บางสำนึกรู้สึกเหมือนช่างศิลป์ ที่หมายรินความงามและหวามหวาน ผ่านเส้นสีแสงเงาให้เข้ากาล มุ่งละลานสายตาเพื่อพาเพลิน โลกวันนี้มีหมอกหลอกลวงมาก ยิ่งหลายหลากฉากดีที่ผิวเผิน โต้อารมณ์ดุดันพลันหมางเมิน สีดำเกินอัตราพาหม่นมัว จะไปวาดฟ้าใหม่ใส่สีฟ้า กระจ่างตาเมฆขาวพราวฟ้าทั่ว เพื่อให้มีร่มเงาไม่น่ากลัว เมฆจะเป็นดั่งรั้วกั้นแสงแรง จะไปวาดต้นไม้ไว้กลางทาง มีสายธารเคียงไปไม่ระแหง เพื่อคนเหนื่อยอาศัยไร้ระแวง แล้วปรับแปลงปรุงใจในศรัทธา จะไปวาดดาวงามในยามค่ำ เปลี่ยนฟ้าดำให้กระจ่างหว่างเวหา แต่งแต้มดวงน้อยใหญ่ดาริกา ให้พราวฟ้ายามจันทร์นั้นพรากไป บางสำนึกตรึกไว้ใฝ่เช่นนี้ หวังเพียงมีส่วนสร้างโลกสดใส แม้กำลังน้อยนิดก็ฝันไกล จับพู่กันมั่นไว้ไล้สีงาม.
25 สิงหาคม 2548 18:24 น. - comment id 508448
อยากให้หวังเธอเป็นจริง ทุกสิ่งสรรพ์ เพื่อรอวัน โลกสวย ด้วยความหมาย อยากเห็นภาพอาบสีที่เธอระบาย แจ่มเจิดฉายแรงฝันวันศรัทธา อยากเห็นโลกโศกน้อย ลงกว่านี้ ให้ดนตรีความชื่นสุข ปลุกคุณค่า พู่กันที่เธอเขียนเจียรเวลา เพียงเธอกล้าเริ่มสร้างสรรค์ วันดีดี : ) เข้ามาอ่านความงดงามในความคิดค่ะ
25 สิงหาคม 2548 23:35 น. - comment id 508484
เธอจะวาดฉันจะเขียนช่วยเปลี่ยนโลก ให้หมดโศกหมดเศร้าหมดปัญหา เราจะสร้างให้โลกสุขทุกเวลา ด้วยศรัทธาแห่งรักของสองเรา
26 สิงหาคม 2548 02:24 น. - comment id 508517
จับพู่กันมั่นอยู่ รู้จักสี แต่ ไม่มี กระดาษดังปรารถนา ฝันเหาะเหินเดินอากาศยาตรนภา วาดเมฆาดาลัดประภัสสร์พราว สุดฟ้ากว้างฤาห่างไกลเกินไปถึง จุดหมายหนึ่ง ซึ่งดาวเด่นเป็นสีขาว ถือพู่กันมั่นใจ..ใส่สีดาว เส้นขีดยาวจนดาวดำ..น้ำมือใคร ศืลปินสิ้นพู่กันแต่ฝันอยู่ สิ่งที่คู่ความจริง..คือสิ่งไหน คือศรัทธามหาศาล..ตระการไกร หรือคือใจ..ที่ใสสว่าง กระจ่างธรรม ช่อชงโค
26 สิงหาคม 2548 09:12 น. - comment id 508537
เอาพู่กันจุ่มสีไว้นะพี่ดอกแก้ว เดี๋ยวผมจะบินขึ้นฟ้าไประบายให้..ลมบนแรงเหลือเกินช่วงนี้... ***แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยมครับผม ศิลปินนกเดี่ยว...
