http://media.9dset.com/movie/AUD/AUD0182/7.wma ดั่งนางนวลในทะเลเห่คลื่นฝัน ดั่งนางสวรรค์มาเยือนหล้ามาแต้มโลก ดั่งดวงดอกไม้ร่ายมนตรามาลบโศก ดั่งเหมือนโลกหวานหอมพะยอมไพร ดั่งนางนวลปีกขาววะวาววับ งามระยับกับระยิบแสงฟ้าใส กับทะเลกว้างกระจ่างแจ้งกลางหทัย กับหวามไหวหวิวหวั่นสวรรค์ภักดิ์ กับตราตรึงซึ้งหวานในม่านน้ำ กับลำนำเพลงไพรใครฝากรัก กับเสน่หาอาวรณ์อ้อนหนุนตัก กับบทรักบทแรกแทรกล้นล้ำ กับเกลียวคลื่นกระแทกแทรกร่องหิน กับถวิลดอกฝนพร่างระรินร่ำ กับเสน่หาอาวรณ์ทุกอ้อนคำ กับรอยกรรมรอยเก่าพาเขลาไป กับวันนี้ที่กลับมาเยือนบ้านเก่า กับความเหงากลางน้ำทะเลใส กับอดีตกรีดรอยรักเคยภักดิ์ใคร กับน้ำใสในแววตา..ว่ายังคอย....!!!! ............................. ฝากเรื่อง*รักของเราไม่เก่าไม่เกี่ยวกับกาลเวลา* ในเวอร์ชั่นทะเล ทะเล เหว่ว้า แบบจินตนาการหวานหอม ที่รจนานานมานะคะ ยังไม่เคยแสดงเองค่ะ หาพระเอกโรแมนติกแบบนั้นไม่พบเจอเลยค่ะ ********************** นานมาแล้ว....หลายปี ที่ทิพย์ทอง..มีโอกาส ฉลองวันเกิดริมทะเล กับคนรัก และรู้ใจ เพียงสองคน สองดวงใจ แต่ไม่เดียวดาย.... กับเสียงคลื่น ราวดนตรี กับราตรีที่มีดวงดาวนับพันอวยพร กับพลิ้วแผ่วของลมทะเลบางเบา กับสองเราในอ้อมอกอุ่น หวานละมุนมิรู้สิ้น.. กับดินฟ้า ที่รู้เห็นเป็นพยานรัก แม้ผ่านมานานนัก แต่ยังฝังใจจำ...ถึงวันนี้... คนดี...เตรียมกระทงน้อยลอยแสงเทียนงาม วับวามไหว ไปในทะเลกว้าง เสี่ยงทาย ให้เราสอง ครองรักกัน....ยืนยาว...... เราเป่าเทียนพร้อมกัน เทียนดับพลัน จูบดื่มด่ำก็ตามมา นิ่งนาน หวานล้ำ จนใจทิพย์ทอง ลอยละล่องราวฟองเมฆ.......สู่สวรรค์.... เรานอนนับดาวพราวฟ้า ใต้ผ้าห่มผืนเดียว กลิ่นหอมจากกาย ไร้สิ่งใดขวางกั้น จนใจเกินทานทน ปนเป ด้วยแรงรัก แรงฤทธิ์พิษสวาท พาใจและร่างเรา หลอมละลายกลายเป็นเนื้อเดียว หนึ่งเดียว เนิ่นนาน หวานหอม..... วันเกิดปีใดไหนเล่า จะสุขเท่าปีนั้น ที่ทิพย์ทองมีเธอ และฉลองฝันวันหวาน แสนหวานกับเธอ กับพระจันทร์คืนเพ็ญเด่นดวงที่ทะเลงาม เสียงเพลงอวยพรใด ไหนเล่า จะหวานเท่า คำออดอ้อน วอนขอรัก จนอ่อนใจ ยอมทอดใจ ระทวยกาย ไปกับเธอ.... ความอบอุ่น จากงานใดไหนเล่า จะยิ่งใหญ่เทียบเท่า ความโอบเอื้อ จากอกอุ่นแข็งแรง ยามเธอโอบกอด.... วันเกิด ปีแล้ว ปีเล่า ใจทิพย์ทองไม่เคยเศร้า เมื่อใจดวงร้าวคิดถึงคืนนั้น นานมาที่หวานหอม หลอมรวมให้ใจเราสองนี้ ยิ่งเป็นหนึ่งเดียว ไม่เกี่ยว ไม่เก่าไปกับกาลเวลา..นะดวงใจ ................. หาดทราย สายลม ไม่มีสองเรา ทะเล...เขียนเรื่องนี้ ใต้ต้นหางนกยูงที่ดวงดอกแดงเจิดจ้าพราวไปทั้งต้น ตรงหน้า..