ผู้หญิงของผม!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song499.html
(ม่านบังตา)
...........................


สวัสดีครับ..ทุกดวงใจในฝัน
ผมชื่อ .สิงห์.ครับ 
สิงห์ที่..มิหยิ่งผยอง ครับ
หากเป็นเพียงผู้ชายทรนงทรนงคงมั่นและสัตย์ซื่อถือรักมั่นคงครับ
ประมาณว่า
หากคิดจะรักใครก็จะรักจริงรักเดียว
และ
ที่สำคัญ การันตีได้เลยคือ
ผม..นั้นยังเป็นหนุ่มโสดสนิท
โปรดสังเกตนะครับว่าผมใช้คำว่าโสดสนิท
ไม่ได้ไปแอบใช้ชีวิตสำมะเลเทเมา 
ให้ความโสดของผมไม่บริสุทธิ์ครับ
ทำไมนะเหรอ...!..
ก็เพราะว่าผมกลัวนะซีครับว่า 
หากใช้ความเหงาบวกความเมา
ผมอาจได้รับเงาอะไรที่ชั่วร้ายตามมา
และ....
อาจจะหมายถึงว่าอนาคตก็พลันจะมืดดับด้วยความประมาท..ประมาท!


ผม..จึงมีความสุขไปตามประสาผู้ชายพันธุ์ไพรชาติไพร
ผู้ชายที่มีความสุขกับธรรมชาติและสรรพสิ่งเงียบงามรายรอบ
ที่ผมชอบหาเวลาเดินทางเข้าไปสัมผัสความมหัศจรรย์
อันแสนฉ่ำชื่นระรื่นรมย์...ในท่ามป่าเขาลำเนาไพร..ลำพัง
ไปใช้ชีวิตดั่งนกไพรหัวใจอิสราเสรีที่มีปีกฝันอันแสนพร่างงาม


ย้อนกลับมา...*เรื่องความรัก...*
ผมเคยอกหักมาครั้งหนึ่ง ทำให้..ผมซึ้งค่าคำว่าเกือบปางตาย..!!
ตั้งแต่นั้นมา ผมจึงตั้งจิตอธิษฐานว่า...


*ให้ดวงวิญญาญ์ผม...รู้จำ..รู้เจ็บ..รู้..เข็ดหลาบ
มิยอมพลาดถลำตกในห้วงรักเหวลึกกับใคร
ที่...*มิใช่..*  ให้เสียเวลาเปล่าเปลืองไม่ประทับใจอีกต่อไป...*
และ
หากผมยังไม่ได้พบผู้หญิงในฝันในบุพเพ
ก็ขออย่าได้..ให้มีอันหัวใจผม..จำต้องกลัดหนองหมองไหม้อีกเลย*


ผมจึงราวกับจะมีเกราะแก้วกางกั้นดวงจิต..กางกั้นจากทุกความรัก
ทุกสุภาพสตรีที่อยากมาตีสนิทเพียงเพื่อลวงหลงหลอกล่อขอไปที


เพราะผมคิดว่า...
อิสตรี ทุกนารีนั้นช่างแสนมีเสน่ห์
มีพรสวรรค์พลังสร้างสรรสวรรค์สวาท
สามารถสยบลูกผู้ชายทุกชาติทุกภาภาษาในโลกานี้
ให้ยอมพลีร่างจิตชีวาชีวิตแทบเท้าเธออย่างศิโรราบ...
ไม่ละเว้นแม้นเป็นถึงผู้มีอำนาจวาสนา เป็นถึงกษัตราธิราชเจ้า
ที่บางที
ท้ายสุดสุดท้ายก็ต้องมายอมพ่ายยอมตายในอ้อมอกนาง
เพราะพิษรักพิษสวาทบาดใจนี่แหละครับ
และ
มีตัวอย่างมากมาย
ในอดีตที่มหาสงครามยิ่งใหญ่ของโลกเกิดขึ้น
เพื่อแย่งชิงนางกันและกัน
อย่างในหนังคลีโอพัตรา....
หรืออีกมากมายหลายเรื่องราวตำนานฝันมหัศจรรย์รัก
หมดทางที่จะดิ้นรนหลุดพ้น..


