มันคงเป็นเรื่องยากใช่ไหม ที่จะส่งผ่านความรู้สึกใดๆข้ามไปหา วันนี้ที่เธอห่างไกลจนลืมกลับมา ทุกความห่วงใยมันคงไร้ค่าไม่อาจถึงกัน หัวใจเธอคงฝากไว้กับใครอื่น รักจากฉันทุกวันคืนจึงถูกปิดกั้น ยิ่งคิดถึงยิ่งห่วงใยเหมือนยิ่งไกลห่างกัน ไม่เคยทำให้เธอไหวหวั่นลืมใครบางคนที่นั่น เพื่อคิดถึงฉันสักนาที.......
20 ธันวาคม 2544 01:12 น. - comment id 26201
ถ้าความรู้สึกเหล่านั้นเป็นของเราคนเดียว....ต่อให้ส่งความคิดถึงที่มีมากมายเท่าไหร่.....จะมีเหลือสักเท่าไหร่กันที่จะส่งไปถึงใจเค้าเนาะ....กลอนเพราะจังเลยจ้ะ
20 ธันวาคม 2544 01:53 น. - comment id 26211
กลอนเพราะดีจัง "ยิ่งห่วงใยเหมือนยิ่งไกลห่างกัน" ชอบจังเลยจ้า....
20 ธันวาคม 2544 08:08 น. - comment id 26241
เศร้าและเหงาจังค่ะ เพราะมาก
20 ธันวาคม 2544 12:57 น. - comment id 26280
ถึงจะรู้ว่าคิดถึงไปก้อไม่มีประโยชน์ แต่คนเราก็อดจะคิดถึงใครสักคนไม่ได้ทุกที
20 ธันวาคม 2544 17:17 น. - comment id 26326
คอมของเรากับเขาแชทกันคนละช่อง เขาคงมองหาคนหน้าใหม่ใหม่ คะน้ากรอบไม่หวานมันส์ไม่ถึงใจ ไม่เป็นไรขวัญยังชอบผัดคะน้ากับปลาเค็ม! รักและรักนะคะ
20 ธันวาคม 2544 19:57 น. - comment id 26358
จบได้กินใจอีกแล้ว .. วันนี้รู้สึกจะมีแต่คนเขียนกลอนด้วยอารมณ์ที่ลึกซึ้งเกือบทั้งหมดเลยนะ .. มาอ่านแล้ว "อิน"..ยังไงไม่รู้สิ ชอบที่เขียนนะครับ ..แล้วก็ ..แวะมาส่งกำลังใจด้วย ครับผม ^__^
20 ธันวาคม 2544 21:06 น. - comment id 26385
ชอบที่สุดเลยจ้า อ่านแล้วได้อารมณ์เหงาสุดๆ จังเลย
21 ธันวาคม 2544 01:36 น. - comment id 26443
เศร้าจังครับ ... เขยนได้ดีมากเลย
21 ธันวาคม 2544 08:55 น. - comment id 26498
อ่านแล้วเศร้าง่ะ..
21 ธันวาคม 2544 23:58 น. - comment id 26619
ซึ้งดีนะคะ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ
23 ธันวาคม 2544 16:12 น. - comment id 26829
เจ็บเนอะ...ถ้าหากความหวังดี..ความรัก..ความห่วงใย ไปไม่ถึงคนที่เราต้องการให้เขารับรู้// เพราะดีน่ะครับ เศร้า..