http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song183.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song196.html (คืนกระจ่างฟ้า..โปรดเถิดดวงใจ) ค่ำคืนนี้ลมสงัด เดือนและดาวชัดสวย...ลอยดวงเหนือราวฟ้า ดูใกล้แสนใกล้..ราวกับจะเอื้อมมือคว้าไขว่ได้ บนเรือนจำปี.. ที่.. ดวงดอกดกกำลังพลีกลิ่นหอมให้หวานกับร่างๆหนึ่ง ที่นอนนิ่งๆพิงหมอนขวานอย่างแสนงามเงียบสงบสุข ราวสาวโบราณย้อนยุค.. เธอ..คนดี... จุดเทียนหอมกลิ่นกุหลาบให้ยิ่งกำซาบซึ้ง และ.. หวังลอยลมไปแสนไกล*ถึงดินแดนฟ้าจรดทราย* ในดวงตา.. ที่คลับคล้ายจะแสนซึ้งเศร้าตามธรรมชาติ ราวกับ.. จะมีหยาดน้ำตาราวหยาดเพชรพราวรอพรายร่วง คอยคลอคลอง พร้อมหยดพลี ให้แด่ทุกเรื่องปิติ ใช่เพียง.. เรื่องรานร้าวเศร้าหมอง..หนาวเหน็บใจ ตรงหน้า.. มีพวงดอกเล็บมือนาง... กำลังกรายฟ้อนอ้อนนัยน์ตาเธอ เธอคิดถึง...*นางมโนราห์* ยามกรีดกรายร่ายรำ และ... แสนคิดถึง*คำใครบางคน*ลอยลมมาในยามนี้ *มันโกงเค้า มันโกงที่ดินเค้าที่เค้าอุตส่าห์จับจองไว้* น้ำเสียงแสนรานร้าว..และเค้าไม่สบายใจ จึงพาตัวเอง ไปนอนที่เทือกเขาหลวง มา ไปหาที่ให้ตัวเอง ตามคำมั่นสัญญาไง มี... ลำห้วยและน้ำตกด้วยนะ สวยเชียว แต่รู้ไหมเขาเสียใจจัง ประมูลไม่ทัน ติดต่อตัวเองไม่ได้ 22ไร่แค่เจ็ดแสนเอง รู้ไหม..เหมือนที่*ในฝัน*เลย ในทุกเรื่องที่ตัวเองรำพันไว้นะแหละนะ รับรู้นะว่าหากเขาตายไปก็เพราะเขาขาดสติ เขาทนคนโกงไม่ได้...อย่าปลอบเค้าเลย ตัวเองเป็นคนดี ที่ขอเค้าว่า *ทุกอย่างอย่ายึดมั่นถือมั่น กับทุกสิ่งที่คือวัตถุภายนอกนั้น ตราบใดที่..ยังมีสมองสองมือ มีดวงตาดวงใจที่ยังได้มองโลกสวยใส ก็..น่าจะขอบคุณฟ้าดินแล้ว แถมยังมี.. อัญมณีใจดั่งอัญมณีไพรมิรู้สิ้น สักวันฟ้าดินจะเมตตา..นะ* เค้าเชื่อ..คำตัวเองนะ แต่ว่า...ทำไมบางคราเค้าอยากทำลายมัน เค้าหมดหวังเลย* เค้า..ขอบคุณนะที่จะส่งพี่ที่ดินไปช่วยไกล่เกลี่ย พรุ่งนี้ผู้ใหญ่จะนัดเจราจากัน เค้าหวังทุกอย่างจะคลี่คลาย แล้ว ย้ำนะ หากเค้าไม่ตายหรือติดคุก..จะกลับมา* ........... หัวใจดวงเหว่ว้า.. ในนาทีนี้ที่แสนทุกข์เทวษ กับทุกเภทภัยในผองเพื่อนมนุษย์.. ทั้งคนไกลคนใกล้ ที่ราวกับ.. มิหยุดผลาญพร่าทำร้ายทำลายใจกันและกัน ไม่แม้จะเข้าถึงสัจจธรรม แห่งการพึ่งพาพึ่งพิง ทุกสรรพสิ่ง.. ในโลกหล้ารวมทั้งเมตตาธรรม กำลังจะล่มสลายกลายกลับแล้วละกระนั้นหรือ..! เธอ..นอนนิ่งๆทิ้งถอนใจทอดใจ ในดวงใจอ่อนล้า นาฬิกาโลก กำลังจะหมุนโศกสะเทือน กลับมาย้อนสอนสัจจะใจด้วยแสนพิโรธ แด่มวลมนุษย์มากหน้า.. ที่.. ไม่รู้คุณค่าแห่งการได้เกิดมา บนผืนพสุธาแสนงาม ในท่ามความสวยบริสุทธิ์ใสของ มวลดอกไม้ สายธาร หวานหอมแห่งธรรมชาติไพร ขอเพียงให้มีธรรมดาใจ..