ผม..จึงจำต้องศึกษา ธรรมะ จากพระพุทธองค์
เพียรมาดับร้อนเร่าหนาวทรวงด้วยห่วงหา
มิให้ลุ่มหลง
พะวงภวังค์ฝันมิพ้นพันธนา..จากบ่วงพิสวาทเสน่หา...จากไฟรัก


ให้อารมณ์วัยหนุ่มที่ราวโคถึกคึกรัก 
ได้รู้จักปล่อยวางให้จิตสงบสะอาดสว่าง
หาทางออกด้วยวิธีอื่นๆอีกมากมาย
ที่ราวได้ใช้ชีวิตในสายธารธรรมอันแสนฉ่ำเย็น..
แม้นยังมิพบเห็นนางในฝันนางในใจ
ใครสักคนสักนางมาเคียงค้างมาแนบเนาในใจ


*เรือชีวิตของผม*..จึงลอยล่อง..
ราวท่องมหานาทีสีทันดรโลกย์ที่แสนกว้างใหญ่นี่
ที่รอเวลา
เพียรพายพาข้ามเกาะแก่งกิเลสตัณหา
ที่จะมาเป็นมาร...มิให้ผมไปถึงฝั่งฝัน..พระนิพพาน..! 
อันต้องใช้หนทางแห่งมรรคแปด
และ
เพียรรักษาศีลให้บริสุทธิ์..ฝึกสมาธิภาวนา
เพื่อมีปัญญามาสอนจิต วิญญาญ์
มาเป็น..*หางเสือนำทางชีวิต* ให้ไปได้อย่างตลอดรอดฝั่ง


ทุกคืนวัน.. 
ผมจึงจำต้องสงบจิต..เพียรเจริญสติสมาธิภาวนา
มิว่างเว้น
เพื่อ..ฝืนกระแสกรรมกระแสโลกย์
เพื่อหนีให้พ้นทั้งโศก สุข ทุกข์..เศร้า..หนาวเหน็บใจ..
และ..
ด้วยจิตดวงใสของผมเองที่อยากหนีให้พ้นพันธนารัก..!


บางครั้ง..บางครา
ผมเคยคิดว่า...เหตุใดผมเกิดมากับจิตดวงนี้
ดวงที่ชอบใช้ชีวิต..คิดแผกไปจากชายชาตรีอื่นๆ
ที่มีชีวิตดาษดื่นทั่วๆไป ...


ที่มีความรัก...สุกงอม หอมหวาน
แล้วแต่งงาน  มีลูก ปลูกบ้าน ผ่อนบ้าน..ผ่อนรถ
ผ่อนเสร็จหมดวัยวันก็เกือบถึงกลางคนพอดี
มีครอบครัว แสนดี
และ
มีชีวีแสนงาม ทำตามหน้าที่กันไป


แล้วก็ก้มหน้าทำมาหากินกันไปจนกว่าจะสิ้นอายุขัย
ซึ่งสิ่งเหล่านั้น ก็ใช่ว่าจะเลวร้าย 
หากรู้จักใช้ชีวิตรู้ผิดชอบชั่วดีต่างทำหน้าที่
เพื่อประคองให้มีครอบครัวแสนงาม
เพื่อทำงานเสียสละต่อสังคมส่วนรวมควบคู่กันไป
ดีกว่าหายใจไปเปล่าๆให้ไม่เสียชาติเกิด


แต่สำหรับผม..
อาจจะยังไม่ถึงเวลาที่วิบากเก่าวิบากกรรม
วิบากรักตามมาทันนะซี
ถึงยังมีความคิดผิดแผกแตกต่างออกไปจากคนอื่นๆแบบนี้
ที่ชอบคิดถึงแต่คำว่า  *มรณาณุสติ*
ที่ราวรู้ดีว่าบางทีชีวีคนเรานั้นแสนสั้นนัก


ทุกสรรพชีวิตนั้น...แค่ต่างเกิดมาแค่ทายทักโลกชั่วครู่ชั่วคราว
มาชดใช้กรรมกันไปต่างๆนานา
บ้างเพื่อมาเก็บขยะไว้ในดวงวิญญาญ์
สะสมทุกข์สุขให้ต้องกลับมาคลุกเคล้าในทุกข์รักเศร้าหนาวร้อน
กลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีก..
และอีก..ไม่รู้สิ้นมิรู้จบ ทบวนเป็นวงกลมวนกรรม


และอาจจะมีบางคนที่มีกุศลจิตบุญทานบารมีมากพอ
อาจจะมาชดใช้วิบากกรรมเป็นชาติสุดท้าย
เมื่อได้กลับมาเกิดในแดนดินพุทธภูมิ
เป็นมนุษย์ผู้ประเสริฐสุด
จึ่งมีดวงตาเห็นธรรมได้ไว
จึงพลีจิตเลือกเดินไปในเส้นทางกระจ่างไสว
ใช้ชีวิตแสนสะอาดสว่างสงบสยบกิเลสโลกย์
ใช้ชีวีชีวาในท่ามกลางทาง..ธรรมดาๆที่แสนเรียบง่ายสงบงาม
หากเพียรสร้างคุณประโยชน์แก่บ้านเมืองพร้อมกันไป
กับการฝึกจิตเพียรภาวนาสร้างสมาธิมีปัญญา
ให้รู้ปล่อยวาง ว่างพบกระจ่างแจ้งจิต 
ก่อนที่
ชีวาชีวิตจะลาลับดับไปกับแสงตะวัน


