ขอบคุณ ..พระสุนทรฯ.. ๑ หายไปวันสองวันฉันคิดถึง บอกคำซึ้งเพื่อนนักกลอน..นอนยังฝัน อ่านนิราศสุนทรภู่เป็นวันวัน จบนิราศสุพรรณโคลงหนึ่งเดียว ๒ ขอบอกเพื่อนเตือนใจให้สบาย จงผ่อนคลายสี่ร้อยโคลงมิโยงเชี่ยว ท่านสุนทรภู่ผ่อนโคลงปล่อยโยงเกลียว ดูทุกท่าแลเหลียวใช่ลืมลา ๓ หากพินิจพิศดูพอรู้เรื่อง นิราศเมืองสุพรรณท่านสรรหา ล้วนคำโคลงสี่ขั้นพรรณนา เป็นภาษาสวยอร่ามงามประทาน ๔ จบนิราศสุพรรณ..ฉันวิเคราะห์ หาลัดเลาะเชื่อมโยงโคลงสมาน กี่เปอร์เซ็นต์เป็นหลักแถลงการณ์ แต่งมนานไม่จะแจ้ง..แหล่งเชื่อมกัน. ๕ ขอฟันธงตรงหน้า..วาจาข้อย ว่าครูร้อยเสกสร้างอย่างรังสรรค์ ครูยึดหลัก*จินดามณี*ที่รำพัน ครูร้อยผัน โคลงมา..ภาษาดี ๖ แต่ละบท คำร้อย..ค่อยเพียรพิศ ครูฝึกจิตกำกับนับวิถี ครูเขียนโคลง..โยงภายใน..ถูกพิธี แต่มิชี้โยงนอกบอกใครใคร ๗ ข้าฯอ่านครบ จบ สี่ร้อยหกสิบสี่ ล้วนคุณงามความดีที่ครูไข ครูเขียนโคลง..เขียนลง..มาด้วยใจ นิราศไซร้..ในเรือ..เมื่อเขียนงาน ๘ ......ขอกราบเบื้องบาทครูผู้เลิศกลอน ข้ามิวอนลบหลู่กู่สังหาร คำของครูจดจำไว้จดจาร ฉันทลักษณ์พจมานงานโคลงครู... ขอกราบครูสุนทรภู่..ในงานโคลงนิราศสุพรรณ บทประพันธ์๔๖๔ สี่ร้อยหกสิบสี่คำโคลงของครู สอนให้รู้ว่า...ประวัติชีวิตครู...คำของครูที่สั่งสอน อบรมบ่มพร่ำบุคลากรเบื้องหลังที่โยงมา ย่อมมีคุณค่าเหนือ...กรอบ...ยึดโยงใดใด ทิกิ_tiki ขอบคุณ หนังสือ ชีวประวัติสุนทรภู่ที่มีคำประพันธ์โคลงนิราศสุพรรณ ให้ข้าพเจ้าได้ศึกษาวิธีการคิดร้อยคำของครูกลอนซึ่งมาเขียนโคลง... หัวใจ...