ที่รู้ค่าคำวางว่าง ก่อให้เกิดกระจ่างทิพยนิรมิต ที่จะเลือกรู้ใช้ชีวิต .. อย่างแสนสมถะพอเพียงพอใจ ให้ได้.. สนิทแนบแอบอิงไปกับความงามความดี ผสานชีวีไปกับดินน้ำลมไฟ อย่างไม่คิดทำลาย..แค่นั้น.. ในราตรี... ที่จันทร์กระจ่างฟ้า... เธอ.. อยากวอนฟ้าฝากดิน..ให้อภัยเพื่อนมนนุษย์ ทุกผู้คนบนโลกหล้า..ที่ยังหลงผิด ไร้ดวงตาเห็นธรรม ธรรมชาติชีวิต ยังมืดบอดหลงทาง.. ยังแสนอ้างว้างว่างใจ.... ยังไม่รู้ฝากฝันฝากใจเพียงกับพงไพรไร่นา กับฟ้าสวยดาวเจ่ม กับดวงดอกไม้ป่าคลี่แย้มบาน กับ.. ตระการแห่งดวงจิต ที่อยากเป็นเพียง*ผู้ให้* เธอหวัง.. พลีฝากบทเพลงแสนงาม มาพลีปลอบมอบกำนัลแด่ทุกดวงใจในหล้าโลก ลบโศกแสนเศร้าลบเลือนเหน็บหนาวในดวงใจ ให้ลอยลมไปไกลแสนไกล..ไกลแสน ถึง.... ทุกคนดีที่ชิดใกล้ในดวงใจ ในเรือนไทยเรือนทอง ร่มรักแห่งมิ่งมิตรน้องพี่ผองเรา แด่.. ทุกผู้คนที่เหงาใจไกลบ้าน แด่ทุกรานโศก แด่ทุกทุกข์เพื่อนร่วมโลกที่กำลังร้อนระอุปะทุเดือด ด้วยไฟสงคราม... แด่.. ทหารหาญ สุภาพบุรุษลูกผู้ชายผู้หาญกล้าแห่งแผ่นดิน ให้..ชีวินทุกฝ่ายได้เลิกบ้าอำนาจ ขาดสติ คิดเพียงทำลายกันและกัน แม้นกระทั่ง... ลืม..แผ่นดินที่ให้ข้าวให้น้ำ ให้สองเท้าได้หยัดยืน อย่างทรนงดำรงไท มาอย่างช้านาน .......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song183.html คืนกระจ่างฟ้า.. ใน คืนกระจ่าง ฟ้า ดวงจันทราคือดวงทอง ส่องสวรรค์ เมฆปองฟ้า คือม่านทอง ต้องสีจันทร์ หรีดเรไรนั้นคือดนตรีจากเทวา เป็น คืนเสพสุขสันต์ ใจตรงกัน ฝันก็ตื่น ชื่นหรรษา สอดอ้อมแขนตรึงกายแนบสองกายา ในแววตา บอกภาษารักแก่ กัน การะเกดเป็นเหมือนเกศน้องแกล้วเกล้า ราตรีแย้ม เหมือนจันทร์เจ้าเฝ้าใฝ่ฝัน กระดังงาเหมือนผิวเจ้าเร้าแสงจันทร์ หอมพุ่มพวงทรวงเจ้านั้นซ่านดวงแด จวนอรุณ ใกล้ สาง อกพระพลางยามจะพรากจากอกแข ต่อแต่นี้คงเหงาใจ ใครจะแล เฝ้าชะแง้คอยคืนเพ็ญจะคืนทรวง จวนอรุณ ใกล้ สาง อกพระพลางยามจะพรากจากอกแข ต่อแต่นี้คงเหงาใจ ใครจะแล เฝ้าชะแง้คอยคืนเพ็ญจะคืนทรวง... ................ เธอ..หลับตาภาวนา... หยุด..ความคิดทุกข์ใจ ตามคำสอนแห่งพระอรหันต์ในแผ่นดิน หลวงพ่อชา.. ที่ตราจำไว้ในดวงใจไว้สอนสัจจะใจ ยามที่พบขยะใจขยะใด ที่มาแผ้วพานให้รานหมองแม้ชั่วครู่ ให้รู้อยู่รู้รักรู้เมตตาปรารถนาดี แล้วให้รู้ปล่อยไปดั่งสายน้ำไหล..