ครั้งแรกที่เจอ เด็กน้อยยังน่ารักไร้เดียงสา ไม่มีสิ่งใดพาดให้ดำ ด่างแต่ อย่างใด สิ่งไหนๆ ที่ผ่านมาทำให้ เด็กน้อยขอพี่หม่นหมอก ซอกซ้ำ อับจนหมดหนทางให้เด็กน้อยของพี่ จงเข้มแข็ง และอดทน เด้กน้อยของพี่ เมื่ออ่อนล้าจงย่อนมองกลับมาดูข้างหลัง เจ้าจะพบกับกำลังใจมหาสาร ที่ พี่พร้อมจะมอบให้เจ้าได้ ชีวิตคนเราเหมือนการเดินทางที่แสนเนินนาน กว่าจะพบสิ่งที่ใช่ก็ต้องแลกกับอะไรๆหลายๆอย่างเช่นกัน เมื่อ กล้าที่จะได้รับ ควรรู้จักเสียสละให้ผู้อื่นบ้าง หากเจ้ามั่วแต่เสียดาย สิงควรจับต้อง ก็จะต้องหลุดลอยไป ในอากาศ พี่ของเจ้าไม่สามรถคว้าเอามาแนบอกให้เจ้าได้ เพียงแต่เป็นเสียงเทียน ส่องทางให้เด็กน้อยของพี่ก้าวเดิน จงมั่นอก มั่นใจ เพื่อเดินในหนทางที่ไม่ได้โรยด้วยดอกไม้เสมอไป สรรพสิ่งในโลก ล้วนเป็นไปตามเวร ตามกรรม และตัวของเราเอง ที่จะเลือก และเราสามรถกำ หนดมันได้
22 กรกฎาคม 2548 20:52 น. - comment id 494750
กลางเวหาคว้าเมฆมากำ เอาลงยำคลุกน้ำฝนสรวงสวรรค์ เติมเม็ดเผ็ดฟ้าผ่าบางวัน ชามความฝันยังเต็มใบ มาร่วมอ่าน แล้วเขียนเอื่อยๆ
22 กรกฎาคม 2548 21:10 น. - comment id 494759
สิ่งทั้งหลายในโลกล้าที่ว่าไว้ มีหลายอย่างยากเกินไปจะใฝ่หา อย่างเช่นดาวและเดือนขอเตือนมา แต่อย่าล้าให้แข่งกล้าฝันฝ่าไป เพราะทุกสิ่งทุกอย่างไม่ห่างขวัญ หากยืนยันคงมั่นไม่หวั่นไหว คงสำเร็จสมหวังดั่งหทัย หากเราคิดคว้าใฝ่ในสิ่งควร เป็นกำลังใจให้นะค่ะ