คือทะเลสีน้ำเงินแกมมรกตสวยใส เวิ้งว้าง กว้างไกลสุดตา มองเห็นฟองคลื่นขาวนวลม้วนตัว.. เคลียเคล้าแตะแต้ม พลิ้วพราย พาทะเลนวลละมุนไปด้วยริ้วราย ราวเรียวเมฆโลมไล้ไล่ระริกระริ้วไหว ไปตามแรงลม... กระทบฝั่งเสียงซ่าซ่า...... . ทะเลเดินไปหยุดยืนเหนือเนินทราย.. ที่ร้างไร้ผู้คน มีเพียงหาดทราย..กว้างสุดตา.. และทะลตรงหน้าที่แสนสวยใส แต่ทว่าคงกว้างสุดใจ.. จนยากจะหยั่งถึง ....... ดงดอกหญ้ารายรอบพลิ้วไหวเอน... สายลมบางเบาพัดแผ่วผ่าน ทิวสนซัดส่าย ซู่ซ่า สอดสลับรับเสียงเกลียวคลื่นที่ซัดสาด เซาะทราย กระซิบกระซาบวอนเว้า ราวดนตรีเห่กล่อม.. ลมทะเลปะทะใบหน้า.. เส้นผมปลิวสยายไปเบื้องหลัง ทะเลยืนนิ่งงัน ต้านลมพายุไหว ที่พัดไกวผ่านร่างของผู้หญิงช่างฝันคนนี้ราวโลมเล้าละมุน ใจดวงเงียบงาม หวามไหว ราวต้องมนต์ขลังให้ฝันควะคว้าง ปลิดปลิวไปตามแรงลม.. ใจดวงงาม.... ในยามนี้ กับเรื่องราวมากมีที่รายเรียงมาท้าทาย ให้หัวใจบอบบาง รานร้าวไหว.. กับฟ้ากว้างสีส้มอมชมพูปนเทา โศกสะเทือนทาทาบ บางเบา..นุ่มนวล ชวนฝัน ราวสายไหมหลากสีสันสล้างเลื่อมพรายพราว ราวประภัสสรเฉิดฉันท์ แจ่มจ้า ราวสรวงสวรรค์นฤมิต.. หรือไม่ก็คงเป็นลิขิตฝีมือของศิลปินช่างฝันสาดสีทิ้งทีแปรง.. แต้มแต่งกลมกลืน..ดั่งภาพฝัน แสนงาม ให้ดวงใจดื่มด่ำ อิ่มฝัน อิ่มใจ จนเต็มตื้น.. แค่เพียงหลับตา..พริบวิบเดียว.. ที่รัก..คุณตามติดมาในฝัน สล้าง ให้อิงไหล่กว้างเคียงข้างชมทะเล ในภาพฝันเคียงใจนั้น ทะเลอ้อยอิ่งพิงไหล่ดอมดมพรมจูบคุณ ด้วยรักภักดี มิรู้เบื่อ.. ช่างน่าขันนัก.. ใจหนอใจที่ไร้พ้อไร้เพ้อ เพียงแค่ละเมอ หวั่นไหว.. ว่ามีคนดีเสมอมา ในทุกนาทีคะนึง.. ทะเลเอนร่างลงนอนช้าช้า.. พลางหรี่ตาดูสรรพสิ่งแสนงามของธรรมชาติรายรอบในโลกจริง.. มองผ่านหางนกยูงดวงดอกแดงเจิดจ้าอีกคราครั้ง ที่ตัดฉับกับตะแบกม่วงพราวหวานเศร้าเต็มต้น เคียงกัน.. ราวสุขเศร้า..กับฟ้ากว้างงามเข้มที่สวยใส ไม่ไยดีรับรู้กับหมองหม่น ของคนนับพันล้านบนผืนโลกนี้ ที่วนเวียนเวียนวนมิสิ้นสุด ตราบใดที่ยังไม่ยอมหยุดหัวใจรัก หัวใจฝัน... ทะเล..ติดปีกให้หัวใจรัก ปล่อยใจฝัน แสนงาม ให้โบยบิน ข้ามฟ้ากว้าง ข้ามทะเลไกล มาซุกกายซุกใจอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของคุณแล้วนะ.. ในนาทีนี้นะดวงใจ.. คิดถึงบทเพลง เพลงนี้ที่ทำให้ใจทะเลเลิกหนาวร้าวไหว.. ไปกับลมทะเลที่พัดตึง! .......... ถึงฟ้าจะกั้น ให้ฉันและเธอไกลกันสุดตา หรือว่าภูผาทอดยาวขวางหน้าบังตาแค่ไหน แม้นมีทะเลเหลือหยั่งคะเนมากั้นเราไว้ อย่าได้ตกใจ..ถึงห่างแค่ไหนก็ไม่สำคัญ.. อำนาจใดใดที่ในโลกนี้ไม่มีความหมาย แม้แต่ภูผาก็อาจทะลายมิอาจขวางกั้น รักเรามีปีกบินหลีกข้ามฟ้าไปมาหากัน ขอให้รักฉันแน่นอนเท่านั้น..