แต่ยังมีมากมาย
ที่เลือกเดินเพลินหลงผิดในโลกวัตถุวายวุ่นวกวน
ด้วยกิเลสตัณหาอยากมีอยากได้ใช้เวลาเปล่าเปลืองสะสมไว้
จนตราบวันตายก็ไม่รู้พอ 
ขอให้ข้ามีทรัพย์สินข้าวของนอกกายมากมายใช้ไปหลายสิบชาติก็ไม่หมด
ให้มีบารมีมิรู้สิ้นรู้จบและเป็นที่ยอมรับ ..ในสังคมระดับหนึ่ง


และ...
บางทีก็ได้มาซึ่งวิธีมิชอบไปประกอบกรรมทำงานทุจริต
ค้าขายยาเสพติดปลิดชีวิตเยาวชนคนไทยด้วยกันเอง
อย่างมิเกรงบาปกรรม
เพื่อแลกกับชีวิตที่เริดหรูดูดี
ให้เป็นที่ยอมรับในสังคม
ที่ใช้เงินเป็นตัวตัดสิน
เพียงภายนอกเปลือกที่หลอกตา


ครับ.
และนี่คือวิถีแห่งความคิด...จะผิดจะถูก
ก็คงเป็นสิทธิอันชอบธรรมแด่ชีวิตของผมคนเดียว
ที่นานมาแล้วผมเคยตั้งความฝันเอาไว้ว่า
หากชาตินี้เกิดมา
ให้ดวงชีวีผมจำต้อง..(โปรดสังเกตว่าผมเน้นย้ำคำว่าจำต้อง)
จำต้องพานพบประสบเนื้อคู่


ก็จักกราบกรานสาธุ..เบื้องหน้าองค์พระปฎิมา
ขอให้เธอคนนั้น...งามจิตงามใจดั่งเทพีขวัญ เทพีไพร 
ให้สมอย่างในจินตนา 
ที่ผมเคยอ่านผ่านตาจากเรื่อง


**ผู้หญิงคนพิเศษในฝันในใจของผม**


ของนักเขียนในดวงใจผมครับ
ที่เธอ ..
*คุณพุดพัดชา*
เคยรจนาเอาไว้ประมาณดั่งนี้..
และ
กระซิบอีกที
หากใครอยากใช้ชีวีคู่กับผม
ผมก็ยินดีพลีจิตเปิดรับนะครับ
ขอเพียงมีคุณสมบัติ
แค่ใกล้เคียงเรื่องนี้บ้างก็ยังดีก็พอ.ใจแล้วละครับ..
................
...................
*****************************


ผู้หญิงคนพิเศษ...ในฝัน...ในใจของผม..พุดพัดชา
.............................


คำในใจนักอยากจะเขียนค่ะ
แม้ยาวย้วยอยากให้อ่านผ่านตาและอย่าผ่านใจ
เพราะพุดพัดชาตั้งใจรจนาให้ด้วยใจพิเศษพิสุทธิ์ใส
หวังหลอมละลายใจให้ลูกผู้หญิงทุกคนมีเสน่ห์พร้อม..หอมงามในนอกค่ะ
ด้วยรักยิ่งนะคะ
.............................................


ผมอ่านเรื่อง..ผู้ชายในฝัน ของคุณพุดพัดชา
แล้วจึงบันดาลใจอยากเขียนเรื่องนี้นะครับ 
ผู้หญิงคนพิเศษ...ในฝัน...ในใจของผม..........
ผมจะเริ่มด้วยความงามภายนอกที่มองเห็นง่ายๆก่อนนะครับ...... 


เธอ..........
สวยได้ก็ดีนะซีครับ...
แต่เรื่องความสวยนี่
มักจะเป็นเรื่องนานาจิตตังนะครับ..
เอาเป็นว่า... 
สวยของใครก็ของคนนั้นแล้วกัน...
ตามสายตา...สายใจของคุณ..ก็แล้วกัน
ที่สำคัญ........ เธอควรสวยอย่างมีคุณค่า..
แม้บางเวลาเธอต้องถอดเสื้อผ้าบางชิ้น เพื่อทำงานศิลป ส่งน้องเรียน...
เราไม่ว่ากัน
เพราะเป็นสิทธิอันชอบธรรมของร่างกายเธอนะครับ 


ผมชอบคนสวยเก๋...ดูดี(ไม่ใช่ดุดีนะครับ) มีบุคลิก คำว่าบุคลิกนี้..
คือควรจะ เชื่อมั่น สง่างาม...
แต่ไม่ใช่มั่นในทางเสื่อมเสียทำลายศีลธรรมอันดี เป็นสาวมั่น
ในทางที่ดีงาม กล้าสู้โลก..กล้าสู้ชีวิต ..
ด้วยสองมือแม่นี้ที่สร้างโลกนะครับ......... 
โอ๊ะ..โอ๋...
แค่ข้อนี้ของผมก็ดูรายละเอียดจะมากไปแล้วนะครับนี่..