11 กรกฎาคม 2548 00:09 น. - comment id 490268
ที่มา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3591465/W3591465.html#13
11 กรกฎาคม 2548 02:16 น. - comment id 490293
สวัสดีครับคุณ ทิกิ ผมแวะมาทักทายและอ่านกลอนในยามดึก กลอนที่คุณเขียนถ่ายทอดความรู้สึกที่มีต่อ ท่านสุนทรภู่ได้ชัดเจนดี ผมเองก็ชอบอ่านนิราศทุกเรื่องของท่านครับ (เพียงแต่ว่าอ่านยังไม่จบหมดนะครับ) ขอบคุณงานดี ๆ ครับ
11 กรกฎาคม 2548 08:53 น. - comment id 490331
วิวัฒนาการของโคลงมีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา และไม่ได้หยุดอยู่แค่นิราศสุพรรณ ไหนๆ ก็จะศึกษาแล้ว เอาให้ละเอียดเลยนะ
11 กรกฎาคม 2548 09:37 น. - comment id 490341
สวยงาม มากค่ะ
11 กรกฎาคม 2548 15:00 น. - comment id 490484
#3 คุณเกียรติคะ .หากเราปิดหูปิดตาเรื่องกฎระเบียบ อะไรเสีย การอ่านงานกวี..ที่ท่านน้อยอกน้อยใจไว้ว่าอย่างนี้... ทำให้เราต้องหยุดคิดว่าดีนักหรือที่จะไป พิจารณ์งานท่านในลำเรือที่วิ่งโยงไป ในลำคลองอันเต็มไปด้วยสิงสาราสัตว์ มิใช่ยุคสมัยเรา มีอยู่บทท่านเขียนไว้อย่างนี้ค่ะ ๓๘ โรงหีบหนีบอ้อยออด.............แอดเสียง สองข้างรางรองเรียง.................รับน้ำ อ้อยใส่ไล่ควายเคียง.................คู่วิ่ง..เวียนเอย อกพี่นี้ชอกช้ำ...........................เช่นอ้อยย่อยระยำ ๓๙ หีบหันนั่นแหละเหล้..............ตระลาการ ขู่ข่มเหงหักหาญ.......................ห่อนเว้น เข้าพวกคิดอ่านพาล.................เอาผิด...พ่อเอย กลหีบหนีบนิดเน้น..................นึกช้ำน้ำใจฯ สุนทรภู่ โคลงนิราศสุพรรณ
11 กรกฎาคม 2548 15:06 น. - comment id 490486
เรียนคุณคนโคลง เมื่อเด็กๆก็ชอบงานประพันธ์นักหนา เพราะคุณย่าบังคับให้อ่านให้ฟังประจำ หนังสือคุณพ่อสะสมไว้แต่ครั้งรุ่นคุณทวด คุณชวดท่านมากมาย น่าเสียดาย...ที่เมื่อย้ายบ้านไปมา มิมีที่จะเก็บแล้วก็ส่งไปวัด สวนแก้ว เสียมากให้เขามาขนเป็นคันรถใหญ่ เพื่อว่าจะให้เขาเก็บเข้าห้องสมุด แต่ที่ไหนได้เห็นเขาโยนโครมๆกันจน ฉีกกระเด็น..ใจหายราวเห็นลูกกระเด็น อยู่ตรงหน้า แต่คิดเสียว่า ยามตายเราก็คงไปแต่ตัว ข้าวของเราเด็กรุ่นหลังก็มิเห็นประโยชน์ วันนี้จึงไม่มีหนังสืออะไรจะให้อ่านสักเท่าไหร่ ยกเว้นสักเกือบร้อยสองร้อยเล่มที่เพิ่งไป ค้นมาในช่วงสองสามเดือนนี้.. ส่วนเวลาอาจมีศึกษาน้อยมาก เพราะได้แค่ อ่านก่อนนอน..แล้ววิเคราะห์วิจัยตามไป ในงานบ้าง ดื่มด่ำอรรถรสของเหล่าท่านกวี บ้าง.. นับชั้นเรียนก็คงยังอยู่แถวอนุบาลสาม อยู่ละกระมังนะคะ.. ขอบคุณที่แวะเวียนค่ะ
11 กรกฎาคม 2548 15:07 น. - comment id 490487
คุณ ภาวิดาขอบคุณในกำลังใจ ที่มีให้เสมอมาค่ะ
11 กรกฎาคม 2548 20:33 น. - comment id 490609
สวัสดีค่ะพี่ทิกิ แอบมาอ่านงานกลอนตอนดึกๆ ชื่นชมค่ะ... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
11 กรกฎาคม 2548 22:05 น. - comment id 490645
ชอบผลงานของท่านสุนทรภู่อย่างเป็นชีวิตจิตใจ
11 กรกฎาคม 2548 23:08 น. - comment id 490669
หนูนิขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะ คุณ ตัวป่วน..หลายกวีเหลือเกิน...กำลัง นั่งอ่านหาที่มาวิวัฒนาการ... แต่ก็อย่างที่ว่านักกลอนก็เคารพท่านสุนทร ไว้ก่อนเลย แต่อันที่จริงยังมีพระเดชพระคุณอีกหลายครู ที่ว่างๆก็จะอ่านวิเคราะห์งานท่านอีกสักครา ขอบคุณที่แวะค่ะ