ฉันอยากยิ้มตอนใกล้ตาย แต่อาจสุดแสนยากเย็นยิ่ง ด้วยปรารถนาอันยิ่งใหญ่ ประหนึ่งเรื่องราวไร้แก่น ความหวังแสนประหลาด คล้ายว่ามากเกินไขว่ ความฝันใฝ่อันน่าอัศจรรย์ ไม่ง่ายดายอย่างที่คิด ความมีชีวิตช่างรื่นรมย์ ไม่อยากครวญคร่ำร่ำร้อง โลกโหดร้ายเกินกว่าที่ฉันคิด แรกวันเสียงร้องไห้แห่งทารก ป่าวร้องถึงอนาคตอันขื่นขม ไม่มีใครเข้าใจสรรพสำเนียง แม้เพียรพยายามกู่ก้องบอก วัฏจักรแห่งกาลเวลา ขับอาทิตย์อุทัย ตะวันอัสดง วินาทีหมุนวน ขวบปีผันผ่าน ชีวิตดั่งครูสอนให้ฉันตระหนัก ฉันควรได้ยิ้มเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนลาจากโลกเศร้าเศร้าใบนี้ เพราะความตายจะทวงคืนชีวิต ...ไปจากฉัน ชีวิตล้วนโดดเดี่ยว ณ เบื้องหน้า ที่ความตายอ้าแขนโอบรอบกายฉัน
29 มิถุนายน 2548 00:30 น. - comment id 485055
(ขอเติมหน่อยนะขอรับ)..... .....ฉันไดนั้นฉันจึงไม่เดียดฉันท์..ที่รอวันตาย
28 มิถุนายน 2548 09:30 น. - comment id 485339
ก่อนตาย เราขอแค่ได้อยู่ใกล้ ๆ คนที่เรารักก็พอ ไม่รู้ซิค่ะ ว่าเพราะอะไร แต่ที่รู้ และรู้ใจตัวเองมานาน ขอแค่นี้จริง ๆ ค่ะ
28 มิถุนายน 2548 12:21 น. - comment id 485412
ความตายอันแสนสุข ...เกิดจากไหนหนอ ..เกิดเมื่อไหร่ .............และกับใคร ...................ใจเราสร้างเอง เป็นเอง ..หรือใครกำหนดให้
29 มิถุนายน 2548 09:41 น. - comment id 485794
ชีวิตคือการเดินทาง....เรือนร่างเป็นเพียง ศาลาที่พักอาศัย.....ชีวิตยังต้องเดินทางอีก ไกลในวัฏฏะสงสารนี้..... ความตาย.....ความเกิด......ความเจ็บ....ความ แก่ เป็นเพียงองค์ประกอบส่วนหนึ่งเท่านั้น เอง
26 กันยายน 2548 09:02 น. - comment id 519049
ชื่อคล้องกัน A Happy Death ของกามูส์เลยครับ แต่เนื้อหาไม่เหมือนกันเลย ลองหาอ่านแล้วมาเปรียบเทียบกันดู จะดีนะครับ