http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song19.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song718.html (เดียวดาย) ขอเจ้าเป็นดั่งนกไพรบินเดียวดายแม้ไร้ฝูง หากบินสูงเหนือโลกย์โศกเหว่ว้า มีอัญมณีไพรใจดวงงามไร้พันธนา ฝ่าพายุกล้าสู่เวิ้งว่างหนทางไกล บินข้ามหล้ามหานทีสีทันดร ข้ามสิงขรห้วงทุกข์อสงไขย พบฝั่งฝันนิรันดร์สุขไร้ทุกข์ใด นะดวงใจเจ้านกกล้าท้าตะวัน ฝันให้ไกลไปให้ถึงซึ่งวิมุตติ อย่าสิ้นสุดหยุดบินอย่าสิ้นฝัน แม้นเหนื่อยล้าเหน็บหนาวในคืนวัน มีอ้อมขวัญอ้อมใจไออุ่นรัก หยุดหลบเลียแผลใจหากเหนื่อยล้า พักปีกกล้าใต้กิ่งใจในอ้อมตัก มีพฤกษ์ไพรบึงกว้างธารน้ำภักดิ์ คอยรอซับหยาดเลือดหยดน้ำตา ต่อเติมใจเติมจิตเติมนิรมิตหวัง เติมพลังเติมแรงใจให้แกร่งกล้า พร้อมโผผินบินหว่านดาวดวงร่วงสู่พื้นพสุธา เป็นขวัญหล้าขวัญชีวิต..ดั่งรวงทิพย์อัญมณี...!!!!!! .............. เมื่อคืนไพลดูละครเรื่อง *อยู่กับก๋ง*แล้วสะท้อนสะเทือนใจประทับใจ จนอยากร้องไห้ ในหลายฉากตอน ที่วนซ้อนย้อนรอยให้ถอยหลังกลับไป ในวิถีวัยเยาว์ที่เคยพบพานผ่านมา และ ราวกลับมา สอนสัจจธรรมใจ ให้กับเด็กไทยในวันนี้ให้รู้ใช้ชีวิต... ที่มีดวงจิตห่างไกลวิถีงามแห่งความเรียบง่าย ให้รู้ค่าความยากไร้ในชีวิตติดดินแบบเด็กชนบท ที่แสนงดงาม รู้ใช้ชีวิตอย่างสมถะพอเพียง ได้ชิดใกล้ธรรมชาติ และ มีความสงบสุขตามประสายาก หากทว่า มีงามดวงใจใสพร่างนี้ ที่แสนกระจ่างสว่างพราว ราวร่างได้อาศัยในวิมานแมนวิมานวนา... หากมองย้อนกลับไป ที่นับวันจะหามีไม่แล้วในวิถีไทยทุกวันนี้ ที่มีแต่แก่งแย่งแข่งดีเร่งรีบเร่าร้อนรุนแรงไร้ละเมียดละมุนใจ ไร้ประณีตใจ.. ชีวิตวัยเยาว์แบบข้นแค้นแสนยากลำบากร่าง หากฝากงาม ที่คอยหลอมหล่อจิตวิญญาณบ้านภายใน ให้งามใสพราว*ดั่งดวงแก้วอัญมณีไพร* เพราะ.. ว่าทุกดวงจิต ทุกชีวี...ไม่คิดทุรนทุรายเร่าร้อน ผ่อนหนี้วัตถุที่รุกโหมคืบบ่า มาทำลายความเรียบง่ายไร้อยาก...อย่างผู้คนทุกวันนี้ ที่ถูกกลืนกินไปตามกระแสกิเลสโลกย์โศกสุข ที่มิยอมหยุดโหมบุกรุกคืบทำลายให้ยิ่งย่อยยับอับจน ทั้งร่างใจ ... มี...คนกล่าวไว้ว่า ยามดูหนังดูละครแล้วให้นำมาย้อนสอนใจตน เพราะโลกทุกวันนี้ ที่ว่าแสนสับสนวายวุ่น *ก็เปรียบดั่งโรงละครเช่นเฉกกัน ต่างกันที่เราจะเลือกเล่นบทใดรับบทใด และโลกแห่งชีวี ก็มีสุขทุกข์คลุกเคล้าดั่งตัวละครในนวนิยายโลกย์ ที่มีทั้งดีร้ายโศกสุขหมายฝากค่าคนค่าคำ ฝากสัจจธรรม...ฝากบทเรียนก่อนลาไกล ก่อนจะถึงวันที่สิ้นลมหายใจแห่งชีวิตที่แสนนิดหนึ่งน้อยนี้ ที่ช่างแสนสั้น จะเหลือก็เพียงดีชั่ว.. ฝากไว้ประดับหล้าพสุธาใช่เพียงร่างแลชีพชนม์..