เขียนไปเขียนมา...... 
สงสัยผมจะพิจารณาแต่เรื่องความสวยความงามเป็นอันดับแรก...
ตามประสาวิสัยปุถุชน คนเดินดิน..กินข้าวแกง 
ที่ต้องเตะตาจึงจะพาต้องใจ นะครับ....
เรื่องภายในจิตใจค่อยตาม มาทีหลังนะครับ....
. 


เธอ......
ควรจะผมยาว....
ผมว่าใครๆก็คงชอบผู้หญิงผมยาว....
ผมว่านี่แหละคือความแตกต่างของ เราสองเพศ...
ต่อจากนี้.เธอจะเปลี่ยนทรงไหน..
หรืออยากจะโกนเป็นโล้นซ่าส์.. 
เพื่อให้ชีวิตมีรสชาติ...ไม่จำเจ..ไม่เบื่อหน้ากัน..ก็ค่อยว่ากันนะครับ........
เอาเป็นว่า..... ผมเธอต้องสวย...ดูดีมีสุขภาพ....
ถ้ายาวแบบแห้งเหมือนซังข้าวโพด ...คงแย่เลย..... 


เพราะผมชอบลูบผมนางเอก......
เหมือนพระเอกของคุณพุดพัดชา
ที่พระเอกลูบผม บาหลี....ไงละครับ.....
ลูบแล้วควรจะก่อให้เกิดจินตนาการหน่อยนะครับ...... 
มิใช่เกิด..ความรู้สึก..สำนึกในบ้านเกิด...
คิดถึงเกษตรกรสาว
ที่ตากแดด.ตาก.ลม ผมกระเซิงอยู่ในท้องนา.....


ผมมักชอบจินตนาการ..ให้นางในฝันของผม..
นอนสยายผมท่ามกลางแสงตะเกียง อันริบหรี่ (จะเป็นแสงเทียน ก็ได้)..
เพราะผมจะให้เธอนอนในมุ้ง
ยิ่งจะโรแมนติกเป็นอันมาก...
(ถ้าหากตะเกียงไม่ล้มจนมุ้งไหม้ไปเสียก่อน)
อันนี้ต้องตัดสินใจเองนะครับจะเอาโรแมนติก....หรือจะเอาบ้านไว้
ผมจึงชอบ..ผู้หญิงผมยาวด้วยประการละฉะนี้..
ตรงที่เธอจะเร้าอารมณ์ได้หลาย บรรยากาศ....
บวกความตื่นเต้นแฝงไว้ซึ่งความอ่อนโยน..
งดงามยามนอนระทด ระทวย..สะเทิ้นสะท้านใจ....... 


ผมบรรยายถึงความสวยกับเรื่องผมปาเข้าไป
จะหนึ่งหน้ากระดาษแล้วนะครับ....


เธอ........
ควรจะมีดวงตาที่เหมือนหน้าต่างแทนใจ.
อย่างที่ใครๆชอบพากันเปรียบเปรย
แปลกนะที่ผมชอบผู้หญิงที่ตาเจ้าชู้..(กับผมคนเดียวนะครับ)..
ผมชอบผู้หญิงที่มีตา แสดงออกทางอารมณ์ได้
ตาแบบของคุณเอมม่า ผมก็ชอบ..ตาที่แย้มยิ้มกับโลกทั้ง ทั้งโลกได้
ดูแสนอบอุ่น..ใจดี..มีเมตตา


พูดยากนะครับเรื่องของดวงตา
เอาเป็นว่า...เป็นทัศนผมคนเดียวก็แล้วกัน
เพราะก็คงเหมือนกับความสวย นั่นแหละ..
คุณกับผมคงไม่ชอบอะไรๆตรงกัน
บางคนอาจจะชอบ.....ดวงตายิบหยี ดูทันสมัย..อาโนเนะ 
น่ารัก น่าทะนุถนอม เสียไม่มี......


