http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song60.html (สิ้นสวาท) ท่ามแสงเทียนรำไรในวสันต์ ใจหวั่นหวั่นหวิวหวิวปลิวตามฝน คนเคยรักเคยภักดีเคียงกมล มาสับสนมาฝากเศร้าให้หนาวใจ เสียงฝนพร่างกระทบกลางกลีบดอกไม้ เหมือนเพลงพ่ายย้ำรอยเคยหวามไหว ฟังเพลงฝนหล่นลาในห้องใจ บทเพลงไพรบทเพลงฝันวันแห่งรัก ฟังเสียงฝนปลิบปรอยฝากรอยไว้ น้ำผึ้งพรายหยาดสายหอมห้อมห่มภักดิ์ เพ้อเพ้อเพ้อพร่ำพร่ำพร่ำรักรักรัก ในอ้อมตักในอ้อมใจไม่ห่างลา สิ้นดุเหว่าจนอุษาตราบฟ้าสาง ฟ้ายังครางร่างยังครวญรัญจวนหา ตราบฟ้าเหลืองเรืองรองเยือนส่องหล้า ในนิทราหลับตาพริ้มอิ่มด้วยรัก และ... ไม่นานหวานนั้นก็พลันพราก เหลือเพียงฝากรอยจำย้ำทุกข์หนัก และนี่หรือคือสัจจธรรมแห่งความรัก ราววงวัฎชีพนี้ที่คลุกเคล้า เมื่อมีรักก็จักทุกข์สุขรอหาย เหมือนเจ็บตายว่ายวนทุกข์ทนเศร้า เหมือนทิวาราตรีมีค่ำเช้า เหมือนกับหนาวคู่ร้อนมิผ่อนเพลา และ... นิรันดร์คือเจ็บตายใช่ไหมเล่า เหลือเพียงคำเล่าขานหวานเงียบเหงา เป็นตำนานฝันนิรันดร์รักภักดิ์เพียงเงา สิ้นไร้เราไร้ใครในมายา ลืมตาในเฝ้าภาวนาอย่ารอล่วง หลงติดบ่วงพันธนารักจักเหว่ว้า ต้องเวียนกลับชดใช้กรรมใครนำพา หลงปรารถนาซ้ำรอยเฝ้าคอยใคร มีเพียงเราไปลำพังท่ามงามเงียบ หนาวเย็นเยียบหากอัญมณีทิพย์จิตไสว มีหนึ่งเดียวยึดเหนี่ยวไว้นะกลางใจ นำทางไปสู่แดนฝันนิรันดร์ว่างทางสายบุญ... ............. โลกนี้ช่างมีแต่ความแล้งไร้ ฝากรอยหมายให้ใจคนสิ้นความฝัน หากไม่ให้แล้วไยรู้ค่าพลีแบ่งปัน โลกจึงพลันราวทะเลทรายแม้นภายใน หากโลกนี้ไม่มีแม้นผู้ให้ แล้วไยได้แสดงออกถึงจิตใส เพียงคำพูดเธอสบประมาทไปให้ไกล พูดสิ่งใดทำไม่ได้ใช่ไหมเธอ... ไม่เป็นไรหนาวในใจไม่นานก็หายเจ็บ เพียงหนาวเหน็บไร้มิ่งมิตรไว้พ้อเพ้อ แค่คนผ่านมาทายทักให้พักใจเพียงละเมอ ฝันก็เก้อใจก็คว้างหลงทางรอ ตอกรอยจำย้ำรอยใจไว้ซ้ำซ้ำ วิบากกรรมวิบากเก่าของเราหนอ คงไม่นานดอกไม้หวานตระการรอ ขอเพียงขอชดใช้กรรมเคยทำมา สิ้นสายใยสายใจมั่น*แค่คนอื่น* อย่าไปฝืนทำสิ่งใดไม่มีค่า นอกสายตานอกสายใจเสียเวลา หันหลังลาเส้นขนาน อย่ารานรอ....!!!!!!! ............. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song60.html (สิ้นสวาท) เฝ้าแต่คอย รอรักอยู่ หมายชื่นชู รักคู่ใจ กลับไม่สมดังฝันใฝ่ นับวัน ร้างไกล เขาใย ด่วนตัดรอน แอบไปมี คนรักใหม่ แท้ดวงใจ ไร้แน่นอน ไม่นานนักรักคลายคลอน นับวัน ผันจร มิเคย ย้อน กลับคืน ปวด ร้าว เพียงใด ช้ำ ใจ สู้จำ กล้ำกลืน ไปรัก คนอื่น ดีแล้ว อย่าคืน มาเลย สิ้นสวาท กันเสียที รักไม่มีเหมือนดั่งเคย อย่ากลับหวน ชวนชื่นเชย ฉันกลัว แล้วเอย เพราะเคย ช้ำอกตรม ปวด ร้าว เพียงใด ช้ำ ใจ สู้จำ กล้ำกลืน ไปรัก คนอื่น ดีแล้ว อย่าคืน มาเลย สิ้นสวาทกันเสียที รักไม่มีเหมือนดั่งเคย อย่ากลับหวนชวนชื่นเชย ฉันกลัว แล้วเอย เพราะเคยช้ำอกตรม...
