ความทุรนทุรายคล้ายจะคลั่ง น้ำตาหลั่งไหลหลากมากกว่าฝน เรื่องในโลกเล็กกว่าทุกข์ของตน ไม่มีใครสักคนทุกข์เท่าเรา ความภาคภูมิลำพองในกองเกียรติ ถือยศเหยียดฐานาเหนือกว่าเขา เราก็มีศักดิ์ศรีมิใช่เบา หากหยามเอาเรื่องกันฉันใหญ่พอ เราคิดดีมีไหวพริบปฏิภาณ สร้างโครงการยิ่งใหญ่ในพ.ศ. แก้ปัญหาเร็วไวไม่รั้งรอ ความสำเร็จเกิดก่อเราสำคัญ คราวคับแค้นข้องใจในชะตา ทำไมเราต้องมาพบโศกศัลย์ ต้องผิดหวังพลั้งพลาดขาดสัมพันธ์ ไร้คนเข้าใจกันเราปวดใจ เมื่อสมหวังครั้งใหญ่ให้ปลาบปลื้ม จนหลงลืมทุกข์เก่าที่เผาไหม้ ดีใจเอ๋ยดีใจจังครั้งได้ชัย มีความสุขเหนือใครคือตัวเรา หากสังเกตเหตุผลจะค้นพบ และประสบเงื่อนต่อก่อเชื้อเถา สุขและทุกข์ที่เยือนถึงเรือนเนาว์ เพราะมี.. เรา..เป็นใหญ่ไม่ปล่อยวาง
3 สิงหาคม 2548 07:44 น. - comment id 497668
เรา... กานต์กับพี่สาวดอกแก้วรักกันนะคะ ไม่ปล่อยได้ไหมคะข้อนี้
2 สิงหาคม 2548 19:17 น. - comment id 498768
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว เพียงเรา เพียงใจเราเท่านั้น ขอบคุณสำหรับบทกลอน ที่มีค่า..
2 สิงหาคม 2548 19:18 น. - comment id 498769
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว คิดถึงพี่เสมอนะคะ ถึงแม้ว่าจไม่ค่อยได้เข้ามาก็ตาม พี่เป็นไงบ้างคะ สบายดีมั้ยคะ ส่วน้องจ๋าสบายดีนะคะ - -
2 สิงหาคม 2548 20:03 น. - comment id 498792
จะยากดีมีจนตัวตนก่อ อย่าได้ท้อแท้ใจในโชคอับ วันนี้เศร้าคอตกอกยอมรับ เพื่อไปปรับเปลี่ยนตัวเราให้เข้าที
2 สิงหาคม 2548 20:33 น. - comment id 498808
เพราะเรามีเราค่ะ แวะอ่านค่ะ ทิกิ
2 สิงหาคม 2548 22:23 น. - comment id 498835
เพราะมี เรา แล้วต้องเศร้าไปไย ที่แล้วๆปล่อยให้แล้วไป เริ่มต้นใหม่กับใจของเรา
3 สิงหาคม 2548 00:07 น. - comment id 498875
เพราะมี.. เรา..เป็นใหญ่ไม่ปล่อยวาง .. เรนชอบ..อันนี้ด้วยดิคะ .. หาก.. สิ่งที่เรนพบ .. คือการปล่อยวาง.. ในอัตตา .. ก็คงจะดีนะคะ .. เรน.. ขอบคุณ..พี่ดอกแก้วนะคะ.ที่เขียนบทกลอนดีๆ .. มีคุณค่า ..ให้เรนได้เรียนรู้.
3 สิงหาคม 2548 08:09 น. - comment id 498904
เพราะ...เรา...บงการ...หลายๆสิ่งหลายๆอย่าง จึงเกิดขึ้น...เพราะ...เราปล่อยวาง..หลายๆอย่างก็ว่างไป... ***แวะมาทักทายครับผม
3 สิงหาคม 2548 09:52 น. - comment id 498939
ก็ชวนเค้ามา เป็น เรา ทีไร เค้าก็ ไม่ยอมเป็น เรา สักที อิอิ พี่ดอกแล้วสรรค์เรื่องมาสอนได้งดงามอีกแล้วครับผม
3 สิงหาคม 2548 11:24 น. - comment id 498993
มาอ่านงานงานของยอดหญิงธรรมะครับผม แก้วประเสริฐ.
3 สิงหาคม 2548 13:52 น. - comment id 499085
งานงามธรรมมรเพราะมีเรา ธรรมมาเพราะเรามีเราเขามี ขอเชิดชูบทกลอนพี่ดอกแก้วสอนดี ขอบคุณพี่สาวคนงามมีงามดีมาชมกัน ชื่นชมผลงานธรรมงามๆๆของพี่สาวคนดีคนนี้เสมอค่ะพี่ดอกแก้ว
3 สิงหาคม 2548 14:43 น. - comment id 499098
คำว่า...เรา...ตีความนำขยาย อธิบายได้งดงามตามวิถี สื่อให้เห็นชัดเจนเน้นวลี เรา..คำนี้ยิ่งใหญ่ให้ความสำคัญ ก็ทุกสิ่งเกิดได้ภายใต้สมมติ กระชากฉุดชั่วดีมีความผกผัน ก็เพราะ..เรา..คำนี้ดื้อดึงดัน เกราะป้องกันวางทิฐิ...หนีจากเรา
3 สิงหาคม 2548 14:58 น. - comment id 499102
เยี่ยมครับ ให้แง่คิด เพียงเราปล่อยวาง ..