เธอ.....!
ควรจะมีรูปร่าง..สูง..และผอมแบบพอดีๆนะครับ
จริงๆผมชอบผู้หญิงที่ผิวคล้ำแดด 
และ
มีกล้ามนิดๆ(เน้นว่านิดๆนะครับ)..แบบนักกีฬา..ดูเธอแข็งแรง
สดใส ดีกว่า ผู้หญิงผอม เหลืองซีดๆ ดูอมโรคยังไงก็ไม่ทราบ
เรื่องนี้แล้วแต่ใครชอบอีกแล้วนะครับ
บางคนอาจจะชอบ อวบอัด เต่งตึง หนั่นแน่น
แล้วแต่รสนิยมนะครับ


เธอ....!
ควรจะพูดไพเราะ......
ข้อนี้คำว่าเพราะของผมคือ
ไม่จำเป็นต้องพูดฉอเลาะ
ออเซาะ..จ้ะจ๋าผมทั้งวันนะครับ เหมือนนกแก้ว..นกขุนทอง
พูดเพราะของผมคือให้รู้กาละเทศะในการพูด.....
มีอารมณ์ขัน...... ไม่จำเป็นต้องหัวเราะเอิ้กอ้ากทั้งวัน
เธอควรจะเลือกพูดแต่สิ่งดีๆ.....


และ
ข้อนี้
คงต้องเชื่อมโยง
กับเรื่องทัศนคติของการมองชีวิตนะครับ
ผมเคยหวังว่าเมื่อผมแต่งงาน
บ้านของผมจะต้องมีเสียงเพลง..ในยามเช้า 
แทนเสียงโซปราโน่ของภรรยาสุดที่รักที่เธอบ่นลูกๆของเรา
ผมไม่ชอบผู้หญิงจู้จี้. จุกจิก...ขี้บ่น....แสนงอน ไม่มีเหตุผล
และไม่เคยพอใจกับชีวิตเลย


เธอ...
ควรจะทำบ้านให้เป็นสวรรค์
ด้วยรอยยิ้ม..ด้วยความอ่อนหวาน..อ่อนโยน
ละเมียดละไม..นุ่มนวล.... ดังน้ำใสไหลเย็น..
ชุ่มฉ่ำที่คอยรินรดใจทุกดวงของคนในครอบครัวให้มีพลัง 


เธอ....!
ควรจะต้องสะอาด..มีระเบียบ
ผมชอบคิดถึงผู้หญิงที่ดูดี..
แต่เดินออกมาจากบ้าน ที่สกปรก
ทำให้ผมนึกถึงคำว่า.....*สวยแต่รูปจูบไม่หอม*ขึ้นมาทันทีเลยครับ


เธอ....!
ควรจะมีทั้งร่างกายที่สะอาดและบ้านที่สวยงาม.
เป็นคนที่มีระเบียบกับชีวิต ความเป็นอยู่พอสมควรนะครับ
และ...
ถ้าจะดีคือเธอควรจะมีรสนิยมในการจัดบ้าน ...
ผมชอบอยู่บ้านอิงธรรมชาติ.....นะครับ


ผมไม่ชอบความหรูเริด..ที่จะนั่งจะ นอนที
ต้องกังวลกับเฟอร์นิเจอร์จะเลอะเทอะ..บุบสลาย 
คำว่าบ้านของผมคือ...น้อย แต่ดูดี 
และ..
พยายามดึงธรรมชาติเข้ามาในบ้าน 


ไม่ต้องหรูเริดครับ...เรียบ..โล่ง....มีต้นไม้เยอะๆ
ถ้าผู้หญิงของผม....ชอบป่าคอนกรีต..
ผมคงต้องพยายามโน้มเธอให้ละมุน ละไม ต่อธรรมชาติ..
โดยการทำบ้านให้เป็นสวรรค์ติดดินที่ดูอบอุ่น 
และ
โดยไม่ต้อง สิ้นเปลืองงบประมาณมาก


คนเราต้องอยู่ในบ้านของเรา....
จะเนรมิตรให้เป็นสวรรค์หรือนรก
ก็ขึ้นอยู่กับ ตัวของเราที่เป็นผู้อาศัย.......ร่มเงา.....ด้วยกันทุกคน
ถ้าคนพิเศษของผมเอาแต่ตัวเองสวย 
แต่ไม่ยอมให้บ้านของเราสวยไปด้วย 
ผมคงต้องหาบ้านใหม่และหาคนจัดใหม่แน่ๆเลย 


เธอ....!
ควรจะรักธรรมชาติ.....และชอบการผจญภัย..
ผมชอบผู้หญิงที่ชอบชีวิตกลางแจ้ง 
รักดอกไม้ สายลม และแสงแดด....
สามารถนอนนับดาวกับผม.....กลางป่าเขา ลำเนาไพร
หรือนอนในเต้นท์แทน.โรงแรมห้าดาวได้ ในบางครั้งบางหนนะครับ