26 สิงหาคม 2548 10:16 น. - comment id 508560
ขอวาดเวิ้งวงธรรม ธรรมชาติ สวยพิลาสพิไลในฝใจฝัน ขออธิษฐานจิตชั่วชีวิตตราบนิรันดร์ ปลายปากกาขวัญจุ่มความดีพลีผองชน.. ด้วยรักคิดถึงห่วงใยค่ะ พุดไพร
26 สิงหาคม 2548 12:29 น. - comment id 508606
อยากลงไปเล่นน้ำจังค่ะ เห็นแล้วน่าเล่นมากๆ อ่านงานก็จินตนการแล้วสุขหัวใจจังเจ้าค่ะ
26 สิงหาคม 2548 12:46 น. - comment id 508614
จำได้ว่ารูปแรกที่วาดเป็นวิวชายทะเลมีเรือใบลำเล็ก ๆใบสามเหลี่ยมอยู่ไกล ๆ มีต้นมะพร้าวเอนหนึ่งต้นมีก้อนเมฆสองก้อน ไม่ได้คิดเองหรอกเห็น ดี๋ยวนี้กลับไปจำรูปคล้าย ๆ กันที่โฆษณาแม่โขง อิอิ ชอบความนึกคิดของคนผมน้อยจริง ๆ อิอิ
26 สิงหาคม 2548 13:39 น. - comment id 508638
กลอนงามคำคมอ่านชื่นจิต มิตรคนนี้ชื่นใจยามได้อ่าน งานดีมีคุณธรรมมานาน งานพี่ดอกแก้วไม่แคล้วของดีทุกที่เลย...
26 สิงหาคม 2548 14:43 น. - comment id 508679
ดอกเอ๋ยดอกแก้วแววประภัสสร์ เรืองจำรัสรัดรึงใจเหลือกล่าวหา อุดมด้วยรสพระธรรมน้อมนำมา จิตวิญญาพาชื่นฉ่ำดุจน้ำเย็น. แก้วประเสริฐ.
26 สิงหาคม 2548 16:34 น. - comment id 508746
ศิลปินใจ งานนี้ออกมาจากจิตสำนึกที่งดงามมากๆคะ อ่านไปยิ้มไป มีความสุขที่อ่านงานนี้มากๆเลยคะ
26 สิงหาคม 2548 18:18 น. - comment id 508787
เมื่อไหร่จะเป็นศิลปินบ้างอ่ะคะ หนูเชียร์อยู่
26 สิงหาคม 2548 18:47 น. - comment id 508792
ยังไงก็ฝากศิลปินพเนจร(จรจัด)....สู่อ้อมใจฝากไว้ดูแลด้วยคนนะครับพี่
27 สิงหาคม 2548 00:54 น. - comment id 508905
ฟ้าใหม่ใส่สีฟ้า...ฟ้าคงกว้าง ไม่อ้างว้างมีเมฆา...มาร่วมฝัน มีดวงดาวดาริกา...พาเพลินกัน พราวฟ้าฝันจันทร์ไม่พราก...จากฟ้างาม... ขอบคุณศิลปินงามครับ...
27 สิงหาคม 2548 10:02 น. - comment id 509003
ภาพที่สวยที่สุดยามมอง...ก็คือภาพที่เกิดในใจเราเอง ตรงความหมายกับที่พี่ดอกแก้วว่าไว้หรือเปล่าคะ ........................................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
27 สิงหาคม 2548 21:55 น. - comment id 509167
@...แดดเช้า... หวังเอาไว้ตั้งใจให้สมหวัง เพียรปลูกฝังสีสวยด้วยกุศล แต่งแต้มใจให้กับใครบางคน ขยายผลศิลปินสู่ถิ่นทอง ลบรอยโศกโลกเฉาไร้เศร้าสร้อย ใช้แม่สีลบรอยความหม่นหมอง ช่วยกันเติมความงามตามครรลอง แต้มสีทองลบสีเทาด้วยเข้าใจ สวัสดีค่ะแดดเช้า... ขอบคุณในความงดงามในความคิดเช่นกัน แม้จะเป็นเพียงความหวัง..แม้จะเป็นเพียงการเล่าสู่กันฟัง ความสวยงามและความสุขก็เกิดขึ้นในใจของเรากันแล้วนะคะ ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
27 สิงหาคม 2548 21:56 น. - comment id 509168