อย่ากักเก็บไว้นาน.. ดวงชีวีก็จะเบิกบาน *ดั่งบัวพ้นน้ำ* ที่พร้อมรอ สายแสงทองราวสายแสงธรรมมาน้อมนำใจ ในทุกอรุณรุ่ง... ที่ทุกอุทัยโลกหมุนยังคงหมุนวนหมุนเวียนมา ให้สายแสงแห่งดวงชีวาชีวิต ส่องดวงจิตให้จักหอมกรุ่น ด้วยดวงดอกแห่งความละมุนละเมียด ไม่เบียดเบียนผู้ใด ให้รู้รักษาใจใส ให้เพียงเพียรใฝ่ทำความดี ที่.. พร้อมยอมพลี*ให้* แด่ทุกดวงใจเพื่อนผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตาย และ.. จงได้พิทักษ์ใจดวงงาม อย่าให้สิ่งร้ายใดมารานแวะเลย.. และ..กับค่ำคืนนี้..เมื่อเดือนต่ำดาวตก น้ำค้างยังหยดเยียบเย็น เธอ.. จะปลุกตัวเอง ราวแม่นกไพรราวนวลนางณ..กลางไพร ตื่นขึ้นฟังเสียงไก่ขัน ประชันกับเสียงขันคูกู่ร้องของนกเขา และ.. คงมิเหงาใจ ราวกับมีเสียงดนตรีไสวหวานรายรอบบ้าน พร้อม เปิดเพลงคุณ*ทูล ทองใจ* *โปรดเถิดดวงใจ*ให้หวามไหวไปด้วยกัน อย่างฝันพลี.. แล้ว.. รอที่จะหุงข้าวมะลิหอมๆใหม่ๆ ด้วยดวงใจแห่งศรัทธาปสาทะ แล้ว.. จะค่อยค่อยบรรจง พับกลีบบัวด้วยดวงใจละไมละมุน พร้อมใส่บาตร..แล้วยกขันข้าวทองจากครรลอง แห่งหอมงามใจ พลีจิตไสวอธิษฐาน ให้.. เพื่อนมนุษย์ทุกทั่วหล้า ทั่วฟ้าไทยและตัวข้าเอง อย่าได้..รานโศกอย่าให้โลกได้แล้งไร้.. ให้ทุกคนดี.. ได้พบพระพุทธศาสนาทุกภพทุกชาติไป..ด้วยเทอญ ...... ยามเช้าเจ้าพุดซ้อนจะไปไหน นกเป็นเสียงนาฬิกาว่าเช้าแล้ว พวงดอกแก้วร่วงพรูคู่ฟ้าสาง เสียงไก่ขันกระชั้นถี่บนลานกว้าง โลกสว่างดาวแขวนฟ้าราตรีนวล.. รับอรุณกับราตรีที่หอมเศร้า หอมข้าวเช้าตัดใบตองร่องท้ายสวน โรยมะลิในขันข้าวขาวใจนวล ผลไม้สวนเอื้อมเด็ดมาใส่ตะกร้างาม นุ่งผ้าซิ่นผืนสวยลายดอกไม้ ริมแก้มซ้ายทัดชวนชมให้วาบหวาม เด็ดดอกไม้รายรอบสวนผูกช่องาม อธิษฐานตามให้งามใจละไมละมุน.. พระ.พายเรือ มารอ รับบิณฑบาตร ขอทุกชาติสร้างผลบุญได้เกื้อหนุน เป็นสาวนารักสายธารหวานดอกไม้ลมละมุน ตราบโลกหมุนสร้างศรัทธาพาดวงใจพบสุขจริง...พบสุขใจ ........................... พับกลีบบัวน้ำตาปริ่มอิ่มปิติ ร้อยมาลัยพุดซ้อนและกลอนรัก แทนอ้อมตักอ้อมใจยามไกลแสน ร้อยมาลัยห่วงหารัดร้อยแทน อุ่นอ้อมแขนแทนอ้อมขวัญอันห่วงใย พับกลีบบัวน้ำตาปริ่มอิ่มปิติ ดอกมะลิลามะลิซ้อนงามอ่อนไหว อธิษฐานกราบพระพุทธพร้อมพลีใจ ยอดดวงใจพรากลาอีกคราแล้ว จิตเกษมหอมห่มธรรมย้ำรอท่า ทุกทิวาภาวนาใจใสดั่งดวงแก้ว น้ำค้างฝันจันทร์หวานทั่วถิ่นแนว กระซิบแผ่วน้องคนนี้พลีรักรอ.. มองดูจันทร์ฝันฝากใจนะยอดรัก จันทร์ใจภักดิ์คงมั่นฝันเฝ้าพ้อ จะเนิ่นนานสักปานไหนใจเฝ้ารอ จะมิท้อดอกธรรมหวานบานในใจ จะส่งจูบส่งใจไปคลายหนาว ห่มร่างร้าวเหนื่อยนักพักหวั่นไหว ให้เดือนดาวกระซิบพราวออดอ้อนใจ ยังมีใครคนนี้ที่รักนัก... ดอกพุดไพรฝากใจห่มหอมกว่าหอม