เธอ.....!
ควรจะทำกับข้าวเป็น
คุณคงพอจะนึกออกนะว่า 
ถ้าผมและลูกๆต้อง ตระเวณหิ้วท้องไปตามที่ต่างๆ
แล้ว...
บ้านของเราจะเป็นสวรรค์ไปได้อย่างไร กันเล่า
ผมชอบบ้าน
ที่มีครัวอบร่ำ ด้วยกลิ่นหอมของขนมที่เพิ่งอบใหม่ๆ
และ
กลิ่น กับข้าวที่ทำให้ชวนหิว


เพราะคนเราต่อให้รักกันอย่างไร....เรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่ นะครับ.
.
ที่จะทำให้เราดำรงชีพ ต่อไปได้ เพื่อสรรสร้าง... สิ่งสวยงามอื่นๆของชีวิต............. 
แต่ข้อนี้..บางครั้งผมก็พออนุโลมได้นะครับ

คือผมก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรมากมายนัก 
เธอ...ควรจะทำได้บ้างโดยการฝึกฝน
จากตำราคุณหมึกแดง..หรือของใครๆเอาที หลังก็ได้
ผมพร้อมที่จะเป็นลูกมือผู้ช่วยเธอเสมอครับ


เพราะผมเองก็อยากเป็น ผู้ชายในฝันให้หวานใจผมเหมือนกัน
ผมคงไม่เอาแต่ชี้นิ้วให้เธอปรนนิบัติผม ไปเสีย...ทุกอย่าง
เราคนรุ่นใหม่แล้วนะครับ
ผมจะทำหน้าที่ที่ผู้ชายจะดูแลในทุกๆ เรื่องเช่นกันนะครับ
ผมยินดีให้เธอทำบ้างไม่ทำบ้าง
ถ้าเธอเหนื่อยผมยินดีจะทำ เสียเองเลยครับ
โดยไม่เกี่ยงว่างานบางอย่างจะต้องเป็นหน้าที่
ของสุดที่รักของผมแต่ เพียงผู้เดียวดอกครับ


เธอ....!
เธอควรจะมีรสนิยมในการอ่าน
ข้อนี้ผมหมายถึงมาจากใจและความชอบ ความรัก ของเธอ
ซึ่งผมเองอยากฝากข้อเเตือนใจนี้ไปถึงคุณๆทุกๆคน
ที่มีครอบครัวแล้วนะครับ 
ให้สนับสนุนเด็กๆให้รักการอ่าน..ให้มากๆ
เพราะวันหนึ่งจะมีคุณค่าต่อชีวิตอย่าง มหาศาลเลยครับ
รสนิยมในที่นี้คือทัศนคตินะครับ


ผมอยากให้เธอของผม........ เป็นนักอ่าน...
อ่านหนังสือได้ทุกประเภท...อ่านมากๆ 
และ
ควรเลือกหนังสือสร้าง สรรค์ชีวิตตามอายุสมอง
ถ้าเธออ่านเฉพาะการ์ตูน หรือหนังสือสยองฝัน
หรือ 
นิยายประโลมโลกโศกแย่งชิงจนตายกันไปข้างหนึ่ง 
แค่หวังอ่านเอาสนุกบันเทิง อย่างเดียว..ก็ไม่ไหวครับ
คนเราควรอ่านให้ได้ทุกประเภท
เป็นพัฒนาการตาม วัยวันของชีวิต


ข้อนี้เป็นเสน่ห์ข้อใหญ่ของที่ผมมองผู้หญิงนะครับ
เพราะ
รสนิยมในการอ่านจะสะท้อนตัวตนของเธอ
และบุคลิกของเธอออกมา


ผมอยากให้เธออ่านหนังสือที่ประเทืองใจ.
ประเทืองปัญญาทุกชนิดนะครับ
หนังสือตกแต่งบ้าน 
ไว้มาทำบ้านเราให้เป็นสวรรค์ไงครับ


นิตยสารดีๆ ที่มีสาระน่ารู้มากมาย 
นวนิยายแปล
ถ้าภาษาเธอยังไม่แข็งแรงที่จะอ่านภาค ภาษาอังกฤษ
หนังสือธรรมะ
ที่เธอจะได้ร่มเย็นใจในทุกโมงยามที่มีปัญหาค้าง คาใจ.
และหาทางออกให้กับชีวิตไม่เจอ


หนังสือคู่มือทำกับข้าว
หนังสือพิมพ์
ที่เธอควรจะรอบรู้ว่าโลกนี้ไปถึงไหนกันแล้วนะครับ


เพราะผมเป็นคนชอบอ่าน 
ฉะนั้น 
ผมว่าความชอบของเราควรจะได้ใกล้เคียง กันนะ 
เวลาคุยกันสำคัญนะครับ ถ้าโลกทัศน์ไปด้วยกันไม่ได้


