http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song65.html ความรักไม่รู้จบ ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน แม้จะสิ้นสิทธิ์และเสรี แต่วันนั้น ใจฉันยังคงที่ ความรัก ความภักดี ไม่มีสิ้นสลาย ถึงโลกแตกแหลกเป็นผงคลี รักเต็มปรี่ ไม่มีรู้คลาย ชีพถูกฝัง ความรักยังเวียนว่าย เคียงคู่เธอมิคลาย ฝากวิญญาณ ไว้เตือน ด้วย ความรักไม่รู้จบ แม้ผืนดินกลบ ยากเพราะความรักเลือน จะเนิ่นนาน กี่วันกี่ปี กี่เดือน ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อน ใจมิเลือน รักเธอ ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวัง หรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอ จะจริงจังฉันใด ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวัง หรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอ จะจริงจังฉันใด... ........................... ฟังเพลง*ความรักไม่รู้จบ*ลบโลกโศก พลีให้โลกรับขวัญมอบวันหวาน ดอมลั่นทมลืมระทมเลือนร้าวราน หวังดอกไม้บานกลางดวงใจใครทุกคน ชีพแสนสั้นวันแสนซึ้งอย่าพึงพร่า ลมหายใจแสนมีค่าอย่าสับสน มอบรักกันให้วันดีเหนือค่าคน พาตัวพ้นเหนือโลกย์โศกนินทา รักษาใจให้ไหวหวามงามสงบ รู้จิตจบวางวายวุ่นหมุนมาหา กับคำคนคำใครใจเหว่ว้า ไม่พิพากษาผู้ใดรักษ์ใจงาม เป็นนิยามเมตตานะที่รัก ฝากใจภักดิ์รักปรารถนาดีมิหยาบหยาม ไม่มีเขาไม่มีเราใจก็งาม เพียรต่อตามเติมใจมอบไมตรี โลกภายนอกวายวุ่นด้วยกรุ่นแค้น ให้งามแสนโลกภายในใจดวงนี้ ดั่งอัญมณีผ่องแผ้วแววประภัสสรนะคนดี หวังชีวีมีดวงใจไสวธรรม เพียรให้รักให้อภัยใจก็สุข หมดสิ้นทุกข์มีสายธารหวานรินร่ำ พลีน้ำใจอย่าฝากเศร้าสร้างรอยกรรม ชีพชนม์สั้น ปันแบ่งดี...นี่คือ..บุญ..! ..................... ในอ้อมโอบแห่งรัก ดวงเขียนเรื่องนี้ ด้วยใจที่สุขสงบ..เหลือเกิน... เป็นดึกดื่นคืนเพ็ญ.... จันทร์ดวงงาม..ลอยเด่น ประดับบนฟากฟ้า.. สลับกับดวงดาราระยิบกระพริบพราวพราย..... เสียงหรีดหริ่งเรไรระงม..... พรมพร่างด้วยน้ำค้างกลางหาว...... นานๆจะมีเสียงพลุ และประกายสีสันจากดอกไม้ไฟพรูพร่างท่ามกลางฟ้ามืด..... ดวงจุดเทียนรายรอบ และ.. วางไว้ในโคมเพื่อใช้เขียนหนังสือ...... ทิวไม้งามรายล้อม..แลดูตะคุ่ม โดมสีขาวจากบ้านเพื่อนบ้านโผล่พ้นดงไม้ ดูราวกับ ปราสาทแห่งความฝัน........... บางค่ำคืน ... เมื่อม่านฝนพรำโรยตัวเป็นหมอกหนา........ ดวงจะอาบน้ำท่ามกลางแสงเทียน วับแวม ให้หวามไหว ซุกตัวในอ่างน้ำแสนอุ่น และจากกระจกบานกว้าง... มองออกไปยังฟากฟ้า แสนไกล..... ซึ่งดูราวกับฉากแห่งม่านฝันรำไรในสายฝน สลับสล้าง สวยเหลือใจ................ ดวงคิดเสมอ.... ว่าโลกนี้อยู่ที่ใจเราจะเนรมิต...... ดวง..สามารถสร้างโลกในฝัน... ให้เป็นโลกแห่งความจริงที่สวยงาม...เต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์ และโดยมิพักต้องลงทุนมากมาย................... ดวงปล่อยให้...