ฤาก็หาไม่..!!!! ........... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song718.html เดียวดาย ขวัญ เอ๋ย เคยภิรมย์ชิดชื่น สุขสันต์ หลง เพ้อฝัน รักมั่น มิทันจะเนิ่น เธอ เมินหมาง โอ้ อ้างว้างอารมณ์ ฤดี เหมือนโนรี จากคอน หลงรังนอน ลืม พี่ เหมือนชีวี เดียวดาย เอกา โอ้ ดึกเดือนคล้อย เดือนเจ้าจะลอย จากตา มอง นภายังเห็นดารา เรียง ราย เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้า แล หาย หรือ รักแล้วแหนงหน่าย รักเอ๋ย ลืมง่าย ใย เมินเฉย โอ้ ใจเอ๋ยใจเลย แรมรอน ฉันยังจำ ติดตา ทุกทิวาคืนก่อน เหลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง โอ้ ใจสะท้อน จะหลับจะนอนพะวง ลืมไม่ลง มันเหมือนมีมนต์ ดล ใจ... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song19.html อาลัยรัก ฉัน รักเธอ รักเธอ ด้วยความไหวหวั่น ว่า สัก วัน ฉัน คง ถูกทอดทิ้ง มินานเท่าไร แล้วเธอก็ไป จากฉันจริงจริง เธอ ทอด ทิ้ง ให้อาลัย อยู่กับความรัก แม้ มีปีก โผบิน ได้เหมือนนก อก จะต้อง ธ-นู เจ็บปวดนัก ฉันจะบิน มา ตาย ตรงหน้าตัก ให้ยอดรัก เช็ด เลือด และ น้ำตา แม้ มี ปีก โผบิน ได้เหมือนนก อก จะ ต้อง ธ-นู เจ็บปวดนัก ฉันจะบิน มาตาย ตรงหน้าตัก ให้ยอดรัก เช็ดเลือด และน้ำตา...
พุด 6 มิ.ย. 2548 10:31 น. - ID 76945 
1293
14
0
6 มิถุนายน 2548 11:00 น. - comment id 475641
เพลงที่คลอมาน่ะเพราะมากพี่พุด
6 มิถุนายน 2548 11:11 น. - comment id 475645
อาลัยรัก เสียดายโฉมเจ้า เดียวดายแสนเหงาในจิต ห่วงหาอาลัย รักล้น ฤดี มิตร ของเพียงมีพี่สถิตอยู่แนบชิดนิทรา แก้วนีดาก็ดูค่ะพี่พุด....อยู่กับก๋ง...ให้ข้อคิดคติธรรมดีๆๆทุกตอนเลยค่ะ.......
6 มิถุนายน 2548 11:13 น. - comment id 475647
เคยเขียนงานเดียวดายไว้เมื่อวานก่อนครับ เดียวดาย... แทนคุณแทนไท เมื่อรักห่างร้างแรมยิ่งแต้มเศร้า ในวันหนาวจึ่งร้าวรานกว่าวานไหน ในดวงมานที่ซานซบสยบนัย ยังเจ็บแปลบแนบหทัยหัวใจชาย ทุกข์ท้อโถมโรมเร้าเศร้าถึงจิต เหตุพ่ายพิษความรักที่หักหาย ชีวิตสิ้นสูญหวังซังกะตาย มานสลายมลายหมดที่งดงาม เหลือแต่ความที่ถามโศกวิโยคอยู่ ในรู้สึกระลึกรู้ทุกคำถาม แต่สร้อยเศร้ายังเย้ายั่วทุกเนื้อนาม สุดจะห้ามความคิดยามพิศถึง ที่ตรงนั้นฝันเอ๋ยเคยพิลาศ บุพชาติสะอาดใสในโลกหนึ่ง ยังหอมหวลชวนหาทุกตราตรึง ในคะนึงยังซึ้งซ่านทั้งมานเรา กล้ำสะอื้นกลืนสะอึกระทึกระทด น้ำตาหยดรดแก้มแต้มความเศร้า ยามเหว่หวาดขลาดสะทกหัวอกเยาว์ ขมก็ข่ม ถมเข้า เอาเป็นทุน เคยเด็ดเดี่ยวแม้เดียวดายเมื่อกายทุกข์ ใครที่ปลุกปลอบให้ใจละไมอุ่น