หวังจิตหลอมสัญญามั่นขวัญรวมภักดิ์ น้ำค้างพรมลมลูบไล้มาทายทัก ดาราจักรหมุนวนรอคนดี.. น้ำค้างแก้วพราวใสจับใบไม้ น้ำตาพรายซึ้งเศร้าหนาวคืนนี้ นับวันรอยอดหฤทัยกี่ราตรี ใจดวงดีกราบขอพรวอนสวดมนต์ ฝากท้องฟ้าโอบกอดแทนห่วงหา ฝากดาราประจำเมืองทุกเวหน ฝากคำมั่นสัญญากลางกมล ฝากเทพดลบันดาลประทานพร ฝากใบไม้ร่ายฟ้อนแทนคำหวาน แทนร้าวรานรักรอขอออดอ้อน ฝากหมอนน้อยคอยเคลียแก้มก่อนจะนอน กระซิบอ้อนวอนว่านิทรารมย์..นะดวงใจ.. ...................... และนั่นคือ..*พลังปิติเกษม* ที่เธอ..รอไปวัดทำบุญในวันออกพรรษา วันเวลาแห่งงามบุญงามใจ สร้างความไสวให้ใจตัวเอง .. และ.... หวังสานธรรมทอง ให้พุทธศาสนา ได้ดำรงส่องผ่องพรายฉายฉายรัศมีแก้ว ให้แววประภัสส์ไปทั่วทั้งแผ่นดิน อย่าง..มิสิ้นสายน้ำแห่งรักนิรันดร์ ให้ยังมี.. เรือธรรมพร้อมพาผู้คนผู้พร้อมบำเพ็ญ เพียรพายรู้รักษาร่างกายให้หอมสะอาด ด้วยศีล สมาธิ ปัญญา และ ได้พาพบฝั่งฝันอันแสนใกล้ ณ..ภายในจิตไสวแห่งเราเอง..ใช่ไกล หากมีดวงใจดวงตาเห็นธรรม... เสียงสายน้ำแห่งรักยังระรินร่ำ ฝากพร่ำหอมห่มบ่มงามแห่งห้วงอนันต์ใจ ในบึงกายเธอเสมอมาและตราบจักชั่วฟ้าดินสลาย...! ......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song222.html ฉันรักเธอเสมอ หากตราบใด สายนที ยังรี่ไหล สู่มหา ชลาลัย กระแสสินธุ์ เกลียวคลื่นยัง กระทบฝั่ง เป็นอาจินต์ เป็นนิจสิน ตราบนั้น ฉันรักเธอ เช่นตะวัน นั้นยังคง ตรงต่อเวลา แน่นอนนัก รักท้องฟ้า สม่ำเสมอ เช่นกับฉัน มั่นคง ตรงต่อเธอ ฉันรักเธอเสมอ ฉันรักเธอเสมอ ชั่วนิจนิรันดร์ เช่นตะวัน นั้นยังคง ตรงต่อเวลา แน่นอนนัก รักท้องฟ้า สม่ำเสมอ เช่นกับฉัน มั่นคง ตรงต่อเธอ ฉันรักเธอเสมอ ฉันรักเธอเสมอ ชั่วนิจนิรันดร์... ............... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song196.html โปรดเถิดดวงใจ ทูล ทองใจ โปรดเถิดดวงใจโปรดได้ฟังเพลง นี้ก่อน อย่าด่วนหลับนอนอย่าด่วนทอดถอน ฤทัย จำเสียงของพี่ ได้หรือเปล่า จำเพลงรักเก่า เราได้ไหม เคยฝากฝังไว้แนบในกลางใจนาง ดึกดื่นคืนนั้นเคยร่วมผูกพัน แน่นหนัก เคยฝากความรักว่าด้วยใจภักดิ์ ไม่จาง เสียงน้องออเซาะ ขอรักมั่น รำพึงเสียงสั่นเมื่อใกล้สาง ไม่อยากจากนาง ห่างรัก ที่เริ่มลอง แต่พออีกไม่นานนัก ความรักที่เคยหวานซึ้ง เปลี่ยนจากหนึ่งกลับกลายเป็นสอง ลืมรักลืมรส ลืมไปหมดที่เคยทดลอง อ้อมแขนที่เคยประคอง น้องอยู่ในอ้อมแขนใคร ดึกดื่นคืนนี้พี่คงเฝ้าคอย เหมือนก่อน มิได้หลับนอนเฝ้าแต่ทอดถอน ฤทัย พี่หลงบรรเลงเพลงรักเก่า ตัวเธอนั้นเล่าอยู่แห่งไหน ดูช่างโหดร้าย ให้เราเฝ้าคร่ำ ครวญ...
