลุกดมดอม หยาดน้ำผึ้งในดวงดอกไม้ จาก... ดอกนั้นไปดอกนี้ ไม่มีวันพอ.. เสียงสังคีตไพร ..พากันขับกล่อม ราวรอหลอมรวมร่างใจในวันวิวาห์ ที่ช่างแสนไพเราะเพราะพริ้งพราว รายรอบร่างเธอ... เสียงสายน้ำจากลำห้วย..ระริกระริน สาวนาสูดกลิ่นฟ้า กลิ่นดิน กลิ่นดวงดอกไม้ป่า และค่อยๆเอื้อมมือคว้า..ดอกไม้ใกล้มือ เด็ดมาประดับริมเรียวแก้มแซมผม สายลมหอมรำไรๆ พาให้ดวงใจนิ่งงันฝันไกล ไปกับ*สายน้ำรักนิรันดร์* รอรับ.. คืนวันแห่งสายลมหนาวที่กำลังก้าวมา กับ.. รอท่าข้าวหอมๆใหม่ๆในนา ที่กำลัง... ระย้าย้อยห้อยรวงเรียวหนักจนเคลียไคล้ดิน รอเคียวเก็บ.. และ ใกล้.. ถึงฤดูกาลเก็บเกี่ยวแล้ว ที่.. สาวนาถวิลหวังว่า หลังจากนั้น เธอจะได้มีเงินไปพอซื้อพันธุ์ข้าวใหม่ พร้อมกับ.. บางทีอาจจะได้เดินทางไปเยี่ยมอ้ายคนดี พร้อมของฝากของใช้จำเป็น.. สาวนา.. ค่อยๆพาตัวเองลุกขึ้นมา และ.. ค่อยๆเดินบุกเข้าไปช้าช้า ในท่ามทุ่งนา ที่กำลังระย้าระยับราวกับอาบด้วยทองคำฉาบไล้ จนเกิดก่อประกายฉายฉานพร่างพรายราว*อัญมณีไพร* เสียงสายลมในดวงใจ..ในท่ามดวงตะวันเหนือศรีษะ พลันแผ่ว แว่วหวาน.. ให้.. หวิวไหวหวั่นหวามในท่ามงามแสนงาม จากธรรมชาติพิไล แสนบริสุทธิ์ ราวดวงใจอยากหยุดโลกหมุนในนาทีนั้น! สาวนาค่อยๆเงี่ยหูฟังเสียง*รวงทอง*ราวกระซิบกระซาบ ด้วยใจดวงอาบเอิบอิ่ม ไปกับสายแสงแห่งอรุณแรกที่กำลังแทรกเบียด กอข้าวมาลบหนาวปลอบประโลม.. น้ำตาเธออาบหน้า เมื่อแหงนเงยมองฟ้าและ หวนก้มลงมองดิน เท้าเธอ กำลังคลุกเลนนิ่มนิ่ม หากทำไม...ทำให้หัวใจดวงอรชร.. กลับแสนอ่อนหวาน ปานดวงดอกไม้ไพรกำลังแย้มผลิบาน และ.. ในท่าม.. ฝนหยาดสุดท้าย..... ที่กำลังพรายพรม..พร่างพร..แด่เธอ..ในทุ่งทอง.! ................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5303.html ดอกหญ้า สุนารี ราชสีมา ดอกหญ้า ดอกนี้ ไม่มี คนปอง สายตา ที่มองต่างชั้น ต่ำต้อย เจียมตน เพราะความจนกั้น ก็เพียงแค่ชั้น ดอกหญ้า ไม่มีกระถาง เพชรทองรองรอ ต่างกันกับกอ ดอกฟ้า ประดับ พงไพร ท้องไร่ท้องนา ตามวาสนาที่ มี สาวบ้านนอก อย่างฉันนั่นหนา คล้ายดอกหญ้า ริมบาทวิถี แมลงคงหอม ตอมบ้างบางที แต่กลิ่นและสี ไม่เคยเผลอให้แทะเล็ม เก็บซ่อน ความสาว แผลคาวไม่มี ไม่มี แม้เท่าปลายเข็ม หม้อแกง หม้อนี้ น้ำเนื้อยังเต็ม ชอบหวานหรือเค็ม ต้องเต็มใจเติม เก็บซ่อน ความสาว แผลคาวไม่มี ไม่มี แม้เท่าปลายเข็ม หม้อแกง หม้อนี้ น้ำเนื้อยังเต็ม ชอบหวานหรือเค็ม ต้องเต็มใจเติม... .................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song392.html ดอกไม้ใกล้มือ มัณฑนา โมรากุล : : Key Ab มวล เหล่าดอกไม้ใกล้มือ เป็น สื่อ ให้คนเด็ดถือชมเชย เจ้า อยู่ในที่เปิดเผย เขา ใคร่ เชย เห็นเจ้าก็เลยเด็ดมา คน เด็ดก็เพราะมันใกล้ ใคร ใกล้ เด็ดไปได้สมอุรา บานล่อใจใครจะรู้ ค่า ต่างปรารถนาจะได้ชม ทิ้งไว้หมองไหม้เสียเปล่า ขืนปล่อยเจ้าผึ้งไม่เคล้าก็เฉาด้วยลม ทิ้งไยให้ตรม เหยื่อผึ้ง เหยื่อลม ให้คนเขาชมดีกว่า ดีกว่าจะทิ้งคาต้น โรย หล่น ผู้คนไม่เห็นราคา เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือ ว่า ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล ดีกว่าจะทิ้งคาต้น โรย หล่น ผู้คนไม่เห็นราคา เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือ ว่า ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล...