พุด 6 ก.ค. 2548 09:28 น. - ID 78217 
760
6
0
6 กรกฎาคม 2548 11:32 น. - comment id 488712
แงๆๆๆ...........ทำไมวันนี้พี่พุดเขียนกลอนเศร้าจังละค่ะ....... วันนี้ใยพี่เศร้ามาบอกเล่าเรื่องรัก คนเราเมื่อมีรักจะกลัวไปใยให้ประจัก เรื่องของคำว่ารักถึงแม้จะต้องอกหัก ก็จะขอให้พี่คนดีคนนี้จงมีความรักที่ห่วงใย หนึ่งกำลังแรงใจส่งมาให้พี่เสมอ หนึ่งคืนที่คิดพร่ำเพ้อฝันละเมอหา หนึ่งวันที่คิดฝันจะได้เข้ามาพี่ยา เพื่อหวังไว้ว่าจะพบบทความลำนำที่งาม ใยตัดพ้อ สิ้นสายใจ หนึ่งคำรักพี่มากรู้ไว้ หมื่นวจีจะพูดว่าห่วงใย หนึ่งดวงใจรักนะพี่พุดคนดีที่น่ารัก
6 กรกฎาคม 2548 12:19 น. - comment id 488729
ยังมีเรื่องเศร้าอีกมากมายนัก สาเหตุเกิดจากรักครั้งนี้ โอ เย ..
6 กรกฎาคม 2548 12:42 น. - comment id 488747
มีเพียงเราเดินลำพังช่างเศร้านัก เพราะคนรักที่คนใกล้มาหายหนี พอกันแล้วพอกันรักขอพักที ต่อแต่นี้ไม่มีใจให้ใครครอง สิ้นสวาทขาดกันฉันและเธอ จะไม่เพ้อไม่ชิดใกล้ใฝ่สนอง พอแล้วรักขอพอแล้วไม่ขอปอง เพราะเฝ้ามองความหมองหม่นจนจนใจกลอนเศร้าจังเลยค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ
6 กรกฎาคม 2548 13:40 น. - comment id 488771
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song48.html
6 กรกฎาคม 2548 13:51 น. - comment id 488772
รู้รู้อยู่ มิควรคู่ กับจอมใจ วาสนาเราแสนไกล หนักหนา แต่ความรัก หักฉันใดไม่เลือนลา แค่เพียงไม่เห็นดวงหน้า เหมือนว่าจะบ้าตาย สุดเหลือ จะบอกเขา ให้เข้าใจ ว่าเรา รักเท่าใดจริงแค่ไหน ทั้งใจและกาย ให้คิด เลิก รัก ไปเหมือนให้ตาย มันโหดร้ายเกินไปแก้วตา จอมใจไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก ต้องฝืน จอมใจไม่ชื่น ก็ไม่ต้องฝืน เวทนา เพียงแต่ขอ ให้พี่รักภักดีสุดา ก็สุขอุราเป็นวาสนา พี่นัก ใจเธอนั้นจะรักชอบมอบผู้ใด จะเป็นของใครเมื่อไหร่ ไม่ห่วงเลยที่รัก ชาตินี้ พี่ น้อย บุญนัก เจียมตนสู้ข่มรัก สร้างกุศล รอชาติใหม่มี จอมใจไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก ต้องฝืน จอมใจไม่ชื่น ก็ไม่ต้องฝืน เวทนา เพียงแต่ขอ ให้พี่รักภักดีสุดา ก็สุขอุราเป็นวาสนา พี่นัก ใจเธอนั้นจะรักชอบมอบผู้ใด จะเป็นของใครเมื่อไหร่ ไม่ห่วงเลยที่รัก ชาตินี้ พี่ น้อย บุญนัก เจียมตนสู้ข่มรัก สร้างกุศล รอชาติใหม่มี...
6 กรกฎาคม 2548 14:22 น. - comment id 488776
- - - - - - - - ขอไปเข้า*สุขา* ระบาย *ทุกขา* แลจะมาปราศรับด้วยใจสมัคร มาฟูมเฟื่องเรื่องราวระทมร้าวรัก ที่ห้ามหักจักได้หรือไรในฤดี - - - - - - - - รักษ์รัก..ลักจ๊วบ
6 กรกฎาคม 2548 15:24 น. - comment id 488794
รักเคยหวานเปลี่ยนพลันเป็นรักร้าว รักที่เราคอยเฝ้าทะนุถนอม คิดจีรังรักนี้ไม่เป็นรอง แต่กลับต้องมาปวดร้าวเพราะคนรัก เจ็บเอ๋ยเจ็บจริงที่หัวใจ เจ็บกลัดหนองในใจระทมหนัก เจ็บเจียนตายคิดตัดขาดขยาดนัก แต่ตัดรักนี้ไม่ขาดประหลาดใจ
6 กรกฎาคม 2548 16:45 น. - comment id 488861
รักเอยเคยหวานเมื้อสิ้นแล้วพาลให้ขม แทบสิ้นใจ
6 กรกฎาคม 2548 19:12 น. - comment id 488904
สวัสดีค่ะ พี่พุด สิ้นสายใจ ไม่จริงหร๊อก ยังมีสายใยบางๆ ระหว่างใจอยู่นะคะ คิดถึงพี่พุดนะคะ
6 กรกฎาคม 2548 22:21 น. - comment id 488991
งามมากขอรับ
7 กรกฎาคม 2548 17:04 น. - comment id 489260
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
