กี่ก้าวเดินกว่าจะผ่านพ้นวันเก่า กี่แสงเงาแต่ละวันที่ยังเหลือ กี่แรงลมหายใจจะจุนเจือ คงต้องทนเวลาเหลืออีกกี่วัน อยากจะอ้างนำเอาว่าเขลาเหนื่อย อยากจะปล่อยร่างเรื่อยร้างความฝัน อยากหยิบเอาความคิดอื่นมาเกี่ยวพัน ยอมจำนนต่อทางฝันที่จะไป ใจท้อแท้ทั้งที่ไม่เคยแพ้แม้สักหน ใจสับสนความวุ่นวนพาหวั่นไหว ใจหนึ่งดวงแต่หลากห่วงเกี่ยวหัวใจ ให้ทำไงเลือกอย่างไหนทางก้าวเดิน ค่อยก้าวผ่านพ้นบันไดสู่ความฝัน มองเห็นภาพคืนวันที่วาดไว้ แต่เรื่องราวชีวิตช่างกระไร ฝันไหนไหนก็ไหวหายไปทุกครา แหงนมองฟ้าว่ามองโลกคลายโศกเศร้า ก้มลงมองดินที่เท้าใช่เปล่าค่า มองสองมือสองเท้าเรามีมา ว่างเปล่าใช่ไร้ค่าของการมี หนึ่งความฝันของใครไหนจะสวย ทางที่ก้าวปูด้วยกุหลาบสี ทุกก้าวย่างสู่ความฝันคงล้วนมี รอยขีดข่วนหลากสีที่ร่างกาย เมื่อเริ่มก้าวเราก็คงไม่แตกต่าง แรกก้าวย่างเหยียบทางมีความหมาย รอยทุกรอยที่ได้รับประทับกาย ถึงแม้ถอยคงไม่หายไม่หมดไป หลากความฝันหากก้าวมั่นจะฟันฝ่า ทางข้างหน้าจะถูกยืดสักเพียงไหน จะต้องเพิ่มอีกกี่ก้าวจะก้าวไป จนถึงวันสุดท้ายที่สิ้นลม
ฟา 17 ส.ค. 2548 14:22 น. - ID 79861 
1770
5
0
17 สิงหาคม 2548 14:58 น. - comment id 504831
เพราะจังเลยแต่งเองหรือป่าวคะ
17 สิงหาคม 2548 15:46 น. - comment id 504879
แวะมาทักทาย
17 สิงหาคม 2548 16:16 น. - comment id 504905
เพราะมากๆ เลย
17 สิงหาคม 2548 16:35 น. - comment id 504914
ในขวากหนามมีความฝันอันสดใส จะนิ่งเฉยอยู่ใยทำไรอยู่ จับจอบพร้าถางถากเข้าไปดู ร้องอู้ฮู้ ..นั่นสาโท oh...my god....
17 สิงหาคม 2548 18:18 น. - comment id 504956
แวะมาอ่านกลอน \"ตระกูลฝัน\" ฝันให้ไกล ไปให้ถึงนะ
18 สิงหาคม 2548 08:47 น. - comment id 505157
ฝันของฉันนั้นแสนไกล เดินทางเท่าใด ก็ไม่ใกล้ซักที แสงแห่งความฝันก็ริบหรี่ ไม่รู้จะอีกกี่ปี ถึงจะเป็นจริง
18 สิงหาคม 2548 10:52 น. - comment id 505219
ความทลังเลบ่อเกิดไม่แน่นอน คิดล่วงหน้าไปก่อนว่ายากเข็ญ ท้อแท้ใจวิตกนอกประเด็น คงอดเห็นโลกวิไลเพราะไม่เดิน ตอนเด็ก ๆ อยู่บ้านนอกมีหนังมาฉายเอาผ้ากั้นปิดเป็นวิก โฆษณาเสียงดังเรียกคนดู จำได้นิดหน่อย ว่า สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวเข้ามา ความลังเลเป็นบ่อเกิดแห่งความไม่แน่นอน รีบซื้อบัตรเข้าชมจบเพลงมาร์ชนี้จะฉายแล้ว อิอิ สำคัญที่ก้าวแรก
18 สิงหาคม 2548 11:40 น. - comment id 505264
ระรวยรสหมดไว้ใจท้อแท้ ความฝันแปรเปลี่ยนไปแทบใจสลาย ลมหายใจกี่ลมหมุนออกไป โอ้ดวงใจคงไว้ในใจเรา.
แก้วประเสริฐ.
18 สิงหาคม 2548 21:30 น. - comment id 505645
กี่เส้นทางแห่งฝันหมั่นสืบเสาะ เดินลัดเลาะตามมาหาความหมาย กี่ก้าวล้มจนล้าซึ่งแรงใจ ทำแสงไฟแห่งฝันนั้นหรี่ลง จะก้าวย่างต่อไปในเบื้องหน้า แม้จะช้าแต่ใช่ว่าลืมหลง เฝ้าประคองสองเท้าให้มั่นคง ตามไต่ตรงสู่ฝันอันแวววาว +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