@...พัทยา... เธอกับฉันช่วยกันวาดและเขียน เพื่อแปลงเปลี่ยนฉากร้ายคลายปัญหา ให้เขาคิดและอ่านผ่านสายตา มีมุมมองสุขอุราด้วยสองเรา สวัสดีค่ะพัทยา มาช่วยพี่ดอกแก้ววาดและเขียนเพื่อประโยชน์สร้างสรรค์อย่างนี้ ขอบคุณมากนะคะ
27 สิงหาคม 2548 21:57 น. - comment id 509169
@...คุณช่อชงโค... บางสำนึกตรึกตรองมองผ่านจิต สร้างใจศิษย์ด้วยศิลป์จินต์เสกสรรค์ ใจที่มืดด้วยปัญหาสารพัน ใช้พู่กันคือวจีมีเมตตา ให้ความหวังดุจดาวที่พราวสรวง ปลุกใจให้โชติช่วงสู้ปัญหา ให้หลักธรรมค้ำจุนหนุนปัญญา ดั่งพฤกษาให้เงาเข้าผ่อนคลาย โลกอาจมากช่างสีที่ไร้ศิลป์ ละเลงสิ้นสีดำทำเสียหาย แต่ช่างศิลป์นักสู้ไม่ดูดาย คงมากมายช่วยเหลือเกื้อกอบคืน เมื่อหมดสิ้นกระดาษให้วาดฝัน เก็บพู่กันกลับมาอย่าไปฝืน นั่นหมายถึงความงามที่ยั่งยืน ได้กลับคืนสวยใสไม่ต้องเติม สวัสดีค่ะคุณช่อชงโค ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ ได้รับทราบความปรารถนาดีจากคุณช่อชงโคแล้ว ต้องขอขอบคุณอีกครั้งไว้ ณ ที่นี้ ขอบคุณมากค่ะ
27 สิงหาคม 2548 21:57 น. - comment id 509170
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... ในไมตรีสัมพันธ์ฉันมวลมิตร ฉันใช้จิตเป็นสะพานไปสานฝัน ใช้วจีแทนสีและพู่กัน แต่งแต้มและสร้างสรรค์ด้วยหัวใจ ดีเลยที่แวะมาตรงนี้ ศิลปินนกเดี่ยว..ขอบคุณมากนะคะ ช่วงนี้ฝากสีขาวไปสักหลายกระป๋องหน่อย ไปช่วยวาดเมฆขาวๆบังแสงให้สักนิด
27 สิงหาคม 2548 21:58 น. - comment id 509171
@...น้องพุดผู้น่ารัก... คนเกเรเทสีที่หมองคล้ำ ทำให้โลกมืดดำด้วยปัญหา ความสวยงามลบเลือนจากสายตา มาเรามาช่วยกันวาดประกาศธรรม มาช่วยพี่ดอกแก้ววาดภาพสวยๆใช่ไหมคะ ไปกันเลยค่ะน้องรัก ...ไปทำตามถ้อยคำที่แสนงาม ....ไปใช้ปลายปากกาจุ่มความดีพลีผองชน ..อย่างที่น้องพุดบอกนั่นเองค่ะ
27 สิงหาคม 2548 21:58 น. - comment id 509172
@...น้องเอม... เมื่อยามร้อนพี่จักสอนให้ว่ายน้ำ เพื่อลืมความกังวลบนงานหนัก ออกกำลังสนุกสนานกันสักพัก ให้น้องรักย้ายชีวามาร่าเริง เล่นน้ำกันแล้วนอนพักสักหน่อย แล้วค่อยสู้ชีวิตกันต่อนะคะน้องเอม ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
27 สิงหาคม 2548 21:59 น. - comment id 509173
@...ฤกษ์... ดีที่สุด...จุดประกายในความคิด แม้นตัวนิดก็คิดดีมีสร้างสรรค์ แต่ช่วงวัยที่พบสิ่งสารพัน ทำให้ภาพในใจนั้นได้เปลี่ยนไป เด็กปกติมักจะคิดอะไรที่ง่ายๆ ..แต่ดูดี เป็นเชิงบวก แต่พอโตขึ้นมาก็เปลี่ยนไปตามการเรียนรู้ ก็อย่างคนแถวๆนี้ ที่มีการเรียนรู้จากโฆษณาและก็ติดตาจนเลยมาถึงติดใจจนแน่นตรึงนั่นไง ขอบคุณที่แวะมา อิอิ ไว้ตั้งสองหนแน่ะฤกษ์
27 สิงหาคม 2548 22:02 น. - comment id 509177
