มองการเมืองยุคเฟื่องฟู ไม่มีมิตรและศัตรูในหมู่เหล่า หลายพรรคหลายพวกต่างดูดเอา ความโง่เขลาของบางท่านประจานคน ไม่มีวิถีทางอย่างบริสุทธิ์ เป็นอัตาแห่งมนุษย์ที่สับสน มากกิเลศมีปัญหามาปะปน จิตแห่งคนไร้ทิศทางห่างคุณธรรม ฤาโลกนี้สิ้นแล้วแก้ววิเศษ ทุกขอบเขตโกลาหลคนถลำ มวลมนุย์จึงยอมรับวิบากกรรม มิมีจดมิมีจำความท้าทาย เป็นระบบการเมืองถอยหลังดังคำกล่าว เป้นเรื่องราวบนเส้นทางความฉิบหาย เป็นรางวัลที่มากด้วยความวุ่นวาย เป็นลางร้ายของบ้านเมืองเรื่องเกมคน เป็นความสึกกร่อนที่อ่อนล้า เป็นความเฉื่อยชาที่สับสน เป็นความล้มเหลวที่ทุกข์ทน เป็นความพิกลที่พิกาล เห็นแล้วซึ่งความเป็นไปในบรรณภพ เห็นแล้วซึ่งจุดจบแห่งหลักประหาร เห็นแล้วซึ่งจุดด้อยทางวิญญาณ เห็นแล้วซึ่งทางนิพพานแห่งการเมือง
28 กรกฎาคม 2548 17:36 น. - comment id 496984
การเมืองไทยวันนี้ที่เราเห็น เปิดประเด็นเห็นแก่ตัวเมามัวหา หวังเกิดทองพวกพ้องคล้องอุรา ไม่นำพาตามวิถีที่เป็นไป สิ่งที่ถุกต้องปัจจุบันไม่ค่อยจะทำ ยกมือให้พวกตน ทั้งที่ผิด เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจนัก แต่ครั้นจะไม่ยกมือ ก็โดนยกคว่ำเก้าอี้อีก โอ๊ย พูดแล้วเหนื่อย อิอิ
28 กรกฎาคม 2548 18:34 น. - comment id 497003
ผู้หญิงไร้เงา คิดคล้าย ๆ กับความคิด ของกันเองเลยนะ
29 กรกฎาคม 2548 07:54 น. - comment id 497149
ตรวจสอบคำสุดท้ายวรรคแรกน่าจะเป็น ตน หรือเปล่า
29 กรกฎาคม 2548 09:23 น. - comment id 497180
การเมืองก็เหมือนละครโรงใหญ่ ชาวบ้าน มีหน้าที่ตีตั๋วดูละครนั้น ทั้งที่อยากให้ละครจบไว ๆ ก็ทำไม่ได้ ทั้งที่อยากลุกออกจากโรงละคร ก็ทำไม่ได้อีก
29 กรกฎาคม 2548 13:45 น. - comment id 497312
หนูเป็นคนหนึ่งที่เคยติดตามข่าวการเมืองประจำค่ะ แต่ก่อนเห็นที่ไต้หวัน นักการเมืองตีกันในสภาฯ ตอนนั้นคิดในใจว่า เออหนอ อย่าให้เมืองไทยมีอย่างนี้เลย พอมาจากเมืองไทยมาได้ไม่นานได้ข่าวนักการเมืองไทยตีกัน (ในสภาที่เป็นข่าว แต่จะตีกันลับหลัง หรือใครฉะกันอันนี้ไม่ทราบค่ะ) เฮ้อ เป็นผู้ใหญ่ด้วยกันแล้วทั้งนั้น เดี๋ยวนี้ก็ดูดกันไปดูดกันมา หนูก็สับสนค่ะ งงว่าทำไมอะไรๆ ถึงไม่ลงตัวซะที
29 กรกฎาคม 2548 21:35 น. - comment id 497426
เวลานักการเมืองไทย ไปต่างประเทศ(ดูงาน) จะมีการจัดเลี้ยงต้อนรับงานต่างๆ(โก้หร่าน) ประโคมข่าวอึกทึกครึกโครมครื้นครั่นอลังการ นั่นคือสัญญาณ...การหาเสียงอันเกรียงไกร! ทุกคน(จะแลดู) เป็นคนดี แสนดี และยิ่งใหญ่ ไม่มีสักหน ที่คนใด จะทำไม่ดีตรงไหน เห็นแล้ว(โอ๊ย) ปลาบปลื้มไม่รู้ลืม (ประทับใจ) นี่คือภาพ นักการเมืองไทย..ผู้เปิดใจให้สังคม ครั้นล่วงกาลผ่านผัน..อนันตเหตุ กิเลสมนุษย์ เหมือนสันดอนถูกขุด นำลดตอผุดยิ่งขุดยิ่งถม ภาพสร้าง..กระจ่างตา..ค้างคารอยยิ้มน่านิยม แต่เบื้องหลัง..ฝังอาจมหมกหมมไม่รู้จะชมใคร ...........(ขอนอกกฎสักเรื่อง!!)