เปลี่ยนมุมมอง

พี่ดอกแก้ว

ดอกกุหลาบเต็มพุ่มดูกลุ่มสวย 
กลิ่นหอมรวยรินมาพาเคลิ้มฝัน 
เดินเข้าใกล้ไม้หอมพร้อมรำพัน 
ถึงความงามเฉิดฉันท์และกลิ่นอวล 
ยามอยู่ห่างต้นพรางปิดส่วนด้อย 
เพียงนิดน้อยก็มิเคยเห็นในสวน 
จึงปักใจว่าดีที่ทั้งมวล 
ไม่ถี่ถ้วนในจิตพิจารณา 
แล้วชมชื่นตื่นตาว่างามนัก 
สรรเสริญศักดิ์ราชินีแห่งพฤกษา 
จวบจนทางประชิดติดเข้ามา 
จึงเห็นว่ามีส่วนด้อยไม่น้อยเลย 
กิ่งบางกิ่งเกะกะระรานยื่น 
ดอกบางดอกไม่ชื่นดูชาเฉย 
อีกบางดอกมีหนอนเข้าซ้อนเชย 
เมื่อเข้าใกล้จึงเผยเห็นส่วนพราง 
เช่นเดียวกันสัมพันธ์ในมิตรผอง 
ส่วนดีต้องโดดเด่นและกว้างขวาง 
ประทับจิตเชื่อมใจไม่เจือจาง 
เพราะเริ่มแรกอยู่ห่างมุมส่วนตัว 
บางคนไม่หนักแน่นจึงแคลนเคลื่อน 
เมื่อพบด้านลบเลือนมืดสลัว 
สำคัญผิดคิดตัดเยื่อใยบัว 
เพราะพบด้านมัวซัวที่ซ่อนตา 
แต่บางคนหนักแน่นไม่แคลนคบ 
แม้กระทบเรื่องร้ายให้โทสา 
ให้อภัยให้โอกาสตลอดมา 
เพราะรู้ว่าไม่มีใครไม่พลาดความ 
เหมือนกุหลาบกองามยามใกล้ชิด 
บางครั้งหนามสะกิดให้เข็ดขาม 
บางดอกเฉาเน่าไปไม่งดงาม 
คนที่รู้นิยามก็เบาใจ 
แต่บางคนทนไม่ได้ในส่วนเสีย 
ไม่ไกล่เกลี่ยส่วนดีที่สวยใส 
มีดอกงามเต็มช่อล้อลมไกว 
แต่ใส่ใจดอกเน่าเฝ้าคร่ำครวญ 
ทางจึงตันวันลาเดินมาถึง 
เพราะติดตรึงภาพด้อยคอยกำสรวล 
มองผิดมุมกลุ้มใจไม่ทบทวน 
ความสัมพันธ์จึงซวนเซล้มลง