ไม่มีใครมองเธอ ทุกคนมองเห็นแต่เงา แม้แต่ตัวเราเอง เงาสั้นในยามเที่ยง ฉันรู้ เธอไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นไปเช่นนั้น ยามบ่าย เงายืดยาว ฉันรู้ สิ่งแวดล้อมเปลี่ยนไป เกินเธอจะหยุดยั้ง เธออาจสนุกกับเงา รูปทรงของเงาอาจเปลี่ยนแปร เธอไม่อาจเปลี่ยนเธอ วันที่เธอรู้ตัว เรามองเงาของกันและกัน เธอจะหัดเชิดเงา
เจ้าขาว 20 ก.ย. 2548 08:09 น. - ID 81279 
1327
2
0
20 กันยายน 2548 09:26 น. - comment id 457993
:) ตอนแรกที่เห็นชื่อกลอนนึกถึงคนเชิดหนังค่ะ แต่เมื่ออ่านไปแล้ว สัมผัสได้ถึงความรู้สึกอีกอย่าง ขอบคุณค่ะ สำหรับกลอนที่งดงาม
20 กันยายน 2548 08:36 น. - comment id 469808
เขียนได้ดีครับ บทกวีสามบันทัดแบบนี้ ก็ต้องแบบนี้
20 กันยายน 2548 11:37 น. - comment id 470624
ไฮกุเมื่อนับจากจำนวนคำ
20 กันยายน 2548 11:32 น. - comment id 470764
บทกวี 3 บรรทัด ที่ชื่อว่า แคนโต้ บทกวีที่ประกอบขึ้นจากคำง่ายๆ เรียงตัวกันเป็นประโยค บทกวีแคนโต้ เรียบง่ายและแสนธรรมดาจนบางคนไม่คิดว่ามันคือบทกวี ทว่ามันก็ถ่ายทอดอารมณ์ ความคิด ความรู้สึก ได้อย่างงดงาม และน่าอัศจรรย์ ความเรียบง่ายนั้น เมื่ออ่านต่อเนื่องกันหลายร้อยบท จะพบว่าคนที่เขียนเรื่องเหล่านี้ขึ้นมาได้ ย่อมมีความคิดที่สลับซับซ้อน ไม่ธรรมดา
20 กันยายน 2548 12:49 น. - comment id 471057
อยากเขียนแบบนี้เป็นมั้งจัง ...
20 กันยายน 2548 10:30 น. - comment id 475881
แก้คำผิด บรรทัด (ไม่ใช่บันทัด)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