3 สิงหาคม 2548 15:14 น. - comment id 499122
แวะมารับแง่คิดดีดีจากพี่ดอกแก้วครับ
3 สิงหาคม 2548 17:07 น. - comment id 499161
สุขหรือทุกข์ปลุกเร้าเราเฝ้าคิด ไม่ยอมปล่อยลิมิตยังคิดใฝ่ ไม่ยอมว่างสร้างปัญหาพาหทัย เพราะว่าใครที่ไหนก็แค่เรา เราทำเราเองทั้งนั้น ชอบจังเลยค่ะ
4 สิงหาคม 2548 16:18 น. - comment id 499751
@...น้องมะกรูด แมงกุ๊ดจี่... เพียงใจเราเท่านั้น ที่สำคัญที่ยิ่งใหญ่ เพียงมองให้เห็นใจ เราหายไป..จากใจเรา ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะน้องมะกรูด
4 สิงหาคม 2548 16:19 น. - comment id 499753
@...น้องจ๋า... เราคือหนึ่งซึ่งเดี่ยวไม่เกี่ยวใคร เราคือสองสนองใจไมตรีจิต เราคือสามสี่ห้า..ประสามิตร เราคือพิษก็ได้ในถือตน พี่ดอกแก้วยังสบายดีค่ะน้องจ๋า มีเวลาว่างก็จะแวะเข้ามาลงกลอนไว้ให้น้องๆอ่านกัน ถ้าน้องจ๋าว่างแล้ว...ก็มาเขียนกาพย์กลอนอีกนะคะ ไม่ได้อ่านภาษาที่เข้มข้นของน้องจ๋านานแล้ว
4 สิงหาคม 2548 16:20 น. - comment id 499755
@...ชัยชนะ... เมื่อมีเราเป็นหลักจึงหนักจิต เพราะพ่ายพิษ..ถือตน..หม่นหมองศรี เปลี่ยนคอตกยกจิตให้คิดดี ปรับท่าทีปล่อย..เรา..อย่างเข้าใจ มาพร้อมบทกลอนที่แฝงกำลังใจ ขอบคุณมากนะคะน้องชัย..
4 สิงหาคม 2548 16:22 น. - comment id 499758
@...คุณทิกิ... เพราะมีเราจึงเดาคาดคิดไป เพราะมีเราเต็มใจจึงคิดผิด เพราะมีเราเหนือใครในชีวิต เพราะมีเราจึงหมดสิทธิ์แห่งเสรี ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายเสมอ...
4 สิงหาคม 2548 16:22 น. - comment id 499759
@...ไรไก่... เรา..ก็คือศูนย์กลางทางความคิด ชี้ถูกผิดมาตรฐานการสนอง เมื่อลดเราเข้าใจใฝ่ปรองดอง ความหม่นหมองก็น้อยลอยจากเรา ขอบคุณบทกวีที่มีความหมายและให้ข้อคิดนะคะไรไก่
4 สิงหาคม 2548 16:23 น. - comment id 499760
@...เรนน้อย... เพราะเราคือน้ำหนักหลักทิฏฐิ จึงดำริมาตรฐานบนวิสัย ผลก็คือถูกใจ...ไม่ถูกใจ และผู้สร้างกรงใจก็คือเรา ขอให้ได้พบ..การปล่อยวางเช่นนั้นจากบุคคลส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องนะจ๊ะเรนน้อย และขอบคุณน้องเรนน้อยเช่นกันจ้ะที่มาให้กำลังใจพี่ดอกแก้วเสมอ...ชื่นใจจัง
4 สิงหาคม 2548 16:23 น. - comment id 499761
@...น้องกานต์... หากเป็นเรา..น้องพี่ที่สัมพันธ์ รักใคร่กันกลมเกลียวให้เกี่ยวมั่น หากเป็นเรา...ถือตนบนสัมพันธ์ เรา..เช่นนั้น ปล่อยไปให้ไกลเอย ไม่ปล่อยก็ได้ค่ะน้องกานต์...ถ้าเป็นอย่างที่น้องกานต์บอก แต่ถ้าเป็นเราอย่างที่พี่ดอกแก้วบอกเมื่อไหร่..ก็รีบปล่อยไปเลยนะคะ
4 สิงหาคม 2548 16:24 น. - comment id 499763
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... เมื่ออยู่นิ่งสิ่งเร้าไม่เข้ามา ไร้ปัญหาเรื่องเราเข้าตัดสิน เมื่ออารมณ์ผันผ่านม่านชีวิน เราก็บินตามแรงแห่งอารมณ์ เป็นบทสรุปที่งดงามมากเลยค่ะกับสองบรรทัดนั้น เพราะ...เรา...บงการ..และ เพราะ...เราปล่อยวาง ขอบคุณมากนะคะบินเดี่ยว..นกใจดี