ใครที่เคล้าเคลียคลอ... ขอรอคุณ โอ๋อกเอ๋ยเคยอุ่นกรุ่นอุรา มิคิดคาดชีวาตย์มาขาดบั้น ใจหวิวหวั่นพรั่นไหวไร้หรรษา ทรมานซ่านซัดหัทยา โชคชะตาพาหายทลายลาญ ก่อนเคยมีสตรีหนึ่งพึงปลุกปลอบ ก่อนกุกอปกรรมกิจผลิตผสาน แต่บัดนี้มิมีนางมาเนาว์นาน นุชนงคราญได้ลี้ตีจากไป นี่ทนได้อย่างไรใจไม่รู้ รู้แต่สู้อยู่ระหว่างความว่างไหว หนึ่งนาทีที่ทุกข์ทับแทบขาดใจ เราอยู่ได้อย่างไรไม่มีเธอ เมื่อใจโศกเห็นโลกกว้างสิ้นทางหวัง หมดพลังที่ตั้งจิตคิดเสมอ มีแต่ความอุ่นไอละไมละเมอ นั่งยิ้มเก้อแล้วหนอต่อแต่นี้ ด้วยชีวิตผิดพลาดพินาศป่น จึงได้ดลสร้อยสลดกำสรดศรี ถ้อยที่เผยเอ่ยหลากจากฤดี วันนี้มีแต่เศร้ารานเร้ารอน ............................................ พระอังคารที่ ๑๕ กุมพาพันธ์ ๔๘ พี่พุดสบายดีนะครับ ระลึกถึงเสมอๆ
6 มิถุนายน 2548 11:19 น. - comment id 475649
พี่พุดมาตอบคำอีกคราค่ะดอกข้าว จากคำ..ดอกข้าว..ที่ว่า ...... ผมโตมาจากท้องไร่ท้องนาจริงครับ ชีวิตวัยเด็กก็ดูเหมือนจะต่างเด็กๆทั่วไป ที่พี่พุดบอกว่ามันเป็นวิมานใบหญ้า..บึงกว้าง อย่าคิดอย่างนั้นเลยครับ มันมีแต่ความทุกข์ยากของพ่อแม่ที่ดอกข้าวเห็นจนชินตา ลำบากครับ..แต่ก็ปนสนุกๆอาจจะเป็นดอกข้าวคนเดียวที่สนุกนั่นล่ะ ........... .
6 มิถุนายน 2548 11:22 น. - comment id 475651
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song47.html
6 มิถุนายน 2548 11:25 น. - comment id 475654
มาชมความงามบทกวีอันละไม หวัดดีครับพี่พุด
6 มิถุนายน 2548 11:30 น. - comment id 475658
6 มิถุนายน 2548 11:37 น. - comment id 475661
6 มิถุนายน 2548 12:35 น. - comment id 475705
คุณ พุดสาวงามแห่งพงไพร เพลงเดียวดายนี้ผมจำไม่ลืมเคยร้องให้เขาฟัง มีหญิงคนหนึ่งน้ำตาคลอและขอให้ผมร้องอีกครั้งหนึ่งครับ หากอยู่ใกล้ๆคุณจะร้องให้ฟังมาพบอีกทีในนี้ จำนองได้แต่เนื้อจำไม่ได้แล้ว
เขียนได้ดีเหมือนเดิมครับ
6 มิถุนายน 2548 13:54 น. - comment id 475760
ขอเป็นเพื่อพุดจะได้ม่เดียวดาย
6 มิถุนายน 2548 15:14 น. - comment id 475785
ถึงพุดไพร หัวใจดาหลา งามเหลืองานนี้ มา อ่าน ด้วยหัวใจ .......เที่กำลังเดียวดายเต็มทีค่ะ
6 มิถุนายน 2548 21:54 น. - comment id 476048
6 มิถุนายน 2548 23:01 น. - comment id 476107
หยุดหลบเลียแผลใจในวันเหนื่อย แล้วเรื่อยเปื่อยเดินไปอย่าได้ถอย เชื่อซิว่าสิ่งที่หวังตั้งใจคอย จะได้พบนะเจ้าน้อยเจ้ากลอยใจแต่งได้ดีค่ะ คิดถึงพี่พุดนะค่ะ
8 มิถุนายน 2548 21:36 น. - comment id 477182
^J^ ............
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
