โคลงโคลงโคลงโคล่งโคล้ง โคลงโขลง โคลงโคล่งโคลงโขลงโคลง โขล่งโขล้ง โคลงโคลงโขล่งโคลงโขลง โคลงโขล่ง โคลงโคลง โคลงโคล่งโคลงโคลงโคล้ง โขล่งโคล้งโขลงโขลง เสียงใครครวญคร่ำเพ้อ เพลงโคลง กลั่นหยดแล้วหยาดโยง ยะเยือกถ้อย เรียงคำร่ำจรรโลง ใจรัก อาบเสน่ห์อรรถรสร้อย อิ่มสร้อยวรรณศิลป์ รินโคลงมาดื่มเคล้า คลอนวล ขวัญพ่ออย่ากำสรวล โศกกล้ำ รักเรียมไม่เรรวน รักยิ่ง โคลงนา มาพ่อฟังโคลงซ้ำ ซบหน้าอิงสมร ฉันเอาฟ้าห่มให้ หายหนาว ..........................................อังคาร กัลยาณพงศ์ ปณิธานกวี) จรูญจรัสรัศมีพราว พร่างพร้อย ..........................................(สุนทรภู่โคลงนิราศสุพรรณ) คือรักหยาดแสงดาว ลงประดับ ..........................................(เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ - หฤโหดหรรษ์) พลางคะนึงนุชน้อย แน่งเนื้อนวลสงวน ..........................................(สมเด็จกรมพระปรมานุชิตชิโนรสลิลิตตะเลงพ่าย) กำศรวลศรีปราชญ์ร้าง แรมสมร ............................................โคลงกำศรวลศรีปราชญ์) จากแม่รักฤๅรอน ขาดได้ ...........................................(ลิลิตพระลอ) ผจงรักร่ำโรยขจร จารึก ...........................................(ไพวรินทร์ ขาวงาม ฤดีกาล) ร้อนใช่ร้อนไฟไหม้ พี่ร้อนกลกาม ...........................................(โคลงเจ้าเชียงใหม่) เสียงลือเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย ............................................(ลิลิตพระลอ) เสียงนุชพี่ฤๅใคร ใคร่รู้ ............................................(เจ้าฟ้ากุ้ง บทเห่สังวาสและเห่ครวญ) จึงถามแน่ทรามวัย มานี่ ไยฤๅ ............................................(กรมหมื่นมเหศวรศิววิลาส โคลงรามเกียรติ์) ครั้นเมื่อทรงทราบกระทู้ ตรัสอ้อ! กระนั้นเหลอ .........................................(ม.จ.จันทร์จิรายุ รัชนี บ่อนโคลงนายโต๊ะ ณ ท่าช้าง) ดูหรือเรียมหลับแล้ว ช่างกระไร เนื้ออุ่นเนื้อแอบไอ อกน้อง มนต์โคลงหากหลงใหล ลืมโลก จริงนา รักห่มรักร่วมห้อง ห่มแก้มเรียมหอม เสน่ห์โคลงแม้นค้นพบ ขลังนัก ใจจรดใจจึงจัก ประจักษ์แจ้ง ใช่เพียงเอก-โทสลัก เจ็ด-สี่ สัมผัสหากเสแสร้ง ห่อนซึ้งวิญญาณโคลง หทัยหวังโคลงคู่ฟ้า อมตะ ดุจรักเรียมฤๅละ เลิกได้ แดฝังดั่งพันธะ ใดเทียบ แม้นสวาทเรียมหม่นไหม้ อกไหม้โคลงมลาย วันใดโคลงเสื่อมสิ้น อวสาน เน่าเปื่อยเป็นตำนาน อดีตคล้าย ผองกวีหยุดขับขาน โคลงคร่ำ ครึแฮ ขอเป็นกวีคนสุดท้าย ร่ำร้อยโคลงนิรันดร์ โคลงโคลงโคลงโขล่งโขล้ง โคลงโคลง โคลงโขล่งโคลงโคลงโขลง โคล่งโคล้ง โขลงโคลงโคล่งโคลงโคลง โคลงโคล่ง โคลงโขล่งโขลงโคลงโคล้ง โขล่งโคล้งโคลงโขลง.....
30 สิงหาคม 2548 16:25 น. - comment id 509907
๏ ตามรสบทฟ่องฟ้า..................เฟือนฝัน ร่ายเรื่องลิขิตอัน.......................อะคร้าว คำครูแต่ปางบรรพ์....................เพียรบ่ง สอนเฮย โคลงร่ำลำนำน้าว.......................เนื่องซร้องสืบสาน ฯ
30 สิงหาคม 2548 16:31 น. - comment id 509911
แวะมาอ่านคำโคลงค่ะ
30 สิงหาคม 2548 16:37 น. - comment id 509915
ยังโพสไม่สวยงามเลยอะค่ะ มีคนมาอ่านซะและ เร็วจัง
30 สิงหาคม 2548 16:52 น. - comment id 509932
แวะมาอ่าน คิดจะลองเล่น โคลงโค้ลงโครงบ้าง
30 สิงหาคม 2548 17:02 น. - comment id 509939
กวีหาย โลกถึงคราวิบัติ
30 สิงหาคม 2548 17:54 น. - comment id 509972
แวะมาอ่านโคลงด้วยความชื่นชมคะ เคยพยายามจะหัดเขียนโคลง สองครั้ง พอไม่เขียนนานไปก็ลืมหมดเลย เลยไม่สำเร็จสักที เห็นคุณวาทิพย์แต่งแล้วจะพยายามต่อไปนะคะ
30 สิงหาคม 2548 18:58 น. - comment id 509989
โค-ลง โคลง โคล่ง โค้ง คารวะ เยี่ยมจริงๆ เลยท่าน
26 ธันวาคม 2548 14:20 น. - comment id 549290
คมโคลงโคล้งคละเคล้า ซ่อนโคลง คมกริบคมผูกโยง ฤถักถ้อย คมรสฉ่ำฤทัยโจ่ง แจ้มแจ่ม รสนา คมยิ่งกว่าหมื่นร้อย กริชแก้วองค์อินทร์
3 มิถุนายน 2550 19:49 น. - comment id 704964