ฟ้าดินเกรงกลัว... ............. เงาไม้....... นภา หวังในธรรม : : Key C แสง จันทร์วันนี้นวล ใครชวนให้น้อง เที่ยว จะให้ เหลียวไป แห่ง ไหน ชล ใสดูในน้ำ เงาดำนั้นเงา ใด อ๋อ ไม้ ริม ฝั่ง ชล สวยแจ่ม แสง เดือน หมู่ ปลา เกลื่อนดู เป็น ทิว ฉันชม ลม ริ้ว จอด เรือ อาศัย เงา ไม้ ฝั่ง ชล สวย แจ่ม แสง เดือน หมู่ ปลา เกลื่อนดู เป็น ทิว ฉันชม ลม ริ้ว จอด เรือ อาศัย เงา ไม้ ฝั่ง ชล... ตั้งชื่อทะเล..เป็นนางเอกนอนระทวย เห็นไพเพราะแปลกดี..ฉะนั้นและฉะนี้เมื่อคนดีอ่านทุกดวงใจ ก็อย่าหวามไหวคิดว่าคือพุดผู้หยุดรักแล้วเลยอีกนะคะ..ที่รักทั้งหลายคะ ทั้งๆจริงๆแล้วก็อยากนอนระทวยแบบนั้นแหละ แต่กลัวฉลามมางาบไปกิน...!
5 สิงหาคม 2548 16:37 น. - comment id 500315
แวะมาอ่านคราใดก็ยังงดงามเสมอนะคะพี่พุด อยากไปทะเลจังคะ กำลังหาพระเอกโรแมนติกเหรอคะ ศิษย์พี่พันดาวพอไหวไหมคะ หุหุ แอบเอามาขาย....จุ๊ ๆๆ อย่าไปบอกนะคะ อิอิ ได้ยินเสียง ทะเล หรือเปล่า ได้ยินไหม ภูเขา ร้อง เพลง นั่นคือเสียง หัวใจ ฉันเอง บอกว่ายัง เหมือน เดิม ที่ขอบฟ้า ยังมี ฉัน อยู่ อยู่ตรงนั้น ในฝัน จางๆ เผื่อวันไหน ที่เธอ อ้าง ว้าง เธอยังคง มีฉัน รู้สึกไหม ว่าลม ที่พัด ผ่าน นั่นคือลม หายใจ ของฉัน รู้ใช่ไหม ว่าอีกนาน แสนนาน ฉันยังเป็น ของเธอ
5 สิงหาคม 2548 16:51 น. - comment id 500321
สวัสดีค่ะ มาชื่นชมผลงานเขียน เรียงร้อยทำนองแนบเนียน งานเขียนสือภาษาน่าภิรมย์ ผลงานเลื่องลือชื่อกระฉ่อน เจ้าบทเจ้ากลอนใครสู้ไหว มีผลงานมากค่ากว่าสิ่งใด นามนั่นไซร์คุณพุดผุดผ่องพรรณ
5 สิงหาคม 2548 16:58 น. - comment id 500326
พี่ พุ ด ค ะ . . . งานพี่.. อบอุ่น นุ่มนวลจังค่ะ อ่านแล้ว ใ จ ไ ห ว . . . ชื่นชมงานพี่พุด มาก... เ ส ม อ . . ค่ะ
5 สิงหาคม 2548 18:46 น. - comment id 500342
กับน้ำใสในแววตาว่ายังคอย ดูแล้วเป็นนางเอกแสนดีมากค่ะพี่พุด หนูจะพยายามค่ะ
5 สิงหาคม 2548 19:23 น. - comment id 500346
คิดถึงทะเล...........คนทะเล ใจว้าเหว่.......... แวะมาอ่านครับ... กลอนแบบนี้ ให้หวนคำนึงแลหลังดังคลื่นพลิกใจระริก ๆ.......
8 สิงหาคม 2548 00:40 น. - comment id 500891
ถึงบางปูดูนางนวลให้หวนไห้ รอยอาลัยเศร้าสร้อยยังคอยหา ปีกขยับขาววาววับมองจับตา โผขึ้นฟ้าล้อลมเล่นเหมือนเช่นเดิม คลื่นซัดสาดเสียงดังก้องแทรกร่องหิน น้ำตารินแทรกร่องแก้มไร้เสียงเสริม รอยกรรมเก่าเวียนเข้าเอาจุดเดิม เพลงรักเริ่มแล้วจบลงตรงกลางใจ ยังคงคอยคอยเธออยู่เธอรู้ไหม น้ำใสใสใช่ทะเลที่เห่กล่อม บทรักนั้นหวานนักรักพยอม แม้ต้องตรอม...ยอมเพื่อรัก...อ้อนหนุนตักเธอ...