การะเวกเลื้อยพันเป็นลวดลายงาม.. ขึ้นมาทายทักจนถึงระเบียงดาดฟ้ากว้าง ที่ดวงใช้เขียนหนังสือ.... กลิ่นการะเวกยามเย็น ทำให้งานเขียนของดวงลื่นไหลตราตรึง... การะเวกเกาะเกี่ยวเกิดเป็น.. ม่านลายลูกไม้ธรรมชาติ ตามกระจกรอบๆบ้าน..แทนม่านหรู. แถมเป็นม่านที่มีกลิ่นจรุงใจ..งดงาม หวานหอม....... เป็นม่านผืนที่ต้องใช้ใจถักทอเพียงเท่านั้น....ถึงจะมีสิทธ์ได้มา........ บ้านของดวง....มีลวดลายจากใบไม้นานาพรรณ...... มาถักทอและบดบังให้แลลอดรำไร เป็นม่านเย็นตา เย็นใจ ทุกโมงยาม ที่ใจดวงงามได้สัมผัส.... ต้นแก้วสูงถึงชายคา........ แผ่กิ่งก้านอวดดอกขาวพราวต้นเมื่อยามวสันตฤดู..... กลิ่นหวานเศร้า เคล้าสายฝนจะแทรกเข้ามาเห่กล่อม ให้หลับไหลอย่างแสนสุข.... ดวงมีเล็บมือนางสวยเลื้อยพันเป็นซุ้มหน้าบ้าน..... ไว้เกาะเกี่ยวใจของคนที่มาเยือน.... มีต้นมะม่วงสูงใหญ่ ที่ไว้เป็นที่ให้นกกามาอาศัย..ทำรัง และให้ นกเขามาร้องขันคูปลุกในยามเช้าตรู่ เมื่อถึงฤดูกาลออกผล แค่เอื้อมมือไปก็เด็ดได้ไม่ยาก... แล้วไหนจะจำปีที่ชิดเชยถึงชายคา..เรือนจำปี ที่อยากเก็บแแซมผมก็เพียงสัมผัส...... มีดอกพุด...ที่มีใครบางคน..ปลูกไว้ให้ ราวกับจะเป็นไม้เสี่ยงทาย.... ให้ดวงเฝ้ารดน้ำพรวนดิน ทะนุถนอมแทน .. เพื่อรอดูตุ่มแรกของดอกที่จะผลิบาน.......... แล้ว... ดวง..ตั้งใจจะเก็บไปถวายพระพุทธรูป ที่ดวงจุดเทียนสวดมนต์กราบไหว้ทุกค่ำคืน.... เพื่อเป็นมงคล เป็นพุทธบูชา.... และ..ดวงจะอธิษฐานจิต ให้ดอกพุดนั้นแทนรักที่งดงาม........ บริสุทธิ์ใส และเบิกบาน ให้เจ้าของสมหวัง...ดั่งใจ เฉกเช่นเดียวกัน..... เราทุกคนมีใจดวงเล็กๆเหมือนกัน... ใจดวงที่สามารถจะเปิดให้ความงามที่รายล้อม รอบรอบตัวเข้ามาสัมผัส.... ง่ายแสนง่าย.ใกล้แสนใกล้......แค่มือคว้าใฝ่.............. เพียงมีใจปราถนารับความละเมียดละมุน..มาต่อเติมใจ ให้ไฟฝัน มิมีวันมอดสิ้น......... ชีวิตนี้สั้นนัก..... ไม่ช้านาน เราทุกคนก็ต้องลาจากโลกสมมุตินี้ไป..... แล้วไฉนเล่า ... ไม่เบิกบานกับชีวิต.... และเตรียมทำใจยอมรับความจริงของชีวิต *การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ การประสบกับสิ่งที่ไม่รักก็เป็นทุกข์* เมื่อเราก้าวเข้ามาในโลกแสนสวยใบนี้.... สิ่งเดียวที่เราจะหยิบยื่นให้แก่โลกนี้ได้ คือไม่เบียดเบียนโลก...ไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่เบียดเบียนเพื่อนร่วมโลก.. เราแค่ผ่านมาทักทายและอาศัยพักใจเพื่อรื่นรมย์ และฝึกจิตที่พร้อมจะยังประโยชน์ให้คืนกลับ แก่โลก และผู้ที่จะตามมาในภายหลัง... โลกนี้อยู่ได้ด้วยรัก... รักที่สวยงามจะเป็นพลังสรรสร้างทุกๆสิ่ง..... รักทำให้โลกหมุน..... และโลกจะไม่โหดร้ายจนเกินไป ถ้าเราจะช่วยกันแบ่งปันแก่ผู้ยากไร้สิ้นหวัง..................... ดวงขอจบด้วยบทเพลงหนึ่ง ซึ่งดวงกำลังเปิดฟังในค่ำคืนที่มีมนต์ขลังนี้ ให้มันลอยแทนใจ แทนความคิดถึงทุกทุกคน ถึงใจทุกทุกดวงที่รู้ซึ้งถึงคุณค่าแห่งรักทุกๆรูปแบบ และโดยเฉพาะ คนพิเศษในใจของดวง... ที่บ้านเกิดเกาะแสนงาม.. ที่อเมริกา...