@...น้องแก้วนีดา... คือเสี้ยวฝันหมั่นสร้างอย่างขยัน แต่งแต้มใจแก่กันให้สวยใส มอบภาษาถนอมห้วงน้ำใจ ไร้พิษภัยสื่อสารในบ้านกลอน สวัสดีค่ะน้องแก้วนีดา.. แวะมาอ่านงานของพี่เสมอ..ขอบคุณมากนะคะ เวลาที่ผ่านไปในแต่ละวัน..ทำให้เราเดินใกล้ความตายเข้าไปทุกที เมื่อมีโอกาสเขียน ..เรามาเขียนสิ่งที่ดีไว้ให้พี่น้องในบ้านหลังนี้อ่านกันนะคะ
27 สิงหาคม 2548 22:03 น. - comment id 509178
@...คุณแก้วประเสริฐ... ที่ริมชายสายน้ำยามหม่นเศร้า สะท้อนเงาใบหน้าพาโศกฉาย อยากจะแต้มรอยยิ้มเปล่งประกาย ให้หน้าเธอผ่อนคลายสู่ชื่นบาน หากทำได้เพียงหนึ่งยิ้มพริ้มแต้มหน้า นั่นมีค่าคุ้มนาทีที่กล่าวขาน บำบัดทุกข์เติมสุขผู้ร้าวราน นำเข้าสู่เส้นทางนิรภัย สิ่งที่จรดจารไว้ ...ขอบพระคุณมากนะคะคุณแก้วประเสริฐ ตอนนี้ก็ได้แต่สานฝันของตนเองให้ได้มากที่สุดเท่านั้นเองค่ะ
27 สิงหาคม 2548 22:05 น. - comment id 509180
@...น้องโซดา... ใจแสนสวยมาเยี่ยมด้วยรอยยิ้ม พี่แสนปริ่มเปรมใจในถ้อยสาส์น เห็นน้องยิ้มพี่ก็ยิ้มอิ่มดวงมาน ภาพความสวยเบิกบานในห้วงใจ น้องโซดาไม่ได้ยิ้มคนเดียวหรอกนะคะ เพราะตอนนี้พี่ดอกแก้วก็ยิ้มให้น้องโซดาด้วยความสุขใจค่ะ
27 สิงหาคม 2548 22:06 น. - comment id 509182
@...weenie... ศิลปินคือผู้รินศิลปะ ให้สาระผ่านศิลป์ระรินไหว สร้างสรรค์งามภายนอกและภายใน พี่นั้นคงเป็นได้เพียงผู้ชม ขอบคุณสำหรับแรงเชียร์นะคะน้อง weenie แต่ว่าเส้นทางสายนั้นคงเดินลำบากมากสำหรับพี่ดอกแก้วน่ะค่ะ....
27 สิงหาคม 2548 22:06 น. - comment id 509183
@...มนต์กวี... ศิลปินจรจัดเอ่ยอรรถอ้อน ฝากคำวอนขออ้อมใจให้รับขวัญ ได้เลยน้องผองพี่รับสัมพันธ์ พวงมาลัยพวงนั้นคล้องแทนใจ ด้วยความยินดีค่ะมนต์กวี.. ว่าแต่เมื่อไหร่ดังแล้วก็อย่าลืมพี่ๆน้องๆนะคะ
27 สิงหาคม 2548 22:07 น. - comment id 509184
@...ท่องเมฆา... ฟ้าไม่สวยเราเติมด้วยใจนี้ ตรงไหนที่แหว่งเว้าเราเข้าเสริม ที่หมองคล้ำนำสีขาวเข้าไปเติม ช่วยกันเพิ่มสิ่งดีที่จิตใจ แวะมาช่วยเติมสีสันของฟ้าอย่างนี้ ขอบคุณเช่นกันค่ะท่องเมฆา
27 สิงหาคม 2548 22:08 น. - comment id 509185
@...น้องลี่... สิ่งภายนอกหลอกลวงปวงมายา บางครั้งคราน่ากลัวมัวหม่นแสง แต่หากใจใสสว่างกระจ่างแรง จะเปลี่ยนแปลงภายนอกไร้หลอกตา สวัสดีค่ะน้องลี่ ขอบคุณความเข้าใจนี้มากเลยนะคะ ใช่ค่ะ...ภาพที่สวยที่สุด ย่อมก่อเกิดจากภายในเป็นสิ่งสำคัญ ในยามที่เราไม่พร้อม แม้นมีความงามมาปรากฏเราก็ไม่สามารถดื่มด่ำความงามนั้นได้เท่าใด ยามที่เราพร้อม ..แม้นจะบกพร่องด้วยองค์ประกอบหลายอย่างในสายตาของผู้อื่น แต่ความงามนั้นก็บังเกิดขึ้นได้ ...อย่างที่น้องลี่เคยบอก ..ในน้ำเน่าก็ยังมีเงาจันทร์ ..นั่นไงคะ หากใจงามแล้ว..จะรับสัมผัสจากทิศทางใดก็จะงามยิ่ง แม้เพียงต้นหญ้ากลางผืนทราย...