สัญญาหน้าฝน ชวนดั้นด้นเยี่ยมเยือนเตือนความหลัง ล่องเรือน้อยลอยนทีสู่สีชัง เราข้ามฝั่งทะเลใจไปด้วยกัน ดอกลั่นทม ราวผสมหัวใจความใฝ่ฝัน ขาวเจือหม่นสุขโศกโลกเช่นนั้น ล่วงคืนวันจึงเบ่งบานผ่านเวลา ช่องเขาขาด แลประหลาดตะวันวายหายต่อหน้า แสงระยับสะท้อนน้ำงามตรึงตรา คิดสายตาคมบาดแทบขาดใจ หาดถ้ำพัง คลื่นโถมถั่งจ่อมจมขมอกไหม้ แอบสะอื้นทบซ้อนย้อนคำใคร เหมือนจักให้หมองหม่นจนภินท์พัง สัญญาหน้าฝน เพียงหนึ่งคนหมายฝากใจไปถึงฝั่ง เสียงคลื่นฟ้าทะเลครวญชวนมาฟัง แม้นสีชังสิ้นมนต์คนสิ้นใจ...
29 มิถุนายน 2548 21:24 น. - comment id 486169
พลาดโอกาสในคราวนี้ .. ด้วยเหตุผลนานาประการ .. ทั้งที่อยากไป .. แต่ก็ไม่สะดวก .. ดินแดนที่ดอกลั่นทมสะพรั่ง จอมยุทธเมรัย บรรยายภาพพระอาทิตย์ตกน้ำให้ฟัง เสียงคลื่นยังดังสะท้อนอยู่ในโสต จะไป จะไป สีชัง .. กับบางใคร ที่อยากให้ไป
29 มิถุนายน 2548 21:26 น. - comment id 486170
งานละมุนละไมใจรู้สึก อยากมีใครให้นึกแบบนี้บ้าง ทั้งทะเลสวยงามยามแสงเจือจาง กับรอยทางหาดทรายของสองเรา ละมุนดีครับ
29 มิถุนายน 2548 21:57 น. - comment id 486184
เนอะ...ไปแล้วได้ดื่มด่ำสัมผัสรสที่อยู่ตรงหน้า พร้อมกับลืมทุกสิ่งไว้ข้างหลังชั่วคราว แค่นี้ก็พอแล้วววววววว
29 มิถุนายน 2548 22:17 น. - comment id 486202
มนต์สีชังยังไม่สิ้น หอมด้วยกลิ่นความหลังครั้งเก่าก่อน ภาพวันหวานยังจำเฝ้าวิงวอน คอยมาอ้อนให้กลับคืนมนต์สีชัง
29 มิถุนายน 2548 22:21 น. - comment id 486205
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานของคุณนะค่ะ
29 มิถุนายน 2548 23:34 น. - comment id 486232
หวนระลึกสีชังฟังเสียงคลื่น สีชังชังแล้วชื่นคืนความหลัง แต่สีชลปนฟ้าหน้าสีชัง ร้าวระลึกความหลังฟังเสียงชล ทิกิ แวะมาอ่านงานไพเราะเหลือเกินค่ะคุณ ศาลาไทย
30 มิถุนายน 2548 12:33 น. - comment id 486414
อ่อนโยน ผมชอบครับอารมณ์นี้ สีชังมีสิ่งสวยงามมากมาย ผมคนหนึ่งหลงเสน่ห์สีชัง มาชื่นชมครับ
30 มิถุนายน 2548 12:53 น. - comment id 486436
มิเคยลืมครั้งไปสีชัง ยังจำความหลังครั้งนั้นได้ มีคนวิ่งหนีกิ่งกือวุ้นวายให้ เพื่อนหัวเราะชื่นใจในสีชัง แก้วนีดาเคยไปมาค่ะ.......หน้าฝนที่ผ่านมานี้เองค่ะ.......ครั้งนั้นพวกเพื่อนที่ไปมีคนกลัวเจ้าตัวกิ่งกือด้วย........วิ่งหนี้หน้าตั้งเลย.......คิดแล้วยังอดขำเพื่อนๆไม่ได้เลย.......จริงไหมจ๊ะผู้หญิงช่างฝัน 5 5 5 งานนี้เอามาแซวเล่นหน่อย....คิกๆๆๆๆๆๆๆไม่โกรธกันนะจ๊ะเพื่อนรัก.....
30 มิถุนายน 2548 14:18 น. - comment id 486509
บินมาเที่ยวเกาะครับผม...
1 กรกฎาคม 2548 16:35 น. - comment id 486955
ขอบฟ้า ดับทิวาดับดินจนสิ้นแสง ดับสุรีย์ลงเหลือเพียงเรื่อแดง ก่อนเร้นแฝงลับฟ้าเมื่อราตรี ไม่เคย มีใคร ได้ไปถึง ยิ่งอยากได้ยิ่งยุดดึงยิ่งห่างหนี ความสุขโศกโลกเห็นคงเช่นนี้ ใจมนุษย์เท่าที่มีก็เช่นนั้น ดอกหญ้า เงาสะท้อนดอกฟ้าฤๅว่าฝัน น้ำค้างพราวกลีบพร่างกลางแสงจันทร์ เพียงตะวันฉานฉายก็คลายมนต์ ไม่เคย มีใคร ได้เอื้อมถึง แม้หนึ่งสัญญาเมื่อหน้าฝน หนึ่งคำ ฝากให้ใครสักคน ผ่านเนตรนองชลก็กลายชัง
5 กรกฎาคม 2548 18:34 น. - comment id 488542
มาขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ ขอบคุณ คุณแม่จิตร คุณสุญญากาศ คุณ idaho คุณผู้หญิงไร้เงา คุณ tiki คุณเรไร คุณแก้วนิดา คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ คุณม้าลาย และท่านอื่น ๆ ที่แวะมาอ่านค่ะ ไว้ไปเที่ยวคราวหน้า จะเขียนกลอนมาฝากกันอีกค่ะ