สาวบ้านนา 20 ต.ค. 2548 10:18 น. - ID 82614 
2228
7
0
20 ตุลาคม 2548 12:24 น. - comment id 530411
ดอกไม้นี่ก็แปลก พอได้เวลาห้ามยังไงก็ไม่ฟังจะต้องออกมาบานสะพรั่งให้โลกงดงาม ยิ่งในเมืองหนาว พอได้เวลา ดอกทิวลิปตาลีตาเหลือกแย่งกันผุดขึ้นมาบานเต็มไปหมดต้องบานให้ได้ทันเวลาอันน้อยนิดแล้วก็โรยลาในเลารวดเร็ว น่าจะเหมือนกับความรัก พอได้เวลาห้ามยังไงก็ไม่ฟังจะรักให้ได้เชียะ อิอิ มาแวะเยี่ยมน่ะครับ อิอิ
20 ตุลาคม 2548 12:52 น. - comment id 530433
แวะมาอ่านรจนาที่สวยงาม เดือนดวงดอกไม้ ได้รู้ว่าดอกไม้ใบหญ้าบางชนิดรักษาโรคได้ ผิวหนังแถมให้หน้าใสไร้ริ้วรอยด้วย
20 ตุลาคม 2548 13:14 น. - comment id 530482
เดือนกระจ่างงามแลแม่ดอกพุด ใสพิสุทธิ์ดุจดาวพร่างสว่างแสง ประโลมโลกโบกสะบัดยามพัดแรง กลิ่นหอมแฝงแรงกวีดุจซีไร้ท์
แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2548 20:27 น. - comment id 531673
อะไรจะงามเกินบุปผชาติในป่าใหญ่ละครับ
20 ตุลาคม 2548 12:16 น. - comment id 535682
ฉันเห็นความงามมากมายนั่น... เก็บมาเสพย์ฝัน ในวันฟ้าหม่นเช่นนี้....... งานสวยเหลือเกินคุณพุด
20 ตุลาคม 2548 10:27 น. - comment id 535746
20 ตุลาคม 2548 10:40 น. - comment id 535751
20 ตุลาคม 2548 11:15 น. - comment id 535758
สวัสดีค่ะ สดชื่น ด้วยมวลดอกไม้ รักษาสุขภาพนะคะ...
20 ตุลาคม 2548 16:39 น. - comment id 535857
สดชื่นจังเลยค่ะน้องพุด
23 เมษายน 2552 18:55 น. - comment id 976144
ความสวยงามของธรรมชาติ ถูกบรรจงร้อยเรียงด้วยภาษาที่งามไพเราะ และสละสลวย ไหลลื่นติดต่อกันมาไม่ขาดสาย ชักพาอารมณ์ให้เพริศไปกับภาพและคำ ก่อนจะสงบรำงับลง ด้วยความฉ่ำเย็นแห่งธรรมชาติ ที่สรรค์ผ่านถ้อยคำรจน์ของกวี . งามล้ำแล้วบทลำนำคำของพุด ก้ำเกินสุดจะตอบครอบเนื้อหา ขอบคุณที่ให้เกียรติชักชวนมา เสพย์ภาษาร่ายผสมอารมณ์กวี . มาหลงดงดอกไม้คล้ายสวนฝัน นานาพรรณดอกไม้หลายหลากสี บานผ่านลานอักษราแห่งมาลี งามเกินที่จะบรรยาย..ได้ตามจินตน์ . มาเยี่ยมตามคำแนะนำ และชักชวน ชอบบทลำนำแบบนี้ ครับ แต่เขียน ไม่เป็น... ขอบคณนะครับ คุณ พุด เอ้ย..สาวบ้านนา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