พุด 18 ต.ค. 2548 10:00 น. - ID 82539 
1998
6
0
18 ตุลาคม 2548 10:25 น. - comment id 528489
วันออกพรรษา คือวันที่สิ้นสุดระยะการจำพรรษา(นับตั้งแต่วันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๘ ซึ่งเป็นวันเข้าพรรษาจนถึง วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ ครบ ๓ เดือนพอดี) หรือออกจากการอยู่ประจำที่ในฤดูฝน พระสงฆ์จาริกไปแรมคืนที่อื่นได้ เพื่อเผยแพร่พระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตามความประสงค์ โดยไม่จำเป็นต้องกลับมาค้างแรม ณ วัดที่ตนสังกัด
วันออกพรรษานี้เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า วันปวารณา หรือ วันมหาปวารณา หมายถึง การที่พระภิกษุสงฆ์เปิดโอกาสให้พระภิกษุสงฆ์ด้วยกันกล่าวตักเตือนได้ ปวารณา เป็นพิธีกรรมของสงฆ์ ที่ท่านทำปวารณาต่อกันในวันออกพรรษา ต่างรูปต่างกล่าวคำปวารณาตามลำดับอาวุโส
18 ตุลาคม 2548 16:50 น. - comment id 528973
ฝนกำลังพรำสายพรายพลิ้วนะคะ ใจดวงรักงามสงบกำลังรอฝนหยุดค่ะ ทุกดวงใจ เลยลองนอนนิ่งๆค่ะ ฟังเสียงสายฝนพร่างในท่ามงามเงียบ แห่งสรรพสิ่งค่ะ นิ่งฟังเสียงสายฝนสายสวรรค์ค่ะ และ น้อมรำลึกนึกถึงภาพพระพุทธไสยาสน์ ในหอมห้วงแห่งดวงจิตค่ะ ให้.. เกิดทิพยนิรมิตไสว พร่างสว่างราวมีอัญมณีจรัสแจ่มสว่าง อยู่ณ..ภายใน ใจดวงใสดวงงาม ของเราเองค่ะ
19 ตุลาคม 2548 01:02 น. - comment id 530273
มาเยี่ยมมาเยือนพี่พุดสุดรัก วันนี้พาย่าไปตักบาตรเทโวมาคับ เลยแวะเอาบุญมาฝากด้วย (ให้ด้วยใจรับด้วยใจ) ในนี้ทั้งสาระ ทั้งบันเทิง ด้วยงานงามเช่นกัน ด้วยรักสุดใจจ้ามาจ้ะทิงจา
19 ตุลาคม 2548 03:08 น. - comment id 530293
19 ตุลาคม 2548 09:41 น. - comment id 530345
18 ตุลาคม 2548 18:40 น. - comment id 531515
งดงามล้ำค่าเกินกว่าจะบรรยายยิ่งอ่านยิ่งใหลหลง
18 ตุลาคม 2548 12:14 น. - comment id 532048
มาน้อมรับพร..ค่ะพี่พุด... ด้วยความระลึกถึงค่ะ
18 ตุลาคม 2548 22:50 น. - comment id 532133
พุดคะ จำได้ว่าเมื่อกลางวันทิกิ ตอบพุดแล้ว ว่าไม่ค่อยมีเวลาอ่าน แต่ชอชื่นชมงานพุดไว้ มันหายไปไหนคะ คำตอบทิกิ ใครนะ ทำกับเราเช่นนี้ ?
18 ตุลาคม 2548 16:41 น. - comment id 534795
26 ตุลาคม 2551 12:52 น. - comment id 907637
งดงามเหลือหลาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