แคนาดา...และออสเตรเลีย... รวมทั้งเพื่อนแสนรัก ทุกคนที่ญี่ปุ่น....สิงคโปร์... ผู้ที่ดวงหวังใจว่า..เกิดมาเพื่อรัก... และรู้ความหมายของการเมตตาเสียสละนะจ้ะ ....................... เพลงรักไม่รู้จบ................... ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน.... แม้จะสิ้นสิทธิ์และเสรี แต่วันนั้น..ใจฉันยังคงที่ ความรัก..ความภักดี ไม่มีสิ้นสลาย ถึงโลกแตกแหลก..แหลกเป็นผงคลี รักเต็มปรี่..ไม่มีรู้คลาย ชีพถูกฝัง ความรักยังเวียนว่าย เคียงคู่เธอ ไม่คลาย ฝากวิญญานไว้ครอง ด้วยความรักไม่รู้จบ แม้ผืนดินกลบยากลบรอยรักเลือน จะเนิ่นนาน..กี่วัน..กี่ปี...กี่เดือน ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อน ใจไม่เลือนรักเธอ....... ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวังหรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอจะจริงจังฉันท์ใด ........................................................... ใช่เลยใช่ไหม ถ้าใจเธอหนักแน่นพอ............... ด้วยรักจากใจ
พุด 19 ต.ค. 2548 10:26 น. - ID 82579 
1372
4
0
19 ตุลาคม 2548 13:03 น. - comment id 528139
19 ตุลาคม 2548 12:10 น. - comment id 528142
อ่านงานของพี่พุดแล้วสงบในอารมณ์มากค่ะ เสียดายนะคะที่พี่พุดจะหยุดในการเขียน แล้วจะติดตามผลงานของพี่พุดได้ที่ไหนค่ะ
19 ตุลาคม 2548 14:14 น. - comment id 528144
สวัสดีครับ
19 ตุลาคม 2548 12:54 น. - comment id 528458
พุดคะ แวะมาทักทายเป็นกำลังใจให้เพื่อนคนดี เสมอค่ะ ทิกิ
19 ตุลาคม 2548 11:07 น. - comment id 529286
ทิวาสวัสดิ์ค่ะ อย่าให้สิ่งอื่นใดมาก่อความระคายเคืองให้กับหัวใจที่สวยงามสิคะ หัวใจของคุณสำคัญกว่า นะ
19 ตุลาคม 2548 10:53 น. - comment id 529399
ถึงดวงใจในดวงใจ อุษาฟ้าสาง ลีลาวดีพร่างหอมอวลมาปลุกถึงที่นอน คลี่ยิ้มอ่อนหวาน รับอรุณสราญ กับ.. ผ้าลายช้างสีทองผืนงาม ที่พาดผ่านริมปลายเตียงโบราณ ราวม่านแห่งรักนิรันดร์
19 ตุลาคม 2548 19:08 น. - comment id 530451
หน้าส่วนตัว
คำสองคำสามพยางค์
หากเราเข้าใจในคำที่ว่า
โลกสมมติ
เราจะมีความสุขอย่างยิ่ง เราอยู่ในโลกแห่งการสมมติ ถ้าเราไม่ยึดติด
ใน ชีวิตที่เขาหรือเรา สมมติขึ้นมานั้น
เราก็จะเข้าถึง ธรรม อย่างแท้จริง
สิ่งรายรอบตัวมันม่ใช่ของจริง
หาก แต่เป็นภาพลวงตาที่คอยหลอนหลอกเราหรือใคร
ก็ได้ที่คิดว่ามันคือความจริง
เมื่อนั้นแหละ คุณหรือใครหรือเรา
ก็จะตกหล่มอยู่ใน โลกสมมติ
19 ตุลาคม 2548 22:55 น. - comment id 530454
19 ตุลาคม 2548 16:43 น. - comment id 535793
คิดถึงนะค่ะพี่พุด...ไม่ค่อยจะมีเวลาเข้ามาไม่ว่ากันนะค่ะ มาอ่านงานดีของพี่จ๊ะ
19 ตุลาคม 2548 10:58 น. - comment id 535815
พุดคงหยุดรจนาสักพักแล้วค่ะ เพราะว่า ที่นี่วุ่นวายหนอ ที่นี่ขัดข้องหนอค่ะ ด้วยรัก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