4 สิงหาคม 2548 16:25 น. - comment id 499764
@...ฤกษ์... เขาไม่ยอมเป็นเราเลยเหงาจิต เราก็เลยนั่งคิดจนสับสน เขาเป็นเขา..เราเป็นเรา.. คนละคน ปวดกมลเพราะเราใฝ่..ให้เป็นเรา นี่แหละฤทธิ์ของความเป็นเรา..ที่อยากให้เขามารวมเป็นเรากำลังสอง พอไม่ได้อย่างใจก็เลยต้องมาเขียนกลอนเรียกคะแนนสงสารจากสาวๆอยู่อย่างนี้ไงฤกษ์
4 สิงหาคม 2548 16:25 น. - comment id 499766
@...คุณแก้วประเสริฐ... ความเป็นเราเข้ามาคลุมสุมดวงจิต จึงมืดมิดคราวกระทบพบปัญหา ใช้ตัวตนตัดสินทุกเวลา จึงห่างไกลคำว่าถูกต้องจริง สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจเสมอ ขอบคุณน้ำใจงามและไมตรีจากมิตรอีกครั้งค่ะ
4 สิงหาคม 2548 16:26 น. - comment id 499767
@...น้องแก้วนีดา... ชีวิตนี้ไม่มีใครเป็นใหญ่กว่า กฎแห่งกรรมทำมาแต่หนหลัง แม้จะคิดว่าเราใหญ่เยี่ยมพลัง แต่คำว่าอนิจจังนั้นเหนือใคร ขอบคุณน้องแก้วนีดาคนใจงามเช่นกันค่ะ ทั้งแวะมาทักทายและให้ความรู้สึกที่ดี ขอให้มีแต่ความสุขและเจริญอยู่ในกุศลเสมอๆนะคะ
4 สิงหาคม 2548 16:26 น. - comment id 499768
@...มนต์กวี... เรา..คือเบ้าหลอมรวมสวมทิฏฐิ ให้แตกผลิมิจฉาคราคิดเห็น ให้ต่อกรรมทำการสานประเด็น ด้วยถือเป็นตัวตนบนชีวี แท้มีเพียงรูป-นามตามเหตุส่ง ปัจจัยตรงบทกรรมนำวิถี ขับเคลื่อนด้วยอนุสัยผงธุลี จึงมากมีคำว่าเราในเข้าใจ บทกลอนขยายความที่ไพเราะมากค่ะมนต์กวี ขอบคุณมากนะคะ..ที่มาเน้นคำว่า..เรา..อีกครั้งจนชัดเจน
4 สิงหาคม 2548 16:27 น. - comment id 499769
@...ไวยากรณ์... เมื่อปล่อยไปใจหลุดจากหมุดหนัก ลอยจากปลักอารมณ์ไม่สมหวัง เมื่อวางลงปลงเรื่องรักและชัง จะนอนนั่งก็สุขใจไม่หนักทรวง ใช่ค่ะ เพียงเราปล่อยวาง..ความเสีรีก็จะเกิดขึ้นมากมาย ขอบคุณมากนะคะที่มาทักทาย
4 สิงหาคม 2548 16:28 น. - comment id 499771
@...ผู้หญิงไร้เงา... เราคือผู้จดจำความสุขทุกข์ ความเศร้าสุขเราก็จำย้ำเรื่องเก่า คนพอใจไม่พอใจก็คือเรา มีปัญหาคลุกเคล้าเพราะเราเอง น้องตูนคนงาม...ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจนี้ เรื่องของเรา..ยิ่งใหญ่เสมอค่ะน้องตูน
4 สิงหาคม 2548 16:35 น. - comment id 499775
@...หมึกมรกต... เราคือใครกันแน่ ชนะแพ้สำคัญไหม เราทั้งผองคือใคร ขันธ์ห้านั่นไงคือเรา ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะหมึกมรกต
8 สิงหาคม 2548 11:57 น. - comment id 501064
เพราะมี...เรา ลึกซึ้งจังเลยค่ะพี่ดอกแก้ว ถึงทำให้ไม่ยอมปล่อยวาง เพราะความที่เป็นเรา
9 สิงหาคม 2548 09:46 น. - comment id 501494
@...หนูนิ วาพราว... เพราะมีเรามัวเมาเข้าไปคิด จนครองจิตลืมจริงสิ่งสัจจะ และเดินทางไปไม่ถึงอริยะ สะเปะสะปะหลงทางอย่างเราเรา ยังมีเราเมื่อไหร่..ความสุขอันสถาพรก็ยังอยู่ไกลลิบค่ะหนูนิ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมพี่ดอกแก้วเสมอนะคะ