ต่อไปไม่นาน กิจกรรมร่วมก็จะกลายเป็นกิจกรรมแยก
แยกกันดูหนัง...แยกกันดูรายการโทรทัศน์....แยกคนละเตียง
และต่อไป
ที่ตามมาคือแยกกันอยู่คนละบ้านตามรสนิยมของใครก็ของมัน


ผมเองอยากให้คนเราใช้หนังสือสอนชีวิตเรา...
พาเราไปท่องโลก กว้าง....
เพราะหนังสือคือเพื่อนแท้
ที่เราสามารถจะค้นพบความลี้ลับมหัศจรรย์ 
ได้ทั้งมวลด้วยตัวของเราเอง


ในคืนค่ำที่ฝนตกกระทบหลังคา....อากาศเย็นฉ่ำ
มีที่นอนแสนอบอุ่น มีหนังสือดีๆในมือสักเล่ม..
ชาหรือกาแฟหอมๆสักถ้วย
ค่ำคืนนั้นจะไม่เงียบ เหงาใจ..
จนต้องตะเกียกตะกายออกไปแสวงหาความสุขจากหนแห่งใดไกลตัว 


บางครั้งผมคิดว่า....
การท่องโลกอินเตอร์เนตผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์
ก็ไม่สามารถสร้างฝันบรรเจิดจ้า เท่ากับท่องไปกับโลกของตัวอักษร
ไม่ว่ายามเราทุกข์หรือสุข
ชีวิตผมจึงไม่ดิ้นรนฝากใจไว้กับใครมากเท่าเพื่อนผู้รู้ใจคือหนังสือ


และหนังสือธรรมะ..บางเล่มทำให้ผมเบิกบานกับชีวิต เรียนรู้
ที่จะสงบใจ สามารถผ่านฝันร้ายของชีวิตมาได้ด้วยดี....
เกิดปิติในใจ..เป็นข้อเตือนใจตัวเอง. และผู้ชิดใกล้ทุกคราคราว
ที่ชีวิตมิได้เป็นไปดั่งหวังนะครับ


ข้อนี้ผมอาจจะคาดหวังมากไป..
แต่คิดๆดูมิใช่เพื่อตัวผมเองดอกนะ ครับ...


ผมเพียงแต่อยากให้ผู้หญิงทั้งโลก
แสวงหาบางสิ่งมาเติมเต็มทางจิต วิญญาณ
แทนความงามจากเปลือกนอกที่ไม่นานก็ร่วงราโรย
ถ้าผมมีเวลาผมจะมาเล่าเรื่องโลกอักษร...ของชีวิตผม
ที่รายเรียงผ่าน สายตา.....สายใจผมมาแสนมากมายหลายพันเล่มเลยครับ


และที่ผมอยากให้เธอผู้หญิงคนพิเศษของผมเป็นนักอ่านเหมือนผม
เพราะผมไม่อยากทอดทิ้งเธอ 
ในยามที่ผมล่องลอยไปกับหนังสือในโลก 
แห่งจินตนาการของผม 
จนบางครั้งผมจะลืมโลกแห่งความจริงไปชั่วขณะ
.......... 


เธอ...!
ควรจะมีดวงจิตอ่อนโยนต่อผู้ยากไร้
เธอควรจะมองโลก และชีวิต อย่างผู้มีอุดมคติ 
ที่คิดว่าชีวิตหนึ่งนี้......มิได้เกิดมาเพื่อเสพสุขเพียงลำพัง 
และเพียงเฉพาะกับครอบครัว


โลกและสังคมกว้างใหญ่ไพศาลนี้
รอให้เรายื่นมือไปช่วยผู้ที่ด้อยกว่า ในทุกผู้ ทุกโอกาส ที่เราพอจะทำได้
ผมทนผู้หญิงที่...ดูถูก เหยียดหยามผู้ต่ำต้อยกว่า ไม่ได้เลยครับ
ผมชอบผู้หญิงที่มองโลกเข้าถึงแก่นแท้แห่งความจริงของชีวิต
มากกว่าความสวยจากเปลือกนอกของเพื่อนมนุษย์


เธอ....!
ของผมควรจะงามภายในใจมากกว่าความงามที่ปรุงแต่ง
และจะราโรยรวดเร็ว
ผมให้ความสำคัญข้อนี้กับคนพิเศษ
ที่จะมาใช้ชีวิตร่วมเรียงเคียงข้าง แบ่งปันกับผม ไม่ว่าในยามทุกข์หรือสุข 
เป็นข้อสำคัญที่สุดในการตัดสินใจ..!!!!


ผมคงจะจบ
*ผู้หญิงคนพิเศษ..ในฝัน..ในใจ ผมเพียงแค่นี้นะครับ *


ผมขอออกตัวเสียก่อนจะจากลานะครับ
ว่านี่...
เป็นเพียงทัศนะส่วนตัวของคนช่างฝัน อย่างผมแต่เพียงผู้เดียว.
ผมคิดได้แค่นี้ทั้งๆที่ผมมีอะไรเป็นรายละเอียดมากมายที่ 
ผมมักจะฝันลมๆแล้งๆเอาไวั


เพราะบางครั้งในชีวิตจริงเรา
มักไม่ค่อยได้พบเจอชีวิตที่สมบูรณ์แบบไปเสีย ทุกด้าน
เฉกเช่นกับตัวเราเอง
ก็คงไม่ใช่คนสมบูรณ์แบบไปทุกเรื่องเช่นเดียวกัน 


แล้วอย่าคิดอะไรมากนะครับ ถ้าความฝันของผม...
จะไม่ตรงกับฝันจากใจของคุณๆ 
คนเราต่างจิตต่างใจกันนะครับ
ต้องยอมรับความจริง

ผมเพียงแต่พยายามถ่ายทอด 
และ...
อยากบอกให้ทุกคนอย่าเลิกฝันในสิ่งดีๆ
ที่อาจจะได้หรือไม่ได้มา
เพราะว่าบางครั้งแค่ความฝันก็ทำให้ใจเรางดงาม สดใส สล้าง
สร้างพลังใจให้ตัวของเราเอง 


โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว.....
บางครั้งผมคิดว่าโอกาสที่ผมจะเจอผู้หญิงในฝันของผม 
คงมีน้อยลงไปทุกที.....
ผู้หญิงที่ผมฝันอาจจะเกิดมาแบบยุคต้นรัตนโกสินทร์
ที่ไหนจะ หลงเหลือมาจนทุกวันนี้......นะครับ


แต่...!
ผมกระซิบนะครับ.....
ผมจะไม่เลิกฝันจนกว่าผมจะได้พบผู้หญิงในฝัน 
ของผมแค่ สักครึ่งเดียวที่ฝัน ไว้ผมก็พอใจแล้วครับ


ผมพยายามปลอบใจตัวเอง นะครับ..ว่า...
อาจจะมีผู้หญิงแสนดี และฉลาด..
พอที่..จะใช้ความรัก ความเสียสละ....... 
พร้อมที่จะปรับตัวเพื่อคนที่รักนะครับ


เพื่อประคองชีวิตครอบครัวให้อบอุ่นและยืนยาว....
เพื่อให้นิยายรักของโลกแห่งชีวิตจริงของคนทั้งคู่สมบูรณ์แบบ 
สวยงาม

ด้วยประโยคที่ว่า...

แล้วทั้งคู่....... ก็ครองรักด้วยความรัก...ความเข้าใจ...
อภัยซึ่งกันและกันอย่างมีความสุข จนชั่วฟ้าดินสลาย.......!!!!!
.................
.......................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song499.html
ม่านบังตา 
นัดดา วิยะกาญจน์ 
ถึง เธอจะพราก จากฉัน
ไกลกันสุดความหวัง ฉันก็ยังรักเธอ
ฉัน ยังซื่อตรงเสมอ
แม้เธอเป็นของใคร
ฉันไม่ แปร ผัน
ถึง โลกจะแหลกสลาย
จันทร์จะมืดแลหาย
ฉันไม่คลาย สัมพันธ์
ขอ เธออย่าลืมเลือนฉัน
แล้วเราคงพบกัน
เหมือนจันทร์ ที่คู่ ดารา
แต่ฉัน ยังนึกหวั่น เสมอ
รักเธอ เลือนเหมือนม่าน บังตา
บางวัน ฉันเฝ้าคอยหา เปลี่ยวอุรา
พาให้ อาวรณ์
ถึง เธอจะอยู่แห่งไหน
เธอคงไม่ลืมฉัน
เราจากกัน ร้าวรอน
ฉัน รอด้วยใจ เร่าร้อน
ทุกคืนวัน ฉันนอน ขอวอน เธอกลับคืนมา
เธอคงไม่ลืมฉัน
ดนตรี
แต่ฉัน ยังนึกหวั่น เสมอ
รักเธอ เลือนเหมือนม่าน บังตา
บางวัน ฉันเฝ้าคอยหา เปลี่ยวอุรา
พาให้อาวรณ์
ถึง เธอจะอยู่แห่งไหน
เธอคงไม่ลืมฉัน
เราจากกัน ร้าวรอน
ฉัน รอด้วยใจ เร่าร้อน
ทุกคืนวัน ฉันนอน ขอวอน
เธอกลับคืนมา...